πρὸς τοὺς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους
Ένας ἀρχιμανδρίτης (γνωστὸς ἐδῶ σέ μας, ὡς πατὴρ Πλακίδας) ποὺ κοσμεῖ ἐπὶ δεκαετίες τὴν γαλλόφωνη θεολογικὴ σκέψη, μὲ πλῆθος βαθυστόχαστων συγγραμμάτων. Γνώστης ὅσον ὀλίγοι τῶν προβλημάτων ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ κατὰ τόπους ὀρθόδοξες ἐκκλησίες, ἀφορμώμενος ἀπὸ τὸν τελευταῖο σάλο στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ στὸ ρῆγμα ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ μεταξὺ αὐτῆς καὶ τοῦ ποιμνίου, σὲ ἀνοιχτὴ ἐπιστολή του πρὸς αὐτὸ ἐκφράζει τὴν λύπη καὶ τὸ σκεπτικισμό του γιὰ τὴν στάση τῶν Μ.Μ.Ε. ἔναντι ἱεραρχῶν, ἐνῶ διαβλέπει μία λανθάνουσα μορφὴ πίεσης γιὰ τὸ σκανδαλισμὸ τοῦ πληρώματος, μὲ ἀπώτερο στόχο τὴν ἀπομάκρυνσή του ἀπὸ τοὺς κόλπους τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας.
Ὁ ἀρχιμανδρίτης Placide Deseille ἐξανίσταται ἀπὸ τὸν ἐπιχειρούμενο μέσω δημοσιευμάτων διαχωρισμὸ μεταξὺ ἐπισκόπων καὶ λαϊκῶν καὶ παρατηρεῖ τὰ κατωτέρω: «Ἡ Ἐκκλησία ἀπαρτίζεται ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν χριστιανῶν ποὺ συγκεντρώνονται γύρω ἀπὸ κεχρισμένους ἱερεῖς προκειμένου νὰ τελέσουν τὴν Θεία Λειτουργία, κοινωνώντας τὸ ἅγιο σῶμα καὶ αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἑνωθοῦν εἰς ἕνα σῶμα Κυρίου, τὸ ὁποῖο εἶναι τὸ ἴδιο τὸ σῶμα τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ. Ἐκκλησία λοιπὸν εἶναι ὅλος αὐτὸς ὁ κόσμος, μέρος τοῦ ὁποίου εἶναι καὶ οἱ κληρικοὶ καὶ ἐντός του ὁποίου ἡ ἀμοιβαία ἀγάπη εἶναι ὁ ὑπέρτατος νόμος, διότι ὅλοι εἴμαστε μέλη, οἱ μὲν τῶν δέ».
Ὡς ἀπάντηση μάλιστα στὰ πυρὰ κατὰ τῶν ἱεραρχῶν προβάλλει τὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογικὴ θεώρηση τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος, σημειώνοντας τὰ ἑξῆς: «Θὰ πρέπει ἐπίσης νὰ ἔχουμε ὑπόψη μας, ὅτι ὀφείλουμε πάντοτε γιὰ νὰ ἀνακαλέσουμε τὰ λόγια ἑνὸς ἁγίου ρώσου μοναχοῦ, «νὰ σεβόμαστε βαθέως τὸ ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα, τὸν ἅγιο χαρακτήρα του, ἀκόμη καὶ ὅταν αὐτὸς ποὺ τὸ ἐνδύεται σὲ προσωπικὸ ἐπίπεδο εἶναι ἀνάξιος. Εἶναι ἡ βάση τοῦ Χριστιανισμοῦ, χωρὶς τὴν ὁποία δὲν μποροῦμε νὰ εἴμεθα Χριστιανοὶ» (Ἱερομόναχος Κλήμης, γραμματεὺς τοῦ Ἄγ. Ἀμβροσίου τοῦ Ὀπτίνο). Ὅπως ὑπενθύμιζε μὲ ἐπιμονὴ ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος στοὺς παραλῆπτες τῶν ἐπιστολῶν του, ἀρχὲς τοῦ 2ου αἰώνα, «ὅπου ὑπάρχει ἐπίσκοπος, ἐκεῖ ὑπάρχει καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ... Ἄνευ ἐπισκόπου μὴν κάνετε τίποτε...» Ἡ ἀναξιότητα ἑνὸς προσώπου δὲν ἀλλάζει οὔτε κατ' ἐλάχιστον αὐτὴ τὴν ἀρχή. Ἐπιπλέον, ἅγιοι ἐπίσκοποι δὲν ἔλειψαν ποτὲ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία».
Ἀκολούθως ἀναφέρεται στὶς ἰδιαιτερότητες τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος πάντοτε σεβόταν καὶ σέβεται τὴν θρησκεία του, τὶς παραδεδομένες ἀξίες, τὸ πλουσιότατο ἱστορικό του παρελθόν, τὶς πολυχιλιετεῖς ρίζες του. Ἔτσι ἐξηγεῖ καὶ τὸν πόλεμο ποὺ ἔχει κηρυχτεῖ ἀπὸ ξένα κέντρα, παραπέμποντας στὴν γνωστὴ ρήση τοῦ Χ. Κίσσιγκερ γιὰ τοὺς τρόπους ποὺ μπορεῖ νὰ ἀφανιστεῖ (καταστροφὴ τῆς θρησκείας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ του). Διαβλέπει ὅτι πίσω ἀπὸ τὴν ἔντονη κριτικὴ καὶ τὶς ἀπαξιωτικὲς ἀναφορὲς στὸ ἱερατεῖο τῶν Μ.Μ.Ἐ ὑποβόσκει μία προσπάθεια πολιτικῶν κύκλων ποὺ ἔχουν ὡς ἀπώτερο στόχο τὸν χωρισμὸ Ἐκκλησίας καὶ Κράτους: Ὁρισμένοι πολιτικοὶ θὰ ἤθελαν νὰ ἀντλήσουν ἀπὸ τὴν σημερινὴ κρίση ἕνα πρόσχημα γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν στὴν Ἑλλάδα τὸν χωρισμὸ Ἐκκλησίας καὶ Κράτους... Ἡ εὐαγγελικὴ ἀρχὴ «Ἀποδίδετε τὰ τοῦ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῶ» διδάσκεται πάντοτε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ εἶναι πάντοτε δυνατὲς ρυθμίσεις πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση. Ἀλλὰ δὲν πρόκειται περὶ τούτου σήμερα. Οἱ θιασῶτες τοῦ χωρισμοῦ Ἐκκλησίας καὶ Κράτους μὲ τὴν κατὰ τὰ γαλλικὰ πρότυπα ἐκκοσμίκευση θέλουν νὰ ἀντικαταστήσουν τὴν Ἐκκλησία μὲ τὴν ἀθεΐα ἑνὸς Κράτους φανατισμένου καὶ ἀδιάλλακτου ἔναντί της Ἐκκλησίας.
Παραθέτει μάλιστα τὸ ἱστορικὸ παράδειγμα τῆς Γαλλίας, ὅπου τὸ ἐκκοσμικευμένο Κράτος, μετὰ ἀπὸ ἕναν αἰώνα ζωῆς ξερίζωσε ἀπὸ τὴν χώρα κάθε θρησκευτικὴ ἀξία. Καταλήγει ὅτι ἡ ἀπὸ-χριστιανοποίηση τῆς Ἑλλάδος θὰ ἦταν μέγιστο σφάλμα, καθὼς θὰ εἶχε ὡς ἐπακόλουθο τὴν ἀποξένωση τῶν πολιτῶν μὲ τὴν πλουσιότατη ἑλληνορθόδοξη παράδοση καὶ τὴν κοινωνικὴ ρήξη τῶν πιστῶν μὲ τὴν Πολιτεία. Ἰδοὺ πῶς κλείνει τὴν ἐντυπωσιακή του ἐπιστολὴ ὁ ὀρθόδοξος ἀρχιμανδρίτης: «Σήμερα συλλέγουμε τοὺς καρποὺς μίας ἐπιτήδειας καὶ ἐπίμονης δράσης, γιὰ τὴν ὁποία θὰ ἦταν μάταιο νὰ τρέφουμε αὐταπάτες. Ἡ Γαλλία κατέστη στὴν συντριπτική της πλειοψηφία μία ἀπὸ-χριστιανοποιημένη χώρα ὅπου ἀκόμη καὶ τὰ θεμελιωδέστερα δόγματα τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀγνοοῦνται ἀπὸ τὴν μάζα τοῦ κόσμου, ὅπου οἱ βάσεις τῆς ἠθικῆς καὶ ἡ χριστιανικὴ πνευματικότητα ἐξευτελίζονται συνεχῶς, πολὺ συχνὰ ἀπὸ τοὺς ἴδιους τους νόμους. Κι αὐτοὶ ποὺ πέτυχαν τὸ ἐν λόγω ἀποτέλεσμα ὀνειρεύονται νὰ τὸ ἐξάγουν στὸ σύνολο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης.
Χριστιανικὲ λαὲ τῆς Ἑλλάδος, πρόσεξε μὴν χάσεις τὸ θησαυρὸ τῆς ὀρθόδοξης πίστης σου!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου