20 Ιουν 2019

Ἕνας κόσμος ἄχαρις, κατάλληλος μόνο γιὰ …ἁγίους καὶ …εὐνούχους!

Γράφει ο Σάββας Ἠλιάδης, Δάσκαλος
Ἕναν παραλογισμὸ ζεῖ σήμερα ὁ ἄνθρωπος. Ἕναν ἀκραῖο παραλογισμό, ὁ ὁποῖος μοιάζει νὰ εἶναι κληρονομιὰ ἀπὸ τὸν δαιμονισμένο τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐκεῖνον τὸν Γαδαρηνό, ποὺ δὲν ἔμενε σὲ σπίτι, ποὺ τὸν ἔδεναν μὲ τὶς ἁλυσίδες, ἀλλὰ τὶς ἔκοβε καὶ ἔτρεχε γυμνὸς στὶς ἐρημιὲς καὶ στὰ μνήματα. Ποῦ ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν συγχωριανῶν του. Μέχρι ποὺ τὸν θεράπευσε ὁ Χριστὸς καὶ κάθισε δίπλα του «ἰματισμένος καὶ σωφρονῶν».
Κύριο χαρακτηριστικὸ αὐτοῦ του παραλογισμοῦ εἶναι ἡ φοβερὴ ἀντιφατικότητα, ἡ ὁποία ἔχει πηγὴ καὶ αἰτία τὸ γυναικεῖο φύλο, τὴ γυναίκα. Καὶ μάλιστα τὴ γύμνια της, τὸ …καμάρι της! Διότι, ὅταν μιλᾶμε γιὰ ντύσιμο, ἐννοοῦμε τὸ ντύσιμο - μᾶλλον τὸ ξεγύμνωμα! - τῆς γυναίκας. Ἕνα φαινόμενο, τὸ ὁποῖο κατέκτησε ὅλες τὶς ἡλικίες τῶν γυναικών. Ὅλες τὶς κατηγορίες. Ἀρχίζοντας ἀπὸ αὐτὲς ποὺ «ἔχουν ἠθικὲς ἀρχὲς καὶ δὲν τὶς παραβαίνουν μὲ τίποτε», μέχρι τὶς προοδευτικές, τὶς ἐλεύθερες, τῶν  «ἐλευθέρων ἠθῶν», ὅπως τὶς ἔλεγαν κάποτε.
Καὶ λοιπὸν δὲν συμβαίνει τίποτε. Δὲν πειράζει. Πότε θὰ τὰ φορέσει αὐτά, σοὺ λέει; Ἂς τὰ φορέσει τώρα ποὺ....

εἶναι μικρή, νέα, νὰ τὰ χαρεῖ. Ἔτσι λένε, ὅταν τὶς ρωτήσει κάποιος τὶς μητέρες ἢ τὶς γιαγιάδες, ἀφοῦ βέβαια καὶ αὐτὲς εἶναι, κατὰ πάσα πιθανότητα, παρομοίως ἐνδεδυμένες. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀπάντηση. Καημένες μου, ὅταν θὰ μεγαλώσει μὲ αὐτὴ τὴν συνήθεια, τότε θὰ τρέχετε καὶ δὲν θὰ συμμαζεύεται! Τὰ πάθη λειτουργοῦν ἀμφίδρομα καὶ στὰ δύο μέρη τῆς ὕπαρξης! Καὶ θρονιάζουν καὶ ριζώνουν καὶ τρέφονται καὶ ἀναπτύσσονται καὶ … δὲν ξεριζώνονται εὔκολα πιά! Σῶμα καὶ ψυχὴ εἶναι ἀλληλοεξαρτώμενα!
Τὸ πιὸ ὀδυνηρὸ ὅμως εἶναι πὼς ἡ ἀπάντηση αὐτὴ ἀκούγεται καὶ ἀπὸ στόματα γυναικὼν ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν πίστη. Πού ἐκκλησιάζονται, ἐξομολογοῦνται, κοινωνοῦν. Ἀναρωτιέται κανείς: Ἀγνοοῦν πώς αὐτὸ δὲν εἶναι ἁπλῶς θέμα ἠθικὸ ἀλλὰ σωτηριολογικό; Δὲν συναισθάνονται τὴ σοβαρότητα τοῦ πράγματος; Τὴν καταστροφικὴ δύναμη τῆς ἀσεβοῦς αὐτῆς συμπεριφορᾶς; Δὲν ξέρουν πώς σκοπὸς τῆς ζωῆς εἶναι ὁ ἁγιασμὸς τοῦ ἀνθρώπου; Δὲν ξέρουν πώς ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλάσμα σύνθετο; Πώς ἔχει ψυχὴ καὶ σῶμα καὶ πώς δὲν μπορεῖ νὰ ἁγιάσει μόνο τὸ ἕνα μέρος τῆς ὑπάρξεώς του; Πῶς ἁγιάζουν ὁμοὺ σῶμα καὶ ψυχή. Τέλος πάντων, δὲν τοὺς τὰ λένε οἱ πνευματικοί τους ἢ κάνουν ἀνυπακοὴ καὶ μένουν στὸ θέλημά τους;
Καὶ ποιὰ ἡ θέση τοῦ ἄνδρα ἀπέναντι σ` αὐτὴν τὴν κατάσταση; Ποιὰ θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι; Στέκονται ὡς ἁπλοὶ κομπάρσοι στὸ ἔργο. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συμφωνοῦν ὅλοι μ` αὐτὴν τὴν κατάσταση, ἀλλὰ ἀφοῦ τὴν ἔχουν στὰ χέρια τους οἱ γυναῖκες, δυστυχῶς, δὲν ἔχουν καὶ πολλὰ περιθώρια νὰ σταθοῦν γενναίως. Πρῶτα νὰ τὶς ἐμποδίσουν ὡς συζύγους ἢ ὡς θυγατέρες ἢ ὡς συγγενεῖς. Ἀλλὰ καὶ νὰ προστατέψουν τοὺς ἑαυτούς τους ἀπὸ τὸν πειρασμό. Πῶς καὶ ἀπὸ ποῦ νὰ φυλαχτεῖ ὁ ἄνδρας ἀπὸ ἕναν τέτοιο δαιμονικὸ πειρασμό, ἀπὸ ἕνα σκάνδαλο «παντοκρατορικό»; Οὔτε στὴν προπτωτικὴ παραδείσια κατάσταση ζοῦμε οὔτε τὴν ἁγιότητα βιώνουμε! Ἀλλὰ καὶ ὁ εὐνουχισμὸς εἶναι ἀδύνατος. Εἶναι παραλογισμός, ἔγκλημα, φυγομαχία καὶ φοβερὴ ἁμαρτία. Ἀλλά, παρεμπιπτόντως, ὅλη αὐτὴ ἡ κατάσταση ποῦ ὁδηγεῖ τάχα; Μήπως δὲν ἔχουν εὐνουχιστεῖ οἱ νέοι ἤδη, ἀφοῦ ἡ γυναίκα κατέστη ἀνέραστη. Ἔγινε προκλητικὴ μὲν καὶ ἑλκυστικὴ σαρκικά, ὄχι ὅμως ψυχικά.  Ἔχασε τὴν φυσικὴ χάρη τοῦ θήλεος. Τὴν ντροπαλότητα, τὴν αἰδῶ, τὴ συστολή, τὴ σεμνότητα, πράγματα ποὺ τὴν καθιστοῦν ὄντως πλάσμα θηλυκὸ καὶ ἐράσμιο.  Καὶ δὲν πείθει. Κατὰ συνέπεια, ἔχασε καὶ ὁ ἄνδρας ἐκεῖνο τὸ ξεχωριστό, τὸ γλυκό, τὸ ὀνειρῶδες, τὸ πλῆρες αἰσιοδοξίας ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ ἄλλο φύλο.
