Οι άνθρωποι καταντήσανε σαν άδεια κανάτια και προσπαθούν να γεμίσουν τον εαυτό τους,ρίχνοντας μέσα ένα σωρό σκουπίδια,εκθέσεις με τερατουργήματα,μπάλλες, ομιλίες και αερολογίες, καλλιστεία που μτριέται η εμορφιά με τη μεζούρα, ηλίθιους καρνάβαλους, συλλόγους λογής-λογής με γεύματα και με σοβαρές συζητήσεις για τον ίσκιο του γαϊδάρου,συνδέσμους αφιερωμένους στους αποθεωμένους άνδρας της Ευρώπης κι ένα σωρό άλλα τέτοια.Αυτή, με μιά....
ματιά, είναι η εικόνα της ανθρωπότητας σήμερα, που να μην αβασκαθεί!
Πού να βρεί κανένας καταφύγιο;
...Δόξα στον Θεό, που υπάρχει ακόμα κάποιο καταφύγιο για μας που δεν είμαστε σε θέση να νοιώσουμε "το μεγαλείο της εποχής μας".
Δόξα στον Θεό που υπάρχουν ακόμα κάποιοι τόποι που δεν τους εξήρανε αυτή η φυλλοξήρα που λέγεται σύγχρονος πολιτισμός
...Οι άνθρωποι βρίσκονται σε ακατάπαυστη κίνηση, σαν μανιακοί.Άλλοι τρέχουνε απο δώ, άλλοι απο εκεί.Όλοι βιάζονται.Δοξάζω τον Θεό άμα δω κανέναν να πορεύεται ήσυχα χωρίς να βιάζεται!...
Άλλοι τρέχουνε λαχανιασμένοι να πιάσουνε τη χρυσή ροδα, που την κυλά μπροστά τους ο διάβολος που τον λέγανε Ερμή...Άλλοι κάνουνε λογής -λογής συνέδρια και συζητάνε περί ανέμων και υδάτων, άλλοι μαζεύονται κι αλληλοθαυμάζονται κι αλληλομισούνται σε σωματεία, σε συλλόγους, σε εταιρείες, άλλοι μαζεύονται σαν τα μυρμήγκια κατά χιλιάδες και βλέπουνε τα λεγόμενα ματς...άλλοι εκθέτουνε τα έργα της τέχνης τους και καμαρώνουνε, ώσπου να περάσουνε δυό-τρείς μέρες και να τους ξεχάσουνε οι θαυμαστές τους ,άλλοι τυπώνουνε βιβλία, άλλοι βγάζουνε λόγους σαν βραχνιασμένοι βάτραχοι...
Όλοι τέλος πάντων,καταγίνονται με όλα, όσα μπορούνε σε τούτον τον ντουνιά, για να ξεχάσουνε τον εαυτό τους, για να μήν απομένουνε μοναχοί και ιδούνε τη γύμνια τους, τη μιζέρια τους, το χάος που τους ζώνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου