Ἕνα ἀπό τά ἁπτά δείγματα τῆς ἁγιότητας εἶναι καί τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας στούς ἁγίους μας. Αὐτοί, δια τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ ἀξιώθηκαν νά θαυματουργούν καί νά δοξάζεται ἔτσι τό ἅγιο ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ἕνας ἀπό τούς θαυματουργούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καί ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Πολυχρόνιος.
Καταγόταν ἀπό τήν ἐπαρχία Γαμφανίτιδα ἤ Γαμφάνη τῆς Μ. Ἀσίας, τῆς περιοχῆς τῶν Ἀλαμάνων καί ἔζησε τόν 4ο αἰῶνα ὅταν βασίλευε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Ἦταν γόνος εὐγενῶν καί εὐσεβῶν γονέων. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Βαρδάνης, ἕνα εὐσεβής καί πλούσιος γεωργός. Μεγάλωσε σέ σπίτι ὅπου καλλιεργοῦνταν ἡ εὐσέβεια καί οἱ ἀρετές. Οἱ πλούσιοι γονεῖς του φρόντισαν νά γεμίσουν τήν... ψυχή του μέ πίστη στό Θεό καί τόν δίδαξαν τήν ἐνάρετη ζωή. Παράλληλα φρόντισαν νά λάβει σπουδαῖα μόρφωση καί νά ἐντρυφήσει στά ἱερά γράμματα.
Ἀπό μικρός ἔδειξε ἔφεση στήν ἀρετή, στήν πίστη στό Θεό, τή φρόνηση καί τήν ἐγκράτεια, ὥστε τόν θαύμαζαν οἱ συντοπῖτες του. Μάλιστα ἀξιώθηκε, παιδί ὅν, νά κάμει, δια τῆς θερμῆς προσευχῆς του ἕνα μεγάλο θαῦμα. Νά ἀναβλύσει ἄφθονο νερό στήν ἄνυδρη πόλη, πού κατοικοῦσε! Στήν πόλη δέν ὑπῆρχε πηγή καί οἱ κάτοικοι ἦταν ἀναγκασμένοι νά πηγαίνουν σέ μακρινή ἀπόσταση νά προμηθεύονται τό ἀπαραίτητο νερό. Ὁ Πολυχρόνιος ἔπεσε στά γόνατα καί παρακάλεσε μέ θέρμη καί πίστη το Θεό νά ἀπαλλάξει τούς συμπατριῶτες του ἀπό αὐτόν τόν κόπο. Καί ὦ τοῦ θαύματος, ἀνάβλυσε ἀστέρευτη πηγή μέ ἄφθονο δροσερό νερό δίπλα ἀπό τό σπίτι τοῦ πατέρα του! Οἱ κάτοικοι δόξασαν τό Θεό καί μακάριζαν τόν ἅγιο τῆς πόλης τους!
Ὅταν ὁ ἐνάρετος Πολυχρόνιος μεγάλωσε, ἀποφάσισε νά φύγει ἀπό τήν πατρίδα του, γιά νά ἐξοικονομεῖ τα πρός τό ζεῖν του. Μαζί του ἔφυγαν καί μερικοί ἄλλοι συμπατριῶτες του, μεταξύ τῶν ὁποίων καί οἱ μετέπειτα συναθλητές τοῦ: Παρμένιος, Πολυτέλειος, Ἐλυμάς, Μώκιος, Χριστοτελής, Μαξιμος, Λουκᾶς, Ἀβδίας, Σέμνιος καί Ὀλυμπιάδης. Μετέβηκαν στήν Κωνσταντινούπολη ὅπου ἔπιασαν ἐργασία σέ μεγάλο ἀμπελῶνα.
Ἐκεῖ διακρίθηκε γιά τήν ἐργατικότητά του, τή φιλοπονία του καί κυρίως γιά τίς ἀρετές του. Ἦταν ὑπομονετικός καί γλυκόλογος μέ ὅλους. Ἡ ἐργασία του ἦταν μιά διαρκής προσευχή. Ἐργαζόταν καί προσεύχονταν νοερά. Ἐπίσης νήστευε σκληρά, ὥστε ἔτρωγε λίγο ψωμί κάθε δύο ἤ τρεῖς ἡμέρες!
Τό ἀφεντικό του τόν παρακολουθοῦσε καί τόν θαύμαζε. Ὅμως κάποια στιγμή ντράπηκε γιά το ὅτι ἕναν ἅγιο ἄνθρωπο τόν ὑπέβαλε σέ κουραστική ἐργασία καί τόν σύγκρινε μέ τή δική του ἀμαρτωλότητα. Ἔτσι ἀποφάσισε νά τόν σταματήσει ἀπό τή δούλεψή του. Τοῦ ἔδωσε ἀρκετά χρήματα καί τοῦ εἶπε: «ἅγιε ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ πήγαινε στήν πατρίδα σου καί νά προσεύχεσαι γιά μένα». Ὁ ἅγιος πῆρε τά χρήματα καί ἔφυγε γιά τήν πατρίδα του, τοῦ ἄφησε ὅμως τό δικέλλι του γιά ἀνάμνηση, τό ὁποῖο ὅμως ἄρχισε νά θαυματουργεί.
Ὁ Πολυχρόνιος ἔφτασε στήν πόλη του καί μέ τά χρήματα πού πῆρε ἀπό τό πρώην ἀφεντικό του ἀγόρασε χῶρο, στόν ὁποῖο ἵδρυσε «εὐκτήριο οἶκο», ὅπου ὑπηρετοῦσε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἀρχικά ἦταν λαϊκός ἱεροκήρυκας, ἀργότερα ἔγινε ἀναγνώστης καί στή συνέχεια πρεσβύτερος. Πολλούς ἀνθρώπους εὐεργέτησε καί βοήθησε νά ἀσπασθοῦν τήν ἀληθινή πίστη.
Ἀργότερα τόν βρίσκουμε στήν Κύπρο, ὅπου ἔγινε Ἐπίσκοπος. Ἡ ἐπισκοπική του διακονία ὑπῆρξε ἰδιαίτερα ἐπωφελής γιά τό Κύπριο ποίμνιό του. Ἱερουργοῦσε μέ κατάνυξη, δίδασκε μέ θέρμη καί ἀσκοῦσε τήν ἐλεημοσύνη. Ὑπῆρξε ἄοκνος προστάτης τῶν ἀδυνάτων, τῶν χηρῶν, τῶν ὀρφανῶν καί τῶν κατατρεγμένων.
Σκορποῦσε ἀγάπη πρός ὅλους, ὥστε δι' αὐτοῦ δοξάζονταν ὁ Θεός. Παράλληλα ἔκανε πολλά θαύματα. Ἰδιαιτέρως ἔδειξε μεγάλη ἐπιμέλεια πρός τούς πλανεμένους στίς πάμπολλες αἱρέσεις, πού ἅρπαζαν οἱ αἱρετικοί ἀπό τούς σωστικούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας.
Τήν ἐποχή ἐκείνη, καί ἐνῶ σταμάτησαν οἱ διωγμοί ἀπό τούς εἰδωλολάτρες, ἡ Ἐκκλησία δοκιμάστηκε σκληρά ἀπό τή φοβερή αἵρεση τοῦ Ἀρείου, τόν ἀρειανισμό, ὁ ὁποῖος ξεθεμέλιωνε κυριολεκτικά τό χριστιανικό οἰκοδόμημα. Δίδασκε ὅτι ὁ Θεός εἶναι μόνο ὁ Πατέρας, ἐνῶ ὁ Υἱός εἶναι κτίσμα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀπρόσωπη δύναμη. Μέ τη συνεργεῖα,συνεργείᾳ τοῦ διαβόλου καί τίς ἱκανότητες τοῦ αἰρεσιάρχη Ἀρείου ἡ αἵρεση διαδίδονταν μέ ἰλιγγιώδεις ρυθμούς. Χιλιάδες Χριστιανοί, κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί, ἀσπάζονταν τίς φρικτές της πλάνες. Τότε ὁ εὐσεβής αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος, συγκάλεσε τήν Ἀ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας, τό 325. γιά νά ἐξετάσει τό πρόβλημα καί νά ὁρίσει τό τριαδικό δόγμα. 318 Ἐπίσκοποι ἤ ἀντιπρόσωποί τους πῆραν μέρος στή Σύνοδο. Ἀνάμεσά τους καί ὁ Πολυχρόνιος, ὁ ὁποῖος ὑποστήριξε σθεναρά τήν Ὀρθόδοξη Πίστη καί στηλίτευσε τήν αἵρεση, ὡς δαιμονική κατάσταση, ἡ ὁποία στόχο ἔχει νά ἀπομακρύνει τούς πιστούς ἀπό τήν Ἐκκλησία καί νά τούς στερήσει τή σωτηρία.
Ὅμως δέν ἔμελλε νά ἠρεμήσει ἡ Ἐκκλησία καί μετά τήν πανηγυρική καταδίκη τοῦ αἰρεσιάρχη Ἀρείου. Μετά το θάνατο τοῦ Κωνσταντίνου (337), ὁ ἀσεβής διάδοχός του γιός τοῦ Κωνστάντιος (337-361) ἀσπάσθηκε τήν ἀρειανική αἵρεση καί καταδίωξε τούς ὀρθοδόξους. Οἱ ἀρειανοί, ἔχοντας τή στήριξη τοῦ αὐτοκράτορα ἐπιτίθονταν μέ μανία κατά τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν καί ἰδίως κατά τῶν ὀρθοδόξων κληρικῶν. Οἱ ἀρειανοί στήν Κύπρο, βλέποντας τόν ἅγιο Πολυχρόνιο νά ὑπερασπίζει τήν Ὀρθοδοξία καί νά ἐφαρμόζει τίς ἀποφάσεις τῆς Ἀ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τόν μισοῦσαν θανάσιμα καί προσπαθοῦσαν νά βροῦν τρόπο νά τόν θανατώσουν. Ὅταν βρῆκαν τήν εὐκαιρία τόν συνέλαβαν, τόν βασάνισαν καί τόν ἀποκεφάλισαν. Σύμφωνα μέ ἄλλη παράδοση, εἰσέβαλαν στήν Κύπρο Ἄραβες πειρατές, οἱ ὁποῖοι λεηλάτησαν τό νησί. Πέρασαν καί ἀπό τόν τόπο πού ἦταν Ἐπίσκοπος ὁ Πολυχρόνιος. Τόν βρῆκαν τήν ὥρα πού λειτουργοῦσε, τόν συνέλαβαν καί τόν κομμάτιασαν ἐπί τόπου μέ τά ξίφη τους. Ὁ ἀοίδιμος ἀξιώθηκε νά ἀνακατέψει τό τίμιο αἷμα του μέ τό αἷμα τοῦ Κυρίου! Εἶναι ἴσως πιθανόν νά ἐπιτέθηκαν οἱ αἱμοβόροι πειρατές, καθ' ὑπόδειξη τῶν ἀρειανῶν, ὁπότε ἡ μία διήγηση συμπληρώνει τήν ἄλλη.
Τό ἁγιασμένο σῶμα του τό πῆραν οἱ πιστοί καί τό ἔθαψαν μέ τιμές. Ὁ τάφος του ἔγινε πηγή ἁγιασμοῦ καί ἐπιτέλεσης θαυμάτων. Ἀργότερα τά τίμια λείψανά του μεταφέρθηκαν στήν Κωνσταντινούπολη.
Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στίς 7 Ὀκτωβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου