Οἱ παγκοσμιόφρονες σκᾶνε στὰ γέλια ὅταν ἀκοῦνε γιὰ πατριωτισμό...

Γράφει ὁ Γιάννης Παπαμιχαήλ, ὁμότιμος καθηγητὴς Ψυχολογίας

Ξέρουμε τοὺς γνωστοὺς παραμυθάδες τῆς μετανεωτερικότητας, τοὺς μονίμους ξενοφίλους ποὺ παριστάνουν τοὺς φιλόξενους καὶ τοὺς ἀνθρωπιστές, τοὺς παγκοσμιόφρονες κατὰ δήλωση ἀντιρατσιστές, τοὺς πιστούς του δικαιωματισμοῦ, τοὺς δημοσιογραφοῦντες προοδευτικοὺς μὲ τὴν μελιστάλαχτη φωνὴ καὶ τὸ βλαχοκοσμοπολίτικο lifestyle.
Ξέρουμε τὶς ἀνεκδιήγητες ἀκαδημαϊκὲς ἐλὶτ μὲ τὶς δῆθεν δημοκρατικὲς ἀπόψεις ποὺ συνοψίζονται στὴν ἀπόλυτη προσαρμογὴ στὰ πολιτικὰ καὶ ἠθικὰ κελεύσματα τοῦ διεθνοποιημένου καπιταλισμοῦ. Ἡ πιάτσα τῶν προπαγανδιστῶν τῆς πολιτισμικῆς καὶ οἰκονομικῆς παγκοσμιοποίησης, ὅμως, διαθέτει στὰ ΜΜΕ της καὶ ἀρκετοὺς "χιουμορίστες".
Ρόλος καὶ εὐθύνη αὐτῶν τῶν τελευταίων εἶναι ἡ σαρκαστικὴ ἀποδόμηση, μέσω τῆς γελοιοποίησης, κάθε φωνῆς ποὺ ἐπιχειρεῖ νὰ καταγγείλει τὰ  ἰδεολογήματα τῶν "ἀνοικτῶν συνόρων". Κατὰ προέκταση καὶ τὸν ὀργανωμένο ἐποικισμὸ ἑνὸς μεγάλου τμήματος τῆς δυτικῆς Εὐρώπης ἀπὸ στίφη λίγο ἢ πολὺ ἐξαθλιωμένων λαθρομεταναστῶν, οἱ ὁποῖοι πολιτικῶς καὶ πρακτικῶς καθοδηγοῦνται καὶ μετακινοῦνται μέσω διαφόρων ΜΚΟ, οἱ ὁποῖες λειτουργοῦν ὡς.... ἐπιδοτούμενοι σύγχρονοι "δουλέμποροι".
Τοὺς λαθρομετανάστες αὐτοὺς ἡ κυρίαρχη πολιτικὴ ὀρθότητα τοὺς βάφτισε μὲ τὸ ἔτσι θέλω συλλήβδην "πρόσφυγες", ἔτσι ὥστε νὰ παρακαμφθοῦν οἱ ὅποιες κοινωνικὲς ἢ νομικὲς ἐνστάσεις. Οἱ ἐν λόγω λαθρομετανάστες ἐμφανίζονται ὡς κάτοχοι κάποιων μεταπολιτικῶν, μὴ ἱστορικῶς κεκτημένων ἀτομικῶν, ἀνθρώπινων δικαιωμάτων.
Ἡ μέθοδος αὐτῶν ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ γελοιοποιήσουν τὸν πατριωτισμὸ εἶναι πάντα ἡ ἴδια: ἡ ἀποσπασματικὴ παράθεση κάποιων ὄντως ἀκροδεξιῶν πρὸς γελοιοποίηση ἀπόψεων γιὰ τὴν κατασκευὴ μίας ἀληθοφανοῦς καρικατούρας. Μίας καρικατούρας ποὺ στοχεύει πλέον τὶς ἀξίες καὶ τὰ πιστεύω τοῦ ἐθνικῶς ταυτοποιημένου πολίτη. Δηλαδή, κάθε δημοκράτη ποὺ αἰσθάνεται πατριώτης, οἱ εὐαισθησίες τοῦ ὁποίου εἶναι γιὰ τὸν καθεστωτικὸ ἐντεταλμένο "χιουμορίστα" εἶναι γιὰ γέλια.

