Ἐξέχων Ἕλληνας ἱερωμένος τέκτονας;

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ἡ "συγκλονιστικὴ" πληροφορία προέρχεται ἀπὸ τὸ "Ἑλληνικὸ Πρακτορεῖο Τεκτονικῶν Εἰδήσεων" καὶ δόθηκε ἀπὸ τὸν διαχειριστή του στὶς 7 Νοεμβρίου. Γράφει: " Στὶς 3 Νοεμβρίου καὶ στὸν κατάμεστο Τεκτονικὸ Ναὸ καὶ παρουσία τοῦ Ὑπάτου Μέγ. Ταξιάρχου Κραταιοτ. Ἄδ. Ραφαὴλ ντὲ Σιγοῦρα [….] ἡ βραδιὰ εἶχε δύο μοναδικὰ χαρακτηριστικά: ἀφ' ἑνὸς τὴ μύηση ἐξέχοντος Ἕλληνος ἱερωμένου καὶ ἀφ' ἑτέρου τὴ διεξαγωγὴ τοῦ συγκεκριμένου τυπικοῦ Ροδοσταυρικῆς μυήσεως γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἑλλάδα…" (Σήμ. ἡ ὑπογράμμιση τοῦ γράφοντος). Ἡ εἴδηση προέρχεται ἀπὸ πρακτορεῖο εἰδήσεων, τοῦ ὁποίου  οἱ σκοποὶ τῆς ὑπαρξης  ἀγνοοῦνται καὶ ποὺ μπορεῖ νὰ ὑποθέσει κάποιος πώς, γιὰ νὰ ἐξέλθει τῆς ἀνυπαρξίας του, σκέφθηκε νὰ προκαλέσει τὴν ἀντίδραση τῶν ἐκκλησιαστικῶν κύκλων στὴν Ἑλλάδα, ὥστε νὰ γίνει θόρυβος περὶ τὸ ὄνομά του καὶ νὰ ἀρχίσει μία συζήτηση στὴν Ἐκκλησία καὶ μία ἀναζήτηση τοῦ πιθανότατα ἀνύπαρκτου ἱερωμένου. 

Ἡ ἄποψη αὐτὴ ἐνισχύεται ἀπὸ τὸ ὅτι τὴν ἑπόμενη ἡμέρα τὸ ἴδιο πρακτορεῖο ἐπιχείρησε νὰ μαζέψει τὴν...

πληροφορία του, γράφοντας ὅτι Ἕλληνες ἐξέχοντες ἱερωμένοι δὲν εἶναι μόνο οἱ Ὀρθόδοξοι. Πράγματι εἶναι καὶ περίπου δεκαπέντε  Ρωμαιοκαθολικοί. Ἄλλοι ἱερωμένοι δὲν ὑπάρχουν. Οἱ προτεστάντες δὲν ἔχουν ἱερωμένους, ἀφοῦ δὲν ἔχουν κλῆρο, καὶ οἱ ἄλλες θρησκεῖες ἐπίσης δὲν ἔχουν κλῆρο, ὅμως ἔχουν – μὲ τὴν εὐρεία ἔννοια – ἱερωμένους. Εἶναι οἱ τέσσερις ραββίνοι καὶ οἱ τρεῖς μουφτῆδες τῆς Θράκης. Ἑπομένως ἢ εἶναι Ὀρθόδοξος ὁ ἱερωμένος καὶ γράφει ἀνακρίβειες τὸ Τεκτονικὸ Πρακτορεῖο γιὰ νὰ τὸν καλύψει, ἢ εἶναι ρωμαιοκαθολικός, ἢ εἶναι ραββίνος ποὺ δὲν χρειάζεται νὰ γίνει συζήτηση, ἢ εἶναι Μουφτής, πράγμα ἀπίθανο καὶ ἀδιάφορο, ἢ ἡ εἴδηση εἶναι ἀνακριβὴς καὶ γράφτηκε σκόπιμα. Ἄλλη περίπτωση δὲν ὑπάρχει.

Γιὰ τὸν τεκτονισμὸ εἶναι γνωστὴ ἡ μέθοδος  νὰ διοχετεύεται ἡ "πληροφορία" ὅτι κάποιος ἀνώνυμος ἱερωμένος εἶναι μυημένος σὲ αὐτόν. Παλαιότερα, καὶ συγκεκριμένα τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1993, ὁ πρόεδρος τῆς Μεγάλης Στοᾶς Χρῆστος Μανέας σὲ συνέντευξη ποὺ εἶχε δώσει στὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ "Σκάϊ" εἶχε δηλώσει πὼς "Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἐνεργὰ μέλη τῆς Μασονίας". Στὶς 3 Φεβρουαρίου 1994 ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔλαβε ἀπόφαση νὰ ἐκδώσει Ἀνακοινωθὲν εἰς τὸ ὁποῖο "μετὰ βδελυγμίας ἀποκηρύσσεται ἡ τοιαύτη κατηγορία τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἐν Ἑλλάδι Μασονίας καὶ καλεῖται νὰ κατονομάση ποῖοι Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀνήκουν εἰς τὴν ἀντιχριστιανικὴν μασονίαν". Φυσικὰ ποτὲ ὁ κ. Μανέας δὲν "ἀποκάλυψε" τίποτε…

 Οι τέκτονες στὴν Ἑλλάδα κρύπτονται πίσω ἀπὸ μία μυστηριώδη κρυψίνοια καὶ διοχετεύουν φῆμες γιὰ πρόσωπα "χωρὶς ταυτότητα", κάτι  ποὺ δὲν τοὺς συνιστᾶ ὡς ἔντιμους, εὐθεῖς καὶ εἰλικρινεῖς ἀνθρώπους. Αὔριο μπορεῖ νὰ ἀκουστεῖ ἀπὸ τὴν ἴδια τεκτονικὴ πηγὴ ὅτι Ὑπουργὸς σημαντικοῦ κυβερνητικοῦ τομέα εἶναι τέκτονας. Τί πρέπει νὰ γίνει; Νὰ ἀρχίσει μία ὀνοματολογία καὶ μία σεναριολογία γιὰ τὸ ρόλο τῆς Μασονίας στὴ Νέα Τάξη καὶ στὴ Νέα Ἐποχή; Γιὰ νὰ ἀποφεύγονται τέτοιες καταστάσεις  καὶ ἀφοῦ οἱ τέκτονες δὲν ἀλλάζουν τακτική, κάθε κληρικὸς ὀφείλει νὰ ἐνημερώνει τοὺς πιστοὺς ὅτι ὁ τεκτονισμὸς εἶναι ἀπολύτως ἀσύμβατος μὲ τὸν χριστιανισμὸ καὶ ὁ κάθε τέκτονας  πολιτικὸς στὸ βιογραφικό του ὀφείλει νὰ γράφει καὶ αὐτὴ τὴν ἰδιότητά του, γιὰ νὰ τὴν γνωρίζει ὁ κάθε πολίτης καὶ ὄχι μόνο οἱ μυημένοι. Ἂν ἡ Στοὰ δὲν εἶναι θρησκεία, ἀλλὰ ἕνας "Σύλλογος ποὺ ἀναζητεῖ τὴν ἀλήθεια" ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ μασόνοι, τότε δὲν ἀποτελεῖ προσωπικὸ δεδομένο. Ἡ κρυψίνοια τῶν μασόνων εὔλογα συμβάλλει στὴ δημιουργία κλίματος καχυποψίας ἔναντί της Μασονίας στον  κάθε πολίτη. Τί καλύτερο λοιπὸν ἀπὸ τὴ διαφάνεια;

Μπορεῖ ἕνας Ὀρθόδοξος κληρικός, ἢ ἕνας πολιτικὸς ποῦ λέγει ὅτι εἶναι χριστιανὸς νὰ εἶναι τέκτονας; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἔμμεση, ἀλλὰ σαφής. Σήμερα ἐπικεφαλῆς τῶν Ἑλλήνων μασόνων εἶναι ὁ ἑβραϊκοῦ θρησκεύματος Ραφαὴλ ντὲ Σιγούρας. Μπορεῖ λοιπὸν ἕνας χριστιανὸς νὰ πιστεύει ὄχι στὸν Χριστό, ἀλλὰ στὸν Μέγα Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος καὶ νὰ ὑπακούει στὸ σκωτικὸ δόγμα, ὅπως τὸ ἐκφράζει ὁ κ. Σιγούρας; Μπορεῖ ἕνας χριστιανὸς νὰ ἀποδεχθεῖ αὐτὰ ποὺ δήλωσε ὁ κ. Σιγούρας στὴ συνέντευξή του στὸ Ἑλληνικὸ Πρακτορεῖο Τεκτονικῶν Εἰδήσεων; Ὁ κ. Σιγούρας " ἀναγνωρίζει μὲ ταπεινότητα ὡς ὀφείλει κατὰ τὸν αἰώνιο Συμπαντικὸ Νόμο τὸ ὑψηλὸ ἔργο καὶ τὴν εὐθύνη τῆς διοικητικῆς καὶ πνευματικῆς ἀποστολῆς τοῦ" καὶ  ὅσον ἀφορᾶ στὴ δράση τοῦ Σκωτικοῦ Τύπου σήμερα στὴν Ἑλλάδα καὶ παγκοσμίως, δηλώνει ὅτι αὐτὴ "συνέχεται μὲ τὴ μυητικὴ του παρακαταθήκη καὶ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὶς μεγάλες ὁδοὺς τῆς πνευματικῆς ἀναγέννησης, τὴν ἀληθινὴ προσαρμογὴ στὶς ἀνάγκες τῆς ζωῆς, τὸ καθῆκον, τὴν αὐτοθυσία, τὸν ἱπποτισμὸ καὶ νὰ σκοπεύει σὲ μία ἐσωτερικὴ τεκτονικὴ <ἁρμονία> φιλοσοφιῶν, σκέψεων, συστημάτων, μύθων, διδασκαλιῶν καὶ - ἰδίως- ἀρχετυπικῆς σοφίας". (Σήμ. ἡ ὑπογράμμιση στὸ πρωτότυπο). Εἶναι δυνατὸ ἕνας χριστιανὸς νὰ μὴν βλέπει ὅτι ὅλα αὐτὰ ἀποτελοῦν ἔκτρωμα της  χριστιανικῆς θρησκευτικῆς ζωῆς;

Στὴ σημερινὴ κρίση τὸν Ἕλληνα φορολογούμενο ἐνδιαφέρουν ὄχι ἀνεύθυνες πληροφορίες, περὶ μύησης Ἕλληνα ἱερωμένου, ἀλλὰ ἂν καὶ πόσο φορολογοῦνται οἱ Στοὲς καὶ τὸ τεκτονικὸ ἵδρυμα, τὴν ὥρα ποὺ αὐτὸς ὑποφέρει καὶ φορολογεῖται ἀγρίως μὲ χαράτσια. Πρὸ ἐτῶν καὶ γιὰ φορολογικοὺς λόγους ἐπιχειρήθηκε νὰ ταυτιστεῖ ἡ Μεγάλη Στοὰ - Μεγάλη Ἀνατολὴ μὲ τὸ Τεκτονικὸ Ἵδρυμα (ἑδρεύουν μαζὶ στὸ μέγαρο τῆς ὁδοῦ Σουρμελὴ) τόσο διοικητικὰ ὅσο καὶ λογιστικά, ἐνῶ καὶ ἀπὸ τὴν ἁπλὴ σύγκριση τῶν σκοπῶν τοὺς προκύπτει ἀβίαστα ἡ τεράστια διαφορά τους. Τί γίνεται μὲ αὐτὴ τὴν ὑπόθεση; Ἡ Μεγάλη Στοὰ εἶχε ταυτιστεῖ μὲ τὸ Τεκτονικὸ Ἵδρυμα γιὰ φορολογικοὺς λόγους, ὅπως τέκτονες εἶχαν καταγγείλει. Ἂν ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα πρόκειται περὶ σκανδάλου. Γι' αὐτὸ καὶ πρέπει νὰ διερευνηθεῖ τὸ θέμα.

Θρησκευτικὰ