Ἅγιος Παΐσιος - Πνευματικὴ ἀφύπνιση σὲ καιροὺς συγχύσεως

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, μία ἀπὸ τὶς πιὸ φωτισμένες μορφὲς τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 20οῦ αἰῶνος, μίλησε προφητικὰ γιὰ πολλὰ ζητήματα ποὺ σήμερα ἀπασχολοῦν ἔντονα τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο. Ἀνάμεσα στὰ πιὸ χαρακτηριστικὰ ἦταν οἱ τοποθετήσεις του σχετικὰ μὲ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες, τὸ παγκόσμιο φακέλωμα καὶ τὴν λεγομένη «Νέα Τάξη Πραγμάτων». 

Οἱ Κάρτες καὶ ὁ Ἔλεγχος 

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος προειδοποίησε πὼς οἱ ἠλεκτρονικὲς κάρτες - ἀκόμη καὶ ἂν παρουσιαστοῦν ὡς βολικὰ ἐργαλεῖα - ἀποτελοῦν μέσο παγκοσμίου ἐλέγχου καὶ πνευματικῆς ὑποδουλώσεως. Πίστευε πὼς σταδιακὰ θὰ καταστοῦν ἀπαραίτητες γιὰ τὴν ἐργασία, τὶς συναλλαγὲς καὶ τὴν καθημερινότητα, περιορίζοντας... τὴν ἀνθρώπινη ἐλευθερία. 
«Θὰ μᾶς ποῦν: "Δὲν μπορεῖτε νὰ ἔχετε ταυτότητα ἂν δὲν πάρετε τὴν κάρτα". Ὕστερα θὰ μᾶς ποῦν: "Δὲν μπορεῖτε νὰ ἔχετε δουλειά, δὲν μπορεῖτε νὰ πουλᾶτε ἢ νὰ ἀγοράζετε χωρὶς αὐτή". Ἔτσι, σιγά-σιγά, θὰ προχωρήσουν στὸ σφράγισμα». Ἅγιος Παΐσιος, Πνευματικὴ Ἀφύπνιση 
Ὁ Ἅγιος τόνιζε πὼς ὁ σκοπὸς δὲν εἶναι ἁπλῶς τεχνολογικός, ἀλλὰ βαθιὰ πνευματικὸς καὶ ἐσχατολογικός. 

 

Ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων 

Κατὰ τὸν Ἅγιο Παΐσιο, ἡ Νέα Τάξη δὲν εἶναι μιὰ θεωρητικὴ σύλληψη, ἀλλὰ ἕνα ὑπαρκτὸ σχέδιο παγκόσμιας κυριαρχίας, ποὺ στοχεύει στὴ διάλυση τῆς πίστεως, τῆς ἐθνικῆς ταυτότητος καὶ τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν. 
«Οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις προσπαθοῦν νὰ φέρουν μιὰ παγκόσμια κυβέρνηση, νὰ ἑνώσουν τὰ πάντα χωρὶς Χριστό. Ὅποιος δὲν ὑποταχθεῖ, θὰ θεωρεῖται ἐχθρός». 
Ἔβλεπε πίσω ἀπὸ τὶς ἐξελίξεις μιὰ ἀντιχριστιανικὴ πορεία, ποὺ προσπαθεῖ νὰ ἐξοστρακίσει τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ κόσμου. 

 

Τὸ Παγκόσμιο Φακέλωμα 

Ὁ Ἅγιος μιλοῦσε γιὰ ἕναν τεχνολογικὸ ἐγκλωβισμὸ τοῦ ἀνθρώπου, ὅπου ὅλα θὰ εἶναι φακελωμένα, ἐλεγχόμενα καὶ καταγεγραμμένα. Αὐτὸ τὸ φακέλωμα δὲν τὸ ἔβλεπε μόνο ὡς θέμα προσωπικῶν δεδομένων, ἀλλὰ ὡς ἕνα βῆμα πρὸς τὴν ἀποδοχὴ τοῦ χαράγματος ποὺ περιγράφεται στὴν Ἀποκάλυψη. 
«Τώρα τὰ ἔχουν ὅλα στοὺς ὑπολογιστές. Ὕστερα θὰ τὰ περάσουν στὴν κάρτα. Καὶ στὸ τέλος, θὰ σοῦ ποῦν: "Γιατί νὰ τὴν κουβαλᾶς; Νὰ στὸ βάλουμε στὸ σῶμα, νὰ μὴ τὸ χάνεις".» 

Ἡ Ἀντίσταση τῶν Πιστῶν 

Ἡ στάση τοῦ Ἁγίου δὲν ἦταν τρομολαγνική, ἀλλὰ πνευματικὴ καὶ ἐλπιδοφόρα. Δὲν καλοῦσε σὲ βία, ἀλλὰ σὲ ἐγρήγορση, προσευχὴ καὶ ἐσωτερικὴ ἐνίσχυση: 
«Ὁ Θεὸς δὲν θὰ ἀφήσει τὸ πλάσμα Του. Νὰ ἔχουμε ἐλπίδα, νὰ εἴμαστε κοντά Του. Μὲ πίστη καὶ μετάνοια, ὅλα διορθώνονται». 

Συμπέρασμα 

Τὸ μήνυμα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου παραμένει ἐπίκαιρο: ἡ ἐλευθερία δὲν κινδυνεύει μόνο ἐξωτερικά, ἀλλὰ καὶ πνευματικά. Ἡ ἀντίσταση δὲν γίνεται μὲ πανικό, ἀλλὰ μὲ πίστη, διάκριση καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό. 
«Χρειάζεται νήψη καὶ ἀγῶνας. Μὴν παρασυρόμαστε. Ὄχι φόβος, ἀλλὰ πίστη». 

 

Τελευταῖος Λόγος: Ἡ ἐλπίδα στὸν Θεό

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ἐνῷ μιλοῦσε μὲ σοβαρότητα γιὰ τὰ ἐπερχόμενα, δὲν ἄφηνε ποτὲ περιθώριο γιὰ ἀπόγνωση ἢ φόβο. Τόνιζε πὼς τὰ πάντα ἐπιτρέπονται ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ σκοπὸ τὴ μετάνοια καὶ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, καὶ πὼς ὅσοι ἀγωνίζονται πνευματικὰ δὲν ἔχουν νὰ φοβηθοῦν τίποτα.
«Ὁ Θεὸς θὰ ἐπιτρέψει νὰ φτάσουν τὰ πράγματα στὸ ἀνθρώπινο ἀδιέξοδο, γιὰ νὰ φανεῖ ἡ θεϊκὴ παρέμβαση. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος πεῖ: "Δὲν ὑπάρχει ἀνθρώπινη λύση", τότε θὰ ἐνεργήσει ὁ Θεός». (Λόγοι Β΄ – Πνευματικὴ Ἀφύπνιση, σελ. 276)

Δὲν ἔβλεπε τὸν πνευματικὸ ἀγῶνα ὡς ζήτημα ἐξωτερικῆς ἐπιτυχίας ἢ ἀποτυχίας, ἀλλὰ ὡς μαρτυρία πίστης καὶ ἐσωτερικῆς νίκης.
«Μὴ φοβᾶστε τίποτε! Νὰ ἔχετε ἐμπιστοσύνη στὸν Χριστό. Ὁ Χριστὸς εἶναι παντοδύναμος· ὅ,τι ἐπιτρέψει θὰ εἶναι γιὰ τὸ καλό μας. Οἱ πιστοὶ θὰ βγοῦν ὠφελημένοι». (Λόγοι Γ΄ – Πνευματικὸς Ἀγῶνας, σελ. 111)

Καὶ τέλος, ἔδινε στὸν κόσμο τὸ πιὸ ἰσχυρὸ στήριγμα: τὴν προσευχὴ καὶ τὴ ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Θεό.
«Ὅσο περισσότερο πλησιάζει κανεὶς τὸν Χριστό, τόσο πιὸ πολὺ φεύγει ὁ φόβος». (Λόγοι Δ΄ – Οἰκογενειακὴ Ζωή, σελ. 58)

Ὁ Χριστιανὸς καλεῖται, ὄχι νὰ πανικοβάλλεται, ἀλλὰ νὰ ἀγρυπνεῖ μὲ ἐλπίδα. Γιατί ἡ τελικὴ νίκη εἶναι τοῦ Χριστοῦ.
 
Πηγὴ ἀποσπασμάτων: 

•  Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, Λόγοι Α', «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο» 
• Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, Λόγοι Β', «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» 
• Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, Λόγοι Γ', «Πνευματικὸς Ἀγῶνας» 
• Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, Λόγοι Γ', «Οἰκογενειακὴ Ζωή»