Ὁ χρόνος μας εἶναι μετρημένος

Γέροντας Εφραίμ τῆς Αριζόνας

Περιμένουμε χρόνια δύσκολα, χρόνια ἐπικίνδυνα καὶ γὶ αὐτὴν τὴν ζωή μας. Λύσσαξε ὁ διάβολος κι ἄνοιξε τὸ στόμα του σὰν ἅδης νὰ μᾶς καταπιῆ ὅλους μέσα. Μακάριος ὁ ἄνθρωπος, ποὺ θὰ ξεφύγη ἀπὸ τὰ δόντια του καὶ θὰ πετάξη στὸν οὐρανὸ καὶ θὰ σωθῆ. 

Κάθε χρόνο καὶ χειρότερη γίνεται ἡ κατάστασις. Ἡ ἁμαρτωλότης καὶ ἡ γυμνότης ἔχει φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο, ποὺ φωνάζει ἀπὸ μόνο τοῦ τὸ πράγμα, ὅτι θὰ ἐπέμβη ἡ Θεία δικαιοσύνη. 

Γι’ αὐτὸ πρέπει, τόσο ἐμεῖς νὰ βιαζώμεθα, ὅσο καὶ νὰ νοιώθουμε συμπάθεια γιὰ τοὺς ἀδελφούς μας, ὄχι μόνο τοὺς οἰκείους μας, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐν Χριστῷ οἰκείους ἀδελφούς, ποὺ ἔχουμε χρέος νὰ τοὺς πονοῦμε. 

Διότι ἐὰν ἐμεῖς κινδυνεύουμε, ποὺ εἴμαστε μέσα στὸ λιμάνι τῆς Παναγίας πόσο μᾶλλον αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ποὺ βρίσκονται συνεχῶς ἐκτεθειμένοι μπροστὰ στὴν πρόκληση τῆς ἁμαρτίας! 

Ἂν ἐμεῖς καιώμεθα μακρυὰ ἀπὸ τὴν φωτιά, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι τί γίνονται, ποῦ οἱ φλόγες τοὺς περικυκλώνουν; 

Ὅταν ἐξομολογοῦσα στὸν Καναδά, λυπόμουν τοὺς ἀνθρώπους κι ἔκανα νοερῶς μὲ δάκρυα αὐτὴν τὴν προσευχὴ κατὰ τὴν ὥρα τῆς ἐξομολογήσεως. «Κύριε ἀξίωσε μέ, νὰ ἀγαπῶ τοὺς ἀνθρώπους, ὅπως Σὺ τοὺς ἀγαπᾶς. 

Νὰ τοὺς συγχωρῶ, ὅπως Σὺ τοὺς συγχωρεῖς. 

Δῶσε μου ἂπ τὸ πνεῦμα Σου, μὲ τὸ ὁποῖο μακροθυμεῖς καὶ ἀγαπᾶς καὶ ἀνέχεσαι, κι ἐγὼ νὰ ἀνέχωμαι, νὰ ἀγαπῶ, νὰ μακροθυμῶ, ὥστε...
ἡ ἀγάπη νὰ μὲ βοηθήση νὰ βοηθήσω, μὲ τὰ λίγα πράγματα, ποὺ μπορῶ νὰ τοὺς προσφέρω μὲ τὴν Χάρι σου». 

Κι ἔτσι μὲ τὴν προσευχὴ αὐτὴ ἐνοίωσα πολλὴ ἀγάπη καὶ στοργὴ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους.

enromiosini