Ὁ Μητσοτάκης καί φέτος στήν Bilderberg, ἐκλεκτός τῆς Νέας Τάξης!

Πρωθυπουργὸς στὴν Bilderberg: Τί λέει ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση; 

Ἡ φωνή τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ γιὰ τὴν Μασονία, τὴν Bilderberg καὶ τὴν εὐθύνη τῶν πιστῶν. 
Ἡ φετινὴ συμμετοχὴ τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στὴν λέσχη Bilderberg, σὲ μιὰ περίοδο αὐξανόμενης παγκόσμιας ἀστάθειας, δὲν μπορεῖ νὰ ἐκληφθεῖ ἁπλῶς ὡς "μιὰ ἀκόμη διεθνὴς παρουσία". Πρόκειται γιὰ συμμετοχὴ σὲ ἕναν θεσμὸ μὲ μυστικότητα καὶ σενάρια συνωμοσίας. Σὲ αὐτό το φῶς, ἀναδεικνύεται ἡ ἰδιαίτερη σημασία τῆς θεολογικῆς τοποθέτησης τοῦ ἀείμνηστου π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, ἑνὸς ἐκ τῶν σπουδαιότερων Ὀρθόδοξων θεολόγων καὶ ἱστορικῶν τῶν τελευταίων δεκαετιῶν. 

Bilderberg καὶ Τεκτονισμός: Ἡ σύνδεση κατὰ π. Γεώργιο Μεταλληνό 

Ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς εἶχε προειδοποιήσει ὅτι ἡ Λέσχη Bilderberg λειτουργεῖ ὡς ὁ πολιτικὸς διάδοχος τοῦ Τεκτονισμοῦ. Σὲ ἄρθρα του εἶχε τονίσει... πὼς πρόκειται γιὰ ἕναν θεσμὸ ποὺ ἀσκεῖ ἐπιρροὴ στὴν παγκόσμια πολιτικὴ ἐλίτ, ὑποκαθιστῶντας οὐσιαστικὰ θεσμοὺς δημοκρατικῆς διαφάνειας: 
«Τὸν πολιτικὸ του ρόλο σήμερα πραγματοποιεῖ ἡ Λέσχη Bilderberg, πού ἔχει αἰχμαλωτίσει τὴν πλειονότητα τῶν πολιτικῶν δυνάμεων τοῦ τόπου μας».

Ἡ ἀνάλυσή του δὲν ἦταν ἁπλῶς πολιτική, ἀλλὰ βαθιὰ πνευματική: ἡ συμμετοχὴ τέτοιων θεσμῶν σὲ συστήματα μυστικῆς γνώσης καὶ "συγκρητιστικῆς θεολογίας" καθιστᾶ τὶς ἐπιλογὲς αὐτὲς ἀσύμβατες μὲ τὸ Ὀρθόδοξο ἦθος. 

Ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ στάση της ἀπέναντι στὸν Τεκτονισμό 

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει τοποθετηθεῖ ἐπανειλημμένα καὶ μὲ σαφήνεια: 
1745: Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καταδίκασε ρητά τόν Τεκτονισμὸ ὡς «ἀθέους» καὶ ἀντίθετους πρὸς τὴν πίστη. 
1933: Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἑλλάδος: Ὁ Τεκτονισμὸς εἶναι «ὑπερθρησκεία» ἀσύμβατη μὲ τὴν Ὀρθοδοξία. 
Ἡ Ἐκκλησία βλέπει τον Τεκτονισμὸ καὶ τὶς παρεμφερεῖς ὀργανώσεις ὡς πνευματικὰ συστήματα ποὺ ἀντιστρατεύονται τὴ μοναδικότητα τῆς Ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ. Δὲν εἶναι ἁπλῶς κοινωνικὰ clubs. Εἶναι φορεῖς κοσμοθεωριῶν. 

Bilderberg καὶ πίστη: Τίθενται ἐρωτήματα 

Ἡ συμμετοχὴ τοῦ Πρωθυπουργοῦ προκαλεῖ εὔλογους προβληματισμούς: 
Τί συζητεῖται πίσω ἀπὸ κλειστὲς πόρτες; Ὑπάρχει λογοδοσία στοὺς πολῖτες; 
Ἂν ὁ θεσμὸς ἔχει μεταφυσικὸ ἢ "ὑπερθρησκευτικὸ" χαρακτῆρα, δὲν ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα; 
Πῶς ἑρμηνεύεται ἡ παρουσία Ἕλληνα πολιτικοῦ σὲ ὀργανισμὸ ποὺ ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖ θεολογικὰ ξένο καὶ ἐπικίνδυνο; 
Ἡ σύγχυση μεταξὺ πολιτικοῦ ρεαλισμοῦ καὶ θεολογικῆς συνέπειας δὲν εἶναι ἁπλῶς φιλολογική. Εἶναι ὑπαρξιακὴ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη ταυτότητα. 

Συμπέρασμα 

Ἡ φωνή τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ δὲν εἶναι ἁπλῶς παρελθόν. Εἶναι προφητικὴ γιὰ τὸ σήμερα. Ὅταν ἡ πολιτικὴ ἐξουσία συνδέεται μὲ θεσμοὺς ποὺ ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀποκηρύξει μὲ θεολογικὰ καὶ ἱστορικὰ ἐπιχειρήματα, τότε ἀπαιτεῖται ἐγρήγορση, διάκριση καὶ λόγος ἀληθείας. 

Εἶναι καιρὸς νὰ τεθοῦν ἀνοιχτὰ τὰ ἐρωτήματα: 

Μπορεῖ ἡ πίστη καὶ ἡ πολιτικὴ νὰ συνυπάρχουν χωρὶς θεολογικὸ ἔλεγχο; 
Ποῦ ἀρχίζει ἡ εὐθύνη τῶν πιστῶν ὅταν οἱ ἡγέτες ἐπιλέγουν νὰ συμπορεύονται μὲ συστήματα ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία; 

Ἀπόψεις του π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ στὸν Ὀρθόδοξο Τύπο (Σεπτέμβριος 2013) 

Στὸ ἄρθρο μὲ τίτλο «ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣΩΝΟΣ», ὁ π. Μεταλληνός ἐντοπίζει ὅτι: 
Ὁ Τεκτονισμὸς εἰσχώρησε βαθιὰ στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, εἰδικὰ στὴν ἀστικὴ καὶ πνευματικὴ ἐλίτ, ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 18ου αἰῶνα, μὲ τὶς πρῶτες Στοὲς σὲ Σμύρνη (1812) καὶ Κωνσταντινούπολη (1848). 

Σημειώνει ὅτι αὐτὴ ἡ ἐπέκταση δὲν εἶναι πολιτισμική, ἀλλὰ καθαρὰ πολιτικὴ καὶ ἰδεολογική, μὲ σκοπὸ τὴν ἀποδυνάμωση τῆς Ὀρθόδοξης ταυτότητας καὶ τὴν ἐνίσχυση δομῶν ἐξουσίας ξένων πρὸς τὸ Ἔθνος. 
Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἀπάντηση ἦταν ἄμεση καὶ ἀποφασιστική: τὸ Πατριαρχεῖο (1745) καὶ διαδοχικὰ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (1933, 1972, 1984, 1996) ἀπέρριψαν τὸν Τεκτονισμό, χαρακτηρίζοντάς τον ὡς «μυσταγωγικό, ἀντιχριστιανικὸ σύστημα» 

Ὁ π. Μεταλληνός τονίζει ὅτι ὁ Τεκτονισμὸς ἐμφανίζεται ὡς «ὑπερθρησκεία», μιὰ «συγκρητιστικὴ δομή», μέσα ἀπὸ τὴν ὁποία ἰσοπεδώνεται ἡ ἀποκλειστικότητα τῆς χριστιανικῆς πίστης καὶ ἀφαιρεῖται ἡ θέση τοῦ Χριστοῦ, μὲ τὸν Θεὸ παρουσιάζεται ὡς «Μεγάλος Ἀρχιτέκτονας τοῦ Σύμπαντος». 
Κορύφωση τῆς θεολογικῆς κατακλεῖδας εἶναι ἡ κατηγορηματικὴ θέση ὅτι ἡ Μπίλντερμπεργκ ἀπαρτίζει σήμερα τὴν πολιτικὴ ἔκφανση αὐτῆς τῆς τεκτονικῆς παράδοσης, ποὺ «ἔχει αἰχμαλωτίσει τὴν πλειονότητα τῶν πολιτικῶν δυνάμεων» στὴν χώρα. 

Νέα στοιχεῖα καὶ ἔνταση τοῦ ἐπιχειρήματος: Ἡ ἰσχὺς τῆς ἀνάλυσης ἔγκειται στὴν ἱστορικὴ τεκμηρίωση (ἡμερομηνίες, τόποι, πρωταγωνιστὲς ὅπως ὁ Ντρυμὸν καὶ ὁ Κατήφορος) καὶ στὴ συνέχεια τῆς θεολογικῆς ἀπόρριψης, βάσει συνοδικῶν κειμένων καὶ πατερικῶν παραδόσεων, ποὺ καταδεικνύουν ὅτι: 

Ὁ Τεκτονισμὸς δὲν εἶναι φιλανθρωπικὸ φιλοσοφικὸ κίνημα, ἀλλὰ μιὰ ἀποκρυφιστική, ἱεραρχικὴ καὶ κρυφὴ δύναμη. 
Ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖ ὅσους συμμετέχουν σὲ τέτοιες διπλὲς δομές, ἀντιθέτους σὲ Ὀρθόδοξο φρόνημα, καὶ καλεῖ σὲ ρήξη καὶ ἐπιστροφὴ στὴν πίστη. 
Ἡ σημερινὴ συμμετοχὴ πολιτικῶν, ὅπως ὁ πρωθυπουργός, σὲ forums ὅπως ἡ Μπίλντερμπεργκ, δὲν ἀποτελεῖ οὐδετεροποίηση, ἀλλὰ πολιτικὴ νομιμοποίηση ἑνὸς ἱστορικὰ ἀπορριφθέντος τρόπου ἐξουσίας.