Ἡ κατάχρηση - ὑπέρχρηση τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης καὶ οἱ κίνδυνοι ποὺ αὐτὴ ἐγκυμονεῖ ὄχι μόνον γιὰ τὴν ἐλευθερία μας ἀλλὰ καὶ γιὰ αὐτὴν τὴν ἴδια τήν ὕπαρξή μας δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ γίνουν ἀντιληπτοί, καθὼς ἔχουμε ἤδη ἐξαρτηθεῖ σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀπὸ αὐτήν. Τὸ κακὸ προχωρᾶ λίγο λίγο καὶ διαρκῶς κάνοντας τὴν ζωή μας πιὸ εὔκολη, κερδίζοντάς μας χρόνο. Καὶ θὰ μοῦ πεῖτε, καλὰ εἶναι κακὸ νὰ κερδίζουμε χρόνο; Ὄχι, τὸ νὰ κερδίζουμε χρόνο δὲν εἶναι καθόλου κακό, τὸ κακὸ βρίσκεται στὸ γεγονὸς ὅτι δὲν κερδίζουμε χρόνο, δὲν κάνουμε δηλαδὴ τὶς διάφορες ἐργασίες μας πιὸ γρήγορα μὲ τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη, ἀλλὰ ἀφήνουμε ὁλοένα καὶ περισσότερες ἐργασίες μας νὰ τὶς ὑλοποιεῖ ἡ τεχνητὴ νοημοσύνη. Ὅταν π.χ. ὑπάρχουν πλέον καταξιωμένοι "συγγραφεῖς" ποὺ γράφουν τα κείμενά τους μὲ τεχνητὴ νοημοσύνη, ὅταν διδακτορικὲς διατριβὲς πλέον γράφονται μὲ τὴν βοήθειά της (δὲν ἐννοοῦμε ἐδῶ π.χ. τὴν ἐπισήμανση κάποιων... ὀρθογραφικῶν λαθῶν στὸν κειμενογράφο, ἀλλὰ τὴν σύνθεση τῶν ἴδιων τῶν κειμένων), τότε τῆς ἐκχωροῦμε τὴν δημιουργικὴ σκέψη μας καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ τὴν ἀπεμπολοῦμε ὡς δική μας ἱκανότητα.
Ὅλοι σκεφτόμαστε ὅτι δὲν τὴν ἀπεμπολοῦμε, ὅτι ἀφήνουμε τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη νὰ γράψει γιὰ ἐμᾶς γιὰ συντομία, ἀλλὰ ὅποτε θελήσουμε μποροῦμε νὰ γράψουμε καὶ μόνοι μας. Μόνον πού, ἀφοῦ ἀφεθοῦμε στὴν "ταχύτητα" καὶ τὴν "ποιότητα" τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, τὶς ὁποῖες ὄντως δὲν μποροῦμε νὰ πιάσουμε ἐπειδὴ εἴμαστε ἄνθρωποι, δὲν ὑπάρχει ἐπιστροφή. Καὶ αὐτὸ τὸ ὅποτε θελήσουμε, γίνεται ποτέ. Γιατί πλέον "καλομαθαίνουμε", "δουλεύουμε" ὑποτίθεται σὲ ταχύτερους ρυθμούς, "παράγουμε" περισσότερο καὶ ἄρα αὐτὴ ἡ ὥρα ποὺ θὰ δημιουργήσουμε μόνοι μας δὲν ἔρχεται ποτέ.
Ἕνας ἀρθρογράφος τῶν Times ἔγραφε πρὶν ἀπὸ κανέναν χρόνο περίπου, ὅτι ἤθελε τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη νὰ τοῦ καθαρίζει τὸ σπίτι, νὰ τοῦ μαγειρεύει, νὰ τοῦ κάνει τίς δευτερεύουσες δουλειές, ἀλλὰ ὄχι καὶ νὰ τοῦ γράφει τά κείμενά του. Γιατί, ὅπως, σημείωνε ἤδη τότε, ποιά θὰ ἦταν ἡ ζωή του, τί θὰ ἔκανε στὴν ζωή του, ἐὰν ἐκχωροῦσε ἀκόμη καὶ τὴν δημιουργική του ἱκανότητα στὴν τεχνητὴ νοημοσύνη; Δὲν τὸν ἔχω παρακολουθήσει, ἀλλὰ εἰκάζω ὅτι, παρ' ὅτι πολὺ σωστὰ καταλάβαινε πὼς δὲν θὰ ὑπάρχει λόγος ὕπαρξης τῶν ἀνθρώπων, ἐὰν ὅλα τούς τὰ κάνει ἡ τεχνητὴ νοημοσύνη, τὸ γεγονὸς ὅτι εἶχε ἀποδεχθεῖ τὴν χρήση της σὲ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα πέρα ἀπὸ τὴν σύνταξη τῶν κειμένων του, θὰ τὸν ἔχει ὁδηγήσει ἤδη στὸ νὰ ἐνδώσει καὶ σὲ αὐτὸν τὸν τομέα.
Καὶ ἐδῶ θὰ ἀντιπροβάλει κάποιος ἐξαρτημένος ἀπὸ τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη ὅτι δὲν θὰ εἶναι ἄχρηστος ὁ ἄνθρωπος, ἂν ἀφήσει τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη νὰ τοῦ κάνει τὰ πάντα (μέχρι καὶ νὰ ὁδηγεῖ γιὰ αὐτόν, φίλος ποὺ ἀγόρασε πρόσφατα καινούργιο αὐτοκίνητο μοῦ λέει ὅτι, ἂν τὸ ἀφήσεις, εὐτυχῶς ἀκόμη ἐπιτρέπεται νὰ παρέμβεις σὲ αὐτό, τὸ αὐτοκίνητο κινεῖται τελείως μόνο του), καθὼς θὰ πρέπει πάντα ἐκεῖνος νὰ τὴν κατευθύνει δίνοντάς της κατευθυντήριες γραμμὲς γιὰ αὐτὸ ποὺ θέλει, καὶ ὅτι αὐτὲς οἱ κατευθυντήριες γραμμὲς θὰ ἀποτελοῦν πλέον τὴν ἀνθρώπινη δημιουργία. Αὐτό, ὅμως, θὰ ἰσχύει, χωρὶς νὰ σημαίνει ὅτι καὶ αὐτὸ ἀποτελεῖ "ἀνθρώπινη δημιουργία" μέχρι κάποιο σημεῖο, μέχρι ἡ τεχνητὴ νοημοσύνη νὰ γνωρίσει ὁλόκληρη τὴν ἀνθρώπινη γνώση καὶ ἐμπειρία. Ὅσο ἐξυπνότερη γίνεται, καὶ γίνεται ἐξυπνότερη ὅσο περισσότερο τὴν χρησιμοποιοῦμε καθημερινά, τόσο λιγότερο ἔχει ἀνάγκη τὶς ἐντολές μας. Τὸ βλέπουμε αὐτὸ καθημερινά, καθὼς οἱ βοηθοὶ τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης ἀρχίζουν ὁλοένα καὶ περισσότερο καὶ δὲν περιμένουν νὰ τοὺς ρωτήσουμε, ἀλλὰ μᾶς προτείνουν λύσεις ἢ ἐνέργειες ποὺ εἰκάζουν ὅτι θέλουμε νὰ κάνουμε.
Πραγματικὰ βρισκόμαστε στὸ κρισιμότερο, νομίζω, σημεῖο γιὰ τὴν ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου. Ποτὲ ὁ ἄνθρωπος δὲν βρισκόταν μπροστὰ σὲ τέτοιους κινδύνους χωρὶς νὰ μπορεῖ κἂν νὰ τοὺς ἀντιληφθεῖ. Ὅσοι μποροῦμε ἀκόμη νὰ ἀντιληφθοῦμε ἕνα μέρος τῶν ὀλέθριων συνεπειῶν τῆς κυριαρχίας τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης στὴν ζωή μας, ἔχουμε μία πρώτη διαισθητικὴ ἀλλὰ ἀποτελεσματικὴ λύση: νὰ τὴν χρησιμοποιοῦμε ὅσο τὸ δυνατὸν λιγότερο καὶ ὅσο τὸ δυνατὸν λιγότερο σημαντικὰ πράγματα. Ἡ πιὸ ριζικὴ ἀντιμετώπιση ἀπαιτεῖ νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὰ ψηφιακὰ περιβάλλοντα καὶ νὰ ἀπαιτήσουμε, στὸν βαθμὸ ποὺ ἀκόμη μπορεῖ νὰ γίνει ἀποδεκτὴ ἡ πλειοψηφία, νὰ μὴν χρησιμοποιοῦνται ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις καὶ τὶς ἐπιχειρήσεις. Καὶ σὲ καμία περίπτωση νὰ μὴν δεχθοῦμε νὰ συναλλασόμαστε ἀποκλειστικὰ μὲ ψηφιακὲς συναλλαγές, χωρὶς πραγματικὸ χρῆμα δηλαδή... Ἀλλιῶς ἡ μεταζωὴ εἶναι ἤδη μπροστά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου