Ἡ Ἀρμενία καί ἡ Ἑλλάδα

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 

Ἡ πρόσφατη στρατιωτική ἥττα τῆς Ἀρμενίας ἀπό τό Ἀζερμπαϊτζᾶν στό Ναγκόρνο Καραμπάχ, συνέπεια τῆς ὁποίας εἶναι νά χάσει τό 70% τοῦ ἐδάφους του, πρέπει νά διδάξει τούς Ἕλληνες. Εἶναι ἕνα σῆμα κινδύνου, τό ὁποῖο πρέπει νά ληφθεῖ σοβαρότατα ὑπόψη καί νά ὑπάρξουν ἄμεσα μέτρα, ὥστε νά μήν ὑποστοῦν οἱ Ἕλληνες στήν Κύπρο καί στήν Ἑλλάδα ὅσα ὑφίστανται οἱ Ἀρμένιοι. 

Τό Ναγκόρνο Καραμπάχ εἶναι μία περιοχή ἐντός τῶν συνόρων τοῦ Ἀζερμπαϊτζᾶν, μέ 150.000 περίπου κατοίκους, ἀπό τούς ὁποίους τό 92% εἶναι Ἀρμένιοι. Μετά τή διάλυση τῆς ΕΣΣΔ οἱ χριστιανοί κάτοικοί του ἀνακήρυξαν ντέ φάκτο τήν ἀνεξαρτησία τους, γιά νά μήν τεθοῦν ὑπό τήν ἐξουσία τῆς ἰσλαμικῆς ἐξουσίας τῶν Ἀζέρων καί ὑποστοῦν νέα γενοκτονία. Τό Ἀζερμπαϊτζᾶν δέν δέχθηκε τό γεγονός και μεταξύ... τοῦ 1990 καί τοῦ 1992 ἀπέκλεισε κάθε ἐπικοινωνία του μέ τήν Ἀρμενία καί ὁποιαδήποτε ἄλλη χώρα. Συνέπεια ἦταν πολλές ἀνθρώπινες ἀπώλειες ἀπό τήν πείνα καί τήν ἔλλειψη φαρμάκων καί ἐφοδίων. 

Οἱ Ἀρμένιοι τότε ἀντέδρασαν στρατιωτικά καί πέτυχαν νά ἀπωθήσουν τούς Ἀζέρους καί νά ἀνοίξουν δίοδο μεταξύ Ἀρμενίας καί Ναγκόρνο Καραμπάχ. Τό 1994 ὑπῆρξε παύση τοῦ πυρός καί ἄρχισαν συνομιλίες γιά τή λύση τοῦ προβλήματος, ἀλλά δέν ὑπῆρξε ἀποτέλεσμα στίς πολύχρονες διαπραγματεύσεις. Τό Ἀζερμπαϊτζᾶν ἀπό τότε ἑτοιμαζόταν στρατιωτικά καί διπλωματικά νά ἐκδιώξει τούς Ἀρμενίους ἀπό τό Ναγκόρνο Καραμπάχ. Στρατιωτικά ἐξοπλιζόταν συστηματικά μέ σύγχρονα ὄπλα καί διπλωματικά ἡ αὐταρχική κυβέρνησή του προωθοῦσε καλές σχέσεις μέ τή Δύση καί τή Ρωσία. Παράλληλα εἶχε ἀναπτύξει ἀδελφικές σχέσεις μέ τό καθεστώς Ἐρντογᾶν, πού γιά λόγους γεωπολιτικούς καί θρησκευτικούς τό βοηθάει με κάθε τρόπο. Τό Ἀζερμπαϊτζᾶν ὅλα αὐτά τά χρόνια περίμενε τήν εὐκαιρία νά ἐπιτεθεῖ. Τήν βρῆκε στό τέλος τοῦ περασμένου Σεπτεμβρίου. Γνώριζε ὅτι εἶχε τή στρατιωτική ὑπεροχή καί ἐπετέθη μέ ἐπιτυχία. 

Ἀντίθετα ἡ Ἀρμενία εἶχε μόνο τή θεωρητική καί λεκτική συμπαράσταση τῆς Δύσης καί τῆς Ρωσίας καί δέν φρόντισε νά διατηρήσει ἰσορροπία στρατιωτικῆς ἰσχύος μέ τό Ἀζερμπαϊτζᾶν. Ὁ πρωθυπουργός τῆς Ἀρμενίας Νικόλ Πασινιᾶν στίς 12 Νοεμβρίου 2020 ὑπέγραψε τή συμφωνία μέ τό Ἀζερμπαϊτζᾶν γιά κατάπαυση τοῦ πυρός καί ἀπηύθυνε τηλεοπτικό μήνυμα στό λαό, ὁ ὁποῖος, γιά τήν ταπεινωτική ἥττα, διαδηλώνει καί ζητεῖ τήν παραίτησή του. Σέ αὐτό ἐξήγησε ὅτι ὑπέγραψε τήν ταπεινωτική συμφωνία «γιατί ἀλλιῶς θά χανόταν ὅλο τό Ναγκόρνο Καραμπάχ καί θά κινδύνευαν μέ αἰχμαλωσία καί ἐξόντωση 20.000 Ἀρμένιοι ἀξιωματικοί καί στρατιῶτες». Καί πρόσθεσε: «Συλλέγουμε σήμερα τούς πικρούς καρπούς τῆς διαφθορᾶς, πού ὑπῆρχε ἀπό πολλές δεκαετίες, ὅταν ὁ πλοῦτος καί οἱ πόροι τῆς χώρας πήγαιναν στίς τσέπες ἀνθρώπων πολύ γνωστῶν καί ὄχι στήν ἀνάπτυξη τοῦ Στρατοῦ». 

Τό δίδαγμα ἀπό τήν ἥττα τῆς Ἀρμενίας εἶναι πώς μέ σωστές διπλωματικές κινήσεις, γνώση τῶν κινήσεων καί τῆς στρατηγικῆς τοῦ ἐχθροῦ, ἐξοπλισμό τοῦ στρατεύματος μέ τά πιό σύγχρονα μέσα, κατάλληλη ἐκπαίδευση, ὑψηλό ἠθικό προσωπικοῦ καί λαοῦ και προτεραιότητα στή διατήρηση τῆς στρατιωτικῆς ἰσορροπίας ἀποτρέπουν τόν κίνδυνο τῆς ἥττας.-