Δωρῶ, Δεξῶ καὶ Ἐμβλῶ: οἱ προστάτιδες θεὲς τῆς διαφθορᾶς

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός, 

Δάσκαλος -Κιλκὶς

«Ὁ πολιτικὸς εἶναι ἕνας ἄνθρωπος τόσο παχυδερμικός, ποὺ μπορεῖ νὰ σταθεῖ ὄρθιος καὶ χωρὶς σπονδυλικὴ στήλη» Μ.Χάνσεν, Νορβηγὸς ἐκδότης

«Τὸ ἔθνος ἠμῶν ὑφίσταται πολιτικὴν τινὰ ζύμωσιν, καθ’ ἢν τὰ ἀκαθαρτότερα στοιχεῖα ἀνέρχονται καὶ ἐπιπλέουσιν, ἐν εἴδει ἑξαφρίσματος, (σὰν ἀφρός), ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας. Ὁ τοιοῦτος ἀφρός, κατέχων, κατὰ τοὺς νόμους τῆς φυσικῆς, τὰ ἀνώτερα στρώματα, θέλει κυβερνᾶ, φλυαρεῖ καὶ κλέπτει ἀσυστόλως τὴν Ἑλλάδα, μέχρις οὐ τελειώσει ἡ ζύμωσις καὶ λάβει ἀνὰ χείρας ὁ λαὸς τὴν μεγάλην ἑξαφριστικὴν κουτάλαν». (Ροΐδης, «Ἅπαντα», ἔκδ. «Σύλλογος πρὸς διάδ. ωφ. βιβλ. τ. Β’, σελ. 70).

Πέρασαν 135 χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Ροΐδης, μὲ τὸ γνωστὸ σκωπτικὸ καὶ δηκτικό του ὕφος, στηλίτευε τὰ ἀκαθαρτότερα στοιχεῖα τούτου τοῦ τόπου, ποὺ «ἑξαφρίζουν» καὶ «κλέπτουν ἀσυστόλως» τὴν Ἑλλάδα. Ὁ λαὸς δὲν κατόρθωσε ἀκόμα «νὰ λάβη ἀνὰ χείρας» τὶς τύχες του διότι «τὴν τύχη του κάθε λαὸς τὴν κάνει μοναχός του/καὶ ὅσα τοῦ φταίει ἡ κούτρα του/δὲν τοῦ τὰ κάνει ὁ ἐχθρός του», γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὴν παλαιὰ θυμοσοφία του.

Συνεχῶς ἐπιβεβαιώνεται αὐτὸ ποὺ ὅλοι σκεφτόμαστε: «Βογγοῦν» οἱ ξένες τράπεζες ἀπὸ χρήματα πολιτικῶν. Καὶ ὅλα μὲ τὸν ἱδρώτα τοῦ προσώπου τους, γιὰ τὰ παιδιά τους καὶ γιὰ τὰ γεράματα... Θυμᾶμαι, ὅταν ἄνοιξε τὸ κακοφορμισμένο ἀπόστημα τῶν Μ.Κ.Ο., ἡ κ. Μαρία Ρεπούση, τὸ γνωστὸ ὄνειδος ποὺ «συνωστίστηκε» καὶ σὲ βουλευτικὰ...

ἕδρανα, δικαιολογοῦσε, τὸ 1.500.000 εὐρὼ στὴν Ἐλβετία, μὲ τὴν συνήθη τρισάθλια φραστικὴ ἐκκένωση: «μὰ γιὰ τὰ παιδιά μου τὰ μάζευα!!» (Τὸ αἶσχος τῶν ΜΚΟ «ἔκλεισε» πάραυτα. Τὸ ἀπέσυραν ἀμέσως ἀπὸ τὴ δημοσιότητα, γιατί μέσω τῆς γκαγκστερικῆς αὐτῆς τακτικῆς, ἐνθυλάκωναν πολιτικὰ καὶ ὅλα τὰ κορακοειδὴ ποὺ τοὺς δορυφοροῦν, ἑκατομμύρια).

Ὁ κ. Γκίκας τὶς ἴδιες ἀναθυμιάσεις ξερασε. «Γιὰ τὰ παιδιά του» κι αὐτός. Τὰ δικά μας παιδιὰ πάνω στὴν κοπριὰ γεννήθηκαν; Σπουδάζουν οἱ πορφυρογέννητοι τζιτζιφιόγκοι τους στὰ κολέγια, στέλνονται στὰ ὀνομαστὰ πανεπιστήμια τοῦ ἐξωτερικοῦ καὶ ἐπαναπατρίζονται, γιὰ νὰ ἀναλάβουν τὴν ἐκλογικὴ πελατεία τοῦ πατέρα ἢ τοῦ θείου τους.

Τούτη τὴν στιγμὴ στὴν Βουλὴ ὑπάρχουν δύο Καραμανλῆδες – ὁ ἕνας ἐπιδίδεται στὴν ἀσκητική τῆς ἀλαλίας, δύο Μητσοτάκηδες, ἕνα ἀντρόγυνο εἶναι ὑπουργοὶ καὶ ἀρκετοὶ ἄλλοι γόνοι πολιτικῶν τζακιῶν. Ἡ οἰκογένεια Μητσοτάκη, εἰδικά, λαμβάνει ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ δημόσιο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο μὲ χαιρέκακη εὐκολία ἀπέλυε κόσμο ὁ δήμιος Κυριάκος, μία σύνταξη πρώην πρωθυπουργοῦ, δύο βουλευτικὲς ἀποζημιώσεις, ἕναν μισθὸ περιφερειάρχη καὶ ἄλλα συνοδὰ προνόμια. Μὲ πόσα ἑκατομμύρια ἀνταμείφθηκε αὐτὴ ἡ οἰκογένεια, ἀπὸ τὸ ὑστέρημα τοῦ λαοῦ, τόσα χρόνια ποῦ ἐπικάθισε στὸ σβέρκο μας; Τί λάβαμε ἐμεῖς ὁ λαός, ὡς ἀντάλλαγμα, ἀπὸ τοὺς Μητσοτάκηδες;

Ἀπὸ τὸν δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο καὶ ἐντεῦθεν ἡ οἰκογένεια αὐτή, ὅπως καὶ οἱ Παπανδρέου καὶ οἱ Καραμανλῆδες σιτίζονται ἀπὸ τὸ πρυτανεῖο. Ἡ πατρίδα μας, μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο ἀπ’ αὐτὲς τὶς οἰκογένειες κυβερνήθηκε τὰ τελευταία 70-80 χρόνια. Ποῦ κατέληξε; στὴν καταστροφή. Γιατί ὑπάρχουν ἀκόμη κρετίνοι πού ψηφίζουν αὐτὲς τὶς οἰκογένειες; Γιὰ νὰ «τηγανιζόμαστε» ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι. Στὴν Ἀμερικὴ ὁ πρόεδρος ἔχει δικαίωμα νὰ κυβερνήσει δύο πενταετίες, προφανῶς γιὰ νὰ ἀποφευχθοῦν φαινόμενα διαφθορᾶς καὶ ἅλωσης τοῦ κράτους ἀπὸ κομματικοὺς τυχοδιῶκτες καὶ ἀπατεῶνες. Γιατί δὲν θεσπίζεται καὶ κάτι ἀνάλογο στὴν πατρίδα μας γιὰ νὰ παταχθοῦν-κατὰ τὸ δυνατὸν- ληστρικές... καριέρες τύπου Ἄκη; (18 χρόνια ὑπουργοῦσε... τοὺς τραπεζικούς του λογαριασμοὺς ὁ ἀθεόφοβος).

Ἔτσι, μόνο θὰ ἐξαφανιστεῖ ὁ ὀλέθριος ἐπαγγελματισμὸς στὴν πολιτική, ἔτσι θὰ διαλυθοῦν οἱ ἀδιαφανεῖς μηχανισμοὶ ποὺ ὑπηρετοῦν τὴν διεφθαρμένη ἐξουσία. Μόνο ἔτσι θὰ σταματήσουμε νὰ προσφέρουμε «θέσεις ἐργασίας» στὰ ἀποσαρίδια τῆς οἰκογενειοκρατίας καὶ τὶς στρατιὲς τῶν κηφήνων καὶ τῶν ζητωκραυγαστῶν ποὺ ζοῦν ἀπὸ τὰ ψιχία τὰ πίπτοντα ἐκ τῆς τραπέζης τῶν. (Ἡ λέξη τράπεζα νὰ ἀποδοθεῖ καὶ μὲ τὶς δύο σημασίες της).

Σήμερα, λόγω κρίσης, ἀνεμίζουν οἱ πολιτικοὶ τὸν πατριωτισμό. Τί εἶναι αὐτό; τρώγεται; Τόσα χρόνια οἱ πολίτες κατάντησαν ἀντάξιοι μαθητὲς ἀχρείων διδασκάλων. Ἡ εἰλικρίνεια καὶ ἡ ἐντιμότητα θεωροῦνται ἀφέλεια ἢ ἀνοησία. Καταπτοημένοι οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν ἀχρειότητα καὶ τὶς αὐθαιρεσίες τῶν «ἀρχόντων» ἔγιναν «φιλοδέσποτοι» καὶ «κενεόφρονες», γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὸν ποιητὴ Θεόγνι. Καὶ μία καὶ «βρεθήκαμε» στὴν ἀρχαία ἐποχή, οἱ νῦν μακιαβέληδες ἔχουν ἐναγκαλισθεῖ τὴν ἰδεολογία τοῦ Ἀρίστιππου τοῦ Κυρηναίου (Ε’ αι. π.Χ.), ὁ ὁποῖος ἦταν διδάσκαλος τοῦ ἀτομικισμοῦ καὶ τῆς ἠδονοθηρίας. Ὁ ἐγωισμὸς κίνητρο γιὰ ἐπιτυχία καὶ πλοῦτο. Ἡ ἀπόλαυση, ἡ καλοπέραση πάνω ἀπ’ ὅλα. Νὰ παραθέσουμε καὶ ἕνα ἐνδεικτικὸ ἐπεισόδιο. Ὁ Ἀρίστιππος ἦταν εὐνοούμενος τοῦ τυράννου τῶν Σαρακουσῶν Διονυσίου, γι’ αὐτὸ τὸν ἀποκαλοῦσαν βασιλικὸ κύνα. (ὁ κύων-τοῦ κυνὸς εἶναι ὁ σκύλος. Πόσοι καὶ ποταποὶ «διανοούμενοι» στὶς μέρες μας δὲν ἀλυχτοῦν νυχθημερόν, δὲν τρέχουν τὰ σάλια τοὺς δίπλα στὴν ἐξουσία;).

Ζητήθηκε κάποτε ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα ἕνα ρουσφέτι, κι ἐπειδὴ δὲν βρῆκε ἀνταπόκριση ἔπεσε στὰ πόδια του καὶ γονατιστός, γλοιωδῶς τὸν θερμοπαρακαλοῦσε. Πέτυχε τελικὰ μὲ τὰ πολλὰ τὴν χαριστικὴ πράξη, ἀλλὰ ὅλοι τὸν λοιδοροῦσαν, τὸν ἔφτυναν γιὰ τὴν δουλοπρεπῆ συμπεριφορά του. Καὶ ὁ φιλόσοφος ἀπάντησε: «Δὲν φταίω ἐγώ, ἀλλὰ ὁ Διονύσιος ποὺ ἔχει στὰ πόδια τ’ αὐτιὰ τοῦ» - οὐκ ἐγὼ αἴτιος, ἀλλὰ Διονύσιος, ὁ ἐν τοῖς ποσὶ τὰς ἀκοᾶς ἔχων. (Διογένης Λαέρτιος, βιβλ. Β’, σελ. 303, ἔκδ. «ΖΗΤΡΟΣ»).

Ἕνας ἄλλος εὐκλεὴς ἀρχαῖος, κωμικὸς ποιητής, ὁ Κρατίνος (Ε’ αι. π.Χ.) ἐπινοεῖ τρεῖς θεές, προστάτιδες τῆς διαφθορᾶς. Τὴν Δωρῶ, τὴν Δεξῶ καὶ τὴν Ἐμβλῶ. Ἡ Δωρῶ ἦταν (καὶ παραμένει) ἡ θεὰ ἐκείνων ποὺ δωροδοκοῦν. Ἡ Δεξῶ ἡ θεὰ τῶν δωροληπτῶν καὶ ἡ Ἐμβλῶ, ἡ θεὰ ἐκείνων ποὺ «ἐμβάλλουν» στὴ χούφτα ἢ στὸ θυλάκιο κάποιου χρήματα γιὰ μία παράνομη καὶ ἀνήθικη πράξη. (Καὶ τὰ ἐμβάσματα τοῦ κὺρ Γκίκα τὴν ἴδια θεά… διακονοῦσαν).

(Τί τοὺς θέλουν τοὺς ἥλιους καὶ τοὺς πυρσοὺς τὰ λεγόμενα κόμματα ἐξουσίας. Ἰδού, λαμπρὸν προγονικὸ σημεῖον: οἱ τρεῖς ἀρχαῖες θεότητες, μαζὶ κι ἀντάμα, γιὰ νὰ καλύπτουν ὅλα τά... λαμόγια. Καὶ ἡ κλεπτοκρατία θέλει τὸν… μεταφυσικὸ  της συμβολισμὸ).

Σήμερα ὅλοι οἱ μηχανισμοὶ τοῦ ἀντιπροσωπευτικοῦ συστήματος-κόμματα, ἐκλογές, κοινοβούλιο-ἔχουν χρεοκοπήσει στὴν συνείδηση τῶν πολιτῶν. Τὸν πατριωτισμὸ ποὺ ἐπικαλοῦνται, πρῶτοι οἱ πολιτικοὶ τὸν ἐξευτέλισαν. Αὐτὴ τὴν στιγμὴ πρέπει ὅλοι τους, κυρίως ἐκεῖνοι ποὺ διαχειρίστηκαν δημόσιο χρῆμα νὰ λογοδοτήσουν γιὰ τὰ πεπραγμένα τους, ἀπὸ τὸ 1974 κι ἐντεῦθεν. Αὐτὸ εἶναι ἡ περίφημη «εὔθυνα» τῶν ἀρχαίων. Ὁ Στοβαῖος ἔλεγε: «Δεῖ τὸν ἀγαθὸν ἄρχοντα, παυόμενον τῆς ἀρχῆς, μὴ πλουσιώτερον ἀλλ’ ἐνδοξότερον γεγονέναι».

Ἐνδοξότερους δὲν γνωρίζω, ἀλλὰ πλουσιότερους πολλούς, πάρα πολλούς...

ἀκτίνες