Ἀπὸ τὶς 26 ἕως τὶς 28 Αὐγούστου πραγματοποιήθηκε τὸ 16ο Διαχριστιανικὸ Συμπόσιο, φιλοξενούμενο ἀπὸ τὸν ἀγαπητό, νέο Μητροπολίτη Περιστερίου κύριο Γρηγόριο στὴ... Μητρόπολή του. Ἡ φιλοξενία του ἦταν πέρα ἀπὸ κάθε προσμονὴ θετική, πλούσια, γενναιόδωρη καὶ ἀδελφικὴ καὶ τοῦ ὀφείλουμε ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ.
Τὸ συμπόσιο αὐτὸ πραγματοποιεῖται ἤδη ἀπὸ 30 χρόνια καὶ ἔχει οἰκουμενικὸ καὶ ἀκαδημαϊκὸ χαρακτῆρα. Φορεῖς αὐτοῦ τοῦ Συμποσίου εἶναι ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) καὶ αὐτὴ τοῦ Ἰνστιτούτου Πνευματικότητας τοῦ Πανεπιστημίου «Antonianum» τῆς Ρώμης. Πραγματοποιεῖται κάθε δύο χρόνια, ἐναλλάξ, μία φορά στὴν Ἰταλία καὶ μία φορά στὴ Ἑλλάδα καὶ στὴ χώρα μας φιλοξενεῖται ἀπὸ κάποιον ὀρθόδοξο μητροπολίτη.
Τὸ συμπόσιο αὐτό, μαζὶ μὲ τὴν Βιβλικὴ Ἑταιρεία, ἀποτελοῦν τὶς δύο κύριες οἰκουμενικὲς πρωτοβουλίες στὴν Ἑλλάδα. Εἶναι τόσα σπουδαία ἡ οἰκουμενικὴ αὐτὴ προσπάθεια ὥστε, ὅταν ὁ Πάπας Φραγκίσκος, κατὰ τὴν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στὴν Ἑλλάδα, ἐπισκέφτηκε τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμο, στὴν προσφώνησή του σὲ αὐτὸν εἶπε: «Θὰ ἤθελα ἐπίσης νὰ ὑπενθυμίσω (…) τὴ σημασία τῶν διαχριστιανικῶν συμποσίων, ποὺ προωθεῖ ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης σὲ συνεργασία μὲ τὸ Ποντιφικὸ Πανεπιστήμιο Antonianum τῆς Ρώμης»…
…Τὰ Συμπόσια αὐτὰ ἐξελίσσονται, συνήθως, ὡς ἑξῆς: Τὸ θέμα ποὺ κάθε φορά ἐπιλέγεται ἀναφέρεται στὸν τομέα τῆς πνευματικότητας καὶ ὄχι τῆς δογματικῆς (προσευχή, μοναχισμός, χριστιανικὴ μαρτυρία…). Τὸ ἴδιο κατὰ μέρους θέμα ἀναλύεται διαδοχικὰ ἀπὸ ἕνα ὀρθόδοξο καὶ ἀπὸ ἕνα καθολικὸ θεολόγο. Κάθε φορά ἡ ἐμπειρία καὶ τὰ συμπεράσματα, μᾶς εἶναι εὐχάριστα καταπληκτικά. Ἀντιλαμβανόμαστε πὼς μεταξὺ τῶν δύο παραδόσεων δὲν ὑφίστανται ἀντιφατικὲς διαφορές, ἀλλὰ συμπληρωματικές. Πρόκειται γιὰ ἕνα κοινὸ πλοῦτο, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν κοινή μας κληρονομία: τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς κοινοὺς Πατέρες καὶ Ἁγίους τῆς πρώτης χριστιανικῆς χιλιετίας.
Λέει ο ποιητής: "Κάθε φορά ἡ ἐμπειρία καὶ τὰ συμπεράσματα, μᾶς εἶναι εὐχάριστα καταπληκτικά. Ἀντιλαμβανόμαστε πὼς μεταξὺ τῶν δύο παραδόσεων δὲν ὑφίστανται ἀντιφατικὲς διαφορές, ἀλλὰ συμπληρωματικές. Πρόκειται γιὰ ἕνα κοινὸ πλοῦψτο, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν κοινή μας κληρονομία: τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς κοινοὺς Πατέ ρες καὶ Ἁγίους τῆς πρώτης χριστιανικῆς χιλιετίας"!
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ε, λοιπόν, αυτό το "ευχάριστα και καταπληκτικά" για μια ορθόδοξη καρδιά μεταφράζεται σε δυσάρεστες εμπειρίες, οι οποίες προκαλούν κυριολεκτικώς συνεχή συμπτώματα καταπληξίας!
2. Ας το πάρουν χαμπάρι οι Άγιοί μας, που έζησαν μετά την πρώτη χιλιετία και μας βλέπουν από τον ουρανό, πως έφυγαν από εδώ ως ελλειπείς Άγιοι! Άγιοι Γρηγόριε, Κοσμά, Νικόδημε, Νεκτάριε, Μάρκε, Παΐσιε, Ιάκωβε και λοιποί Άγιοι της δεύτερης χιλιετίας, είστε ατελείς Άγιοι! Δηλαδή, μισοάγιοι, άρα μισοάγριοι! Θα σας συμπληρώσουν και θα σας ολοκληρώσουν τα μεταπατερικά σαΐνια των "θεολογικών" ακαδημιών! Αποχωρήστε λοιπόν, άχρι καιρού, από τον Παράδεισο, από την αγκαλιά του Χριστού, περιμένοντας τα συμπεράσματα και τις αποφάσεις"των σοφών του κόσμου τούτου"!
3. Κι εσύ, χριστιανέ Ορθόδοξε, που νόμιζες πως οι πρόγονοί σου αλλά και συ ο ίδιος πιστεύατε τα τελευταία χίλια χρόνια στην απόλυτη αποκεκαλυμμένη αλήθεια, άφησε τον εγωισμό και την αυταρέσκεια, την ψευδαίσθηση και την πλάνη, που σε έχουν κυριεύσει και άκουσε και ασπάσου, άκων εκών, την νέα σκοτισμένη "αποκαλυπτική επινόηση"! Το έργο παίζεται "μισό μισό"! Μισός χρυσός πλούτος δικός σου και μίσος μπακιρένιος από τον αρχιτέκτονα του ψεύδους! Μισός Χριστός δικός σου και μίσος... Τι άλλο θα ακούσουν τα ταλαιπωρημένα ώτα των απογόνων των όντως Αγίων της Εκκλησίας μας!!! Κύριε ελέησον!