Μέ πολύ πόνο καί θλίψη παρακολούθησε ὁ πιστός λαός τήν “ἐν Ἁγίω Πνεύματι” (;) συνελθοῦσα Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, τήν παρελθοῦσα Πέμπτη 22 Μαϊου, κατά τήν ὁποία κηρύχθηκε ἔκπτωτος ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου κ. Τυχικός.
Μέ ἰδιαίτερη ἀγωνία περιμέναμε νά πληροφορηθοῦμε τά “ἐγκλήματα” στά ὁποῖα ὑπέπεσε ὁ φιλήσυχος ἀρχιερέας, γιά νά ὑποστεῖ τέτοια πρωτοφανῆ στήν σύγχρονη ἐκκλησιαστική ἱστορία ποινή καί ταπείνωση ἀπό τούς δικαστές του!
Ἐπί 3 ἡμέρες διαβάζουμε ὁρυμαγδό ἀνακοινώσεων γιά τά “ὁλισθήματα” στά ὁποῖα ὑπέπεσε ὁ κ. Τυχικός, τῶν ὁποίων ἡ βαρύτητα μάλιστα “συγκλόνισε” ὅλη τήν ἑλληνόφωνη ὀρθοδοξία καθώς καί τίς δύο κυβερνήσεις Ἑλλάδος καί Κύπρου. Δημοσιογράφοι, καταφανῶς ἀθεολόγητοι, μᾶς βομβαρδίζουν μέ πηχυαίους τίτλους καί μᾶς πληροφοροῦν γιά τήν ὀργή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου πού δέν μποροῦσε νά ἀνεχθεῖ ἄλλο, αὐτήν τήν μοναδική παραφωνία, στήν κατά τά ἄλλα... ἄσπιλη ἐκκλησιαστική ζωή τῆς Μεγαλονήσου.
Βλέποντας τίς κατηγορίες ἀντιλαμβάνεται κάθε καλόπιστος παρατηρητής ὅτι πολλές ἀπό αὐτές ἀγγίζουν τά ὅρια τοῦ γραφικοῦ, καθώς ἄν ἐπρόκειτο γιά τέτοια “παραπτώματα” νά ἐκδιώκεται κάποιος ἱεράρχης, δέν θα παρέμενε κανένας ἐπίσκοπος στή θέση του. Μᾶλλον ὅμως αὐτές οἱ “κατηγορίες” παρουσιάστηκαν γιά νά πλαισιώσουν τίς τρεῖς βασικές καταγγελίες, γιά νά φανεῖ στό ἀδαές πλῆθος ὅτι ἐδῶ δέν ἔχουμε μία ἁπλῆ περίπτωση σφάλματος, ἀλλά ἕναν “ἐκκλησιαστικό ἐγκληματία” ὁλκῆς, ὁ ὁποῖος βαρύνεται μέ ὁλόκληρο τόν ἐκκλησιαστικό ποινικό κώδικα καί εἶναι ἄξιος κάθε ποινῆς!
Ἡ πρώτη καί σοβαρότερη κατηγορία ἐναντίον τοῦ κ. Τυχικοῦ, εἶναι ὅτι εἶχε σχέσεις μέ ἀποτειχισμένους, οἱ ὁποῖοι μάλιστα παρουσιάστηκαν ἀπό τούς ἴδιους ἀδαεῖς δημοσιογράφους ὡς μία χριστιανική “αἵρεση”! Ἀπό πότε αὐτό, ἀκόμη καί ἄν συνέβη, εἶναι κολάσιμο ἁμάρτημα; Ἀπό πότε κάτι πού προβλέπεται (δυνητικά μέν, ρητά δέ) ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες εἶναι ἐξ ἀρχῆς καταδικαστέο; Μέ πόνο, ἀπευθυνόμαστε στούς ἀρχιερεῖς τῆς πλειοψηφίας πού καταδίκασε τόν Τυχικό, καί τούς ρωτοῦμε ἐπικαλούμενοι τήν ἀρχιερατική τους συνείδηση: “Τί εἶναι χειρότερο; Νά ἔχεις σχέσεις μέ ἀποτειχισμένους, ὁρισμένοι ἐκ τῶν ὁποίων ὑπῆρξαν διακεκριμένα μέλη τῆς ἐκκλησίας μας, ἤ νά ἀνέχεσαι νά μνημονεύεις καί νά συμπροσεύχεσαι μέ τήν Οὐκρανική παρασυναγωγή, πού τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, δυστυχῶς, ἀναγνώρισε ὡς Ἐκκλησία, γιά πολιτικούς λόγους τό 2018;” Μία “ἐκκλησία” πού μεταξύ ἄλλων περιλαμβάνει στούς κόλπους της, ἀχειροτόνητους καί οὐνιτίζοντες ρασοφόρους, ὑπερήφανους νοσταλγούς τῶν Ναζί, καί κοινούς ὑπόδικους, ἡ ὁποία τό μόνο “πνευματικό ἔργο” πού ἔχει νά ἐπιδείξει μέχρι τώρα μέ ἐπιτυχία, εἶναι ἡ βίαιη ἁρπαγή ἱερῶν ναῶν καί τό κλείσιμό τους καθώς δέν ἔχει ποίμνιο γιά νά τούς λειτουργήσει! Ἀκόμη καί ἄν ὑπέπεσε στό “ἔγκλημα” πού τόν κατηγοροῦν ὁ κ. Τυχικός, εἶναι αὐτό χειρότερο ἀπό τούς συνεχεῖς ἐναγκαλισμούς, τά χειροφιλήματα καί “παντοφλοφιλήματα” καί τίς συμπροσευχές πολλῶν ὀρθοδόξων ἐπισκόπων (ἀνάμεσά τους καί δικαστῶν τοῦ κ. Τυχικοῦ) μέ τόν Πάπα καί ἄλλους αἰρετικούς; Ποιό ἀπό τά δύο ἀπαγορεύεται ρητά ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες;
Τό δεύτερο πού συγκέντρωσε τήν μῆνι τῶν συνεπισκόπων του, εἶναι τά προσκόμματα πού κατηγορεῖται ὅτι ἔβαζε ὁ μητροπολίτης σέ ὅσους ἐπιθυμοῦσαν νά συνάψουν γάμο μέ ἑτεροδόξους. Ἐδῶ πραγματικά σηκώνουμε τά χέρια ψηλά! Ὁ Μητροπολίτης, χαρακτήρας φιλήσυχος καί χαμηλῶν τόνων ὅπως ἀναγνωρίζουν καί οἱ ἐχθροί του, μέ σαφήνεια ἐξηγοῦσε στούς πιστούς ποιά εἶναι ἡ σωστή θέση τῆς Ἐκκλησίας στό ζήτημα αὐτό, ἡ ὁποία εἶναι μέ βάση τούς Ἱερούς Κανόνες ὁ ἀναβαπτισμός. Ἡ ἀποδοχή τους διά μόνο τοῦ χρίσματος ἔγινε κατ’ οἰκονομία, ἡ ὁποία ὅμως κυριάρχησε πιά σέ τέτοιο βαθμό πού ἔγινε κανόνας, δημιουργῶντας στούς ὑποψήφιους προσερχομένους στήν Ὀρθοδοξία (καί ἐδῶ ἀκριβῶς ἔγκειται ὁ μεγάλος κίνδυνος) τήν αἴσθηση ὅτι “δέν τρέχει καί τίποτα, δέν ἔχουμε οὐσιαστικές διαφορές, εἴμαστε σχεδόν τό ἵδιο.” Ἀντί δηλαδή νά ἐπαινεθεῖ ὁ κ. Τυχικός γιά τήν προσήλωσή του στήν δογματική ἀκρίβεια, πού διασφαλίζει τόν σωστό θεολογικά τρόπο εἰσδοχῆς τῶν ἑτεροδόξων στήν ὀρθόδοξη πίστη, κατά ἕνα περίεργο τρόπο ἡ ἀλήθεια διαστρεβλώθηκε καί οὐσιαστικά ἐγκαλεῖται καί καταδικάζεται, γιατί ἐμμένει στά ὑπό τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων παραδοθέντα γιά τό ζήτημα αὐτό!
Τό τρίτο θέμα τό ὁποῖο ὅπως φαίνεται ἐνόχλησε τόν Ἀρχιεπίσκοπο, εἶναι ἡ “ἀνυπακοή” καί ἡ διαφωνία τοῦ πρώην ὑφισταμένου του, στό ζήτημα τῆς ἔλευσης παπικῶν στήν μητρόπολή του ἀκόμη καί ἄν αὐτοί ἐκόμιζαν λείψανα ἁγίων (δολίως καί βιαίως ἁρπαγέντα καί συληθέντα, κατά τήν ζοφερή περίοδο τῆς φραγκοκρατίας, γιά νά μήν ξεχνιόμαστε). Ὁ κ. Τυχικός ἀσπάζεται τήν Πατερική θέση ὅτι πρόκειται περί αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι μάλιστα εὐθύνονται ἀπόλυτα γιά τόν ἀποχριστιανισμό τῆς Δύσης, ἔχουν διαστρεβλώσει στόν μέγιστο βαθμό τήν δογματική ἀκρίβεια καί ἐξ αἰτίας τους ὁ Ἑλληνισμός (καί ὁ Κυπριακός) ὑπέστη βαριά ἱστορικά πλήγματα σέ ὅλη τήν δεύτερη χιλιετία μ.Χ. Τούς ἑτεροδόξους ὡς πρόσωπα καί εἰκόνες θεοῦ, ὀφείλουμε νά τούς ἀγαποῦμε, ἀλλά τήν πλάνη τους ὀφείλουμε νά τήν ἀποστρεφόμαστε. Ὁ Πάφου λοιπόν καλῶς ἔδειξε ἀνυπακοή στό συγκεκριμένο ζήτημα καθώς πολύ ἁπλά στοιχήθηκε στήν θέση τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐνῶ ἡ ὑπακοή πού ἀπαιτοῦσε ὁ προκαθήμενος τῆς Κύπρου, ἦταν ὑπακοή σέ ἀνθρώπινες ἐπιθυμίες καί ὄχι στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Σύμφωνα μέ τούς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλλά καί τήν πρακτική Ἁγιασμένων μορφῶν, ὁ ἀδικούμενος λαμβάνει μεγάλη πνευματική ὠφέλεια ἄν ὑπομείνει μέ ταπείνωση τήν ἀδικία πού τοῦ ἔγινε. Εἶναι παρήγορο ὅτι ἕξι ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, δέν θέλησαν νά παίξουν τό ρόλο τοῦ δημίου γιά τόν ἀδελφό τους. Καθῆκον ὅμως ὅλων τῶν ὑπολοίπων μελῶν τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, κληρικῶν καί λαϊκῶν εἶναι ὄχι μόνο νά προσευχηθοῦν γιά τήν διόρθωση τῆς ἀδικίας, ἀλλά νά σπεύσουν σέ βοήθεια τοῦ ἀδικουμένου, νά ἐπισημάνουν τό πρόβλημα καί νά ζητήσουν διόρθωση καί ἀποκατάστασή του. Ἡ σιωπή σέ τέτοιες περιπτώσεις εἶναι συνενοχή.
Τελικά τό ἐρώτημα δέν εἶναι, σεβαστοί Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς τῆς πλειοψηφίας ἄν ὁ μητροπολίτης Πάφου εἶναι ἔνοχος γιά τά “ἀδικήματα” πού τοῦ καταλογίσατε, ἀλλά ἄν οἱ παπικοί εἶναι αἱρετικοί καί ἄν οἱ Ἱεροί Κανόνες ἐξακολουθοῦν νά ἰσχύουν στήν ἐποχή μας. Στό ἐρώτημα αὐτό ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση καί ἡ συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔχει ἤδη δώσει τήν ἀπάντηση, καί ἄν ἐμεῖς δέν συμφωνοῦμε μαζί τους, ὅσο καί ἄν εὐκαιριακά ἔχουμε συνοδικές πλειοψηφίες, ἐμεῖς θά ζημιωθοῦμε πνευματικά καί ὄχι ὁ καταδικασθείς μητροπολίτης!
Μέ σεβασμό στό ἀρχιερατικό Σας ἀξίωμα, προσευχόμαστε στόν Ἀναστάντα Κύριο νά Σᾶς φωτίσει, γιά νά ἀποκαταστήσετε τήν πρωτοφανῆ καί ἄδικη αὐτή ἀπόφαση, ἔτσι ὤστε νά ἀποφευχθεῖ ὁ περαιτέρω σκανδαλισμός τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί ἡ δημιουργία νέας πληγῆς στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Χριστός Ἀνέστη!
Μέ ἰδιαίτερη ἀγωνία περιμέναμε νά πληροφορηθοῦμε τά “ἐγκλήματα” στά ὁποῖα ὑπέπεσε ὁ φιλήσυχος ἀρχιερέας, γιά νά ὑποστεῖ τέτοια πρωτοφανῆ στήν σύγχρονη ἐκκλησιαστική ἱστορία ποινή καί ταπείνωση ἀπό τούς δικαστές του!
Ἐπί 3 ἡμέρες διαβάζουμε ὁρυμαγδό ἀνακοινώσεων γιά τά “ὁλισθήματα” στά ὁποῖα ὑπέπεσε ὁ κ. Τυχικός, τῶν ὁποίων ἡ βαρύτητα μάλιστα “συγκλόνισε” ὅλη τήν ἑλληνόφωνη ὀρθοδοξία καθώς καί τίς δύο κυβερνήσεις Ἑλλάδος καί Κύπρου. Δημοσιογράφοι, καταφανῶς ἀθεολόγητοι, μᾶς βομβαρδίζουν μέ πηχυαίους τίτλους καί μᾶς πληροφοροῦν γιά τήν ὀργή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου πού δέν μποροῦσε νά ἀνεχθεῖ ἄλλο, αὐτήν τήν μοναδική παραφωνία, στήν κατά τά ἄλλα... ἄσπιλη ἐκκλησιαστική ζωή τῆς Μεγαλονήσου.
Βλέποντας τίς κατηγορίες ἀντιλαμβάνεται κάθε καλόπιστος παρατηρητής ὅτι πολλές ἀπό αὐτές ἀγγίζουν τά ὅρια τοῦ γραφικοῦ, καθώς ἄν ἐπρόκειτο γιά τέτοια “παραπτώματα” νά ἐκδιώκεται κάποιος ἱεράρχης, δέν θα παρέμενε κανένας ἐπίσκοπος στή θέση του. Μᾶλλον ὅμως αὐτές οἱ “κατηγορίες” παρουσιάστηκαν γιά νά πλαισιώσουν τίς τρεῖς βασικές καταγγελίες, γιά νά φανεῖ στό ἀδαές πλῆθος ὅτι ἐδῶ δέν ἔχουμε μία ἁπλῆ περίπτωση σφάλματος, ἀλλά ἕναν “ἐκκλησιαστικό ἐγκληματία” ὁλκῆς, ὁ ὁποῖος βαρύνεται μέ ὁλόκληρο τόν ἐκκλησιαστικό ποινικό κώδικα καί εἶναι ἄξιος κάθε ποινῆς!
Ἡ πρώτη καί σοβαρότερη κατηγορία ἐναντίον τοῦ κ. Τυχικοῦ, εἶναι ὅτι εἶχε σχέσεις μέ ἀποτειχισμένους, οἱ ὁποῖοι μάλιστα παρουσιάστηκαν ἀπό τούς ἴδιους ἀδαεῖς δημοσιογράφους ὡς μία χριστιανική “αἵρεση”! Ἀπό πότε αὐτό, ἀκόμη καί ἄν συνέβη, εἶναι κολάσιμο ἁμάρτημα; Ἀπό πότε κάτι πού προβλέπεται (δυνητικά μέν, ρητά δέ) ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες εἶναι ἐξ ἀρχῆς καταδικαστέο; Μέ πόνο, ἀπευθυνόμαστε στούς ἀρχιερεῖς τῆς πλειοψηφίας πού καταδίκασε τόν Τυχικό, καί τούς ρωτοῦμε ἐπικαλούμενοι τήν ἀρχιερατική τους συνείδηση: “Τί εἶναι χειρότερο; Νά ἔχεις σχέσεις μέ ἀποτειχισμένους, ὁρισμένοι ἐκ τῶν ὁποίων ὑπῆρξαν διακεκριμένα μέλη τῆς ἐκκλησίας μας, ἤ νά ἀνέχεσαι νά μνημονεύεις καί νά συμπροσεύχεσαι μέ τήν Οὐκρανική παρασυναγωγή, πού τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, δυστυχῶς, ἀναγνώρισε ὡς Ἐκκλησία, γιά πολιτικούς λόγους τό 2018;” Μία “ἐκκλησία” πού μεταξύ ἄλλων περιλαμβάνει στούς κόλπους της, ἀχειροτόνητους καί οὐνιτίζοντες ρασοφόρους, ὑπερήφανους νοσταλγούς τῶν Ναζί, καί κοινούς ὑπόδικους, ἡ ὁποία τό μόνο “πνευματικό ἔργο” πού ἔχει νά ἐπιδείξει μέχρι τώρα μέ ἐπιτυχία, εἶναι ἡ βίαιη ἁρπαγή ἱερῶν ναῶν καί τό κλείσιμό τους καθώς δέν ἔχει ποίμνιο γιά νά τούς λειτουργήσει! Ἀκόμη καί ἄν ὑπέπεσε στό “ἔγκλημα” πού τόν κατηγοροῦν ὁ κ. Τυχικός, εἶναι αὐτό χειρότερο ἀπό τούς συνεχεῖς ἐναγκαλισμούς, τά χειροφιλήματα καί “παντοφλοφιλήματα” καί τίς συμπροσευχές πολλῶν ὀρθοδόξων ἐπισκόπων (ἀνάμεσά τους καί δικαστῶν τοῦ κ. Τυχικοῦ) μέ τόν Πάπα καί ἄλλους αἰρετικούς; Ποιό ἀπό τά δύο ἀπαγορεύεται ρητά ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες;
Τό δεύτερο πού συγκέντρωσε τήν μῆνι τῶν συνεπισκόπων του, εἶναι τά προσκόμματα πού κατηγορεῖται ὅτι ἔβαζε ὁ μητροπολίτης σέ ὅσους ἐπιθυμοῦσαν νά συνάψουν γάμο μέ ἑτεροδόξους. Ἐδῶ πραγματικά σηκώνουμε τά χέρια ψηλά! Ὁ Μητροπολίτης, χαρακτήρας φιλήσυχος καί χαμηλῶν τόνων ὅπως ἀναγνωρίζουν καί οἱ ἐχθροί του, μέ σαφήνεια ἐξηγοῦσε στούς πιστούς ποιά εἶναι ἡ σωστή θέση τῆς Ἐκκλησίας στό ζήτημα αὐτό, ἡ ὁποία εἶναι μέ βάση τούς Ἱερούς Κανόνες ὁ ἀναβαπτισμός. Ἡ ἀποδοχή τους διά μόνο τοῦ χρίσματος ἔγινε κατ’ οἰκονομία, ἡ ὁποία ὅμως κυριάρχησε πιά σέ τέτοιο βαθμό πού ἔγινε κανόνας, δημιουργῶντας στούς ὑποψήφιους προσερχομένους στήν Ὀρθοδοξία (καί ἐδῶ ἀκριβῶς ἔγκειται ὁ μεγάλος κίνδυνος) τήν αἴσθηση ὅτι “δέν τρέχει καί τίποτα, δέν ἔχουμε οὐσιαστικές διαφορές, εἴμαστε σχεδόν τό ἵδιο.” Ἀντί δηλαδή νά ἐπαινεθεῖ ὁ κ. Τυχικός γιά τήν προσήλωσή του στήν δογματική ἀκρίβεια, πού διασφαλίζει τόν σωστό θεολογικά τρόπο εἰσδοχῆς τῶν ἑτεροδόξων στήν ὀρθόδοξη πίστη, κατά ἕνα περίεργο τρόπο ἡ ἀλήθεια διαστρεβλώθηκε καί οὐσιαστικά ἐγκαλεῖται καί καταδικάζεται, γιατί ἐμμένει στά ὑπό τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων παραδοθέντα γιά τό ζήτημα αὐτό!
