1ον
Ποῦ ὀφείλεται ἡ ὑποβάθμιση τῆς κοινωνίας μας; Ποιοὶ εἶναι οἱ «πρωταγωνιστές» τοῦ ὀλέθριου αὐτοῦ ἔργου; Πόσο ἀποτελεσματικοὶ εἶναι οἱ νόμοι γιὰ τὴν ἀνόρθωσή της; Τὰ προγράμματα καὶ τὰ σχέδια τῶν πολιτικῶν μποροῦν νὰ ἐμποδίσουν τὸ ρεῦμα τῆς ἐξαθλίωσης; Οἱ ἐλάχιστοι πολιτικοὶ ποὺ διαφοροποιοῦνται εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπηρεάσουν θετικά;
Ἡ ἀπάντηση σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα εἶναι μία, τὴν ὁποία δυστυχῶς οἱ κοσμικοί, ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, ἀπορρίπτουν χωρὶς πειστικὰ ἐπιχειρήματα. Οἱ ἄνθρωποι ἐγκατέλειψαν τὶς ἠθικὲς ἀρχές, στὸ ὄνομα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας, γιὰ νὰ ἱκανοποιοῦν τὰ πάθη τους, καταπατώντας ὅλα τὰ δικαιώματα τῶν ἄλλων. Εἶναι δοῦλοι τῆς φιληδονίας, τῆς φιλαργυρίας καὶ τῆς κενοδοξίας. Ὅταν αὐτὰ ἱκανοποιοῦνται, δὲν ἔχουν πιὰ ἄλλα ἐνδιαφέροντα! Δὲν μιλοῦν γιὰ... καθήκοντα καὶ ὑποχρεώσεις καὶ ἔχουν λησμονήσει τὸ Θεό. Ζοῦν χωρὶς τὴν αἴσθηση τῆς παρουσίας του, γι’ αὐτὸ καὶ ὅλα ἐπιτρέπονται. Πολλὰ μάλιστα ἁμαρτήματα, ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὸν ἐπίπεδο τῆς κτηνώδους ζωῆς, θεωροῦνται δικαιώματα, γιὰ τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ ἀγωνίζονται!
Ὁ ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος πονοῦσε γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεό, ἡ ὁποία συντελοῦσε στὴν καταστροφὴ τοῦ ἔθνους γενικότερα καὶ συχνὰ τόνιζε τὴν ἐπείγουσα ἐπιστροφή τους στὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ, πρὶν ξεσπάσει ἡ ὀργή του: «Οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἔχουν μάτια καὶ δὲν βλέπουν, ἔχουν αὐτιὰ καὶ δὲν ἀκοῦν. Ἔχουμε δύσκολους καιροὺς καὶ πονηρὲς ἡμέρες. Ὅποιος μπορέσει νὰ σώσει τὸν ἑαυτό του, θὰ ὀνομασθεῖ μεγάλος· ἐὰν σώσει καὶ ἄλλους, θὰ ὀνομασθεῖ μέγιστος»1. Καὶ ἐξηγοῦσε ὁ σεβάσμιος γέροντας τὴν αἰτία τῆς θλιβερῆς κατάστασης στὴν κοινωνία καὶ στὴν πατρίδα γενικότερα: «Ἐνόμισαν οἱ μάταιοι σαρκικοὶ ἄνθρωποι ὅτι μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τὰ καλὰ ἤθη καὶ τὶς ἀρετές, μόνο μὲ τὶς ἐξωτερικὲς ἐπιδείξεις, μὲ ἀνωφελεῖς τελετές, στὶς ὁποῖες γίνεται σπατάλη ἑκατομμυρίων, μὲ κούφια λόγια, πὼς θὰ ἀνόρθωναν τὸ ἔθνος, ἀλλὰ πλανήθηκαν. Δὲν μελέτησαν, δὲν ἄκουσαν ὅτι οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀπωλοῦνται; Ξεριζώθηκαν, διότι δὲν ἦταν φυτεία τοῦ Θεοῦ. Τὸ ἔθνος, γιὰ νὰ ἀνορθωθεῖ, πρέπει νὰ ἀναγεννηθεῖ ἠθικά, νὰ παύσει ἡ διαφθορὰ καὶ ἡ παραλυσία τῶν ἠθῶν, νὰ παύσει ἡ κακοήθεια καὶ ἡ ἁμαρτία, νὰ παύσει ἡ ἀδικία, ἡ πλεονεξία, ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ βρασφημία”2.
Ἡ ἐπιστροφὴ στὸν Θεὸ ἔχει πάντα θετικὰ ἀποτελέσματα. Μόνο μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο μποροῦμε νὰ ἐλπίζουμε στὴ βελτίωση τῆς κοινωνίας. Μόνο οἱ ἀναβαθμισμένοι πνευματικὰ ἄνθρωποι μποροῦν νὰ περιορίσουν τὸ κακὸ καὶ νὰ καλυτερέψουν τὴ ζωὴ τοῦ λαοῦ. Καὶ ἡ ἀναβάθμιση αὐτὴ ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τὸν ἀγώνα κατὰ τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν καὶ τὴν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν.
Ἡ ἀπάντηση σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα εἶναι μία, τὴν ὁποία δυστυχῶς οἱ κοσμικοί, ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, ἀπορρίπτουν χωρὶς πειστικὰ ἐπιχειρήματα. Οἱ ἄνθρωποι ἐγκατέλειψαν τὶς ἠθικὲς ἀρχές, στὸ ὄνομα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας, γιὰ νὰ ἱκανοποιοῦν τὰ πάθη τους, καταπατώντας ὅλα τὰ δικαιώματα τῶν ἄλλων. Εἶναι δοῦλοι τῆς φιληδονίας, τῆς φιλαργυρίας καὶ τῆς κενοδοξίας. Ὅταν αὐτὰ ἱκανοποιοῦνται, δὲν ἔχουν πιὰ ἄλλα ἐνδιαφέροντα! Δὲν μιλοῦν γιὰ... καθήκοντα καὶ ὑποχρεώσεις καὶ ἔχουν λησμονήσει τὸ Θεό. Ζοῦν χωρὶς τὴν αἴσθηση τῆς παρουσίας του, γι’ αὐτὸ καὶ ὅλα ἐπιτρέπονται. Πολλὰ μάλιστα ἁμαρτήματα, ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὸν ἐπίπεδο τῆς κτηνώδους ζωῆς, θεωροῦνται δικαιώματα, γιὰ τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ ἀγωνίζονται!
Ὁ ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος πονοῦσε γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεό, ἡ ὁποία συντελοῦσε στὴν καταστροφὴ τοῦ ἔθνους γενικότερα καὶ συχνὰ τόνιζε τὴν ἐπείγουσα ἐπιστροφή τους στὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ, πρὶν ξεσπάσει ἡ ὀργή του: «Οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἔχουν μάτια καὶ δὲν βλέπουν, ἔχουν αὐτιὰ καὶ δὲν ἀκοῦν. Ἔχουμε δύσκολους καιροὺς καὶ πονηρὲς ἡμέρες. Ὅποιος μπορέσει νὰ σώσει τὸν ἑαυτό του, θὰ ὀνομασθεῖ μεγάλος· ἐὰν σώσει καὶ ἄλλους, θὰ ὀνομασθεῖ μέγιστος»1. Καὶ ἐξηγοῦσε ὁ σεβάσμιος γέροντας τὴν αἰτία τῆς θλιβερῆς κατάστασης στὴν κοινωνία καὶ στὴν πατρίδα γενικότερα: «Ἐνόμισαν οἱ μάταιοι σαρκικοὶ ἄνθρωποι ὅτι μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τὰ καλὰ ἤθη καὶ τὶς ἀρετές, μόνο μὲ τὶς ἐξωτερικὲς ἐπιδείξεις, μὲ ἀνωφελεῖς τελετές, στὶς ὁποῖες γίνεται σπατάλη ἑκατομμυρίων, μὲ κούφια λόγια, πὼς θὰ ἀνόρθωναν τὸ ἔθνος, ἀλλὰ πλανήθηκαν. Δὲν μελέτησαν, δὲν ἄκουσαν ὅτι οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀπωλοῦνται; Ξεριζώθηκαν, διότι δὲν ἦταν φυτεία τοῦ Θεοῦ. Τὸ ἔθνος, γιὰ νὰ ἀνορθωθεῖ, πρέπει νὰ ἀναγεννηθεῖ ἠθικά, νὰ παύσει ἡ διαφθορὰ καὶ ἡ παραλυσία τῶν ἠθῶν, νὰ παύσει ἡ κακοήθεια καὶ ἡ ἁμαρτία, νὰ παύσει ἡ ἀδικία, ἡ πλεονεξία, ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ βρασφημία”2.
Ἡ ἐπιστροφὴ στὸν Θεὸ ἔχει πάντα θετικὰ ἀποτελέσματα. Μόνο μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο μποροῦμε νὰ ἐλπίζουμε στὴ βελτίωση τῆς κοινωνίας. Μόνο οἱ ἀναβαθμισμένοι πνευματικὰ ἄνθρωποι μποροῦν νὰ περιορίσουν τὸ κακὸ καὶ νὰ καλυτερέψουν τὴ ζωὴ τοῦ λαοῦ. Καὶ ἡ ἀναβάθμιση αὐτὴ ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τὸν ἀγώνα κατὰ τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν καὶ τὴν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν.
Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
Σημειώσεις:
1. Ἐκδήλωση μνήμης γιὰ τὸν Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο, (ἐπιμέλεια «Ὀρθόδοξη Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2014, σελ. 82.
2. Αὐτόθι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου