Πῶς ἀφελληνίζονται οἱ συνοικίες τῶν Ἀθηνῶν

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ γιά μία σιγή ἐκκωφαντική. Διαβάζουμε τήν ἀνάρτηση τῆς δημοτικῆς συμβούλου κ. Ἑλένης Παπαδοπούλου στά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως: «Πῶς καταλαβαίνεις ὅτι ἡ γειτονιά δέν εἶναι πιά ἑλληνική. Κερδίζει ἑλληνική ὁμάδα πανευρωπαϊκό κύπελλο καί δέν ἀκοῦς οὔτε ἕναν πανηγυρισμό. Καί μέ τό κύπελλο τοῦ Παναθηναϊκοῦ καί σήμερα μέ τόν Ὀλυμπιακό, ἡ ἀπόλυτη ἡσυχία».

Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου

Εἶναι θλιβερό. Τήν νύκτα τῆς Τετάρτης πρός Πέμπτη, οἱ Ἕλληνες πανηγύρισαν. Ὅλοι οἱ φίλαθλοι, ἀκόμη καί οἱ μή φίλαθλοι, βγῆκαν στούς δρόμους γιά νά ἑορτάσουν τήν νίκη τοῦ Ὀλυμπιακοῦ.

Τήν διάκριση μιᾶς ἑλληνικῆς ὁμάδος στούς εὐρωπαϊκούς ποδοσφαιρικούς... θεσμούς. Καί κάποιες συνοικίες τῶν Ἀθηνῶν παρέμεναν σιωπηλές καί σκοτεινές. Εἶναι οἱ συνοικίες στίς ὁποῖες ἡ μετανάστευσις ἔχει ἐπιφέρει πληθυσμιακή ἀλλοίωση. Οἱ λίγοι Ἕλληνες πού ἔχουν ἀπομείνει σέ αὐτές δέν τολμοῦν νά ἐκδηλωθοῦν. Δέν τολμοῦν νά δείξουν τήν χαρά τους γιά μιάν ἑλληνική νίκη.

Γιά μιάν ἑλληνική διάκριση. Αἰσθάνονται ὅτι εὑρίσκονται ὑπό κατοχήν. Καί δέν ὑπάρχει Κράτος γιά νά τούς στηρίξει. Ἄν προσφύγουν στίς Ἀρχές κινδυνεύουν νά εὑρεθοῦν κατηγορούμενοι γιά… ρατσισμό. Ἐκεῖ ἔχουμε καταντήσει. Νά θεωρεῖται ρατσισμός τό νά θέλει κάποιος νά ζεῖ καί νά πανηγυρίζει σάν Ἕλληνας στήν Ἑλλάδα. Στό κέντρο τῶν Ἀθηνῶν!

Ἐκεῖ μᾶς ὁδήγησαν οἱ ἀλόγιστες πολιτικές διαφόρων, κατ’ ὄνομα ἀνθρωπιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπέβαλαν ἐν τέλει τήν ἀτζέντα κάποιων ξένων κέντρων, πού θέλουν νά ἐπιβάλλουν βιαία ἀντικατάσταση πληθυσμῶν στήν Εὐρώπη. Καί ἔχουμε καί κάποιους ἡμετέρους πολιτευομένους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν ἐπίτευγμα τό νά φορτώνουν τήν χώρα μέ χιλιάδες παρανόμων μεταναστῶν, μουσουλμάνων, ὡς ἐπί τό πλεῖστον.

Δέν εἶναι αὐτό μεταναστευτική πολιτική. Δέν εἶναι αὐτό ἀνθρωπισμός. Ἄς συνέλθουν. Καί τό λέμε αὐτό κυρίως πρός τήν Νέα Δημοκρατία, ἡ ὁποία σύρεται σέ ἀψυχολόγητες ἀποφάσεις πού νομιμοποιοῦν τήν παρουσία καί ἐργασία στήν χώρα μας ἀνθρώπων πού εἰσῆλθαν σέ αὐτήν παρανόμως. Σάν εἰσβολεῖς. Καί εἰς πεῖσμα τῶν ἐξαγγελία κάποιων Καιρίδηδων, δέν ἔχουν οὔτε πρόθεση οὔτε ἐπιθυμία νά ἐνσωματωθοῦν στήν κοινωνία μας. Τό ἀντίθετο μάλιστα. Θέλουν νά ἐπιβάλλουν καί σέ ἐμᾶς τόν σκοταδισμό πού ἐπικρατεῖ στίς χῶρες ἀπό τίς ὁποῖες ἔφυγαν. Εἶναι πλέον πολλές, δυστυχῶς, οἱ συνοικίες τῶν Ἀθηνῶν, στίς ὁποῖες καί κατά τήν διάρκεια τῆς ἡμέρας ἀκόμη σπανίως θά δεῖ κάποιος Ἕλληνα. Καί οἱ ἐπιγραφές στά καταστήματα ἀκόμη εἶναι ξενικές. Σέ γλῶσσες ἄγνωστες καί ἀκατανόητες. Οἱ φυσιογνωμίες μέσα καί ἔξω ἀπό αὐτές σκοτεινές, ἕως καί ἀπειλητικές. Ὁμιλοῦμε γιά «γκεττοποίηση».

Γιά μιά κατάσταση παρακμῆς, ὑποβαθμίσεως καί οὐσιαστικοῦ ἀφελληνισμοῦ, γιά τόν ὁποῖο ἡ Πολιτεία δέν πράττει τίποτε ἀπολύτως. Ἔχει ἀφήσει τίς συνοικίες αὐτές καί τούς λίγους Ἕλληνες κατοίκους τους κυριολεκτικῶς στήν τύχη τους. Ἕρμαια στίς διαθέσεις τῶν εἰσβολέων. Ἀλήθεια, ἀπησχόλησε ποτέ τούς «ἁρμοδίους» πού λέγουν ὅτι θέλουν νά λύσουν τό στεγαστικό πρόβλημα τῶν νέων ζευγαριῶν, τό γεγονός ὅτι μεγάλο μέρος τῶν Ἀθηνῶν ἔχει «διαγραφεῖ» ἀπό τόν χάρτη τῶν πιθανῶν τόπων κατοικίας; Ποιός Ἕλλην οἰκογενειάρχης θά πάει νά ζήσει σέ αὐτές τίς συνοικίες, στίς ὁποῖες θά πρέπει νά κλειδαμπαρώνεται γιά νά προστατευθεῖ ἀπό μιά πληθώρα δυνητικῶν κινδύνων; Ὅπου θά βλέπει νά ἐκτοπίζονται σταδιακῶς ὅλα τά στοιχεῖα τοῦ τρόπου ζωῆς μας; Μήν ποῦμε γιά τίς προκλητικές ἀλλότριες θρησκευτικές «λατρεῖες» μέ αὐτομαστιγώματα καί ἄλλες ἀπεχθεῖς ἐκδηλώσεις.

Ἄς πᾶνε, λοιπόν, οἱ πολιτικοί ἡγέτες μας σέ αὐτούς τούς ἀνθρώπους, σέ αὐτούς τούς συμπολῖτες μας, πού ζοῦν κάτω ἀπό τέτοιες συνθῆκες, νά τούς μιλήσουν γιά «ἀνεξιθρησκίες», γιά «διαφορετικότητες», γιά «συμπεριληπτικότητες», καί γιά ὅλες τίς ἄλλες παρόμοιες προφάσεις πού ἔχουν ἐπινοήσει ὁρισμένοι γιά νά πλήξουν τά στοιχεῖα τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητος. Καί τότε ἴσως καταλάβουν τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο ἕνα μεγάλο ποσοστό Ἑλλήνων τούς γυρίζει τήν πλάτη.

estiaestia