Οἱ παγκοσμιόφρονες χλευάζουν...

Ὡς γνωστόν, οἱ λαθρομετανάστες ὑφίστανται τὶς ὄντως ἀπαράδεκτες συνθῆκες "φιλοξενίας", ἰδίως σὲ μισοδιαλυμένες χῶρες, ὅπως ἡ Ἑλλάδα, ἡ ὁποία κατάντησε πλέον ἕνα μεγάλο hot spot. Ἀντιμετωπίζονται συχνὰ μὲ δυσανεξία καὶ καχυποψία ἀπὸ τοὺς λαοὺς ποὺ ἱστορικῶς κατοικοῦν σὲ αὐτὲς τὶς χῶρες. Ὁ σαρκασμός, λοιπόν, τῶν συντηρητικῶν ἀντανακλαστικῶν μεγάλης μερίδας πολιτών εχει ὡς κύριο στόχο τὴν στυγνὴ λογοκρισία τῶν κοινωνικῶν καὶ πολιτικῶν ἀντιστάσεων. Ἀντιστάσεις ποὺ σὲ κάποιες περιπτώσεις ἐκφράζονται με δεξιὲς ἢ ἀδέξιες ρητορικὲς ξενοφοβίας.
Στὴν πραγματικότητα πρόκειται γιὰ διαμαρτυρία πολιτῶν γι’ αὐτὴν τὴν παράλογη πολιτική, πολιτισμικὴ καὶ κοινωνικὴ κατάσταση ποὺ δημιουργεῖται σὲ τοπικὲς κοινωνίες μέσω τοῦ λεγόμενου προσφυγικοῦ. Οἱ σύγχρονες μορφὲς πολιτικοῦ γέλιου καὶ τὰ συνήθη ἀντικείμενα χλευασμοῦ ποὺ ἐπιλέγονται καὶ ποὺ καλλιεργοῦνται στὸ πλῆθος τῶν λαϊφσταϊλάτων παγκοσμιοφρόνων δῆθεν προοδευτικῶν, ἐπιχειροῦν νὰ καλύψουν τὴν ἀλήθεια, νὰ τὴν γελοιοποιήσουν τόσο ὅσο χρειάζεται, ὥστε νὰ μὴν ἀκούγεται πιὰ πουθενά.
Αὐτὸ τὸ δουλικὰ κυνικὸ γέλιο τοῦ παγκοσμιόφρονα προπαγανδιστῆ ἀντλεῖ τὴν ἰσχὺ τῆς εἰρωνείας του ἀπὸ τὰ πάθη, τὰ ὁποῖα ἄλλοτε ἔκαναν ἔκκληση στὴ θλίψη, στὸ σεβασμό, στὴ συμπάθεια, στὴν κοινὴ λογική, ἢ ἀκόμα καὶ στὴν ὀργὴ τῶν λαϊκῶν καθημερινῶν ἀνθρώπων. Ἔτσι, λόγου χάρη λοιδορήθηκαν ἀπὸ τοὺς ἐλιτοποιημένους ἀνιαροὺς ἀφηγητὲς τῆς μετανεωτερικότητας σὰν "βλάχικες" καὶ ἀπαρχαιωμένες οἱ ἱστορικὲς μνῆμες καὶ οἱ περισσότερες παραδόσεις.
Μεταξὺ αὐτῶν εἶναι ἡ δημοτικὴ μουσική, τὰ ἡρωικὰ ἀφηγήματα ποὺ σχετίζονται μὲ τοὺς ἐθνικοαπελευθερωτικοὺς ἀγῶνες τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, μὲ τοὺς λαϊκοὺς καημοὺς γιὰ τὶς χαμένες πατρίδες τῆς Ἀνατολῆς, μὲ τὴ μαζικότητα τῆς ἀντίστασης τὴν περίοδο τῆς γερμανικῆς κατοχῆς, μὲ τὶς μαζικὲς διαμαρτυρίες γιὰ τὴν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας κ.α.

Τὰ ἑξαμερικανισμένα δισέγγονα

Ἔτσι ἡ Ἑλλάδα, δηλαδὴ μία ἀπὸ τὶς πιὸ εἰρηνικὲς καὶ φιλόξενες κοινωνίες τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου, ἐκεῖ ποὺ ἄλλωστε κάποτε ἐφευρέθηκε καὶ ὁ "Ξένιος Ζεύς", στιγματίστηκε μὲ τὸ ἔτσι θέλω σὰν ξενόφοβη, θρησκόληπτη, ρατσιστική, γεμάτη ἐθνικιστικὲς προκαταλήψεις καὶ βάρβαρα ἔθιμα. Παράλληλα, ἐξαφανίστηκαν πλέον τὰ συνήθως ἀφελῆ "ἐθνικιστικὰ" ἀνέκδοτα μὲ τοὺς Ἕλληνες, τοὺς Ἰταλούς, τοὺς Γερμανούς, τοὺς Ἀμερικάνους, τοὺς Τούρκους κλπ. ποῦ πέφτουν θύματα τῆς ἔμφυτης πονηριᾶς τῶν Ἑλλήνων.
Κάποτε, ἡ εἰρωνικὴ διάθεση καὶ τὸ γέλιο, ἔστω καὶ οἱ καραγκιόζηδες, ἀμφισβητοῦσαν πηγαία καὶ αὐθόρμητα τὸν συμβολικὸ κόσμο, τὶς ἰδεολογίες ἢ τὸ lifestyle τῶν κύκλων τῆς ἑκάστοτε ἐξουσίας. Σήμερα, τὰ ἑξαστισμένα καὶ ἑξαμερικανισμένα δισέγγονα τοῦ θεάτρου τῶν ἰδεολογικῶν σκιῶν ἔχουν ταυτιστεῖ ἀπόλυτα μὲ τὶς "πολιτικὰ ὀρθὲς" ἀξίες τοῦ νέου παγκοσμιοποιημένου δεσποτισμοῦ.
Μὲ ἄλλα λόγια, κάποτε τὸ γέλιο πολιτικοποιοῦσε, ἢ ἔτεινε στὴν κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ ἀπελευθέρωση καὶ στὴν χειραφέτηση τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸ σκοταδισμό. Σήμερα τείνει πιὸ συχνὰ στὴν ὑποταγὴ τῶν ἐξατομικευμένων ἰδιωτῶν στὶς πολιτικὲς καὶ πολιτισμικὲς ἐπιλογὲς τῶν διαφόρων μισθοφόρων ποὺ παίζουν τὸν ρόλο τῶν ἐλίτ. Τείνει, ἐπίσης, στὴν ὑποταγὴ στὶς ὁλοκληρωτικὲς ἰδεοληψίες μίας ἐξατομικευμένης ἀνθρωπότητας, ἢ μίας παγκόσμιας δῆθεν ἀνοιχτῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖται ἀπὸ περιφερόμενους νομάδες ἢ κατὰ φαντασίαν δικαιωματούχους καταναλωτές.
Ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἐπιδιώκεται ἡ ἀναισθητοποίηση καὶ ἐξουδετέρωση τῶν κοινωνικῶν ἀντιδράσεων, ἡ ἐξαφάνιση τῶν στοιχειωδῶν συλλογικῶν καὶ πολιτικῶν ἀξιῶν τῶν δημοκρατικῶν κοινωνιῶν τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου. Μὲ αὐτὴν τὴν πλήρη πολιτικὴ μεταστροφή, τὸ "πολιτικῶς ὀρθὸ" γέλιο δὲν ἐκπορεύεται πλέον ἀπὸ τὴ λαϊκή του παρακαταθήκη, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς ὑπονόμους του μεταεθνικοῦ πολιτικοῦ καθεστῶτος ποὺ τὸ ὁριοθετεῖ καὶ τὸ νομιμοποιεῖ στὶς κοινωνικὲς συνειδήσεις.

SLPRESS