Μέγας Βασίλειος: Αὐτοὶ (οἱ Παπικοὶ δηλαδὴ) «οὔτε γνωρίζουν τὴν ἀλήθειαν, οὔτε ἀνέχονται νὰ τὴν μάθουν»

ΣΕ ΜΙΑ πανηγυρικῶν τόνων προσπάθεια ἀπὸ κάποιους ὁλοπρόθυμους Κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς νὰ ἐξωραϊσουν τὸν Παπισμὸ, ὁ ὁποῖος κάτω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο τῆς ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν κρύβει τεχνηέντως τὴν σφοδρὴ ἐπιθυμία του (ἀπὸ τοὺς πρώτους κιόλας αἰῶνες τοῦ Χριστιανισμοῦ) νὰ ὑποτάξει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ Πίστη κάτω ἀπὸ τὴν Παπικὴ ἐμβάδα (παντόφλα) του, ὑπενθυμίζουμε λίγα λόγια ἀπὸ τον Μέγα Βασίλειο (4ος αιώνας) γιὰ τὴν πονηρία καὶ ὑπεροψία τῆς Δυτικῆς ὀφρὺς (φρύδι).

«Πράγματι οἱ ὑπερήφανοι χαρακτῆρες, ὅταν κολακεύονται, εἶναι φυσικὸ νὰ γίνονται περισσότερον ἐγωιστικοὶ ἀπὸ ὅσον εἶναι. Ἐξ ἄλλου, ἐὰν ὁ Κύριος μᾶς εὐσπλαχνισθεῖ, ποίαν ἄλλην βοήθειαν χρειαζόμεθα;. Ἐὰν συνεχισθεῖ ἐναντίον μας ἡ ὀργὴ Τοῦ Θεοῦ,  ποία βοήθεια μπορεὶ νὰ μᾶς προσφέρει ἡ Δυτικὴ ὀφρύς;(φρύδι-ἀλαζονεία).»

Αὐτοὶ (οἱ Παπικοὶ δηλαδὴ) οὔτε γνωρίζουν τὴν ἀλήθειαν οὔτε ἀνέχονται νὰ τὴν μάθουν… (Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Ἐπιστολὴ ΣΛΘ΄ PG32,893BC)

Ἐπ’ εὐκαιρία ἂς πάρουμε καὶ λίγη δόση ἀπὸ τὴν Δυτικο-Παπικὴ εὐγένεια, λεπτότητα καὶ Δημοκρατία ἀπὸ τὴν καταγραφὴ ἑνὸς Ἕλληνα Ἱστορικοῦ:

«Εἰς τὰς νήσους τῶν κυκλάδων οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπειθαναγκάζοντο ὑπὸ τῆς ἐξουσίας τῶν Φράγκων νὰ ἀσπασθῶσι τὸν Παπισμὸν, ἀναγνωρίζοντες τὸν...

ποντίφηκα τῆς Ρώμης ὡς ὕπατον ἀρχηγὸν τῆς Ἐκκλησία.

Εἰς κάθεν ἐπίσημον ἑορτὴν οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς ἤσαν ὑποχρεωμένοι νὰ συνεκκλησιάζονται ἐν τῆ δυτικῆ ἐκκλησία καὶ νὰ συλλειτουργῶσι μετὰ τῶν λατίνων.

Ἤσαν δὲ ὑποχρεωμένοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς νὰ μνημονεύωσιν εἰς τὰς Ἐκκλησίας των πλὴν τοῦ Πάπα καὶ τὸν λατίνον ἐπίσκοπον καὶ νὰ ὑποδέχονται αὐτὸν πανηγυρικῶς καὶ ἐν ἐπισήμω περιβολὴ κατὰ τὴν εἰς τὸν λατινικὸν ναὸν ἐγκαθίδρυσίν του.

Τὸ χειρότερο ὅμως καὶ τυραννικώτερον ἦτο ὅτι: και μέσα εἰς τοὺς Ὀρθοδόξους Ναοὺς δυναστικῶς ἐλειτούργουν οἱ λατίνοι Ἱερεῖς καθ’ ἢν ὥρα καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι (παράλληλα μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους) κι ἀναφανδὸν ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος ἐπροπηλάκιζον (ὠνείδηζαν καὶ ἐξευτέλιζαν) τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν.

(Ἱστορικοῦ Δ.Π.ΠΑΣΧΑΛΗ ἔτος 1948- Ἀνάτυπoν ἐκ τοῦ περιοδ. «ΑΝΔΡΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΑ» σελ. 15-16-17)

Καὶ ὅπως σοφὰ τὸ τονίζει ἡ παροιμία: «Ὁ λύκος κι ἂν ἐγέρασε κι ἄσπρισε τὸ μαλλί του, οὔτε τὴ γνώμη ἄλλαξε οὔτε τὴν κεφαλή του»

Ἂς προσέχει ὅμως  Πάπας μήπως ἐν τῆ ἀκατάσχετη ὀρέξη του νὰ καταβροχθήσει τοὺς Ὀρθοδόξους, τοῦ καθήσουν βαριὰ στὸ στομάχι καὶ παράλληλα τοῦ ἀνέβη καὶ ἡ χοληστερίνη καὶ πεθάνει ἀπὸ ἔμφραγμα!

ΙΕΡΕΥΣ πατήρ Διονύσιος Ταμπάκης