Ἄμβλωση ἐναντίον Ζωῆς! Ὀρθοπολιτικοί ἐναντίον Ἀλήθειας! Ἐπίσκοποι ἐναντίον πιστῶν καί πίστεως!

Κωνσταντῖνος Λάσκαρης, Θεολόγος

«-Ἀχός βαρύς ἀκούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν.

Μῆνα σέ γάμο ρίχνονται, μῆνα σέ χαροκόπι;

-Οὐδέ σέ γάμο ρίχνονται οὐδέ σέ χαροκόπι...»[1]

Ἁπλά τό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν ΗΠΑ ἀνέτρεψε (στίς 24-06-2022) τήν ἀπόφαση-«ὁρόσημο»(sic!)  τοῦ 1973 στήν ὑπόθεση «Ρόου κατά Γουέϊντ» (Roe Vs Wade), πού ἀναγνώριζε τό συνταγματικό δικαίωμα τῶν γυναικῶν στήν ἄμβλωση καί τήν εἶχε νομιμοποιήσει σέ ὅλη τή χώρα, δίνοντας μιά σημαντική νίκη στούς Ρεπουμπλικάνους καί στούς συντηρητικούς»(sic!) θρησκευόμενους πού θέλουν νά περιορίσουν ἤ νά... ἀπαγορεύσουν τήν ἄμβλωση.

Μέ ψήφους 6-3 της «συντηρητικῆς»(sic!) πλειονοψηφίας, τό δικαστήριο ἐπικύρωσε τόν ὑποστηριζόμενο ἀπό τούς Ρεπουμπλικάνους νόμο τοῦ Μισισίπι, πού ἀπαγορεύει τήν ἄμβλωση μετά τη 15η ἑβδομάδα κύησης.

Ἀμέσως, μετά τήν ἀπόφαση, ξεσηκώθηκε ἕνας ἀπίστευτος κουρνιαχτός δηλώσεων καί διαδηλώσεων ἀπό κάθε εἴδους δικαιωματιστές, ὀρθοπολιτικούς[2], ἄθεους, ψοφοδεεῖς(διότι δέν τολμοῦν ἤ δέν θέλουν, γιά διαφόρους λόγους, νά συνταχθοῦν μέ τήν ἀλήθεια καί νά τήν ὑποστηρίξουν), ψηφοθῆρες, ψευτοεκσυγχρονιστές καί ψευτοπροοδευτικούς πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι, διαρρηγνύοντας τά ἱμάτια τούς καί μένοντας κυριολεκτικά χωρίς φύλλο συκής ἤ ντροπῆς, χαρακτήρισαν τή συγκεκριμένη ἀπόφαση τοῦ Ἀνώτατου Δικαστηρίου τῶν ΗΠΑ ὡς «σκοταδιστική»,  «ἀποκρουστική»,  «ἕνα μεγάλο βῆμα πρός τά πίσω», «τραγικό λάθος», ἀποτέλεσμα «ἐξτρεμιστικῆς ἰδεολογίας» κ.ἄ.

Παράλληλα, ἔριξαν στήν πυρά τῶν ἀναθεμάτων τόν δικαστή τοῦ Ἀνώτατου Δικαστηρίου τῶν ΗΠΑ Κλάρενς Τόμας (ClarenceThomas), πού γνωμοδότησε ὑπέρ τῆς κατάργησης τοῦ «δικαιώματος»(sic!) στήν ἄμβλωση, προλέγοντας, μάλιστα, ὅτι αὐτός ὁ «ἀχρεῖος» δικαστής ἐνδέχεται νά τολμήσει, τώρα, νά βάλει στό μάτι -ώ τῆς παραφροσύνης- τά «δικαιώματα» στήν ἀντισύλληψη καί στή νομιμοποίηση καί τέλεση τῶν γκέϊ γάμων(!).

Στήν Ἑλλάδα ἡ πρώτη ἀρνητική ἀντίδραση ἐναντίον τῆς ὄντως ἱστορικῆς ἀπόφασης τοῦ Ἀνώτατου Δικαστηρίου τῶν ΗΠΑ προῆλθε ἀπό ὅτι σημειώσαμε, ἀπό τή σύζυγο τοῦ πρωθυπουργοῦ κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, τήν κά Μαρέβα Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη -γιά τήν ὁποία ἐμεῖς τοὐλάχιστον,  δέν ἔχουμε ἐπισημάνει νά προβαίνει μέ τήν ἴδια ταχύτητα σέ ἄλλες δημόσιες παρεμβάσεις (!)- καί ἀκολούθησαν ὁ πρόεδρος τοῦ ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ κ. Νίκος Ἀνδρουλάκης, ἡ Ὑπουργός Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως, ὁ πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Ἀλέξης Τσίπρας, ὁ κ. Εὐάγγελος Βενιζέλος καί ὁ Πρωθυπουργός τῆς χώρας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Ὅλοι οἱ προαναφερόμενοι πολιτικοί, πού ἀποτελοῦν ταυτόχρονα καί τή σημερινή πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας μας, δήλωσαν ὅτι  εἶναι πρωτοφανής ὀπισθοδρόμηση ἡ ἀπόφαση τοῦ  Ἀνώτατου Δικαστηρίου τῶν ΗΠΑ γιά τίς ἀμβλώσεις, διότι, κατά τήν κρίση τους, παραβιάζεται βασικό δικαίωμα τῶν γυναικῶν.

Ἀντίθετα, στό διεθνῆ πάλι χῶρο, τήν ἱστορικῆς σημασίας ἀπόφαση τοῦ Ἀνώτατου Δικαστηρίου τῶν ΗΠΑ χαιρέτησαν μέ δηλώσεις τους, μεταξύ ἄλλων, ὁ τέως πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ (Donald John Trump), καί ὁ τέως ἀντιπρόεδρος τῶν ΗΠΑ Μάϊκ Πένς (Michael "Mike" Richard Pence), ὁ ὁποῖος, ἀπό τήν πλευρά του, ὑπογράμμισε ὅτι «ἡ ζωή νίκησε» καί ὅτι χάρη στήν προειρημένη ἀπόφαση «διορθώθηκε ἕνα ἱστορικό λάθος».

Στό ζήτημα πού δημιουργήθηκε πῆρε ἀκόμη θέση καί ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς διεύθυνσης σύνταξης τῆς Ὑπηρεσίας Ἐπικοινωνίας τοῦ Βατικανοῦ Ἀντρέα Τορνιέλ, μέ δημόσια ἔγγραφη παρέμβασή του, στήν ὁποία δηλώνει ὅτι «ἡ Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ἡ ἄμβλωση εἶναι φόνος, διότι ἡ ζωή ξεκινᾶ ἀπό τήν στιγμή τῆς σύλληψης καί τελειώνει μέ τόν φυσικό θάνατο. Ὁ πάπας Φραγκίσκος ἔχει παραβάλει τήν ἄμβλωση μέ τήν πρόσληψη πληρωμένου δολοφόνου γιά τήν ἐξόντωση ἑνός προβληματικοῦ προσώπου...»

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μέχρι σήμερα, δέν ἔχει κάνει καμιά σχετική δήλωση, ἄν καί ὑπάρχει ἐπιτροπή βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν ὁποία  θά μποροῦσε νά ἔχει ζητηθεῖ ἡ συμβολή της στή γνωστοποίηση μιᾶς συγκεκριμένης θέσης τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

Ἄραγε, αὐτό συμβαίνει ἐπειδή ἡ ἑλληνική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀντιδρᾶ σέ τέτοια θέματα πολύ ψύχραιμα, εἶναι ὅπως θά ἔλεγαν  οἱ νέοι μας, «πολύ cool» ἤ διότι, ὅπως θά ὑπέθετε ἕνας τρίτος - ἀντικειμενικός(;) παρατηρητής, ἔχει μετατραπεῖ  κυριολεκτικά, σ΄ ἕνα ἄφωνο καί εὐκολοχειραγωγούμενο παραμάγαζο τῆς  κρατικῆς καί πολιτικῆς ἐξουσίας πού ἀγωνίζεται ὑποτίθεται, νά ἐξασφαλίσει κάποια ψίχουλα κρατικῆς, πολιτικῆς καί οἰκονομικῆς στήριξης ἔχοντας μάθει νά «ποιεῖ τήν νῆσσαν» καί ἐκπαιδεύοντας νῦν καί μελλοντικούς ἀρχιεπισκόπους καί ἐπισκόπους στό νά ἀποδεικνύουν καθημερινά πόσο καλά παιδιά τοῦ συστήματος καί τῆς Νέας Τάξης εἶναι;

Σέ μία τέτοια κατάσταση καί βέβαια δέν  μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ ἀλήθεια, ἡ παράδοση, ἡ πίστη, ἡ Ὀρθοδοξία καί ἡ διακύρηξή τους ἀλλά πώς θά χειριστοῦμε το κάθε ζήτημα πού ἀνακύπτει ὥστε νά παρουσιαστοῦμε ὡς οἱ καλύτεροι διαχειριστές τῆς διοίκησης τοῦ ὀργανισμοῦ πού ἐποπτεύουμε  ἤ πώς θά πλασαριστοῦμε ὡς ἡ ἀσφαλῆ γιά τό σύστημα, διάδοχη κατάσταση ἀποδεικνύοντας ἔμπρακτα ὅτι θά διαχειριστοῦμε ἄριστα ἐπικοινωνιακά καί θά λανσάρουμε ἄνετα καί εὔκολα στό ἐποπτεῦον πόπολο μᾶς, τα μυθεύματα τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας πού ἐπιβάλλουν οἱ ἀπαιτήσεις τοῦ συστήματος μέ τό ὁποῖο συναγελαζόμαστε.

Στά πλαίσια αὐτά δέν θά πρέπει βέβαια νά μιλήσεις ἐνάντια στήν ἄμβλωση καί ὑπέρ τῆς ἀπόφασης  τοῦ Ἀνώτατου Δικαστηρίου τῶν ΗΠΑ, οὔτε ἐνάντια στό κλείσιμο τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί στίς διώξεις τῶν εὐλαβῶν ἱερέων στά χρόνια τοῦ κορωνοϊοῦ, οὔτε ἐπίσης, γιά τό πρό καιροῦ περιφερόμενο ξόανο τῆς Ἀμάλ, οὔτε τέλος πάντων, γιά ὁτιδήποτε ἄλλο ἀντιστρατεύεται τίς ἐπιδιώξεις τοῦ συστήματος τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Ἄραγε ὅμως, ἀξίζει πολιοί καί σεβάσμιοι ἐπίσκοποι νά ἐπιτρέπουν στούς ἑαυτούς τους το ρόλο τοῦ προστάτη τοῦ συστήματος τῆς πολιτικῆς ἤ ἐκκλησιαστικῆς ἤ ὁποιασδήποτε ἄλλης ἐξουσίας ἤ πάλι, νά ἀρκοῦνται ἁπλῶς, στό ρόλο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ΕΙΣΑΓΓΕΛΑΤΟΥ (ἐκ τῆς λέξεως εἰσαγγελέας καί τοῦ ὀνόματος Εὐαγγελάτος, τοῦ πασίγνωστου δημοσιογράφου πού ὑπηρετεῖ τό γνωστό εἶδος δημοσιογραφίας) τῆς παραπολιτικῆς καί παραεκκλησιαστικής ἐπικαιρότητας, γιά νά εἶναι ἁπλῶς ἀρεστοί στό σύστημα τῆς Νέας Τάξης καί νά ὁρίζει ἔτσι αὐτό τήν ὕπαρξή τους καί το ρόλο τους;

Ὅταν κάποιος ἔτσι ἀντιλαμβάνεται τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τή θέση του μέσα σέ αὐτήν τότε φυσικά, αὐτό πού τοῦ μένει εἶναι νά κυνηγᾶ μέ ὀργή τούς ἀνεμβολίαστους ἱερεῖς καί το Σταυρό τοῦ παπα-Δημήτρη καί του κάθε παπα-Δημήτρη... διότι ὅπως εὐθέως ὁμολογεῖται «αὐτοί μαζεύουν πολύ κόσμο καί ἐμεῖς ὄχι»(!)...

Ὑποσημειώσεις:

1.       Τῆς Δέσπως Μπότση, Δημοτικό τραγούδι.

2.       Ὀρθοπολιτικοί: Ἀποτελεῖ νεολογισμό πού θέλει νά χαρακτηρίσει τούς πολιτικούς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι, κατά τήν ἄσκηση τῆς πολιτικῆς τους, ἐφαρμόζουν πιστά τά κελεύσματα τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας.

thriskeftika