     Βέβαια, ἡ φυγὴ μακριὰ ἀπὸ τὴ «φωτιὰ» καὶ ἡ φυλακὴ τῶν αἰσθήσεων εἶναι ἡ μία λύση, ἀλλὰ ὄχι πάντοτε ἐφικτή. «Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμὶν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναίκα πρὸς τὸν ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τὴ καρδία αὐτοῦ. (Ματθ. 5,28), λέει ὁ Χριστός. «Φεύγετε τὴν πορνείαν», λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ὅμως, ἡ συχνὴ συνάντηση καὶ συνεργασία ἀνδρῶν καὶ γυναικὼν στοὺς χώρους ἐργασίας, οἱ κοινωνικὲς ὑποχρεώσεις σὲ διάφορους χώρους, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἐλευθεριότητα καὶ τὸ θλιβερὸ φαινόμενο ἀπαξίωσης τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας ἀπὸ ὅλους τους ὀργανωμένους φορεῖς, ἀπὸ τὸ Κράτος μέχρι τὸν τελευταῖο ὀλιγομελῆ Σύλλογο, ἀφήνουν ὀρθάνοιχτο τὸ δρόμο γιὰ τὸ στραβοπάτημα καὶ τὴν ἀρχὴ τῆς καταστροφῆς. Τὴν ἀρχὴ τοῦ πόνου, σωματικοῦ καὶ ψυχικοῦ. Τῆς ἀπόγνωσης καὶ τῶν κατὰ συνέπεια ἐπακολουθούντων ἀπονενοημένων πράξεων.
Πῶς, λοιπόν, ἐκθέτουν ἀναιδῶς σὲ δημόσια θέα τὰ μέλη τοῦ σώματός τους οἱ γυναῖκες, τὰ ὁποία ὁ Θεὸς δημιούργησε γιὰ ἱερὸ σκοπό; Καταρχᾶς εἶναι θέμα ἀξιοπρέπειας. Ἐσύ, γυναίκα μὲ προσωπικότητα, μὲ σοβαρότητα, μὲ μόρφωση, μὲ ἐγωισμό, μὲ ὑπερηφάνεια, ναί, μὲ ὑπερηφάνεια καὶ ἐγωισμό, πῶς καταδέχεσαι νὰ εὐτελίζεσαι, ἐκθέτοντας μέρη τοῦ ἑαυτοῦ σου, τὰ ὁποία φυλάσσονταν ἀνέκαθεν ἱερῶς ἀποκεκρυμμένα, προσφέροντας τὰ ὡς θέαμα στὸν ὁποιονδήποτε «καλοπροαίρετο» θεατή; Πῶς «δίνεσαι» στὰ μάτια τοῦ οἱουδήποτε; Τὰ μέλη ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶναι προορισμένα νὰ συνεργαστοῦν μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀποδώσουν καρποὺς ἱερούς; Τὰ μέλη ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶναι προορισμένα νὰ τὰ ἀκουμπήσει μέσα στὸ μυστήριο τοῦ γάμου μόνο ἕνα ἄλλο σῶμα, τὸ σῶμα τοῦ συζύγου. Νὰ ἑνωθοῦν καὶ νὰ καρπίσουν εὐλογία; Τὰ μέλη ποῦ θὰ προσφερθοῦν ἀπὸ τὴ μάνα νὰ ἀναθρέψουν ψυχοῦλες, τοὺς καρποὺς τῆς τεκνογονίας, τὰ εὐλογημένα γεννήματα, τὰ παιδιά; Τόση ἀπαξίωση στὸ σῶμα, ἐνῶ εἶναι ὄργανο ποὺ ἐπιτελεῖ ἅγιο ἔργο!
Ἀλλὰ καὶ ἂν εἶσαι χριστιανή, πῶς γίνεσαι αἰτία πειρασμοῦ στὸν ἀδελφό σου; Σ` αὐτόν, μὲ τὸν ὁποῖο θὰ προσευχηθεῖτε μαζὶ στὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ πάτε νὰ κοινωνήσετε ