«Ἦταν ξεκάθαρο ὅτι εἶχα νὰ ἐπιλέξω μεταξὺ τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ἀκαδημαϊκῆς μου καριέρας. Ἐπέλεξα τὴν πρώτη. Τί εἶναι (ἐν τέλει) ἡ ἐπιστήμη ἂν ὄχι ἡ ταπεινὴ ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας»;
Αὐτὰ γράφει μεταξὺ σπουδαίων ἄλλων ὁ τέως Καθηγητὴς Ἐπιδημιολογίας καὶ Βιοστατιστικολογίας τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Harvard Martin Kulldorff σὲ ἕνα πρόσφατο κείμενό του, στὸ ὁποῖο περιγράφει τὸν ὠμὸ καὶ πρωτοφανή διωγμό του λόγῳ τῶν ἐπιστημονικῶν του τοποθετήσεων γιὰ τοὺς αὐταρχικοὺς ἐγκλεισμοὺς (lockdowns) καὶ τὶς ἀπάνθρωπες καὶ ἀνήθικες ὑποχρεωτικότητες κατὰ τὴν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ!
Στὸ πλευρό του στάθηκαν παγκόσμια ἀναστήματα τῆς Ἰατρικῆς Ἐπιστήμης... ὅπως ὁ Jay Bhattacharya ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Stanford καὶ ἡ Tanya Gupta ἀπὸ τὸ ἀντίστοιχο τῆς Ὀξφόρδης!
Ὁ Martin Kulldorff περιγράφει λεπτομερῶς τὴν φίμωσή του σχεδὸν σὲ κάθε διαδικτυακὴ πλατφόρμα (twitter, youtube, facebook, κ.λπ.) καὶ τὴν ἐνορχηστρωμένη ἄρνηση τῶν μεγάλων ἀγγλόφωνων μέσων ἐπικοινωνίας νὰ δημοσιεύσουν τὶς ἀπόψεις του. Καθ' ὅλο τὸ ἐπίμαχο διάστημα συνάδελφοί του Καθηγητὲς στὸ Harvard λησμόνησαν τὴν ἀκαδημαϊκή τους νηφαλιότητα καὶ σύνεση καὶ μὲ δημόσιες τοποθετήσεις τους τὸ λοιδόρησαν σκαιότατα ἀποκαλῶντας τον μέχρι καὶ «ἀκροδεξιό»!
Οἱ ἴδιοι δὲν δέχτηκαν νὰ ἀντιπαρατεθοῦν μαζί του πρόσωπο μὲ πρόσωπο σὲ ὁποιοδήποτε δημόσιο βῆμα προφανῶς γνωρίζοντας τὴν κατάρτισή του καὶ τὰ ἀδιάσειστα στοιχεῖα ποὺ εἶχε δημοσιεύσει πρὸς ἐπίρρωση τῶν θέσεών του. Οἱ τελευταῖες παράγραφοι τοῦ ἄρθρου του συμπυκνώνουν πολὺ ἐκφραστικὰ τὸ τί συμβαίνει στὸν ἀκαδημαϊκὸ χῶρο καὶ γι’ αὐτὸ τὶς παραθέτουμε αὐτούσιες:
«Οἱ περισσότερες Σχολὲς τοῦ Harvard ἀναζητοῦν ἐπιμελῶς τὴν ἀλήθεια σὲ μιὰ μεγάλη ποικιλία πεδίων, ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια (σχ. ἡ λατινικὴ λέξη Veritas ποὺ σημαίνει «ἀλήθεια» εἶναι τὸ σύνθημα τοῦ Harvard καὶ φιγουράρει στὸ σῆμα του) δὲν ἦταν ἡ κατευθυντήρια ἀρχὴ τῆς ἡγεσίας τοῦ Harvard. Οὔτε ἡ ἀκαδημαϊκὴ ἐλευθερία, οὔτε ἡ πνευματικὴ περιέργεια, οὔτε ἡ ἀνεξαρτησία ἀπὸ ἐξωτερικὲς δυνάμεις ἢ τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους καθοδήγησαν τὶς ἀποφάσεις τους.
Τὸ Harvard καὶ ἡ εὐρύτερη ἐπιστημονικὴ κοινότητα ἔχουν πολὺ δουλειὰ νὰ κάνουν γιὰ νὰ ἀξίζουν καὶ νὰ ἐπανακτήσουν τὴν ἐμπιστοσύνη τῆς κοινωνίας. Τὰ πρῶτα βήματα εἶναι ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἀκαδημαϊκῆς ἐλευθερίας καὶ ὁ ἐξοβελισμὸς τῆς κουλτούρας ἀκύρωσης ("cancel culture"). Ὅταν οἱ ἐπιστήμονες ἔχουν διαφορετικὲς ἀντιλήψεις γιὰ θέματα δημόσιας σημασίας, τὰ Πανεπιστήμια θὰ πρέπει νὰ ὀργανώνουν ἀνοιχτὲς καὶ πολιτισμένες συζητήσεις γιὰ τὴν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας. Τὸ Harvard θὰ μποροῦσε νὰ τὸ εἶχε κάνει - καὶ μπορεῖ ἀκόμα, ἂν τὸ ἤθελε.
Ἡ ἐπιστήμη δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιβιώσει σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ δὲν ἐκτιμᾶ τὴν ἀλήθεια καὶ δὲν προσπαθεῖ νὰ τὴν ἀνακαλύψει. Ἡ ἐπιστημονικὴ κοινότητα θὰ χάσει σταδιακὰ τὴν ὑποστήριξη τοῦ κοινοῦ καὶ σιγά-σιγά θὰ ἀποσυντεθεῖ σὲ μιὰ τέτοια κουλτούρα. Ἡ ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας ἀπαιτεῖ ἀκαδημαϊκὴ ἐλευθερία μὲ ἀνοιχτό, παθιασμένο καὶ πολιτισμένο ἐπιστημονικὸ λόγο, μὲ μηδενικὴ ἀνοχὴ στὴ συκοφαντία, τὸν ἐκφοβισμὸ ἢ τὴν ἀκύρωση. Ἐλπίζω ὅτι κάποια μέρα, τὸ Harvard θὰ βρεῖ τὸν δρόμο του πίσω στὴν ἀκαδημαϊκὴ ἐλευθερία καὶ ἀνεξαρτησία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου