Γεώργιος Ἀποστολάκης: Τὸ κίνημα τῶν Τεμπῶν, ἡ μεγάλη ἐλπίδα μας

Γράφει ὁ Γεώργιος Ἀποστολάκης - iepomenimera.gr

Τὰ «Τέμπη» ἀλλάζουν τὸ πολιτικὸ σκηνικό. Δημιουργοῦν νέα δεδομένα. Ἐξελίσσονται σὲ πολιτικὸ σεισμό.
Εἶναι ἡ μαζικότερη, ἡ πλέον ὁρατὴ πάνδημη πολιτικὴ διαδικασία κοινωνικῆς συμμετοχῆς, μὲ αἴτημα πρώτης ἀνάγνωσης γιὰ Δικαιοσύνη καὶ βαθύτερο αἴτημα γιὰ κοινωνικὴ δικαιοσύνη, γιὰ νὰ ἀλλάξουν πολλὰ πράγματα στὴ Χώρα.
Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ ἀξία του: Δημιουργεῖ προϋποθέσεις γιὰ βαθύτερες διεργασίες συνειδητοποίησης καὶ πολιτικοποίησης. Ὀξυγόνο ζήτησαν τὰ παιδιὰ ποὺ χάθηκαν. «Ὀξυγόνο» γιὰ νὰ ἀναπνεύσουν, μέσα στὴν ὀσμὴ τῆς πολιτικῆς καὶ κοινωνικῆς σαπίλας, ζητοῦν οἱ γονεῖς, τὰ ἀδέλφια, οἱ συμφοιτητές, οἱ φίλοι, ὁ ἁπλὸς λαός.
Γιὰ νὰ γεννηθεῖ τὸ κίνημα τῶν Τεμπῶν, ἀπαιτήθηκε μία τεράστια προσπάθεια ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς τῶν θυμάτων. Μία προσπάθεια μοναδικοῦ ἠθικοῦ σθένους. Σθένους, γιὰ τὴν ἀνάδειξη τῶν στοιχείων ποὺ τεκμηρίωναν τὰ Τέμπη... ὡς ἕνα συστημικὸ ἔγκλημα παραλείψεων, κυβερνητικῶν βασικά, ποὺ ἔλαχε στὴ βάρδια τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Χρειάσθηκαν δύο χρόνια ἀγῶνα, γιὰ νὰ γίνουν φανερὰ σὲ ὅλη τὴν κοινωνία τὰ ἀσύστολα ψέματα τοῦ πρωθυπουργοῦ. Γιὰ νὰ γίνει ἀντιληπτὴ ἀπὸ τὴν κοινωνία ἡ μεθοδευμένη σιωπὴ τῆς ἀντιπολίτευσης. 

 
Ἡ συλλογὴ τῶν 1,5 ἑκατομμυρίων ὑπογραφῶν εἶναι πλέον μία δημοκρατική, κοινωνικὴ κατάκτηση. Εἶναι τὸ προοίμιο μιᾶς ἄλλης ποιότητας συσπείρωσης καὶ συνειδητοποίησης. Τὸ πέτυχε τὸ σύμβολο τῆς «Μάνας Καρυστιανοῦ». Κανένα κόμμα δὲν ἔχει πετύχει τέτοια συσπείρωση, οὔτε θὰ μποροῦσε. Γιατί τὰ κόμματα δροῦν διαιρετικά.
Ἡ συναυλία στὸ Καλλιμάρμαρο ἔδειξε καθαρὰ τὸ μέγεθος καὶ τὴ σημαντικότητα τῆς συσπείρωσης τοῦ κόσμου, ἰδίως τῆς νεολαίας γύρω ἀπὸ τὰ αἰτήματα καὶ τοὺς στόχους τῆς κίνησης τῶν συγγενῶν. Μετὰ τὴν παλλαϊκὴ συγκέντρωση στὸ Σύνταγμα στὶς 26.1.2025 τὸ φαινόμενο ἀρχίζει νὰ παίρνει ἄλλες διαστάσεις. Γίνεται ἕνα μαζικὸ κίνημα γιὰ Δικαιοσύνη καὶ ἀνατροπὴ τοῦ καθεστῶτος ποὺ προκάλεσε τὰ «Τέμπη», μὲ πολλὲς ρίζες σὲ ὁλόκληρη τὴ χώρα, σὲ ὅλες τὶς κοινωνικὲς τάξεις, σὲ πολῖτες ποικίλων πολιτικῶν ἀποχρώσεων.

Τὸ κίνημα λοιπὸν ποὺ δημιουργήθηκε καὶ ἡ ἔκταση ποὺ πῆρε, τίναξε τὸ καπάκι τῆς χύτρας ὅπου ἔβραζε ἡ ὀργὴ τοῦ κόσμου. Ὀργή, γιὰ τὸν ἄδικο θάνατο 57 νέων κυρίως ἀνθρώπων ἀπὸ ἐγκληματικὲς πράξεις καὶ παραλείψεις «ὑπεύθυνων» τοῦ κρατικοῦ συστήματος. Ὀργὴ γιὰ τὴν χωρὶς προηγούμενο ἐπέμβαση στὸν τόπο τοῦ ἐγκλήματος, ὀργὴ γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ ἐκεῖ τῶν κρίσιμων στοιχείων, γιὰ τὸ τσιμέντωμα τῆς συγκάλυψης μὲ κυβερνητικὴ ἐντολή. Τὸ δεύτερο βάρυνε περισσότερο στὸ θυμικὸ τοῦ λαοῦ. Δὲν συγχωρεῖται εὔκολα.

Τὸ μήνυμα ἐλήφθη. Ὁλόκληρο τὸ σύστημα μεταμφιέζεται ὀβιδιακὰ καὶ προσαρμόζεται στὴ νέα πραγματικότητα ποὺ δημιουργεῖ τὸ κίνημα τῶν Τεμπῶν. Κυβέρνηση, ΜΜΕ, ἀλλὰ καὶ ἀντιπολίτευση κατασκευάζουν μία νέα γραμμὴ ἄμυνας. Οἱ κυβερνητικοί, γιὰ νὰ κατευνάσουν τὴν κοινωνικὴ ἀντίδραση. Οἱ τῆς ἀντιπολίτευσης, γιὰ νὰ ἐκμεταλλευτοῦν μικροπολιτικὰ τὴν φθορὰ Μητσοτάκη. Νέα κόμματα ἢ πολιτικὲς κινήσεις προσφέρονται καιροσκοπικὰ νὰ «ἐκφράσουν» τὸ κίνημα ἢ ἀκόμα χειρότερα νὰ τὸ «καθοδηγήσουν».

Ὁ κόσμος ὅμως δὲν δείχνει νὰ «τσιμπάει». Οἱ συνθῆκες εἶναι πλέον διαφορετικὲς ἀπὸ ἐκεῖνες τοῦ ἀντιμνημονιακοῦ κινήματος τῆς περιόδου 2010-2015. Ἔχει ἀποκτήσει πολιτικὴ πεῖρα ὁ λαός. Δὲν καταφεύγει σὲ καμία «ἀριστερὴ» διέξοδο τύπου ΣΥΡΙΖΑ, ὅπως ἔκανε τότε κι ἀκόμα «τὸ φυσάει καὶ δὲν κρυώνει». Ὁ κόσμος χαλάρωσε τοὺς δεσμούς του μὲ τὰ κόμματα, εἶναι δύσπιστος. Τώρα, στὸ κίνημα τῶν Τεμπῶν, δείχνει νὰ ἐνεργεῖ ἀκηδεμόνευτα.

Καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο κέρδος. Τὸ ὅτι συντελοῦνται βαθύτερες διεργασίες συνειδητοποίησης καὶ πολιτικοποίησης. Ἡ Καρυστιανοῦ καὶ οἱ γονεῖς μιλᾶνε γιὰ ἑνότητα τῶν Ἑλλήνων ἀπέναντι στὴν ἀδικία καὶ τὴ συγκάλυψη, γιὰ τὴν ἑνότητα στὸ ζήτημα τῶν Τεμπῶν. Τὸ λαϊκὸ ὅμως αἰσθητήριο τὸ ἐπαυξάνει. Ἀντιλαμβάνεται ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ ἁπλὸ αἴτημα δικαιοσύνης, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἀνάγκη νὰ ἀλλάξουν βαθιὰ καὶ ριζικὰ πολλὰ πράγματα στὴ χώρα.

Ἂν θέλουμε νὰ μὴν χαθεῖ καὶ αὐτὴ ἡ ἐλπίδα, πρέπει ὡς λαὸς νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι τὸ κίνημα αὐτὸ ποὺ τώρα ξεκινᾶ, ἀποτελεῖ μιὰ νέα πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ πραγματικότητα μὲ ἀποτελέσματα καὶ γεγονότα. Νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἀποτελεῖ ἕναν σημαντικὸ συντελεστὴ στὸ πολιτικὸ σκηνικό. Ἀλλὰ καὶ νὰ προβληματιστοῦμε γιὰ τὴ συνέχεια: Κατὰ πόσο μπορεῖ τὸ κίνημα αὐτὸ νὰ σηκώσει τὸ πολιτικὸ βάρος ποὺ κουβαλάει καὶ νὰ προχωρήσει.

Γι’ αὐτὸ ὑπάρχει μεγάλη ἀνάγκη ἐπαφῆς, σύγκλισης, συνεννόησης, συντονισμοῦ καὶ σύνθεσης ὅλων τῶν κοινωνικῶν δυνάμεων, συνιστῶσες τὶς λέγανε παλιότερα, ποὺ ἐκφράζονται στὸ κίνημα. Ὄχι ἀπαραίτητα μὲ στενὸ ὀργανωτικὸ χαρακτῆρα. Τὸ κυρίως ζητούμενο εἶναι μία συνάντηση ὡρίμανσης ὅρων καὶ στόχων κοινῶν, μέσα σὲ πνεῦμα σεβασμοῦ καὶ ἀμοιβαιότητας. Γιὰ νὰ προχωρήσουμε μαζὶ καὶ ἀκηδεμόνευτα. Τὸ κίνημα πρέπει νὰ ἐφευρίσκει τρόπους, σὰν αὐτόν της Καρυστιανοῦ, νὰ ἐκφράζεται μὲ πλατὺ δημοψηφισματικὸ τρόπο γιὰ τὰ μεγάλα καὶ σοβαρὰ προβλήματα τοῦ τόπου.

Τὰ Τέμπη ὁδηγοῦν μοιραῖα σὲ ἕνα πολιτικὸ κενό. Τὸ κενὸ αὐτὸ θὰ ζητήσει κάλυψη. Θὰ ἀνοίξει διαθέσεις καὶ ὀρέξεις. Καὶ ὅλα γίνονται σὲ ἕνα νέο διεθνὲς περιβάλλον ποὺ προκάλεσε ἡ ἐκλογὴ Τράμπ. Τὸ νέο αὐτὸ περιβάλλον προκαλεῖ μία ἄλλη φάση χειρισμοῦ τῶν ἀντισυστημικῶν διαθέσεων τοῦ λαοῦ. Οἱ κατεστημένες δυνάμεις ἤδη συσκέπτονται γιὰ ἀναζήτηση ἐναλλακτικῶν πολιτικῶν σταθεροποίησης καὶ ἀντικατάστασης τῶν φθαρμένων πολιτικῶν σχημάτων καὶ προσώπων. Γιὰ νὰ ἐλέγξουν ἔτσι καὶ νὰ χειριστοῦν τὶς κοινωνικὲς διαθέσεις καὶ τὸ μεγάλο ρεῦμα ποὺ βλέπουν νὰ φουσκώνει. Πιθανὸν νὰ τὸ ἐπιχειρήσουν καὶ μὲ νέα πρόσωπα καὶ σχήματα, πέρα ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα.

Δύσκολος λοιπὸν ὁ δρόμος ποὺ ἔχουμε μπροστά μας. Θὰ προσπαθήσουν νὰ τὸν «καπελώσουν» κόμματα/σωτῆρες κάθε ἀποχρώσεως. Στὸ χέρι μας εἶναι νὰ προστατεύσουμε τὸ κοινωνικὸ αὐτὸ ἐγχείρημα. Εἶναι ἡ τελευταία μας ἐλπίδα! 

iepomenimera.gr