Ὁ καλλιτέχνης τοῦ φωτὸς καὶ ὁ φανατικὸς τοῦ σκότους

Α΄ Τὰ «ἀπαράδεκτα» ἔργα τῆς «ὀργῆς»

Γράφει ο Γεώργιος Κ. Τζανάκης

Αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὁ βουλευτὴς κ. Νικόλαος Παπαδόπουλος τί εἶναι; Βανδαλισμός; Πράξις βίας, ἀπαράδεκτη γιὰ μέλος τοῦ κοινοβουλίου; Ἔγκλημα κατὰ τῆς τέχνης; Κακὸ παράδειγμα γιὰ τοὺς πολῖτες; Καὶ ὁ ἴδιος τί τελικῶς εἶναι; Φανατικός, ἐχθρὸς τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς τέχνης καὶ τοῦ ἀνθρώπου; Ψωνισμένος, ποὺ θέλει νὰ δημιουργήσῃ θόρυβο περὶ τοῦ ἑαυτοῦ του καὶ νὰ προβληθῇ; Θρησκόληπτος, ποὺ νομίζει ὅτι δέχεται ἐντολὲς ἐκ τῶν ἄνω; Ἡλίθιος ποὺ θέλει νὰ βλάψῃ τὸ κόμμα του; Νοσταλγὸς τοῦ μεσαίωνα καὶ τῆς ἱερᾶς ἐξετάσεως; Μαῦρος ἱππότης τοῦ φασισμοῦ ποὺ πάει νὰ ἀνατρέψῃ τὸ δημοκρατικὸ πολίτευμα, ὡς μέλος φασιστικοῦ καὶ σκοταδιστικοῦ μορφώματος; Εἶναι ἡ πράξις του ἀποτέλεσμα…

ἱερᾶς ἀγανακτήσεως; Μπορεί νὰ ὑπάρχει ἱερὰ ἀγανάκτησις; Ἐπιτρέπεται σὲ Ὀρθοδόξους χριστιανοὺς νὰ ἀγανακτοῦν, νὰ ὀργίζονται καὶ νὰ ἐνεργοῦν αὐτοβούλως; Ἄν ναὶ, ποιός τοὺς δίδει τὸ δικαίωμα; Ἄν ὄχι, ποιός τοὺς ἐμποδίζει νὰ ἐνεργοῦν αὐτοβούλως. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τελικῶς ἐλεύθερος ἤ δὲν εἶναι; Σὲ τί συνίσταται ἡ ἐλευθερία του; Ὡς πολίτης μέχρι ποιοῦσημείου ἔχει δικαίωμα ἤ καὶ ὑποχρέωσι νὰ δράσῃ; Στὸ σημερινὸ καθεστῶς ἕνας πολίτης ἔχει δικαιώματα· καὶ ἴδιατέρως, ἄν εἶναι καὶ Χριστιανός Ὀρθόδοξος, ἔχει δικαιώματα σχετικῶς μὲ τὴν πίστι του; Αὐτὰ ποὺ ἀναφέρει τὸ Σύνταγμα περὶ θρησκείας ἔχουν κάποια πρακτικὴ ἀξία; Τὰ κόμματα τί ἀκριβῶς ρόλο διαδραματίζουν σχετικῶς μὲ τὰ παραπάνω; Τὸ κόμμα δέχεται τὰ δικαιώματα τοῦ πολίτη ἤ τοῦ πιστοῦ, ἄν εἶναι μέλος του, ἤ ἡ ἰδιότης τοῦ μέλους καταργεῖ τὰ δικαιώματα τοῦ πολίτη ἤ τοῦ πιστοῦ;

Μερικὰ ἀπὸ τὰ ἄπειρα ἐρωτήματα ποὺ περνοῦν ἀπὸ τὸ μυαλό ἑνὸς συνηθισμένου ἀνθρώπου, ὄχι μόνο σήμερα, ἀλλὰ ποὺ παίρνουν τέτοια μορφὴ μετὰ τὸτελευταῖο γεγονός, τοῦ «βανδαλισμοῦ ἔργων τέχνης» , ἀπὸ τὸν βουλευτὴ κ. Παπαδόπουλο, καὶ τὸν τρόπο ποὺ παρουσιάζεται καὶ ἀντιμετωπίζεται τὸ γεγονὸς ἀπὸ τὸ πολιτικὸ καὶ δημοσιογραφικό κατεστημένο.

Ἄν ἡ ἀπάντησις σὲ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν δὲν περιοριζόταν σὲ ἕνα λακωνικὸ «φτοῦ σας, ρὲξεφτιλισμένοι» -τὸ ὁποῖο πάλι θὰ παρουσιαζόταν σὰν «αὐθαίρετη καὶ φασιστικὴ» ἀντίδρασις, βολικὴ στὴν προπαγάνδα- θὰ χρειαζόταν πολλὰ, κατὰ περίπτωσι, λόγια. Καὶ αὐτὸ διότι ἡ φθορὰ τῶν λέξεων, τῶν ἐννοιῶν καὶ τῆς λογικῆς ἔχει φτάσει σὲ τέτοιο ἀδιανόητο σημεῖο ὅπου δὲν ὑπάρχει τίποτα σταθερὸ ὥστε νὰ σταθῇ μιὰ φυσιο-λογικὴ ἀπάντησις. Αὐτὴ ἡ φθορά, ποὺ μονίμως καὶ διαρκῶς καὶ συστηματικῶς ἐπιχειρεῖται, ἔγινε ἐπὶ τέλους κάπως ἀντιληπτὴ σὲ ἀρκετοὺς, ἀπὸ τὴν διαχείρησι τοῦ κωρονοϊοῦ (τὶς ὑποχρεωτικότητες καὶ τοὺς ἐμβολιασμούς),  τὰ ἐγκλήματα στὸ Μάτι, στὰ Τέμπη (μὲ τὴν συνεχιζόμενη ἀδιανόητη ἀπανθρωπία τῆς συγκαλύψεως καὶ τῆς περιφρονήσεως τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς καὶ τοῦ ἀνθρώπινου πόνου) καὶ ἀπὸ τὸν παραλογισμὸ τῆς νομιμοποιήσεως ὡς οἰκογενείας τοῦ κάθε Μήτσου καὶ τοῦ κάθε Τάκη, δηλαδὴ τῆς προσπάθειας διαλύσεως τῆς κανονικῆς οἰκογένειας.

Αὐτὰ ποὺ γράφονται ἀφοροῦν αὐτοὺς ποὺ (θεωροῦν ὅτι) πιστεύουν στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Πατρίδα, ὅχι ὅμως σὰν τὸν Πρωθυπουργὸ -αὐτὸς παρὰ τὸ ὅτι εἶναι ἀφορισμένος δηλώνει πιστὸς, καὶ παρὰ τὸ ὅτι ἔχει διαλύσει τὴν πατρίδα παρουσιάζεται (καὶ) ὡς πατριώτης· οὔτε σὰν τοὺς δημοσιογράφους ποὺ αὐτὲς τὶς ἡμέρες δηλώνουν ὅτι καὶ αὐτοὶ εἶναι πιστοὶ χριστιανοὶ καὶ θρησκευάμενοι καὶ παρουσιάζουν τὸν Παπαδόπουλο ὡς φανατικὸ καὶ σκοταδιστή.

Ὡς χριστιανοὶ, λοιπὸν, ὁπωσδήποτε ἔχουμε ἐμπιστοσύνη –πίστι δηλαδή- στοὺς ἁγίους μας στὰ λόγια τους καὶ στὰ γραφτά τους. Αὐτοὶ μᾶς ἄφησαν καὶ τὰ Εὐαγγέλιά τους, ὅπου μέσα ἐκεῖ βλέπουμε τὴν ζωή καὶ τὴν δράσι τοῦ Κυρίου, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τῶν Ἀποστόλων. Αὐτοὶ μᾶς πληροφοροῦν καὶ γιὰ τὴν δράσι τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ κατὰ τὴν πρὸ Χριστοῦ ἐποχή διὰ τῶν προφητῶν καὶ τῶν δικαίων καὶ τῶν σοφῶν. Ἄρα ἄν ἀκολουθήσουμε τὸν λόγο καὶ τὸ παράδειγμά τους θὰ ἔχουμε μιὰ σταθερὴ βάσι γιὰ νὰ κρίνουμε πράξεις καὶ παραλείψεις. 

Ἐπιτρέπεται νὰ ὀργισθῇ κανείς; Ἄ!!! Χριστιανὸς καὶ νὰ ὀργισθῇ; Ὀοοόχι. Δὲν γίνεται. Οἱ χριστιανοὶ εἶναι ὅλο ἀγάπη, ὅπως καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη. Δὲν ὀργίζονται. Ὁ Θεὸς, τότε, γιατὶ ὀργίζεται; 

«Ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ θεοῦ ἀπ' οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων,  διότι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ φανερόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς· ὁ θεὸς γὰρ αὐτοῖς ἐφανέρωσεν». ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1,18-19

«Ὁργὴ καὶ θυμός θλῖψις καὶ στενοχωρία ἐπὶ πᾶσαν ψυχὴν ἀνθρώπου τοῦ κατεργαζομένου τὸ κακόν, Ἰουδαίου τε πρῶτον καὶ Ἕλληνος·» ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2,8-9

Ὀργίζεται, λοιπόν.  Εἶναι ἄδικος καὶ κακὸς ἤ ἐνεργεῖ κακῶς, ὁ Θεὸς ὅταν ὀργίζεται;

«Μὴ ἄδικος ὁ Θεὸς ὁ ἐπιφέρων τὴν ὀργήν;»ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3,5

Ὅχι βέβαια. Τὸ λέει, γιατὶ ἐπιφέρει τὴν ὀργή,παραπάνω. Γιὰ τὴν ἀσέβεια καὶ τὴν ἀδικία τῶνἀνθρώπων. «Ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων». Ποιῶν ἀνθρώπων; Ὅλων. Ἰουδαίων καὶ εἰδωλολατρῶν (αὐτοὺς ποὺ λέει Ἕλληνας). Θὰ λέγαμε,σήμερα, πιστῶν καὶ ἀπίστων ἐφ᾿ ὅσον «κατεργάζονται τὸ κακόν». 

Αὐτοὶ ποὺ δημιούργησαν τὰ Τέμπη καὶ μπάζωσαν καὶξεμπάζωσαν, καὶ συγκάλυψαν καὶ συγκαλύπτουν, τὶ κατεργάζονται;Τὸ καλό ἤ τὸ κακό; Αὐτοὶ ποὺ διαστρέφουν κάθε φυσιολογικὸ καὶ προωθοῦν κάθε ἀνωμαλία διὰ νόμου, τί κατεργάζονται;Τὸ καλὸ ἤ τὸ κακό; Αὐτοὶ ποὺ πᾶνε νὰ κάνουν τὰ σχολεία μπορδέλα,τί κατεργάζονται; Τὸ καλὸ ἤ τὸ κακό; Ὁ «καλλιτέχνης» ποὺ ἐνεπνεύσθῃ καὶ ἐτερατούργησε τὰ «ἔργα τέχνης» ποὺ φιλοξενεῖ καὶ ἐκθέτει ἡ Ἐθνικὴ Πινακοθήκη καὶ αὐτοὶ ποὺ δέχθηκαν νὰ τὰ βάλλουν ἐκεῖ μέσα, τί ἐπιδιώκουν; Τὸ καλὸ ἤ τὸ κακό; 

Δὲν ἔρχεται γιὰ ὅλα αὐτὰ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ;  Μὲ τόση βρωμιὰ, τόσα ἐγκλήματα, τόσους φόνους, τόση διαστροφή, τόση εἰδωλολατρεία, τόση ὕβριν, τίπεριμένουμε νὰ ἔρθῃ;

«Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας· ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε ὅτε ἐζῆτε ἐν τούτοις.» ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3,5-7

Ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θὰ ἔρθῃ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Τί ἄλλο μπορεῖ νὰ ἔρθῃ; Εὐλογία νἄρθει; Δὲν ἔχουν ὅμως τὴν ἴδια ἄποψι οἱ σοβαροὶ κυβερνῶντεςκαὶ οἱ πλείστοι ὑπόλοιποι πολιτικοί. Παραδείγματος χάριν «Δὲν εἶναι ἁμαρτία ἡ ὁμοφυλοφιλία», διαβεβαίώνε, ὅπως θυμᾶστε, ὁ κυβερνητικὸς ἐκπρόσωπος. Τόσο χριστιανὸς καὶ αὐτός, σὰν καὶ κάποιους παπάδες καὶ δεσποτάδες ποὺ λένε τὰ ἴδια. Μπροστά του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος παρουσιάζεταιἕνας ἀπλὸς φανατικὸς ἀπατεῶνας. Ποιός εἶναι, ὅμως, ὁ ἀπατεῶνας, φαίνεται, γιὰ ὅσους πιστεύουν ἤ διαθέτουν κοινὴ λογική. Ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ποὺ ὄχι μόνο τὰ χάφτουν, ἀλλὰ καὶ ἐπιβραβεύουν καὶ ψηφίζουν αὐτοὺς τοὺς ἀπατεῶνες τί μπορεῖ νὰ περιμένουν; Μὰ, τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Ὅλοι, λαϊκοί καὶ κληρικοί κάθε βαθμίδος, ποὺ δουλικὰ ὑπηρετοῦν αὐτὸ τὸ σύστημα, τί περιμένουν; Αὐτοὶ ποὺ δέχονται νὰ ἐξαπατοῦνται ἀπὸ τὶς κενολογίες τοῦ κάθε ἀπατεώνα καὶ ἀπειθοῦν στὰ λόγια τῶν ἁγίων , καὶ ταυτοχρόνως νομίζουν ὅτι εἶναι καὶ χριστιανοί, σὰν τοὺς τηλεμαϊντανοὺς ποὺ ἀκούω, τὶ ὑπολογίζουν ὅτι θἄρθῃ; Δὲν θἄρθῃ ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ; 

«Μηδεὶς ὑμᾶς ἀπατάτω κενοῖς λόγοις, διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας.» ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5,6

Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ Θεὸς δικαίως ὀργίζεται, ὅσοι τὸ κατάλαβαν, ἐπειδὴ καὶ ἁμάρτησαν καὶ εἶδαν τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, παρακαλοῦν τὸν Θεὸ:

«Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με μηδὲ τῇ ὀργῇσου παιδεύσῃς με.» ΨΑΛΜΟΣ 37ος . 

Καλὰ ὁ Θεὸς. Οἱ ἄνθρωποι; Ἐπιτρέπεται νὰ ὀργισθοῦν; Δὲν εἶναι ἁμαρτία αὐτό;

Καὶ τὸ «ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε»; Γίνεται καὶ νὰ ὀργίζεται κάποιος καὶ νὰ μὴν ἁμαρτάνει; Ἔτσι δὲν λέει ὁ ψαλμωδός; Ψέματα λέει; 

«Διὰ τοῦτο καὶ ἡμᾶς ὁ Ψαλμὸς νουθετεῖ· Ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε. Καὶ ὁ Κύριος τῷ μὲν ὀργιζομένῳ εἰκῆ τὴν κρίσιν ἐπανατείνεται· τὸ δὲ ἐφ' ἃ δεῖ κεχρῆσθαι τῇ ὀργῇ, ὡς ἐν φαρμάκου εἴδει οὐ παραιτεῖται.» ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG31, 368

Ὅπως βλέπετε, ὁ Μέγας Βασίλειος ξεκαθαρίζει ὅτι σὲ ὅποιον ὀργίζεται ἄνευ λόγου (εἰκῆ) ὁ Κύριος τὸν ἀπειλεῖ ἐπισείοντάς του τὴν κρίσι. Ὅμως δὲν τὸν ἀποτρέπει νὰ χρησιμοποιήσῃ τὴν ὀργὴ σὰν φάρμακο καὶ θεραπεία ἐκεῖ ποὺ πρέπει. 

Καὶ ποὺ πρέπει; Ἐκεὶ ποὺ προπηλακίζεται ὁ Θεός μας. Δηλαδὴ ὑβρίζεται, διασύρεται, ἀδικεῖται  (ὁ Θεός). Ἐκεὶ ποὺ ρίχνουν λάσπη καὶ βρωμιά στὸν Θεό. Αὐτὸ σημαίνει τὸ ρῆμα προπηλακίζω. Ἀλείφω μὲ πηλό, μὲ βόρβορο. 

Πῶς γίνεται νὰ μὴν ὁδηγηθῇ σὲ ὀργὴ καὶ ἀπέχθεια κάποιος ποὺ βλέπει νὰ ὑβρίζεται νὰ διασύρεται ὁ Θεὸς, ἡ Παναγία Μητέρα του καὶ οἱ ἅγιοί του ἀπὸ διάφορα τιποτένια ἀνθρωπάρια-καλλιτέχνες; 

«Πῶς γὰρ ἔστι μὴ παρακινηθῆναι πρὸς ὀργὴνκαὶ ἀπέχθειαν ἐν τῷ τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ δεσπότην καὶ ζωοποιὸν καὶ σωτῆρα παρὰ τῶν ἀνθρωπίσκων τούτων προπηλακίζεσθαι;»ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ PG 45.676

Ὅπως βλέπετε, ἀπὸ τοὺς ἁγίους, τὸ ἐρώτημα ἀντιστρέφεται. Δὲν εἶναι γιατί πῆγε ὁ Νικόλαος καὶ ἔριξε χαμαὶ τὰ βδελύγματα ποὺ ὑβρίζουν καὶ λασπώνουν τὸν Θεό. Τὸ ἐρώτημα εἶναι γιατὶ δὲν πῆγαν ὅσοι μποροῦν νὰ πᾶνε, βουλευτὲς καὶ κληρικοί καὶ δεσπότες καὶ ἀπλοί πιστοί. Αὐτὸ τὸ ἐρώτημα θέτει ὁ ἅγιος Γρηγόριος. «Πῶς γὰρ ἔστι μὴ παρακινηθῆναι πρὸς ὀργὴν καὶ ἀπέχθειαν»; 

Καὶ πῆγε ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἔκαμε ὅτι ἡ συνείδησίς του τοῦ ὑπαγόρευσε, καὶ παρὰ τὸ ὅτι ἦταν βουλευτὴς κρατήθηκε καὶ δὲν πῆγαν οὔτε κἄν οἱ συνάδελφοί του,οἱ χριστιανοί, νὰ τοῦ συμπαρασταθοῦν!!! Καὶ ὄχι μόνον δὲν πῆγαν, ἀλλὰ καὶ τὸν μέμφονται, θεωροῦν ὅτι ἐκανε κακὸ στὸ κόμμα τους, θὰ τοὺς κακοχαρακτηρίσουν οἱ σοβαροὶ ποὺ τηροῦν τοὺς θεσμοὺς καὶ τὰ θέσμια τοῦ κοινοβουλίου!!!

Ἄν ὁ Θεὸς διαπομπεύεται δημοσίως καὶ χλευάζεται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ δὲν ἀρκοῦνται στὸ νὰ τοποθετήσουν τοὺς ἑαυτοὺς τους στὴν μερίδα τοῦ ἀποστάτου, ἀλλὰ θεωροῦν ζημιὰ νὰ μὴν σύρουν καὶ ἄλλους μαζί τους στὸ ἴδιο βάραθρο μὲ τὰ ἔργα τους,γιὰ νὰ μὴ λείψει ἀπὸ τὶς ἐπόμενες γενηὲς ἡ χειραγωγίαπρὸς τὸν ὄλεθρο, ποιός ἆρα μέμφεται τὴν ὀργὴ πρὸς αὐτούς; 

«Εἰ οὗτος (ὁ Θεός) ἔκκειται πρὸς λοιδορίαν ἀνθρώποις, οἷς οὐκ ἀρκεῖ μόνον τὸ ἑαυτοὺς τῇ μερίδι τοῦ ἀποστάτου προσοικειῶσαι, ἀλλὰ ζημίαν ποιοῦνται τὸ μὴ καὶ ἄλλους εἰς τὸ αὐτὸ βάραθρον μεθ' ἑαυτῶν ἐφελκύσασθαι διὰ τῆς λογογραφίας, ὡς ἂν μὴ λείποι τοῖς ἐπιγινομένοις ἡ πρὸς  τὸν ὄλεθρον χειραγωγία, ἆρά τις μέμφεται τὴν ἐπὶ τούτοις ὀργήν;» ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ 45.676

Ἔλα ντέ. Ποιός μέμφεται τὴν ὀργὴ τοῦ βουλευτή γιὰ τὰ διαπραττόμενα καὶ ἐπιδεικνυόμενα αἴσχη; Καὶ μπορεῖ νὰ εἶναι χριστιανὸς αὐτός;

Εἴπαμε, γιὰ χριστιανοὺς ὅλα αὐτά. Ἀπὸ τοὺς ἁγίους,γιὰ ὅσους πιστεύουν στοὺς ἁγίους. Μεταπατερικοὶ καὶ μετανθρωπιστὲς καὶ ὅλο τὸ κακὸ συναπάντημα ἄς ἐντρυφήσουν στὴν πολιτικὴ-σατανικὴ ὀρθότητα τοῦ κατευθυνόμενου ἐπικοινωνιακοῦ βόθρου. 

Αὐτὰ γιὰ τὴν ὀργή. Τὰ ὑπόλοιπα ἀργότερα.

Τώρα προσπαθοῦν νὰ κάμψουν τὸ φρόνημα τοῦ Νικολάου μὲ τὶς πολιτικὲς μεθοδεῖες, ἔπειδὴ τοὺς φοβίζει τὸ κακὸ παράδειγμα. Κακὸ παράδειγμα γιὰ τὸν λαό ποὺ βράζει στὸ ζουμί του, βλέποντας νὰ γκρεμίζεται γύρω του ὅτιδήποτε τὸν στήριζε καὶ τὸν στηρίζει. Ἄλλοι πρέπει νὰ ζητήσουν συγνώμη Νικόλαε. Ἐσὺ ὡς ταπεινὸς ἄνθρωπος ὑποθέτω ὅ,τι δὲν ἔχεις πρόβλημα οὔτε καὶ γι᾿ αὐτό (τὸ νὰ φανεῖς ὅτι φταῖς). Δὲν τοὺς ἐνδιαφέρεις ὅμως ἐσύ. Θέλουν νὰ ἀποδείξουν στὸν λαό πῶς ὅ,τι ἔκαμες εἶναι λάθος·ἀλλὰ δὲν εἶναι λάθος, ὅπως λένε οἱ ἅγιοι. Τὸ ἀντίθετο συμβαίνει. Λάθος κάνουν αὐτοὶ ποὺ ἀπαθῶςπαρατηροῦν ἤ ψελλίζουν λόγάκια, ἐνῷ οἱ ὑπηρέτες τοῦ σκότους συνεχίζουν το ἔργο τους. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια, ἀλλὰ αὐτοὶ δὲν νοιάζονται γιὰ τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ γι’ αὐτὸ ποὺ αὐτοὶ θέλουν νὰ παρουσιάσουν ὡς ἀλήθεια, ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ δάσκαλός τους ὁ Κίσσιγκερ.Μὴν τοὺς κάνεις τὸ χατήρι, ἄν μπορεῖς νὰ ἀντέξῃς τὴν πίεσι, ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρές... Ὅσο μπορεῖς... Ἔστι δίκης ὀφθαλμός ὅς τὰ πανθ᾿ ὁρᾶ.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 13 Μαρτίου 2025.