Οἱ «ἀστέρες» θάμπωσαν στὰ ἀποκαΐδια τοῦ Χόλιγουντ – Κάηκε ἡ ματαιοδοξία τῆς μεγάλης «Βαβυλώνας»!

Μὲ φρίκη παρακολουθοῦμε τὴν ἱστορία τῆς Βαβὲλ νὰ ἐπαναλαμβάνεται - Τὸ Χόλιγουντ ταπεινώθηκε, ἀφοῦ πρῶτα πῆρε θέση «θεοῦ».

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Βλέποντας τὸν ὄλεθρο ποὺ ἐξαπλώνεται αὐτὲς τὶς μέρες στὴν Καλιφόρνια τῶν ΗΠΑ, μόνο οἱ εἰκόνες τῆς Ἀποκάλυψης μποροῦν νὰ ἔρθουν στὸ νοῦ. Θηριώδη μέτωπα φωτιᾶς καταβροχθίζουν ἀτελείωτα ἑκτάρια γῆς. Μιὰ πύρινη θύελλα σαρώνει τὰ πάντα σὰν λυσσασμένο θηρίο. Ὁλόκληροι οἰκισμοὶ μοιάζουν σὰν νὰ γαζώθηκαν ἀπὸ βόμβες. Ἀπέραντες ἐκτάσεις δασῶν ἔχουν γίνει πύρινοι ποταμοὶ ποὺ «ἐκβάλλουν» σὲ μιὰ κόλαση ἐπὶ τῆς γῆς.
Πιὸ γρήγορα καὶ ἀπ’ ὅλα τὰ ὑλικὰ ποὺ γίνονται στάχτη, καίγεται ἡ ματαιότητα. Λαμπάδιασε ἡ ὑπεροψία. Μὲ ἕνα νεῦμα τῶν στοιχείων τῆς φύσης, γονατίζουν καὶ οἱ πιὸ ἐπιφανεῖς, οἱ πιὸ πλούσιοι, οἱ πιὸ διάσημοι, οἱ πιὸ «φτασμένοι». Χάρτινες αὐτοκρατορίες, καίγονται σὲ μιὰ ριπὴ τοῦ πυρωμένου λίβα. Οἱ ψεύτικοι... «ἀστέρες» σκεπάστηκαν ἀπὸ τὴν αἰθαλομίχλη καὶ ἔσβησε τὸ θάμπος τους. 

 
Ἡ βιομηχανία τοῦ Χόλιγουντ εἶναι ἡ μεγάλη Βαβυλῶνα τοῦ θεάματος καὶ προπαντὸς τῆς βλασφημίας ἀπέναντι στὸν Θεό. Παράγοντας ὠκεανοὺς προπαγάνδας ποὺ κατακλύζουν τὸν κόσμο ἐδῶ καὶ δεκαετίες. Πνίγοντας τὸν κόσμο μὲ ὅλες τὶς ἀναθυμιάσεις τοῦ κακοῦ.

Ἂν ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶναι ὁ Ἅγιος Τόπος, τὸ Χόλιγουντ σίγουρα θὰ μποροῦσε νὰ παρουσιαστεῖ στὸν ἀντίποδα σὰν τόπος ἐρημώσεως. Ἕνας κεκονιαμένος «τάφος», μεγαλοπρεπὴς καὶ πανέμορφος ἀπ’ ἔξω, ἀλλὰ γεμᾶτος σήψη καὶ σκωλήκων βρῶμα ἀπὸ μέσα. Πόση οἴηση, πόση σπατάλη, πόση κενοδοξία, πόση ἀθεΐα, πόσος δαιμονισμός, πόσα ὄργια, πόσα ψεύδη, πόση ἀδικία καὶ πόσα ἐγκλήματα ἔχουν φωλιάσει σὲ αὐτὸν τὸν περιστόλιστο τύμβο ποὺ λέγεται Χόλιγουντ; Παρὰ τὴν ὅλη ἐξωτερικὴ λαμπρότητά του, παρὰ τὴν παραδεισένια ὄψη του, στὴν πνευματικὴ πραγματικότητα ἦταν ἕνα πυρωμένο κάρβουνο τοῦ Ἅδη.

Καὶ τώρα δεῖτε. Οἱ ἀνταγωνιζόμενες ἐπαύλεις ἔγιναν ἐρείπια «ἰσότητας», δὲν ξεχωρίζει ἡ μία ἀπὸ τὰ ἀποκαΐδια τῆς ἄλλης. Οἱ καμένοι τόποι εἶναι ἀκατοίκητοι. Ἡ βλάστηση νεκρώθηκε. Ὁ ἀέρας τοξικὸς καὶ δηλητηριασμένος. Τὸ νερὸ μολυσμένο. Οἱ κλέφτες ὄρμηξαν γιὰ πλιάτσικο, λεηλατῶντας τις βίλες. Ἡ αἰώνια ἱστορία τῆς Βαβέλ. Ἡ ἀνύψωση τοῦ ἀνθρώπου στὴ θέση τοῦ Θεοῦ κι ἔπειτα ἡ ὕβρις, ἡ σύγχυση καὶ τέλος ἡ κατάρρευση καὶ ἡ καταστροφή.

Woke θρησκεία, πολιτικὴ ἀκολασίας, «κλιματικὴ κρίση» μόνο γιὰ τοὺς φτωχούς, δισεκατομμύρια γιὰ νὰ καίγεται ἡ Οὐκρανία, στήριξη γιὰ νὰ καίγεται ἡ Γάζα, προπαγάνδα γιὰ νὰ καίγεται ὅλος ὁ κόσμος. Ἀδύνατο νὰ μὴν ἐκραγεῖ σὰν ἡφαίστειο ὅλο αὐτὸ τὸ κακὸ ποὺ κοχλάζει γιὰ χρόνια.

Καὶ ὁ περισσότερος κόσμος, τυφλὸς θὰ μείνει νὰ φιλονικεῖ γιὰ τὸ ἂν φταίει ὁ Μπάϊντεν ἢ ὁ Τράμπ, οἱ Ρεπουμπλικανοὶ ἢ οἱ Δημοκρατικοί, ἡ κλιματικὴ ἀλλαγὴ ἢ τὸ ἀνθρώπινο χέρι. Καὶ τὰ θεόρατα σημεῖα τῶν Καιρῶν περνοῦν ἀπαρατήρητα καὶ κυρίως ἀμετανόητα. Κουκουλώνονται μὲ λογικοφανεῖς μανδύες. Ἀποδίδονται σὲ κερκίδες καὶ στρατόπεδα. Διαφεύγουν τοῦ ἀλληθωρισμοῦ μας. Γίνονται μηνύματα χωρὶς παραλήπτη.

Ὅμως τὰ μηνύματα τοῦ Θεοῦ δὲν ἔχουν σύνορα. Οἱ ἁμαρτίες δὲν εἶναι ποτὲ ξέχωρες ἀπὸ τὴν ἀφεντιά μας. Οἱ πνευματικοὶ νόμοι δὲν ἀφοροῦν μερικὰ καμένα στρέμματα ξένης χώρας. Σὲ παγκόσμια ἐγκλήματα, παγκόσμια εἶναι καὶ ἡ «καμπάνα» τῆς Ἀποκάλυψης. Μήπως κι ἐμεῖς δὲν προσκυνήσαμε παντοιοτρόπως τὴ βιομηχανία τοῦ θεάματος; Μήπως κι ἐμεῖς δὲν ἀνεβάσαμε ψηλὰ τὶς μετοχὲς τοῦ ἀμερικανικοῦ «star system»; Μήπως κι ἐμεῖς δὲν γίναμε πιστοὶ σύμμαχοι τῆς Βαβυλώνας; Μήπως δὲν «ἀμερικανοποιηθήκαμε» ὡς τὸ κόκκαλο;

Ἡ μήπως στὴν Ἑλλάδα ἔχουμε ὑποστεῖ λιγότερα δεινὰ ἀπὸ φωτιὲς καὶ φυσικὲς καταστροφές; Κάθε ἄλλο. Τὰ τελευταῖα χρόνια γινόμαστε συχνὰ πρῶτο θέμα παγκοσμίως καὶ λαμβάνουμε τὶς πρῶτες θέσεις σὲ κάθε λογῆς συμφορά. Στὸ Μάτι, τὴν Εὔβοια, τὸν Ἕβρο, τὴ Θεσσαλία, τὰ Τέμπη, τὴν πανδημία καὶ τόσα ἄλλα. Κι ἂν ἀκόμα ξέμενε ἀπὸ σενάρια τὸ πυρπολημένο Χόλυγουντ, θὰ μποροῦσε νὰ γεμίσει τὶς αἴθουσες μόνο μὲ σύγχρονες ἑλληνικὲς τραγωδίες.

Γι’ αὐτὸ τέτοια μεγάλα σημεῖα ὅπως στὴν Καλιφόρνια πρέπει νὰ ἐκλαμβάνονται πρῶτα ὡς πανανθρώπινος οἰωνὸς κι ἔπειτα ὡς τοπικὸ φαινόμενο. Ἄλλωστε ἡ κάθε κλήση γιὰ μετάνοια, πρέπει νὰ θεωροῦμε ὅτι ἀφορᾶ πρωτίστως τὸν ἑαυτό μας. Ὅπου καὶ ἂν γίνεται αὐτή...

sportime