Ἡ συγκλονιστικὴ ἐξομολόγηση τοῦ ποδοσφαιριστῆ ποὺ ἔμεινε παράλυτος καὶ βαπτίστηκε Ὀρθόδοξος...

Ὁ Μιχάι Νέσου τραυματίστηκε σοβαρὰ στὶς 10 Μαίου 2011 σὲ μία προπόνηση τῆς ὀλλανδικῆς Οὐτρέχτης. Συγκρούστηκε μὲ τὸν συμπαίχτη του Alje Schut καὶ ὑπέστη καταγμα σπονδύλου στὴν αὐχενικὴ μοίρα.

Ὁ Νέσου ἔμεινε παράλυτος ἀπὸ τὸν λαιμὸ καὶ κάτω.Στὴν ἀρχὴ δὲν μποροῦσε νὰ κινήσει παρὰ μόνο τὰ βλέφαρά του.’Ἔπειτα ἄρχισε νὰ μιλάει καὶ σιγὰ-σιγὰ ἄρχισε νὰ κινεῖ τὸ δεξί του χέρι.Μὲ αὐτὸ μπορεῖ νὰ χειριστεῖ τὸ καρότσι του. Ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2012 μπορεῖ νὰ κινήσει καὶ τὸ ἀριστερό του χέρι.

Μέχρι τὴν 10η Μαίου 2011 ὁ Μιχάι Νέσου εἶχε παίξει στὴν Στεάουα Βουκουρεστίου καὶ στὴν Οὐτρέχτη γιὰ τρία χρόνια..Τὴν πρώτη του χρονιὰ ἦταν ὑποψήφιος γιὰ τὸν τίτλο τοῦ καλύτερου ἀριστεροῦ μπὰκ τοῦ Ὀλλανδικοῦ πρωταθλήματος μαζὶ μὲ τοὺς Βᾶν Μπρόκχορστ καὶ Οὔρμπι Ἐμμανούελσον.Αὐτὸς ἀνακηρύχθηκε καλύτερο ἀριστερὸ μπάκ. Ἔπαιξε στὴν Ἐθνικὴ ὁμάδα...
τῆς Ρουμανίας 8 φορές.

Μετὰ τὸ ἀτύχημα ποὺ τὸν ἄφησε παράλυτο,τὸν Μιχάι τὸν ἐγκατέλειψε ἡ σύζυγός του ἐνῶ πέθαναν καὶ οἱ γονεῖς του. 

Ὁ Μιχάι Νέσου πρὶν 3 χρόνια πῆρε μία σημαντικὴ γιὰ τὴν ζωὴ τοῦ ἀπόφαση τὴν ὁποία εἶχε κρατήσει κρυφὴ μέχρι πρὶν λίγες ἡμέρες. Βαπτίστηκε Ὀρθόδοξος. 

«Στὰ δυόμιση χρόνια ἀπὸ τὸ ἀτύχημά μου ἀποφάσισα νὰ βαπτιστῶ Ὀρθόδοξος.Δὲν ξέρω γιατί συνέβη ἀκριβῶς αὐτὸ σὲ ἐμένα,ἀλλὰ μὲ βοήθησε νὰ ἀνακαλύψω τὸν ἀληθινό μου ἑαυτό»,δήλωσε ὁ πρώην ἀμυντικὸς στὸ τηλεοπτικὸ κανάλι τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρουμανίας ”Τρίνιτας” 

Ὁ Μιχάι Νέσου,ὁ ὁποῖος ἦταν Πεντηκοστιανός,ὁμολόγησε πὼς κατανοεῖ τὸ ἀτύχημα ποὺ τοῦ συνέβη σὰν κάτι θετικό:«Ἴσως πρὶν νὰ εἶχα κάνει ἐλάχιστα καλὰ πράγματα καὶ τότε τὸ ἀτύχημα,ἀκόμη κι ἂν ἐκ πρώτης ὄψεως ὁ κόσμος τὸ βλέπει σὰν μία τραγωδία,μία κατάρα,μπορεῖ νὰ μετατραπεῖ σὲ μία εὐλογία» 

«Ἡ μεγαλύτερη ἐπιθυμία μου ἦταν νὰ γίνω ποδοσφαιριστης.Ἡ δεύτερη ἐπιθυμία μου ἦταν νὰ ἀποκτήσω πολλὰ χρήματα.Τί θὰ τὰ ἔκανα,δεν ξέρω,δὲν ἔχω καταλάβει οὔτε μέχρι τώρα».\ 

Γρήγορα πέρασε στὴν στιγμὴ τοῦ ἀτυχήματος τὸ ὁποῖο βλέπει σὰν ἕνα νέο βῆμα στὴν ζωὴ τοῦ τὴν ὁποία ὅμως τώρα ὑπάρχει καὶ ἡ πίστη στὸν Θεό:«Δὲν ξέρω γιατί μου συνέβη αὐτό.Ἐμένα ὅμως μὲ βοήθησε νὰ ἀνακαλύψω μέσα μου αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ εἶμαι καὶ ὄχι αὐτὸ ποὺ ἤθελα νὰ φαίνομαι.Ὅτι μου συμβαίνει κάθε μέρα μὲ κάνει νὰ ἐπιστρέφω ἐκεῖ ἀπ’ὅπου ξεκινήσαμε ὅλοι,δηλαδὴ στὸ Θεό.Σὰν νὰ μὴν σὲ ἐνοχλεῖ ποὺ εἶσαι στὴν καρότσι καὶ αἰσθάνεσαι πὼς ἔχεις ἴδιες πιθανότητες μὲ ὅλον τὸν κόσμο.Πλούσιους καὶ φτωχούς,ὑγιεῖς καὶ ἀσθενεῖς. 

Πιστεύω ὅτι ὁ Θεός μου ἔδωσε πολλὰ χαρίσματα τὰ ὁποῖα δὲν ἀξιοποίησα.Τὸ μυαλό μου ἦταν μόνο στὸ ποδόσφαιρο καὶ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα τὰ πέταξα στὰ σκουπίδια.Εἶχα ταλέντο στὴν ζωγραφική,τελείωσα τὸ Καλλιτεχνικὸ Λύκειο.Δὲν ἔδωσα ὅμως τὴν πρέπουσα σημασία,τὸ μυαλό μου ἦταν στὸ ποδόσφαιρο 

Στὸ γήπεδο ἔβγαζα σκληράδα στὸ σπίτι ὅμως ἤμουν σὰν ἕνα ἀρνάκι.Ἤθελα νὰ ἀποδείξω σὲ ὅλους πὼς παρότι ἤμουν ἔτσι μικρόσωμος καὶ ἀδύναμος,μποροῦσα νὰ παλαίψω μὲ τὸν ὁποιοδήποτε ὡς ἴσος πρὸς ἴσο.Ἀποκάλυπτα τὴν θέλησή μου.Στὸν κόσμο ἄρεσε αὐτό,δὲν ξέρω πόσο χρήσιμο ἦταν γιὰ μένα,ὁ κόσμος ὅμως μὲ ἀγάπησε γὶ αὐτό. 

Ὁ Νέσου διηγεῖται καὶ γιὰ τὶς στιγμὲς ποὺ αἰσθάνθηκε ἀπελπισία καὶ πὼς ἔγινε πιστὸς χριστιανός: 

«Στὸν πολὺ κόσμο οἱ ποδοσφαιριστὲς δὲν δίνουν τὴν ἐντύπωση ἀνθρώπων μὲ μεταφυσικὲς ἀνησυχίες,ἐγὼ ὅμως εἶχα συμπαῖχτες καὶ φίλους-ποδοσφαιριστὲς μὲ μεγάλη πίστη.Χάρη σὲ αὐτοὺς ἀκολούθησα αὐτὸν τὸν δρόμο.Δύο χρόνια μετὰ τὸ ἀτύχημα ἀποφάσισα νὰ βαπτιστῶ ὀρθόδοξος.Μετὰ ἀπὸ δύο χρόνια ἀναζητήσεων,ἐρωτοαποκρίσεων καὶ προσκυνημάτων(μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ στὴν Μονὴ Βατοπαιδίου κατόπιν προτροπῆς τοῦ ἰδιοκτήτη τῆς Στεάουα Βουκουρεστίου Τζίτζι Μπέκαλι)ἄρχισε νὰ μοῦ ἀρέσει αὐτὸς ὁ κόσμος.Μοῦ ἀρέσει νὰ διαβάζω,μοῦ ἀρέσει νὰ συζητῶ μὲ γέροντες σὲ κάποιο μοναστήρι. 

Μετά τὸ ἀτύχημα ἔθεσα πολλές ερωτησεις.Γιατί;ἦταν ἡ ἀγαπημένη μου ερώτηση.Γιατί σὲ ἐμένα;Μετὰ τὴν πρώτη εξομολογησή μου ”ἀνοίχθηκε ἔνα παραθυρακι”Εγω νόμιζα τὸν ἑαυτό μου κατι σημαντικὸ καὶ μετὰ ἀναρωτιόμουν τί κάνω τώρα; 

Μέσω τοῦ ἀτυχήματός μου ὁ Θεὸς ἤθελε νὰ κάνει κάτι καλὸ μὲ τὴν ζωή μου.Κι ἂν ὅλος ὁ κόσμος βλέπει τὸ ἀτύχημα σὰν μία κατάρα,αὐτὸ μπορεῖ νὰ μετατραπεῖ σὲ εὐλογία. 

Ἂν καὶ ὁ πόνος μου εἶναι μεγάλος αἰσθάνομαι μία μεγάλη χαρά.Ὅταν αἰσθάνομαι ἄσχημα παίρνω τηλέφωνο τὸν πνευματικό μου καὶ ἐκεῖνος μου λέει:Ἔλα ”σήκω” τώρα. 

Ὅτι συμβαίνει στὴν ζωή μας δὲν γίνεται τυχαία.Ὑπάρχει κάποιος λόγος.Ὅταν ἦλθε ὁ ψυχολόγος μετὰ τὸ ἀτύχημα μετὰ ἀπὸ μία ἑβδομάδα τὸν ἐδίωξα. Μουφαινόνταν πὼς αὐτὸς ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ψυχολόγο,ὄχι ἐγώ.Ἐγὼ πιστεύω καὶ σὲ κάτι ἄλλο.Στὴν φιλία.Ἕνας φίλος πραγματικός,ὁ ὁποῖος σὲ ἀγαπάει χωρὶς ὅρους,ἔχει πιὸ πολλὰ νὰ μοῦ πεῖ ἀπ’ὅτι ἕνας ψυχολόγος. 

Σὲ μία ἄλλη συνέντευξη ὁ Μιχάι ἀποχαιρετώντας τὸν δημοσιογράφο τοῦ εἶπε: ”Νὰ πᾶς στὸ καλὸ καὶ νὰ θυμᾶσαι:Στὴν ζωὴ λίγα πράγματα εἶναι σημαντικά.Νὰ πιστεύεις,νὰ ἀγαπᾶς καὶ νὰ δίνεσαι στοὺς ἄλλους” 

Ὅσο γιὰ τον Alje Schut, τὸν ποδοσφαιριστὴ μὲ τὸν ὁποῖο συγκρούστηκε σὲ ἐκείνη τὴν προπόνηση,εἶπε σὲ μία συνέντευξή του: 

«Τίποτα δὲν εἶναι πιὰ τὸ ἴδιο.ὅτι συνέβη μὲ ἄλλαξε.Δὲν περνάει μέρα ποὺ νὰ μὴν σκέφτομαι τὸν Μιχάι.Τὸν σκέφτομαι καὶ πρὶν κοιμηθῶ.Τὸν σκέφτομαι καὶ ὅταν ξυπνάω.Δὲν εἶμαι θρησκευόμενος,ἀλλὰ τώρα προσεύχομαι στὸν Θεὸ κάθε μέρα γιὰ νὰ τὸν κάνει καλά». 

Ο Μιχάι Νέσου ἔχει φτιάξει ἕνα ἵδρυμα γιὰ παιδιὰ μὲ κινητικὲς ἀναπηρίες http://www.fundatiamihainesu.ro/

enromiosini