Τὰ παιδιά, οἱ χαρὲς καὶ οἳ δυσκολίες τοὺς Γέροντας Παΐσιος

Τὰ μικρὰ παιδιὰ

Ἔχω παρατηρήσει, Γέροντα, ὅτι τὰ μωρὰ μερικὲς φορὲς τὴν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας χαμογελοῦν.
- Αὐτὸ δὲν τὸ κάνουν μόνο στὴν Θεία Λειτουργία. Τὰ μωρὰ εἶναι σὲ συνεχῆ ἐπαφὴ μὲ τὸν Θεό, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν μέριμνες. Τί εἰπε ὃ Χριστὸς γιὰ τὰ μικρὰ παιδιά; «Οἳ Ἄγγελοι αὐτῶν ἓν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τὸν Πατρός μου τὸν ἓν οὐρανοῖς» . Ἔχουν ἐπικοινωνία καὶ μὲ τὸν Θεὸ καὶ μὲ τὸν Φύλακα Ἄγγελό τους, ποὺ εἶναι συνέχεια δίπλα τους. Στὸν ὕπνο τοὺς πότε γελοῦν, πότε κλαῖνε, γιατί βλέπουν διάφορα. Ἄλλοτε βλέπουν τὸν Φύλακα Ἄγγελό τους καὶ παίζουν μαζί του – τὰ χαϊδεύει, τὰ πειράζει, κουνάει τὰ χεράκια τους, καὶ αὐτὰ γελοῦν -, ἄλλοτε πάλι βλέπουν καμμιὰ σκηνὴ τοῦ πειρασμοῦ καὶ κλαῖνε.
- Ὁ πειρασμὸς γιατί πηγαίνει στὰ νήπια;
- Καὶ αὐτὸ τὰ βοηθάει, γιὰ νὰ αἰσθάνωνται τὴν ἀνάγκη νὰ ζητοῦν τὴν μάνα τους. Ἂν δὲν ὑπῆρχε αὐτὸς ὁ φόβος, δὲν θὰ ἀναγκάζονταν νὰ ἀναζητήσουν τὴν ἀγκαλιὰ τῆς μάνας τους. Ὅλα τὰ ἐπιτρέπει ὃ Θεὸς γιὰ τὸ καλό.
- Αὐτὰ ποῦ βλέπουν, ὅταν εἶναι μικρά, τὰ θυμοῦνται, ὅταν μεγαλώσουν;
- Ὄχι, τὰ ξεχνοῦν. Ἂν θυμόταν τὸ παιδάκι πόσες φορὲς εἶδε τὸν Ἄγγελό του, θὰ ἐπεφτε στὴν ὑπερηφάνεια. Γι’ αὐτό, ὅταν...μεγαλώση, τὰ ξεχνάει. Ὁ Θεὸς μὲ σοφία ἐργάζεται.
- Μετὰ τὸ Βάπτισμα τὰ βλέπουν αὐτά;
- Φυσικά, μετὰ τὸ Βάπτισμα.
- Γέροντα, ἕνα ἀβάπτιστο παιδάκι κάνει νὰ προ¬σκύνηση ἅγια Λείψανα;
- Γιατί νὰ μὴν κάνη; Μπορεῖ καὶ νὰ τὸ σταύρωση κανεὶς μὲ τὰ ἅγια Λείψανα. Εἴδα σήμερα ἕνα παιδάκι,
σὰν ἀγγελουδάκι ἤταν. «Ποῦ εἶναι τὰ φτερά σου;», τὸ ρώτησα. Δὲν ἤξερε νὰ μοῦ πή!… Στὸ Καλύβι, δτᾶν ἔρχεται ἡ ἄνοιξη καὶ ἀνθίζουν τὰ δένδρα, βάζω καραμέλες πάνω στὰ πουρνάρια, ποῦ εἶναι κοντὰ στὴν πόρτα τοῦ φράχτη, καὶ λέω στὰ μικρὰ παιδιὰ ποῦ ἔρχονται ἐκεῖ: «Πηγαίνετε, παιδιά, νὰ κόψετε καραμέλες ἀπὸ τὰ πουρνάρια, γιατί, ἂν πιάση βροχή, θὰ λειώσουν καὶ θὰ πᾶνε χαμένες!». Μερικὰ ἔξυπνα παιδάκια καταλαβαίνουν ὅτι τὶς ἔβαλα ἐγὼ καὶ γελοῦν, ἄλλα πιστεύουν ὅτι φύτρωσαν, ἄλλα προβληματίζονται. Τὰ μικρὰ θέλουν καὶ λίγο λιακάδα…
- Βάζετε πολλὲς καραμέλες, Γέροντα;
- Ἔμ, πῶς! Τί νὰ κάνω; Ἐγὼ καλὰ γλυκὰ δὲν δίνω στοὺς μεγάλους• λουκούμια τοὺς δίνω. Ὅταν μου φέρνουν καλὰ γλυκά, τὰ κρατῶ γιὰ τὰ παιδιὰ τῆς Σχολῆς . Νά, κι ἐδῶ χθὲς βράδυ φύτεψα καραμέλες καὶ σοκολατάκια καὶ σήμερα… ἄνθισαν! Τὰ εἴδατε; Ὃ καιρὸς ἤταν καλός, τὸ χῶμα ἤταν ἀφράτο, γιατί τὸ εἴχατε σκάψει καλά, καὶ ἀμέσως ἄνθισαν ! Νὰ δῆτε τί ἀνθόκηπο θὰ σᾶς κάνω ἐγώ! Δὲν θὰ χρειάζεται νὰ ἀγοράζουμε καραμέλες καὶ σοκολατάκια γιὰ τὰ παιδιά. Τί; νὰ μὴν ἔχουμε δική μας παραγωγή;
- Γέροντα, κάποιοι προσκυνητὲς εἴδαν τὰ σοκολατάκια ποῦ φυτέψατε στὸν κῆπο, ἐπειδὴ τὸ χαρτάκι τοὺς ἔβγαινε πάνω ἀπὸ τὸ χῶμα. Παραξενεύτηκαν. «Κάποιο παιδάκι, εἴπαν, θὰ τὰ ἔβαλε».
- Δὲν τοὺς εἶπες ὅτι τὰ ἔβαλε ἕνα μεγάλο παιδί;

Ὃ Φύλακας Ἄγγελος προστατεύει τὰ παιδάκια

- Γέροντα, γιατί ὃ Θεὸς δίνει στὸν κάθε ἄνθρωπο ἕναν Φύλακα Ἄγγελο, ἀφοῦ μπορεῖ ὁ ἴδιος νὰ μᾶς προστατεύση;
- Αὐτὸ εἶναι ξεχωριστὴ φροντίδα τοϋ Θεοῦ γιὰ τὸ πλάσμα Του. Ὁ Φύλακας Ἄγγελος εἶναι οἰκονομία Θεοῦ. Εἴμαστε χρεῶστες γι’ αὐτό. Οἳ Ἄγγελοι ἰδιαίτερα πρὸ-στατεύουν τὰ μικρὰ παιδιά. Πῶς τὰ φυλᾶνε! Μία φορὰ δύο παιδιὰ ἔπαιζαν ἔξω στὸν δρόμο. Τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο σημάδευε τὸ ἄλλο στὸ κεφάλι, γιὰ νὰ τὸ χτυπήση μὲ μία πέτρα. Ἐκεῖνο δὲν τὸ ἔβλεπε. Τὴν τελευταῖα στιγμή, φαίνεται, ὃ Ἄγγελος τοῦ τὸ ἔκανε νὰ δὴ κάτι, τινάχτηκε πέρα καὶ γλίτωσε. Μία μάνα πάλι εἶχε πάρει στὸ χωράφι καὶ τὸ μωρό της. Τὸ θήλασε, τὸ ἔβαλε στὴν κούνια καὶ πῆγε νὰ δούλεψη. Μετὰ ἀπὸ λίγο, ὅταν πῆγε κοντά του, τί νὰ δή! Τὸ παιδάκι κρατοῦσε ἕνα φίδι καὶ τὸ ἔβλεπε! Ὅπως τὸ εἶχε θηλάσει, εἶχε μείνει γάλα γύρω ἀπὸ τὸ στοματάκι του. Πῆγε λοιπὸν τὸ φίδι καὶ ἔγλειφε τὸ γάλα μὲ τὴν γλώσσα του καὶ τὸ παιδάκι τὸ ἐπιασε μὲ τὸ χέρι του. Βάζει τὶς φωνὲς ἡ μάνα, τρόμαξε τὸ παιδί, ἀνοιξε τὸ χεράκι του καὶ ἔφυγε τὸ φίδι! Φυλάει ὃ Θεὸς τὰ παιδιά.
- Γέροντα, τότε πῶς πολλὰ παιδάκια ὑποφέρουν ἀπὸ ἀρρώστιες κ.λπ.;
- Ὃ Θεὸς ξέρει τί θὰ ὠφελήση τὸν καθέναν καὶ δίνει ἀνάλογα. Δὲν δίνει στὸν ἄνθρωπο κάτι ποῦ δὲν θὰ τὸν ὢ-φελήση. Βλέπει λ.χ. ὅτι περισσότερο θὰ μᾶς ὠφελήση, ἂν μᾶς δώση ἕνα κουσούρι, μία ἀναπηρία, παρὰ ἂν μᾶς προστατεύση νὰ μὴ χτυπήσουμε ἢ νὰ μὴ μείνουμε ἀνάπηροι.

[1] Μάτθ. 18,10

[2]Γιὰ τοὺς μαθητὲς τῆς Ἀθωνιάδος Σχολῆς.

[3]Ὁ Γέροντας εἶχε φυτέψει στὸ φρεσκοσκαμμένο χῶμα καραμέλες καὶ σοκολατάκια καὶ εἶχε βάλει ἐπάνω τους ἀνθάκια ἀπὸ πασχαλιά, γιὰ νὰ φαίνωνται σὰν ἀνθισμένα.

Πηγή: Γέροντος Παΐσιου Ἁγιορείτη Λόγοι Δ’, Οἰκογενειακὴ ζωή, Ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον “Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος”, Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης.
Πηγή:vatopaidi.wordpress.com
Ἀπό:Ἀναβάσεις