Ἄν, σέ αὐτή τή χώρα, ἔμειναν κάποιοι πού πιστεύουν στόν Θεό...

Γιά τούς ὑγειονομικούς-ἀπεργούς πείνας

Καλοῦνται ἔστω καί τήν ὕστατη τούτη ὥρα...

Μετά ἀπό τόσες μέρες ἀπεργίας πείνας...

Νά παρέμβουν κάποιοι ἐκ τῶν κρατούντων...

Ὑπέρ τῶν ἀπεργῶν πείνας, πού ἐξαντλοῦνται...

Προκειμένου, νά μή θρηνήσουμε νεκρούς, ἔξω ἀπό τό Ὑπουργεῖο Ὑγείας...

Γιά τούς ὑγειονομικούς τῆς ἀναστολῆς, χωρίς ἕνα εὐρώ μισθοδοσίας...

Πού ἀντιμετωπίζονται, οἰκονομικά, σκληρότερα καί ἀπό στυγνό ἐγκληματία...

Ἔτσι ὁδηγοῦνται στό θάνατο...

Αὐτοί καί οἱ οἰκογένειές τους...

Πρίν, λοιπόν, θρηνήσουμε νεκρούς...

Πρίν εἶναι ἀργά...

Τώρα, νά ὑπάρξει παρέμβαση...

Εἶναι τό ἐλάχιστο χριστιανικό καθῆκον ἐντός τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς...

Διαφορετικά, οἱ μετάνοιες καί οἱ νηστεῖες πᾶνε στράφι...

Ἄν, σέ αὐτή τή χώρα, ἔμειναν κάποιοι πού πιστεύουν στόν Θεό...

Ἀναστάσιος Ὀμ. Πολυχρονιάδης