Τό τρίτο θέμα τό ὁποῖο ὅπως φαίνεται ἐνόχλησε τόν Ἀρχιεπίσκοπο, εἶναι ἡ “ἀνυπακοή” καί ἡ διαφωνία τοῦ πρώην ὑφισταμένου του, στό ζήτημα τῆς ἔλευσης παπικῶν στήν μητρόπολή του ἀκόμη καί ἄν αὐτοί ἐκόμιζαν λείψανα ἁγίων (δολίως καί βιαίως ἁρπαγέντα καί συληθέντα, κατά τήν ζοφερή περίοδο τῆς φραγκοκρατίας, γιά νά μήν ξεχνιόμαστε). Ὁ κ. Τυχικός ἀσπάζεται τήν Πατερική θέση ὅτι πρόκειται περί αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι μάλιστα εὐθύνονται ἀπόλυτα γιά τόν ἀποχριστιανισμό τῆς Δύσης, ἔχουν διαστρεβλώσει στόν μέγιστο βαθμό τήν δογματική ἀκρίβεια καί ἐξ αἰτίας τους ὁ Ἑλληνισμός (καί ὁ Κυπριακός) ὑπέστη βαριά ἱστορικά πλήγματα σέ ὅλη τήν δεύτερη χιλιετία μ.Χ. Τούς ἑτεροδόξους ὡς πρόσωπα καί εἰκόνες θεοῦ, ὀφείλουμε νά τούς ἀγαποῦμε, ἀλλά τήν πλάνη τους ὀφείλουμε νά τήν ἀποστρεφόμαστε. Ὁ Πάφου λοιπόν καλῶς ἔδειξε ἀνυπακοή στό συγκεκριμένο ζήτημα καθώς πολύ ἁπλά στοιχήθηκε στήν θέση τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐνῶ ἡ ὑπακοή πού ἀπαιτοῦσε ὁ προκαθήμενος τῆς Κύπρου, ἦταν ὑπακοή σέ ἀνθρώπινες ἐπιθυμίες καί ὄχι στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Σύμφωνα μέ τούς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλλά καί τήν πρακτική Ἁγιασμένων μορφῶν, ὁ ἀδικούμενος λαμβάνει μεγάλη πνευματική ὠφέλεια ἄν ὑπομείνει μέ ταπείνωση τήν ἀδικία πού τοῦ ἔγινε. Εἶναι παρήγορο ὅτι ἕξι ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, δέν θέλησαν νά παίξουν τό ρόλο τοῦ δημίου γιά τόν ἀδελφό τους. Καθῆκον ὅμως ὅλων τῶν ὑπολοίπων μελῶν τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, κληρικῶν καί λαϊκῶν εἶναι ὄχι μόνο νά προσευχηθοῦν γιά τήν διόρθωση τῆς ἀδικίας, ἀλλά νά σπεύσουν σέ βοήθεια τοῦ ἀδικουμένου, νά ἐπισημάνουν τό πρόβλημα καί νά ζητήσουν διόρθωση καί ἀποκατάστασή του. Ἡ σιωπή σέ τέτοιες περιπτώσεις εἶναι συνενοχή.
Τελικά τό ἐρώτημα δέν εἶναι, σεβαστοί Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς τῆς πλειοψηφίας ἄν ὁ μητροπολίτης Πάφου εἶναι ἔνοχος γιά τά “ἀδικήματα” πού τοῦ καταλογίσατε, ἀλλά ἄν οἱ παπικοί εἶναι αἱρετικοί καί ἄν οἱ Ἱεροί Κανόνες ἐξακολουθοῦν νά ἰσχύουν στήν ἐποχή μας. Στό ἐρώτημα αὐτό ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση καί ἡ συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔχει ἤδη δώσει τήν ἀπάντηση, καί ἄν ἐμεῖς δέν συμφωνοῦμε μαζί τους, ὅσο καί ἄν εὐκαιριακά ἔχουμε συνοδικές πλειοψηφίες, ἐμεῖς θά ζημιωθοῦμε πνευματικά καί ὄχι ὁ καταδικασθείς μητροπολίτης!
Μέ σεβασμό στό ἀρχιερατικό Σας ἀξίωμα, προσευχόμαστε στόν Ἀναστάντα Κύριο νά Σᾶς φωτίσει, γιά νά ἀποκαταστήσετε τήν πρωτοφανῆ καί ἄδικη αὐτή ἀπόφαση, ἔτσι ὤστε νά ἀποφευχθεῖ ὁ περαιτέρω σκανδαλισμός τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί ἡ δημιουργία νέας πληγῆς στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Χριστός Ἀνέστη!
Στυλιανός Κεμεντζετζίδης
Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης
Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου