22 Αυγ 2021

Ἐπιστολή πρός κάποιον πού εἶχε μελαγχολήσει

Γέροντος Ἰωάννου Ἀλεξέγιεβ (Πνευματικός τῆς μονῆς Βάλαμο)
20.12.1947

Ἀδίκως στενοχωριέσαι μὲ τή μελαγχολική σου ἐπιστολή• εἴμαστε ἄνθρωποι καὶ οἱ καταστάσεις μας ἀλλάζουν. Καλὸ εἶναι πού γράφεις αὐτά πού σοῦ συμβαίνουν. Αὐτὰ δὲ μὲ στενοχωροῦν, ἀπεναντίας χαίρομαι πού μοῦ τὰ γράφεις ὅλα ἁπλᾶ καὶ χωρὶς νὰ ντρέπεσαι.
Ἡ φαντασία καὶ ἡ μνήμη ἀποτελοῦν μία ἐσωτερικὴ αἴσθηση. Μερικὲς φορὲς τὰ περασμένα ἔρχονται στὸ νοῦ τόσο ζωντανά, ὡς νὰ σὲ σφυροκοποῦν. Τότε χρειάζεται... προσευχὴ μὲ συγκεντρωμένη τὴν προσοχὴ καὶ ὑπομονή. Ἡ μνήμη πρέπει νὰ γεμίζει ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων. Μὲ μιά λέξη: ὁ νοῦς δέν πρέπει νὰ μένει ἀργός. Ἡ μνήμη τῶν περασμένων πραγμάτων πρέπει νὰ ἀντικαθίσταται μὲ ἄλλες σκέψεις, ὁπότε τὰ παλαιὰ σιγά-σιγὰ φεύγουν καὶ μαζὶ μὲ αὐτὰ καὶ ἡ μελαγχολία. Στήν ἴδια καρδιά δὲν μποροῦν νὰ κατοικοῦν δύο κύριοι.
Τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη ποτὲ δὲ χορταίνουν. Ὅσο περισσότερο τὰ τρέφεις, τόσο πιὸ πολὺ ἀπαιτοῦν. Εἶναι σὰν τὰ σκυλιά πού ἔχουν συνηθίσει νὰ γλείφουν τὰ κόκκαλα, ὅταν ὅμως ἁρπάξεις ῥάβδο καὶ τὰ διώξεις δὲν πλησιάζουν πιά. Ὁ ἅγιος Ἀπόστολος λέγει: «Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε». Καὶ «τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος κατὰ σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως».
Μιὰ γνωστή μου κυρία μοῦ ἔστειλε μιὰ μεγάλη ἐπιστολή πού γράφει, πὼς ἡ εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ ἀρχίζει νὰ ῥιζώνει μέσα της. Τὶ ὡραῖα πού καὶ στόν κόσμο ὑπάρχουν ἄνθρωποι προσευχόμενοι! Ἐκείνη ἔμενε στή Γερμανία, ἀλλά τώρα θὰ ταξιδέψει στή Νότια Ἀμερική. Καλὸ ταξίδι, ὁ Κύριος νὰ εἶναι βοηθὸς της.
Λοιπόν, παιδί μου, ἂς ἀρχίσουμε καὶ ἐμεῖς, κατὰ τὸ παράδειγμα αὐτῆς τῆς γυναίκας, νὰ ἀσκοῦμε πιὸ δυναμικὰ αὐτὴν τή μικρή προσευχή. Εἴθε ὁ Κύριος νὰ μᾶς βοηθᾶ! Σύ ἤδη συνήθισες τὴν ἐργασία σου, ὥστε νὰ μὴ χρειάζεται νὰ τή σκέπτεσαι. Γέμιζε λοιπὸν τὸ νοῦ σου μὲ προσευχὴ καὶ θεϊκὲς θεωρίες. Τώρα εἶναι ἡ κατάλληλη ὥρα, βάλε ἀρχή. Ἡ ζωὴ χωρὶς προσευχή, εἶναι γεμάτη ἀπό θλίψεις, ἐνῶ μὲ τὴν προσευχὴ - μάλιστα ὅταν αὐτὴ γίνεται συνήθεια - ἡ καρδιά ἀγάλλεται καὶ εἰρηνεύει· τὶ μακαρία καταστάση! Κάποιες φορὲς οἱ προσευχόμενοι προγεύονται τή μέλλουσα μακαριότητα ἤδη ἐδῶ πάνω στή γῆ.

2 σχόλια:

  1. Μια επιστολή επίκαιρη και βέβαια ψυχωφελής όσο ποτέ άλλοτε! Ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ὁ περιπλανώμενος μοναχὸς ἦρθε στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ προσευχηθεῖ. Φαίνεται - ἀντὶ τοῦ ἱερέα κήρυττε ἕνας δαίμονας, ντυμένος μὲ τὰ ροῦχα τοῦ ἱερέα.

    Ὁ μοναχὸς σηκώθηκε ὄρθιος καὶ ἄρχισε νὰ παρακολουθεῖ ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὴν ὁμιλία τοῦ δαίμονα γιὰ νὰ τὸν πιάσει στὴ λέξη, ὅπου θὰ ἔλεγε ἕνα ψέμα. Ἀλλὰ ὁ δαίμονας μίλησε ἀκριβῶς ὅπως στὸ Ἱερὸ Βιβλίο, χωρὶς νὰ ἀλλάξει τίποτα. Καὶ ἔτσι ἦταν μέχρι τὸ τέλος τοῦ κηρύγματος. Τὸ κήρυγμα τελείωσε. Οἱ ἄνθρωποι διασκορπίστηκαν. Τότε ὁ μοναχὸς πλησίασε τὸν δαίμονα καὶ εἶπε:
    "Σᾶς ἀναγνώρισα: εἶστε δαίμονας!"
    "Αὐτὸ εἶναι σωστό", ἀπάντησε.
    "Ἤθελα νὰ σᾶς πιάσω τὴ λέξη, ἀλλὰ τὸ εἴπατε σωστά!" Εἶπε ὁ μοναχός.
    "Προσπάθησα", ἀπάντησε ὁ κολακευμένος δαίμονας.
    "Ποιὸ εἶναι τὸ μυστικό σου;" Ὁ ἐκπληκτικὸς μοναχὸς ρώτησε.
    - Μίλησα χωρὶς ἀγάπη στὴν καρδιά μου καὶ ξέρω ὅτι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ ἐνεργοῦν σύμφωνα μὲ αὐτὰ ποὺ εἶπα. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἀρκετὸ γιὰ μένα ἤδη - ἐξήγησε ὁ ἀκάθαρτος.
    ΠΟΛΛΑ ΚΥΡΗΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ ΣΕ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΤΣΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.