«Προσωπικὸς Ἀριθμός: Ὅλα καλά, κοιμηθεῖτε ἥσυχοι παιδιά...»

Ἡ πρόσφατη τοποθέτηση τοῦ Ἀρχιμανδρίτη Θεολόγου Ἀλεξανδράκη στὴ ΔΕΘ, ὅπου παρουσίασε τὸν Προσωπικὸ Ἀριθμὸ ὡς ἕνα ἁπλὸ «διοικητικὸ ἐργαλεῖο χωρὶς καμία θρησκευτικὴ ἢ πνευματικὴ σημασία», ἦταν ὅ,τι ἔπρεπε γιὰ τὸ σύστημα ὥστε νὰ καθησυχάσει τοὺς πιστούς. Μιὰ δήλωση - νανούρισμα: «Μὴ φοβᾶστε, ὅλα βαίνουν καλῶς. Ἕνας ἀριθμὸς θὰ σᾶς κάνει τὴ ζωὴ πιὸ εὔκολη». 
Εἶναι πραγματικὰ ἀνησυχητικὸ ὅταν ὁρισμένοι μεγαλοσχήμανες ἀναλαμβάνουν ὄχι νὰ προειδοποιοῦν, ἀλλὰ νὰ φασκιώνουν τοὺς πιστοῦν σὰν βρέφη, ὥστε νὰ μὴν ἀνησυχοῦν καὶ νὰ κοιμοῦνται ἥσυχοι. Ἔτσι, κατ' αὐτοὺς οἱ πιστοὶ δὲν χρειάζεται νὰ ψάχνουν, νὰ ἀγωνιοῦν, νὰ ἐξετάζουν. Ἡ Πολιτεία ἀποφασίζει, οἱ ἐπιφανεῖς κληρικοὶ ἐπαναλαμβάνουν, κι ἐμεῖς ἁπλῶς ὑπακοῦμε. Τί εὐλογία... 
Μόνο ποὺ ὁ Ἅγιος Παΐσιος δὲν μιλοῦσε γιὰ τέτοια ὑπακοή. Ἐκεῖνος προειδοποιοῦσε ὅτι ἡ ἐποχὴ θὰ φέρει ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα καὶ σκλαβιά, ἑνιαῖα νούμερα, καὶ στὸ τέλος μιὰ δικτατορία ποὺ θὰ φαίνεται «βολικὴ» ἀλλὰ θὰ καταλύει τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν τὰ ἔλεγε γιὰ νὰ τρομάξει κανέναν, ἀλλὰ γιὰ νὰ μᾶς... κρατήσει σὲ ἐγρήγορση. 
Πιστοὶ στὶς διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, οἱ Ἱερὲς Μονὲς καὶ τὰ Ἡσυχαστήρια ὑπέγραψαν κείμενα διαμαρτυρίας. Ὁμοίως, ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφεὶμ καὶ ὁ Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος μίλησαν ξεκάθαρα γιὰ τὴν πορεία πρὸς ἕνα «ἠλεκτρονικὸ στρατόπεδο συγκέντρωσης». Αὐτὲς οἱ φωνὲς δὲν εἶναι περιθωριακές, ἀλλὰ πνευματικὲς καμπάνες ποὺ μᾶς καλοῦν σὲ προσοχή. 
Κι ὅμως, στὴ δημόσια σφαῖρα ἀκούγονται πιὸ δυνατὰ ἐκεῖνοι ποὺ διακηρύσσουν τὴν «ἀσφαλή» καὶ «ἀθώα» φύση τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ. Σὰν νὰ λένε: «Μὴ χαλάσουμε τὴν εἰκόνα μας, ἂς φανοῦμε νομιμόφρονες, ἂς δείξουμε ὅτι εἴμαστε τὰ καλὰ παιδιὰ τοῦ συστήματος». Καὶ οἱ πιστοί; Οἱ πιστοὶ ἂς κοιμηθοῦν, μὴν τυχὸν καὶ σηκωθοῦν ἀπὸ τὸ κρεβάτι καὶ ἀνησυχήσουν. 
Ἡ εἰρωνεία εἶναι ὅτι ὅσοι μιλοῦν γιὰ «διευκολύνσεις» καὶ «διοικητικὰ ἐργαλεῖα» ξεχνοῦν πὼς τὰ ἴδια ἐπιχειρήματα χρησιμοποιήθηκαν σὲ κάθε ἐποχὴ ὅπου ἡ ἐλευθερία περιοριζόταν: «εἶναι γιὰ τὸ καλό σας», «θὰ σᾶς βολέψει», «θὰ σᾶς κάνει τὴ ζωὴ πιὸ εὔκολη». Τὸ ἀποτέλεσμα ὅμως ἦταν πάντα τὸ ἴδιο: ἀπώλεια ἐλευθερίας καὶ ὑποταγή. Πόσο μᾶλλον σήμερα... 
Ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει καμία ὑποχρέωση νὰ παίζει τὸν ρόλο τοῦ "καλοῦ παιδιοῦ" ποὺ ἐπαινεῖ τὶς ἀποφάσεις τῆς Πολιτείας. Ἀντίθετα, ἔχει χρέος νὰ ἀφυπνίζει, ὄχι νὰ ἀποκοιμίζει. Κι ἂν οἱ ποιμένες φασκιώνουν τὰ πνευματικά τους παιδιὰ μὲ κουβέρτες ἐφησυχασμοῦ, τότε ποιός θὰ τὰ προστατεύσει ἀπὸ τὸν λύκο ποὺ παραμονεύει; 
Γιατί, ὅπως ἔλεγε κι ὁ Ἅγιος Παΐσιος, «Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀδιαφορεῖ πνευματικά, τότε βρίσκει εὐκαιρία ὁ διάβολος καὶ τὸν πολεμάει. Ὅταν ὅμως ἔχει πνευματικὴ ἐγρήγορση, δὲν μπορεῖ εὔκολα νὰ τοῦ κάνει κακό. Γι’ αὐτὸ χρειάζεται προσοχὴ· νὰ μὴν κοιμόμαστε πνευματικά, γιατί τότε θὰ μᾶς βροῦν συμφορές». Καὶ σήμερα, κάποιοι φροντίζουν νὰ μᾶς κρατοῦν σὲ βαθὺ ὕπνο - μὲ νανουρίσματά περί «διοικητικῶν ἐργαλείων»... 
Στῶμεν καλῶς!