Σήμερα ὅλη ἡ κτίσις ἐλευθερώνεται ἀπὸ τὴ δουλεία τοῦ διαβόλου καὶ τῆς ἁμαρτίας. Ὅλοι γινόμαστε υἱοὶ φωτός, υἱοὶ Θεοῦ.

Ὠδὴ η' Ἰαμβικοῦ Κανόνος Θεοφανείων

Ἐλευθέρα μὲν ἡ κτίσις γνωρίζεται. 

Υἱοὶ δὲ φωτός, οἱ πρὶν ἐσκοτισμένοι. 

Μόνος στενάζει, τοῦ σκότους ὁ προστάτης. 

Νῦν εὐλογείτω συντόνως τὸν αἴτιον, 

Ἡ πρὶν τάλαινα τῶν Ἐθνῶν παγκληρία 

Μετάφραση 

Σήμερα ἐλευθέρα (ὅλη) ἡ κτίσις λογίζεται (ἀπὸ τὴ δουλεία τοῦ διαβόλου καὶ τῆς ἁμαρτίας). Ὅλοι ὅσοι εἴμασταν ζαλισμένοι ἀπὸ τὴν πλάνη τῆς ἀσεβείας καὶ τῆς ἁμαρτίας, γίναμε υἱοὶ φωτὸς δηλ. υἱοὶ Θεοῦ. Ὁ μόνος ποὺ ὑποφέρει (καὶ ὀδύρεται) εἶναι ὁ προστάτης τοῦ σκότους καὶ τῆς ἁμαρτίας (ὁ διάβολος). Μετὰ ἀπὸ τόσες δωρεὲς ἂς ὑμνῆ καὶ εὐχαριστῆ μὲ πολλὴ προθυμία τόν αἴτιον γι’ αὐτὲς (τὸν Κύριό μας) ὅλη ἡ ἀνθρωπότης, ἡ ὁποία (μέχρι τὴν ἐνανθρώπησή Του) ἦταν τόσο ταλαιπωρημένη (μὲ τὴ σκοτεινὴ κληρονομιὰ τῆς εἰδωλολατρίας). 

Σχόλια: 1) Συντόνως = Ἐντόνως, μὲ πολλὴ προσπάθεια. Τάλαινα = ταλαίπωρος, ἀθλία. Παγκληρία = Ὅλη ἡ κληρονομιὰ (ἐδῶ ὅλα τὰ ἔθνη τῆς γῆς, ὅλες οἱ γλῶσσες τοῦ κόσμου) 2) Αὐτοὶ ποὺ θέλουν νὰ ἁμαρτήσουν νομίζω, ὅτι μὲ τὴν ἐνέργειά τους αὐτὴ ἐλευθερώνονται. Ποῦ νὰ ξέρουν οἱ δυστυχεῖς ὅτι σκλαβώνονται!...

Καὶ ἂν ἐπαναληφθεῖ ἡ ἁμαρτία μερικὲς φορές, γίνεται πάθος καὶ δύσκολα διακόπτεται. 

Τὴν ἀλήθεια αὐτὴ ἐπιβεβαιώνει ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «Πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν δοῦλος ἐστὶ τῆς ἁμαρτίας» (Ἰωάν. η, 34). Οἱ αἰτίες τῆς δυστυχοῦς αὐτῆς καταστάσεως εἶναι πολλές. Ἀναφέρουμε μερικές: Ἡ ἀδυναμία τῆς ἀνθρωπίνης θελήσεως, ἡ πονηρία τοῦ πολυτεχνίτη διαβόλου, ἡ γλυκύτης καὶ τὰ θέλγητρα τῆς ἁμαρτίας, ἡ προπαγάνδα ποὺ γίνεται γύρω μας ὑπὲρ τῆς ἁμαρτίας, ἡ μορφὴ καὶ ἡ ἐνέργειά της εἶναι καμουφλαρισμένη κ.λπ. 3) Οἱ δαίμονες συνηθίζουν νὰ ἀποτραβιοῦνται προσωρινά, γιὰ νὰ ξεθαρρευτῆ ὁ ἄνθρωπος νομίζοντας ὅτι ἔγινε ἀπαθὴς καὶ νὰ ἀφήση τὸν ἑαυτὸ του χωρὶς προσοχή. Καὶ τότε ξαφνικὰ πηδοῦν πάλι στὴν ταλαίπωρη ψυχὴ καὶ τὴν ἁρπάζουν σὰν σπουργίτι. Κι’ ἂν τὴν νικήσουν, τὴ ρίχνουν χωρὶς οἶκτο σὲ κάθε ἁμάρτημα. Ἂς σταθοῦμε, λοιπόν, μὲ φόβο Θεοῦ καὶ ἂς φυλάξουμε τὴν καρδιά μας. 

(Ἅγιος Ἠσαΐας ὁ ἀναχωρητής, Φιλοκαλία Α’ 31, ια)

Ἀπὸ τὸ βιβλίο "ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους" (Κείμενο-Μετάφρασι-Σχόλια) σελ. 66

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ Παρασκευὰ Ἀναστ. Ζωγράφου (Γεν. Ἐπιθεωρητοὺ Ἐκκλ. Ἐκπαιδεύσεως)