Ὁ Jonathan Sumption, πρώην δικαστὴς ἀνώτατου δικαστηρίου τῆς Βρετανίας, ἐπικρίνει τὴν «ὑπεροπτικὴ χρήση καταναγκαστικῶν ἐξουσιῶν» καὶ «ἀπώλειας ἐλευθερίας» ποῦ ἀσκήθηκε, στὰ μέτρα τὰ ὁποία ἐλήφθησαν γιὰ τὸν Covid-19, ὅπως ἀναφέρει ἡ "Τhe guardian" στὶς 27/10/2020.
Συγκεκριμένα σημειώνει τὰ ἑξῆς:
Ἡ κυβέρνηση προκάλεσε σκόπιμα φόβο γιὰ τὸν κορωνοϊό, ἐνῶ συμπεριφέρεται σὰν ἕνα αὐταρχικὸ καθεστὼς ποὺ βασίζεται σὲ τακτικὲς ἀστυνομικοῦ κράτους, σύμφωνα μὲ τὸν πρώην ἀνώτατο δικαστικὸ Jonathan Sumption.
Δίδοντας τὴν ἐτήσια διάλεξη περὶ δικαίου τοῦ Cambridge Freshfields, ὁ Sumption εἶπε: «Ἡ εὐκολία μὲ τὴν ὁποία οἱ ἄνθρωποι θὰ μποροῦσαν νὰ τρομοκρατηθοῦν γιὰ τὴν παράδοση βασικῶν ἐλευθεριῶν (τους) ποὺ εἶναι θεμελιώδεις γιὰ τὴν ὕπαρξή μας…ἐπῆλθε ὡς σὸκ γιὰ μένα τὸν Μάρτιο τοῦ 2020».
Δὲν εἶναι ὁ μόνος πρώην δικαστὴς ποὺ πρόσφατα θρήνησε γιὰ τὴν ἀπώλεια ἀποτελεσματικοῦ κοινοβουλευτικού ελέγχου γιὰ τὰ μέτρα Covid ἔκτακτης ἀνάγκης. Τὸν περασμένο μήνα, ἡ Lady Hale, πρώην πρόεδρος τοῦ ἀνώτατου δικαστηρίου, ἰσχυρίστηκε ὅτι οἱ βουλευτὲς καὶ οἱ peers εἶχαν παραδώσει τὸ ρόλο τοὺς κατὰ τὴ διάρκεια τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ.
Στὴν ὁμιλία τοῦ ὁ Sumption εἶπε ὅτι τὰ μέτρα ἔκτακτης ἀνάγκης ἤταν «ἡ πιὸ σημαντικὴ παρέμβαση στὴν προσωπικὴ ἐλευθερία στὴν ἱστορία τῆς χώρας μας».
Δήλωσε: «Δὲν ἀμφιβάλλω γιὰ τὴ σοβαρότητα τῆς ἐπιδημίας, ἀλλὰ πιστεύω ὅτι ἡ ἱστορία θὰ κοιτάξει πίσω τὰ μέτρα ποὺ ἐλήφθησαν για νὰ τὰ συγκρατήσει ὡς μνημεῖο συλλογικῆς ὑστερίας καὶ κυβερνητικῆς τρέλα».
Ἡ κυβέρνηση, σημείωσε, εἶχε ἤδη προσπαθήσει νὰ ἀποφύγει τὸν κοινοβουλευτικὸ ἔλεγχο κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Brexit μὲ τὴν παράκαμψη τοῦ κοινοβουλίου, μία διαδικασία ποὺ στὴ συνέχεια κρίθηκε παράνομη ἀπὸ τὸ ἀνώτατο δικαστήριο πέρυσι.
«Οἱ κυβερνήσεις διατηροῦν τὴν ἐξουσία στὴ Βρετανία γιὰ τὴν ταλαιπωρία τοῦ ἐκλεγμένου σώματος τοῦ νομοθετικοῦ σώματος», ὑποστήριξε ὁ Sumption. «Χωρὶς αὐτὸ δὲν εἴμαστε δημοκρατία. Η σημερινὴ κυβέρνηση ἔχει διαφορετικὴ προσέγγιση. Ἐπιδιώκει νὰ ἀντλήσει τὴ νομιμότητά της ἀπευθείας ἀπὸ τὸν λαό, παρακάμπτοντας τοὺς ἐκλεγμένους ἀντιπροσώπους του. “
Οἱ ἐξουσίες βάσει τοῦ νόμου περὶ δημόσιας ὑγείας «δὲν εἶχαν σκοπὸ νὰ ἐγκρίνουν μέτρα τόσο δραστικὰ ὅσο αὐτὰ ποὺ ἔχουν ἐπιβληθεῖ», πρόσθεσε ὁ Sumption. Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ἐκμεταλλεύτηκαν τὴ νομοθεσία, ὑποψιάζεται ὅτι ἦταν ὅτι «ὁ βαθμὸς ἐλέγχου ποὺ προβλέπει ὁ νόμος περὶ δημόσιας ὑγείας εἶναι περιορισμένος».
Ὅταν ὁ νόμος θεσπίστηκε τὴ δεκαετία τοῦ 1980, εἶπε, οἱ ἐξουσίες τοῦ κατευθύνονταν κυρίως στὸν ἔλεγχο τῆς συμπεριφορᾶς τῶν μολυσμένων ἀτόμων.
Ἀνακοινώνοντας τὸ πρῶτο lockdown, ὁ ὑπουργὸς Ὑγείας, Μὰτ Χάνκοκ, εἶχε ἐπιδοθεῖ σὲ «μπλόφα», εἶπε ὁ Sumption. «Ἀκόμη καὶ ὑπὸ τὴν εὐρύτερη ἄποψη τῆς νομοθεσίας, ἡ κυβέρνηση δὲν εἶχε καμία ἐξουσία νὰ ἐκδίδει τέτοιες ἐντολὲς χωρὶς νὰ θεσπίζει νόμιμους κανονισμούς. Δὲν ὑπῆρχαν τέτοιοι κανονισμοὶ ἕως τὶς 13 Μαρτίου στὶς 13:00, τρεῖς ἡμέρες μετὰ τὴν ἀνακοίνωση. “
Ἡ συμπεριφορὰ τῆς κυβέρνησης, εἶπε ὁ Sumption στὸ ἀκροατήριό του, χαρακτηριζόταν ἀπὸ «ὑπεροπτικὴ παραβίαση τῶν ὁρίων τῶν νομικῶν τους ἐξουσιῶν».
Ἕνας συνδυασμὸς «κυβερνητικῶν συμβουλῶν καὶ πίεσης ἀπὸ ρυθμιστικὲς ἀρχὲς ἀπὸ κυβερνητικὲς ἀρχὲς» χρησιμοποιήθηκε γιὰ τὸν περιορισμὸ τῆς πρόσβασης σὲ γιατρούς. Αὐτό, εἶπε ὁ Sumption, «εἶχε σοβαρὸ ἀντίκτυπο στὴ διάγνωση καὶ τὴν ἔγκαιρη θεραπεία πολὺ πιὸ θανάσιμων νοσημάτων ἀπὸ τὸ Covid-19, ἰδίως τὸν καρκίνο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου