Διζωνική ή Διχοτόμηση και προσόντα

ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΜΑΥΡΟ
Α Φ Ο Ὑ , λοιπόν, τὰ πεπραγμένα τῆς πολιτικῆς καὶ τὰ ἐπιτεύγματα τῶν πολιτικῶν, ἐπὶ μία ὁλόκληρη 36ετία, κατάφεραν νὰ φέρουν ξανὰ τὸν ἴδιο καὶ ἀπαράλλακτο ἐκβιασμὸ τοῦ ’74, ποὺ τὸν ἐκφώνησε στὴν ΕΔΟΝ τὸ Σάββατο ὁ Π.τ.Δ. κ. Χριστόφιας κι ἔσπευσε νὰ τὸν ἐπαναλάβει ὁ πρόεδρος τοῦ ΔηΣυ κ. Ἀναστασιάδης, «εἴτε Διζωνικὴ - εἴτε Διχοτόμηση», καθίσταται ἀναγκαῖο - φτοὺ κι ἀπ’ τὴν ἀρχὴ - νὰ μελετηθοῦν καὶ τά...

τρία:

Π Ρ Ω Τ Α ἡ πολιτικὴ ποὺ παρήγαγε τὸν ἐκβιασμό. Ὕστερα τὸ εἶδος τῆς Διζωνικῆς. Καί, τρίτο, τὸ εἶδος τῆς Διχοτόμησης. Προέχει, πάντως, ἡ πολιτική. Διότι: Ἐφ’ ὅσον στὴ διαδρομὴ τῶν 36 χρόνων ἀποδείχθηκε ἀνίκανη νὰ ἀπαλλάξει τὸν λαὸ ἀπὸ τὸν ἀρχικὸ ἐκβιασμὸ τοῦ Ἀττίλα, ποῦ θὰ βρεῖ, ἄραγε, τὰ προσόντα γιὰ νὰ ἐπιτύχει μία κάποια καλύτερη Διζωνικὴ ἢ μία καλύτερη… Διχοτόμηση, ἀπ’ ὅ,τι τὴν θέλει, τὴν ἀπαιτεῖ καὶ τὴ μεθοδεύει ὁ Ἀττίλας;

Α Ρ Α, τὸ πρωταρχικὸ ζήτημα δὲν εἶναι - οὔτε καὶ ἦταν, τελικά, ποτὲ - ποιὸ εἶναι, κάθε φορᾶ, «τὸ καλύτερο εἶδος λύσης». Ἀλλά, ἡ ἀποδεδειγμένη ἐπὶ 36 συναπτὰ ἔτη ἀδυναμία, ἀνικανότητα, ἀναξιότητα καὶ ἀποτυχία μας, γιὰ ὁποιοδήποτε εἶδος λύσης, καλύτερης ἀπὸ τὸ ἄθλιο «στάτους κβὸ» τῆς κατοχικῆς διχοτόμησης. Συνώνυμο τούτου τὸ ἑξῆς: Ὁ Ἑλληνισμὸς δὲν ἀξιώθηκε νὰ ἔχει Ἡγεσία, ἄξια, ἱκανή, ἀποτελεσματικὴ καὶ τελεσφόρα γιὰ ὁτιδήποτε καλύτερο. Δὲν ἀξιώθηκε νὰ σχεδιάσει ἀριστοτεχνικὰ καὶ νὰ ὑλοποιήσει εὐέλικτα μίαν ἄλλη, νικηφόρα πολιτική. Δὲν ἀξιώθηκε ὁ λαὸς νὰ ἔχει Ἡγέτη μὲ ΠΡΟΣΟΝΤΑ γιὰ κάτι τέτοιο.

Η Γ Ε Σ Ι Α ἡ ὁποία στερεῖται τῶν ἀναγκαίων προσόντων ὥστε νὰ ἀπεγκλωβίσει τὸν λαὸ ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ἐκβιασμὸ «Διζωνικὴ ἢ Διχοτόμηση», εἶναι ἐκ τῶν πεπραγμένων της, κατὰ πᾶσαν πιθανότητα, ἀνήμπορη νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸ εἶδος τῆς Διζωνικῆς ποὺ ἀπαιτοῦν, σχεδιάζουν καὶ ὑπομονετικὰ μεθοδεύουν οἱ Τοῦρκοι κατακτητὲς ὡς ἐπωφελέστερη γιὰ τὴν Τουρκία, ἐξέλιξη τῆς ἤδη «κεκτημένης» τῆς διχοτόμησης:

Τ Ο ΕΙΔΟΣ καὶ τὸ περιεχόμενο τῆς Διζωνικῆς, λοιπόν, μὲ κριτήριο τὰ προσόντα πολιτικῆς ἐκείνων ποὺ τὴν διαπραγματεύονται, θὰ εἶναι, μὲ βεβαιότητα, ΦΕΥ, χειρότερο γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ ἀπὸ τὴν «κεκτημένη» τῶν Τούρκων παράνομη, κατοχικὴ Διχοτόμηση. Τὰ ἤδη προστεθέντα, ὡς ἐπιμέρους ὄροι, στὴν ἀσαφῆ, ἀγνώστου καὶ διαφιλονικούμενου περιεχομένου, «ἐτικέτα» τῆς Διζωνικῆς, Δικοινοτικῆς,