Ἡ «σκανδαλώδης» βοήθεια τῆς Παναγίας εἶναι ἰσόβιο δῶρο γιὰ ὅλους μας, ἀρκεῖ νὰ ἔχουμε τὴ θέληση νὰ τὸ ἐπωφεληθοῦμε.
Σὲ ὅσους ταλαίπωρους ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεός, τὸ πρόσωπο τῆς Θεοτόκου εἶναι ἀρκετὸ ἀπὸ μόνο του γιὰ νὰ συντρίψει ὅλες τὶς ἀμφιβολίες. Ἀπὸ ὅλη τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη, ἀπὸ ὅλες τὶς θρησκεῖες, ἀπὸ ὅλες τὶς ὑπερφυσικὲς δοξασίες, πουθενὰ δὲν ἐντοπίστηκαν ποτὲ τέτοια καταπληκτικὰ θαύματα, ὅσα ἔχει πράξει μὲ τὸ ἔλεος τῆς στὸν ἄνθρωπο ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος.
Θαύματα ποὺ δὲν στηρίζονται σὲ αὐθυποβολὴ οὔτε... σὲ φαντασιώσεις θρησκοληψίας, ἀλλὰ σὲ ἀναρίθμητες ζωντανὲς μαρτυρίες ποὺ ἔχουν κατατεθεῖ μὲ ἀκρίβεια στὴν γραπτὴ καὶ τὴν προφορικὴ παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας. Μαρτυρίες ποὺ γεμίζουν ἕναν ἀσύλληπτο ὄγκο βιβλιογραφίας, ὁ ὁποῖος συνεχῶς μεγαλώνει.
Ἂν ρωτήσετε ἀνθρώπους στὸ οἰκεῖο περιβάλλον σας, εἶναι πραγματικὰ δύσκολο νὰ μὴν βρεθεῖ ἔστω ἕνας ἄνθρωπος ποὺ νὰ ἔχει βιώσει ἢ νὰ ἔχει ἀκούσει ἀπὸ ἔμπιστο ἄτομο θαυματουργικὲς παρεμβάσεις τῆς Παναγίας. Καμία φιλότιμη ψυχὴ δὲν ἔχει ξεφύγει ἀπὸ τὴν προστατευτικὴ ἀγκαλιά της. Ἡ πάναγνη Μητέρα τῶν χριστιανῶν παραφυλὰ συνεχῶς στὸ κατώφλι τῆς κάθε ἀνάγκης καὶ πολλὲς φορὲς ἐπεμβαίνει πρὶν κἄν της τὸ ζητήσουμε.
Εἰδικὰ στὶς μέρες μας ποὺ οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τὸ νόημα τοὺς καὶ γίνεται πολὺς λόγος περὶ «ἀγάπης», κάθε ἄλλη μορφὴ κοσμικῆς ἀγάπης ὠχριᾶ μπροστὰ στὸ πέλαγος στοργῆς ποὺ δείχνει γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἡ Θεοτόκος. Τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ἀνθρώπινο γένος κοσμήθηκε ἀπὸ ἕνα πρόσωπο σὰν τὴν Παναγία, εἶναι ἕνα κοσμοϊστορικὸ θαῦμα ἀπὸ μόνο του.
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας ἐξυμνῶντας τὴν ἱστορικὴ μοναδικότητα τῆς Θεοτόκου γράφει σχετικά:
«Ἄνθρωπος ἦταν. Ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἐβλάστησε. Καὶ ἦταν μέτοχος σὲ κάθε κοινὸ χαρακτηριστικὸ τοῦ ἀνθρώπινου γένους. Δὲν κληρονόμησε ὅμως τὴν ἴδια νοοτροπία οὔτε παρασύρθηκε ἀπὸ τὴν τόσο μεγάλη κακία ποὺ ἐπικρατεῖ σὲ αὐτὴ τὴ ζωή. Ἀλλὰ νίκησε τὴν ἁμαρτία κι ἀντιστάθηκε στὴ φθορὰ τῆς φύσεώς μας κι ἔδωσε τέλος στὴν κακία.
Ἔγινε ἔτσι αὐτὴ ἡ ἴδια ἁγία ἀπαρχὴ καὶ βάδισε πρώτη καὶ ὑπῆρξε ὁδηγὸς τῶν ἀνθρώπων στὸν δρόμο πρὸς τὸ Θεό. Γιατί διατήρησε τὴ θέλησή της τόσο καθαρή, σὰν νὰ ἦταν μόνη της σ’ αὐτὴ τὴ ζωή, σὰν νὰ μὴν ὑπῆρχε κανεὶς ἄλλος ἄνθρωπος οὔτε κανένα ἄλλο πλάσμα νὰ εἶχε ποτὲ δημιουργηθεῖ, σὰν νὰ βρισκόταν μόνη μπροστὰ στο μόνο Θεό...][...Αναδείχθηκε ἱερότερη ἀπὸ τῆς θυσίες, τιμιότερη ἀπὸ τὰ θυσιαστήρια γιὰ τὸ Θεό, τόσο πιὸ ἅγια ἀπὸ τοὺς δικαίους καὶ τοὺς προφῆτες καὶ τοὺς ἱερεῖς, ὅσο ἁγιότερος ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἁγιάζονται εἶναι ἐκεῖνος ποὺ τοὺς ἁγιάζει».
Αὐτὴ ἡ ἄμεση ἐγγύτητα καὶ παρρησία ποὺ εἶχε ἐν ζωῇ ἡ Παναγία μὲ τὸν Θεό, ἔγινε αἰώνια σφραγῖδα σωτηρίας μετὰ τὴν ἁγία Κοίμηση της. Ἔγινε ὁ διάμεσος ποὺ «σκανδαλωδῶς» εὐνοεῖ ὅσους προστρέχουν στὴν Σκέπη της. Εἴμαστε πολὺ τιποτένιοι γιὰ νὰ μᾶς ἀξίζει ἕνα τέτοιο δῶρο, κι ὅμως τὸ ἔχουμε ἰσόβια. Καμία καλοσύνη δὲν πηγαίνει χαμένη γιὰ τὴν Παναγία μας. Ὄχι μόνο ἡ πνευματικὴ ζωή, ὄχι μόνο οἱ χαιρετισμοὶ καὶ οἱ παρακλήσεις, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ μιὰ γλυκιὰ σκέψη γιὰ ἐκείνη, θὰ τὴν κάνει νὰ στραφεῖ στοργικὰ στὸ κάθε παιδί της.
Σὰν μάνα ποὺ εἶναι, ἐκεῖνο ποὺ τὴν «λυγίζει» πάνω ἀπ’ ὅλα εἶναι τὸ φιλότιμο. Νὰ ἐνεργοῦμε μὲ λεβεντιὰ καὶ αὐταπάρνηση, ἀκόμα καὶ πάνω στὶς πτώσεις μας. Σὲ τέτοιες ψυχὲς ἔχει ἀδυναμία ἡ Παναγία μας καὶ θὰ φέρει τα πάνω-κάτω γιὰ νὰ τὶς ὠφελήσει. Ἰδιαίτερα τὴν ἐλεημοσύνη ἡ Παναγία τὴ μετρᾶ ἀπείρως περισσότερο ἀπὸ λαμπάδες καὶ ὑλικὰ τάματα.
Ὁ Δεκαπενταύγουστος ἔρχεται πάντα σὰν γλυκιὰ ὑπόμνηση ὅτι ἡ Παναγία ἔχει κάνει συνθήκη γιὰ τὴ σωτηρία μας καὶ μόνο μὲ τὸ θέλημά μας θὰ χαθοῦμε ἀπὸ τὴν ἀγκαλιά της. «Εἶναι ἀδύνατον νὰ χάσει τὴν ψυχή του ἐκεῖνος ποὺ τιμάει τὴν Παναγία», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παϊσιος. Πόσο μεγάλο κρῖμα εἶναι ποὺ οἱ ἄπιστοι καὶ οἱ ἄθεοι στεροῦν στὸν ἑαυτό τους μιὰ τόσο ἄφατη εὐεργεσία!
Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος τῆς Χίου ποὺ ἀφιέρωσε τὴ ζωή του στὴ φροντίδα τῶν λεπρῶν ἔλεγε γιὰ τὴν ἀγαπημένη του Παναγία:
«Ἔχεις τὴν εὔνοια τῆς Παναγίας; Ἔχεις τὸ πᾶν. Δὲν ἔχεις τὴν εὔνοιά της; Ἔχασες τὸ πᾶν. Ἐὰν ἔχουμε τὴν προστασία της, ἔχουμε τὸ πᾶν. Ἐὰν δὲν τὴν ἔχουμε, χάνουμε τὸ πᾶν».
Τόσο ἁπλὸ καὶ τόσο ἀπόλυτα ἀληθινό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου