Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ἀπὸ πνευματικὴ σκοπιά, ἡ δικαστικὴ αἰχμαλωσία τῆς Μονῆς Σινᾶ ἀπὸ τοὺς Αἰγύπτιους δὲν ἦταν κεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ. Εἶναι τὸ ἔσχατο κατάντημά μας, μετὰ ἀπὸ μιὰ σειρὰ ἀρνήσεων νὰ σταθοῦμε στὸ ἑλληνορθόδοξο ἀνάστημά μας.
Ἀρνηθήκαμε νὰ ὁμολογήσουμε τὴν ἑλληνικὴ χριστιανοσύνη τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ τῆς Μαριούπολης, σὲ ὅλες τὶς δοκιμασίες τους. Ἀρνηθήκαμε νὰ ὑψώσουμε φωνὴ γιὰ τοὺς ἐγκληματικοὺς διωγμοὺς στὴν Ἁγία Λαύρα τοῦ Κιέβου. Ἀρνηθήκαμε νὰ ἀποτρέψουμε τὸ μαγάρισμα τῆς Ἀγιᾶς Σοφιᾶς καὶ τῆς Μονῆς τῆς Χώρας ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ἀρνηθήκαμε νὰ πατήσουμε πόδι γιὰ τὶς σφαγὲς χριστιανῶν ρωμιῶν στὴ Συρία. Κάναμε ἐθνικούς μας «χωροφύλακες» τοὺς ὑπονομευτὲς τοῦ Ἁγίου Φωτὸς ποὺ βιοπορίζονται μὲ τὸ νὰ ὑποσκάπτουν τὰ θεμέλια τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Φωνάξαμε καὶ περήφανα στὴν ὑφήλιο ὅτι εἴμαστε ἡ πρώτη ὀρθόδοξη χώρα ποὺ νομιμοποιεῖ τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων. Βάλαμε καὶ ξόανα «καλλιτεχνικῆς» βλασφημίας στὴν Πινακοθήκη μας, καὶ τὰ περιφρουροῦμε σὰν ἐθνικὸ θησαυρό.
Τώρα στὴν ἁγιοστόλιστη ἔρημο τοῦ Σινᾶ λαλεῖ ὁ πετεινὸς τῆς πολλαπλῆς προδοσίας. Κι ἐμεῖς εὐχόμαστε νὰ μὴν κλάψουμε πικρά. Ὄχι, δὲν ἦρθε... ἀπὸ τὸ πουθενὰ αὐτὴ ἡ δοκιμασία. Ἡ Ἑλλάδα ὡς καρδιὰ τῆς ἑλληνορθοδοξίας ὑποφέρει ἀπὸ καρδιακὴ ἀνεπάρκεια καὶ φλερτάρει συνεχῶς μὲ τὸ πνευματικὸ ἔμφραγμα. Ὡς συνέπεια, νεκρώνονται ἀπὸ αἷμα καὶ ὀξυγόνο ὅλα τὰ μέλη μας, τὰ παγκόσμια θησαυρίσματά μας. Οἱ νεκροὶ δὲν ἔχουν συμμάχους. Κανένας δὲν θὰ ὑπολογίσει γιὰ πολὺ μιὰ γέρικη καρδιὰ γεμάτη προδοσία, ποὺ συνεχῶς προδίδει τὸν ἴδιο της τὸν ἑαυτό. Θὰ ἐρχόμαστε πάντα τελευταῖοι, πάντα ἀσθμαίνοντες καὶ καταϊδρωμένοι.
Ἀρνηθήκαμε νὰ ὁμολογήσουμε τὴν ἑλληνικὴ χριστιανοσύνη τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ τῆς Μαριούπολης, σὲ ὅλες τὶς δοκιμασίες τους. Ἀρνηθήκαμε νὰ ὑψώσουμε φωνὴ γιὰ τοὺς ἐγκληματικοὺς διωγμοὺς στὴν Ἁγία Λαύρα τοῦ Κιέβου. Ἀρνηθήκαμε νὰ ἀποτρέψουμε τὸ μαγάρισμα τῆς Ἀγιᾶς Σοφιᾶς καὶ τῆς Μονῆς τῆς Χώρας ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ἀρνηθήκαμε νὰ πατήσουμε πόδι γιὰ τὶς σφαγὲς χριστιανῶν ρωμιῶν στὴ Συρία. Κάναμε ἐθνικούς μας «χωροφύλακες» τοὺς ὑπονομευτὲς τοῦ Ἁγίου Φωτὸς ποὺ βιοπορίζονται μὲ τὸ νὰ ὑποσκάπτουν τὰ θεμέλια τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Φωνάξαμε καὶ περήφανα στὴν ὑφήλιο ὅτι εἴμαστε ἡ πρώτη ὀρθόδοξη χώρα ποὺ νομιμοποιεῖ τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων. Βάλαμε καὶ ξόανα «καλλιτεχνικῆς» βλασφημίας στὴν Πινακοθήκη μας, καὶ τὰ περιφρουροῦμε σὰν ἐθνικὸ θησαυρό.
Τώρα στὴν ἁγιοστόλιστη ἔρημο τοῦ Σινᾶ λαλεῖ ὁ πετεινὸς τῆς πολλαπλῆς προδοσίας. Κι ἐμεῖς εὐχόμαστε νὰ μὴν κλάψουμε πικρά. Ὄχι, δὲν ἦρθε... ἀπὸ τὸ πουθενὰ αὐτὴ ἡ δοκιμασία. Ἡ Ἑλλάδα ὡς καρδιὰ τῆς ἑλληνορθοδοξίας ὑποφέρει ἀπὸ καρδιακὴ ἀνεπάρκεια καὶ φλερτάρει συνεχῶς μὲ τὸ πνευματικὸ ἔμφραγμα. Ὡς συνέπεια, νεκρώνονται ἀπὸ αἷμα καὶ ὀξυγόνο ὅλα τὰ μέλη μας, τὰ παγκόσμια θησαυρίσματά μας. Οἱ νεκροὶ δὲν ἔχουν συμμάχους. Κανένας δὲν θὰ ὑπολογίσει γιὰ πολὺ μιὰ γέρικη καρδιὰ γεμάτη προδοσία, ποὺ συνεχῶς προδίδει τὸν ἴδιο της τὸν ἑαυτό. Θὰ ἐρχόμαστε πάντα τελευταῖοι, πάντα ἀσθμαίνοντες καὶ καταϊδρωμένοι.
Οἱ πατέρες τοῦ Σινᾶ ξέρουν καλύτερα ἀπ’ τὸν καθένα
Δὲν συμμερίζομαι καθόλου τὰ (ὕποπτα) καθησυχαστικὰ δημοσιεύματα ποὺ λένε ὅτι ἡ Μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης στὸ Σινᾶ δὲν θὰ ὑποστεῖ καμία οὐσιαστικὴ συνέπεια. Οἱ πονηρὲς δηλώσεις τῶν Αἰγύπτιων περὶ «διατήρησης τοῦ θρησκευτικοῦ καθεστῶτος» καὶ «ἀναγνωρίσεως τοῦ ἱεροῦ χαρακτῆρα» καὶ «διατηρήσεως τῶν στενῶν καὶ ἀδελφικῶν σχέσεων», εἶναι χειρουργικὲς διατυπώσεις ποὺ κρύβουν τὸν διάβολο στὶς λεπτομέρειες.
Δὲν θὰ εἰσέλθω σὲ σύνθετες ἱστορικὲς καὶ πολιτικὲς ἀναλύσεις ποὺ ἐπισκιάζουν τὴν οὐσία τοῦ ζητήματος. Γιὰ νὰ ἀφουγκραστῶ τὴν κατάσταση προτιμῶ νὰ ἀκούσω τὰ λόγια τῶν ἴδιων τῶν πατέρων τοῦ Σινᾶ, ποὺ δεκαετίες ζοῦν τὶς ἰσλαμικὲς ραδιουργίες στὸ πετσί τους. Οἱ προειδοποιήσεις ποὺ ἐξέπεμπαν ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια γιὰ τὰ σχέδια τῶν ἀγαρηνῶν ἦταν στὴν κυριολεξία «φωνὴ βοώντων ἐν τῇ ἐρήμῳ».
Καὶ τώρα ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Μονῆς Σινᾶ στὴν Ἑλλάδα, ἀρχιμανδρίτης Πορφύριος Φραγκάκης, κάνει λόγο γιὰ ξεκάθαρη δικαστικὴ δήμευση, σχολιάζοντας ὅτι μὲ τὴ νέα ἀπόφαση οἱ μοναχοὶ γίνονται φιλοξενούμενοι μέσα στὸν ἱερὸ οἶκο τους καὶ ἡ παραμονή τους στὴ Μονὴ παραδίδεται στὸ ἔλεος τοῦ Αἰγυπτιακοῦ κράτους.
Αὐτὸ ποὺ ἰσχύει εἶναι ὅτι ἡ Αἴγυπτος καταληστεύει τὴν κυριότητα τῆς Μονῆς Σινᾶ «ἐπιτρέποντας» στὴ μοναστικὴ κοινότητα νὰ διατηρήσει τὸ θρησκευτικὸ της καθεστὼς (γιὰ ὅσο καιρὸ ἐπιθυμεῖ ἡ Αἴγυπτος) καὶ ἀλλάζοντας τὸ ἰδιοκτησιακὸ στάτους σὲ ὅρους κρατικῆς περιουσίας. Κτήματα τῆς Μονῆς ἤδη δημεύτηκαν σύμφωνα μὲ τὴ δικαστικὴ ἀπόφαση ποὺ τὰ χαρακτηρίζει ὡς «ἀπομακρυσμένα», ξεκινῶντας ἔτσι τὴ σαλαμοποίηση ποὺ ὁρίζει τὸ σχέδιο ὑφαρπαγῆς.
Ἔτσι, ὁ κορυφαῖος πνευματικὸς φάρος τοῦ Βυζαντίου, τὸ θεοβάδιστο Σινᾶ κινδυνεύει νὰ πάψει νὰ φωταγωγεῖ τὴν οἰκουμένη ὡς πανάρχαιο ἀγλάϊσμα τῆς ἐρήμου καὶ νὰ γίνει ἀρχαιολογικὴ περιουσία τοῦ Αἰγυπτιακοῦ κράτους. Τὸ ἐπιχειρηματικὸ project μὲ τὸ ὄνομα «Great Transfiguration» (Ἡ Μεγάλη Μεταμόρφωση) ποὺ βρίσκεται στὸ χαρτοφυλάκιο τῆς Αἰγυπτιακῆς κυβέρνησης, σκοπεύει νὰ μετατρέψει τὴν εὐρύτερη περιοχὴ τοῦ νότιου Σινᾶ σὲ ἕνα πολυθρησκευτικὸ θεματικὸ πάρκο, ὅπου ὁ τουριστικὸς ἐλιτισμὸς θὰ ἀνταμωθεῖ μὲ ἀναδημιουργημένα τερατουργήματα προώθησης τοῦ διαθρησκειακοῦ καὶ πανθρησκειακοῦ γίγνεσθαι.
Ποῦ ὁ ἀσκητισμός; Ποῦ ὁ ἀναχωρητισμός; Ποῦ ἡ ὀρθόδοξη νήψη καὶ ἡ θεοπτία καὶ ἡ τιμὴ στοὺς ἁγιασμένους καθηγητὲς τῆς ἐρήμου ποὺ κατέβαζαν τὸν οὐρανὸ στὴ γῆ «ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι... ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι, καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταὶς ὀπαῖς τῆς γῆς»; Κινδυνεύουν ὅλα νὰ ἀτιμαστοῦν μὲ μιὰ διπλωματικὴ ἀμμοθύελλα.
Δὲν θὰ εἰσέλθω σὲ σύνθετες ἱστορικὲς καὶ πολιτικὲς ἀναλύσεις ποὺ ἐπισκιάζουν τὴν οὐσία τοῦ ζητήματος. Γιὰ νὰ ἀφουγκραστῶ τὴν κατάσταση προτιμῶ νὰ ἀκούσω τὰ λόγια τῶν ἴδιων τῶν πατέρων τοῦ Σινᾶ, ποὺ δεκαετίες ζοῦν τὶς ἰσλαμικὲς ραδιουργίες στὸ πετσί τους. Οἱ προειδοποιήσεις ποὺ ἐξέπεμπαν ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια γιὰ τὰ σχέδια τῶν ἀγαρηνῶν ἦταν στὴν κυριολεξία «φωνὴ βοώντων ἐν τῇ ἐρήμῳ».
Καὶ τώρα ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Μονῆς Σινᾶ στὴν Ἑλλάδα, ἀρχιμανδρίτης Πορφύριος Φραγκάκης, κάνει λόγο γιὰ ξεκάθαρη δικαστικὴ δήμευση, σχολιάζοντας ὅτι μὲ τὴ νέα ἀπόφαση οἱ μοναχοὶ γίνονται φιλοξενούμενοι μέσα στὸν ἱερὸ οἶκο τους καὶ ἡ παραμονή τους στὴ Μονὴ παραδίδεται στὸ ἔλεος τοῦ Αἰγυπτιακοῦ κράτους.
Αὐτὸ ποὺ ἰσχύει εἶναι ὅτι ἡ Αἴγυπτος καταληστεύει τὴν κυριότητα τῆς Μονῆς Σινᾶ «ἐπιτρέποντας» στὴ μοναστικὴ κοινότητα νὰ διατηρήσει τὸ θρησκευτικὸ της καθεστὼς (γιὰ ὅσο καιρὸ ἐπιθυμεῖ ἡ Αἴγυπτος) καὶ ἀλλάζοντας τὸ ἰδιοκτησιακὸ στάτους σὲ ὅρους κρατικῆς περιουσίας. Κτήματα τῆς Μονῆς ἤδη δημεύτηκαν σύμφωνα μὲ τὴ δικαστικὴ ἀπόφαση ποὺ τὰ χαρακτηρίζει ὡς «ἀπομακρυσμένα», ξεκινῶντας ἔτσι τὴ σαλαμοποίηση ποὺ ὁρίζει τὸ σχέδιο ὑφαρπαγῆς.
Ἔτσι, ὁ κορυφαῖος πνευματικὸς φάρος τοῦ Βυζαντίου, τὸ θεοβάδιστο Σινᾶ κινδυνεύει νὰ πάψει νὰ φωταγωγεῖ τὴν οἰκουμένη ὡς πανάρχαιο ἀγλάϊσμα τῆς ἐρήμου καὶ νὰ γίνει ἀρχαιολογικὴ περιουσία τοῦ Αἰγυπτιακοῦ κράτους. Τὸ ἐπιχειρηματικὸ project μὲ τὸ ὄνομα «Great Transfiguration» (Ἡ Μεγάλη Μεταμόρφωση) ποὺ βρίσκεται στὸ χαρτοφυλάκιο τῆς Αἰγυπτιακῆς κυβέρνησης, σκοπεύει νὰ μετατρέψει τὴν εὐρύτερη περιοχὴ τοῦ νότιου Σινᾶ σὲ ἕνα πολυθρησκευτικὸ θεματικὸ πάρκο, ὅπου ὁ τουριστικὸς ἐλιτισμὸς θὰ ἀνταμωθεῖ μὲ ἀναδημιουργημένα τερατουργήματα προώθησης τοῦ διαθρησκειακοῦ καὶ πανθρησκειακοῦ γίγνεσθαι.
Ποῦ ὁ ἀσκητισμός; Ποῦ ὁ ἀναχωρητισμός; Ποῦ ἡ ὀρθόδοξη νήψη καὶ ἡ θεοπτία καὶ ἡ τιμὴ στοὺς ἁγιασμένους καθηγητὲς τῆς ἐρήμου ποὺ κατέβαζαν τὸν οὐρανὸ στὴ γῆ «ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι... ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι, καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταὶς ὀπαῖς τῆς γῆς»; Κινδυνεύουν ὅλα νὰ ἀτιμαστοῦν μὲ μιὰ διπλωματικὴ ἀμμοθύελλα.
Καμία ἐμπιστοσύνη στοὺς πολιτικούς
Οἱ δὲ πολιτικάντικοι καθησυχασμοὶ ἀπὸ Ἀθήνα καὶ Κάϊρο, ἔχουν τόση ἀξία ὅσο καὶ οἱ – πρὸ τριῶν ἑβδομάδων – διαβεβαιώσεις Μητσοτάκη – Ἀλ Σίσι ὅτι τὸ ἰδιοκτησιακὸ καθεστὼς τῆς Μονῆς Σινᾶ θὰ παρέμενε ἀμετάβλητο. Θεωρῶ ἀδύνατο μιὰ τέτοια δικαστικὴ ἀπόφαση γιὰ ἕνα τόσο σοβαρὸ θέμα νὰ μὴν εἶχε τὴν πολιτικὴ κάλυψη τῆς κυβέρνησης τοῦ Καΐρου, ἔστω καὶ ἐν μέρει.
Τὴν ἴδια στιγμὴ ἔχουμε ἕναν πρωθυπουργὸ ποὺ εἶναι παντελῶς ἄσχετος, ἀδιάφορος καὶ αὐτοκαταστροφικὸς στὴν πολιτισμικὴ διπλωματία. Παραδίδει τὰ παγκόσμια μνημεῖα μας στὰ χέρια τῶν κατακτητῶν, τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο. Δὲν μπορεῖ καὶ δὲν θέλει νὰ διαφυλάξει κανένα κληρονόμημα τῆς ἑλληνορθοδοξίας, πολὺ ἁπλᾶ διότι ἔχει ἀλλεργία σὲ ὅ,τι ἐκφράζει αὐτὲς τὶς δύο ἔννοιες. Τὸ ἔχει δείξει μὲ ὅλους τοὺς τρόπους καὶ τὸ ἔχει ἐκφράσει σὲ ὅλους τοὺς τόνους. Στὴν περίπτωση τῆς Αἰγύπτου, πιθανότατα εἶχε τὴ ψευδαίσθηση ὅτι οἱ προαιώνιες θρησκευτικὲς διαμάχες μποροῦν νὰ διευθετηθοῦν μὲ γιάπικα σόου καὶ ξεθυμασμένο ἀέρα Κογκρέσου.
Γιὰ νὰ μὴν ὑποθέσουμε τίποτα χειρότερο, ἐνδίδοντας στὸ συλλογισμὸ ὅτι ἡ Μονὴ Σινᾶ μπορεῖ νὰ θυσιάζεται στὸν βωμὸ τῶν «ἀγαστῶν σχέσεων» μὲ τὴν Αἴγυπτο, σὲ μιὰ συνθήκη ὅπου ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται πλήρως ἀπομονωμένη ἀπὸ συμμάχους. Ἂν παρατηρηθεῖ ὅτι ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἐμμένει στὸ νὰ παρουσιάζει ὡς κέρδος τὴν «διατήρηση λατρευτικοῦ ἑλληνορθόδοξου χαρακτῆρα» στὴ Μονὴ Σινᾶ, τότε ἡ ὑποψία θὰ γίνει βεβαιότητα! Ἡ ἀδιανόητη ἀπώλεια ποὺ ὑφιστάμεθα στὸ Σινᾶ δὲν ἀφορᾶ (ἀκόμα) τὸ λατρευτικό, ἀλλὰ τὸ ἰδιοκτησιακὸ καθεστώς. Αὐτὸ ἔλειπε νὰ εὐγνωμονοῦμε τοὺς «πορθητὲς» ποὺ μᾶς ἀφήνουν νὰ λειτουργοῦμε μιὰ Μονὴ δεκαπέντε αἰώνων!
Ἂν εἶχαν τὴν παραμικρὴ βάση ἀλήθειας οἱ κατευναστικὲς δηλώσεις, τότε δὲν θὰ ἐξέδιδαν δριμύτατες ἀνακοινώσεις (πρὶν ἀκόμα κλείσει εἰκοσιτετράωρο ἀπὸ τὴ διαρροὴ τῆς ἀπόφασης) ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἑλλάδος Ἱερώνυμος, τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ τὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων. Οὔτε θὰ μετέβαινε ἆρον - ἆρον ἑλληνικὴ ἀντιπροσωπεία στὸ Κάϊρο, στὶς 2 Ἰουνίου γιὰ «περεταίρω ἐπεξεργασία τῆς συμφωνίας». Οὔτε οἱ μοναχοὶ τοῦ Σινᾶ δὲν θὰ σφράγιζαν τὶς πύλες τοῦ μοναστηριοῦ σὲ ἔνδειξη πένθους γιὰ τὴν κρατικὴ βία ποὺ ὑφίστανται.
Τὴν ἴδια στιγμὴ ἔχουμε ἕναν πρωθυπουργὸ ποὺ εἶναι παντελῶς ἄσχετος, ἀδιάφορος καὶ αὐτοκαταστροφικὸς στὴν πολιτισμικὴ διπλωματία. Παραδίδει τὰ παγκόσμια μνημεῖα μας στὰ χέρια τῶν κατακτητῶν, τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο. Δὲν μπορεῖ καὶ δὲν θέλει νὰ διαφυλάξει κανένα κληρονόμημα τῆς ἑλληνορθοδοξίας, πολὺ ἁπλᾶ διότι ἔχει ἀλλεργία σὲ ὅ,τι ἐκφράζει αὐτὲς τὶς δύο ἔννοιες. Τὸ ἔχει δείξει μὲ ὅλους τοὺς τρόπους καὶ τὸ ἔχει ἐκφράσει σὲ ὅλους τοὺς τόνους. Στὴν περίπτωση τῆς Αἰγύπτου, πιθανότατα εἶχε τὴ ψευδαίσθηση ὅτι οἱ προαιώνιες θρησκευτικὲς διαμάχες μποροῦν νὰ διευθετηθοῦν μὲ γιάπικα σόου καὶ ξεθυμασμένο ἀέρα Κογκρέσου.
Γιὰ νὰ μὴν ὑποθέσουμε τίποτα χειρότερο, ἐνδίδοντας στὸ συλλογισμὸ ὅτι ἡ Μονὴ Σινᾶ μπορεῖ νὰ θυσιάζεται στὸν βωμὸ τῶν «ἀγαστῶν σχέσεων» μὲ τὴν Αἴγυπτο, σὲ μιὰ συνθήκη ὅπου ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται πλήρως ἀπομονωμένη ἀπὸ συμμάχους. Ἂν παρατηρηθεῖ ὅτι ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἐμμένει στὸ νὰ παρουσιάζει ὡς κέρδος τὴν «διατήρηση λατρευτικοῦ ἑλληνορθόδοξου χαρακτῆρα» στὴ Μονὴ Σινᾶ, τότε ἡ ὑποψία θὰ γίνει βεβαιότητα! Ἡ ἀδιανόητη ἀπώλεια ποὺ ὑφιστάμεθα στὸ Σινᾶ δὲν ἀφορᾶ (ἀκόμα) τὸ λατρευτικό, ἀλλὰ τὸ ἰδιοκτησιακὸ καθεστώς. Αὐτὸ ἔλειπε νὰ εὐγνωμονοῦμε τοὺς «πορθητὲς» ποὺ μᾶς ἀφήνουν νὰ λειτουργοῦμε μιὰ Μονὴ δεκαπέντε αἰώνων!
Ἂν εἶχαν τὴν παραμικρὴ βάση ἀλήθειας οἱ κατευναστικὲς δηλώσεις, τότε δὲν θὰ ἐξέδιδαν δριμύτατες ἀνακοινώσεις (πρὶν ἀκόμα κλείσει εἰκοσιτετράωρο ἀπὸ τὴ διαρροὴ τῆς ἀπόφασης) ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἑλλάδος Ἱερώνυμος, τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ τὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων. Οὔτε θὰ μετέβαινε ἆρον - ἆρον ἑλληνικὴ ἀντιπροσωπεία στὸ Κάϊρο, στὶς 2 Ἰουνίου γιὰ «περεταίρω ἐπεξεργασία τῆς συμφωνίας». Οὔτε οἱ μοναχοὶ τοῦ Σινᾶ δὲν θὰ σφράγιζαν τὶς πύλες τοῦ μοναστηριοῦ σὲ ἔνδειξη πένθους γιὰ τὴν κρατικὴ βία ποὺ ὑφίστανται.
Τὰ δύο ἔρημα τοπία
Ἀπὸ τὴ μιὰ πλευρὰ οἱ «ἀδελφοὶ μουσουλμᾶνοι» μὲ τὸν θεοκρατικὸ ἐπεκτατισμό τους. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ νεοταξικοὶ ὀλετῆρες ποὺ θέλουν νὰ ἀφανίσουν ὅλα τὰ ὀρθόδοξα προσκυνήματα ποὺ θυμίζουν στὴν ὑφήλιο «τὴ μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ ἐκκλησία» τῆς Ὀρθοδοξίας. Καὶ στὴ μέση οἱ νησῖδες τοῦ ἑλληνορθόδοξου φωτὸς βάλλονται ἀπὸ παντοῦ.
Οἱ καμπάνες τοῦ Σινᾶ χτυποῦν πένθιμα καὶ οἱ θλιμμένες νότες τους διασχίζουν δύο ἐρήμους, μιὰ φυσικὴ καὶ μία πνευματική. Ἡ φυσικὴ εἶναι ἡ θεοσκέπαστη ἔρημος τοῦ Σινᾶ ποὺ ἀποτελεῖ ἕνα ἀπέραντο φυτώριο ἁγιότητας, μὲ πνευματικοὺς ἀστέρες ποὺ ἀσκήτεψαν σὰν ἥμερα «ἀγρίμια» τοῦ Θεοῦ, ἔγιναν ὁλάνθιστες ψυχὲς ποὺ μύρωσαν τὸν τόπο. Τὶς πρεσβεῖες αὐτῶν τῶν Ἁγίων καὶ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης χρειαζόμαστε τώρα, γιὰ νὰ κράξουν μέχρι καὶ τὰ λιθάρια τοῦ Σινᾶ τὴν πνευματικὴ ἀδικία ποὺ γίνεται.
Ἡ ἄλλη ἔρημος εἶναι κατάμαυρη καὶ δυσώδης. Εἶναι ἡ πνευματικὴ ἔρημος τῆς μάνας Ἑλλάδας, εἰδικὰ σὲ ἐπίπεδο ἡγεσίας ἀλλὰ καὶ σὲ ἐπίπεδο λαοῦ. Μᾶς κλέβουν τὰ ἑλληνορθόδοξα στολίδια μέσα ἀπὸ τὰ χέρια, κι ἐμεῖς ἀσχολούμαστε μὲ «χαρτοφάναρα» ποὺ ἔλεγε καὶ ὁ ἀείμνηστος Κόντογλου. Φτάσαμε νὰ ἀσχολούμαστε δέκα μέρες μὲ τὸν καπνὸ ποὺ θὰ βγεῖ ἀπὸ τὴν καμινάδα τοῦ αἰρεσιάρχη Πάπα, ἐνῷ ἔχουν πάρει «φωτιὰ» τὰ προσκυνήματά μας. Στὴν Παλαιστίνη, στὰ Ἱεροσόλυμα, στὸ Σινᾶ, παντοῦ φωτιὰ πολέμου, συρρίκνωση καὶ ἀμφισβήτηση. Λευκὸς καπνὸς στὴν Καπέλα Σιστίνα – μαῦρος καπνὸς στὰ σεβάσματα τῆς πίστης μας. Κι ἐμεῖς νὰ ζητιανεύουμε δανεικὴ «αἴγλη» ἀπὸ τοὺς ἔκπτωτους, ὅσο ξεπουλᾶμε τὴν αἰώνια λάμψη τῆς ἱστορίας μας. Ὅσο παραδίδουμε τὰ ἐπίγεια χνάρια τοῦ Θεοῦ στὸν ἀφανισμὸ καὶ τὴ λήθη.
Οἱ καμπάνες τοῦ Σινᾶ ἠχοῦν θρηνητικὰ γιὰ ὅλους μας. Ἔχουμε ἱερὸ χρέος νὰ ἀντιδράσουμε σθεναρά. Ὅσο ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ὡς ἔθνος ἀντιμετωπίζουμε τὴν πίστη μας σὰν τουριστικὴ ἀτραξιόν, τὸ ἴδιο θὰ κάνουν καὶ οἱ ἐχθροί μας, τὸ ἴδιο θὰ κάνουν καὶ οἱ ἄσπονδοι... «φίλοι» μας. Ἂν δὲν ζωντανέψει ἡ καρδιὰ τῆς ἑλληνορθοδοξίας, θὰ χάσουμε τὸ Σινᾶ καὶ θὰ πεθαίνουμε ἀπὸ δίψα στὴ δική μας ἀνελέητη ἔρημο. Αὐτὴ ποὺ φτιάξαμε ἀπεμπολῶντας τὰ πνευματικὰ χρέη μας καὶ χτίζοντας τὸ ἀδέσποτο μέλλον μας πάνω σὲ κινούμενη ἄμμο...
Οἱ καμπάνες τοῦ Σινᾶ χτυποῦν πένθιμα καὶ οἱ θλιμμένες νότες τους διασχίζουν δύο ἐρήμους, μιὰ φυσικὴ καὶ μία πνευματική. Ἡ φυσικὴ εἶναι ἡ θεοσκέπαστη ἔρημος τοῦ Σινᾶ ποὺ ἀποτελεῖ ἕνα ἀπέραντο φυτώριο ἁγιότητας, μὲ πνευματικοὺς ἀστέρες ποὺ ἀσκήτεψαν σὰν ἥμερα «ἀγρίμια» τοῦ Θεοῦ, ἔγιναν ὁλάνθιστες ψυχὲς ποὺ μύρωσαν τὸν τόπο. Τὶς πρεσβεῖες αὐτῶν τῶν Ἁγίων καὶ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης χρειαζόμαστε τώρα, γιὰ νὰ κράξουν μέχρι καὶ τὰ λιθάρια τοῦ Σινᾶ τὴν πνευματικὴ ἀδικία ποὺ γίνεται.
Ἡ ἄλλη ἔρημος εἶναι κατάμαυρη καὶ δυσώδης. Εἶναι ἡ πνευματικὴ ἔρημος τῆς μάνας Ἑλλάδας, εἰδικὰ σὲ ἐπίπεδο ἡγεσίας ἀλλὰ καὶ σὲ ἐπίπεδο λαοῦ. Μᾶς κλέβουν τὰ ἑλληνορθόδοξα στολίδια μέσα ἀπὸ τὰ χέρια, κι ἐμεῖς ἀσχολούμαστε μὲ «χαρτοφάναρα» ποὺ ἔλεγε καὶ ὁ ἀείμνηστος Κόντογλου. Φτάσαμε νὰ ἀσχολούμαστε δέκα μέρες μὲ τὸν καπνὸ ποὺ θὰ βγεῖ ἀπὸ τὴν καμινάδα τοῦ αἰρεσιάρχη Πάπα, ἐνῷ ἔχουν πάρει «φωτιὰ» τὰ προσκυνήματά μας. Στὴν Παλαιστίνη, στὰ Ἱεροσόλυμα, στὸ Σινᾶ, παντοῦ φωτιὰ πολέμου, συρρίκνωση καὶ ἀμφισβήτηση. Λευκὸς καπνὸς στὴν Καπέλα Σιστίνα – μαῦρος καπνὸς στὰ σεβάσματα τῆς πίστης μας. Κι ἐμεῖς νὰ ζητιανεύουμε δανεικὴ «αἴγλη» ἀπὸ τοὺς ἔκπτωτους, ὅσο ξεπουλᾶμε τὴν αἰώνια λάμψη τῆς ἱστορίας μας. Ὅσο παραδίδουμε τὰ ἐπίγεια χνάρια τοῦ Θεοῦ στὸν ἀφανισμὸ καὶ τὴ λήθη.
Οἱ καμπάνες τοῦ Σινᾶ ἠχοῦν θρηνητικὰ γιὰ ὅλους μας. Ἔχουμε ἱερὸ χρέος νὰ ἀντιδράσουμε σθεναρά. Ὅσο ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ὡς ἔθνος ἀντιμετωπίζουμε τὴν πίστη μας σὰν τουριστικὴ ἀτραξιόν, τὸ ἴδιο θὰ κάνουν καὶ οἱ ἐχθροί μας, τὸ ἴδιο θὰ κάνουν καὶ οἱ ἄσπονδοι... «φίλοι» μας. Ἂν δὲν ζωντανέψει ἡ καρδιὰ τῆς ἑλληνορθοδοξίας, θὰ χάσουμε τὸ Σινᾶ καὶ θὰ πεθαίνουμε ἀπὸ δίψα στὴ δική μας ἀνελέητη ἔρημο. Αὐτὴ ποὺ φτιάξαμε ἀπεμπολῶντας τὰ πνευματικὰ χρέη μας καὶ χτίζοντας τὸ ἀδέσποτο μέλλον μας πάνω σὲ κινούμενη ἄμμο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου