Ποίημα ποῦ μᾶς ἔστειλε ἀναγνώστης γιά μετάνοια καί ἐπαγρύπνιση.

Ἀγαπᾶμε τήν Ἑλλάδα

προσκυνοῦμε τόν Χριστό

καί φρουρό τήν Παναγία

φύλακά μας βοηθό.

Οἱ ἐχθροί ἔχουν λυσάξει

κάτι τό σατανικό

τήν Ἑλλάδα νά ριμάξουν

σχέδιο μασσωνικό.

Οἱ Ἕλληνες νά τό ξέρετε

ἀνθέλληνες προδότες

δέν θά λυγίσουμε ποτέ

στίς νεοταξικές σας μπότες.

Κόψτε ὅλους τους μισθούς μας

καί ἀπειλῆστε μας ξανά...

ἡ Ἑλλάδα δέν πεθαίνει

σᾶς τό λέμε καθαρά.

Ἡ ἱστορία μᾶς μεγάλη

ἐπανάληψη ξανά,

Ἐπανάσταση καί πάλι

κακοτράχαλα βουνά.

Ἡ ζωή μᾶς εἶναι λίγη

σέ αὐτήν τήν μάταιη γῆ

θυσία θά τήν δώσουμε

γιά δόξα καί τιμή.

Καί τώρα ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες

νά πιάσουμε κομποσχοίνι

καί νά ζητήσουμε ἔλεος

ποῦ μόν’ὁ Θεός τό δίνει.

Γιά νά ἔχουμε μετάνοια

Ἀγάπη καί παρρησία

ἕνα εἶναι τό ὄνομα

Ἁγία Ὀρθοδοξία.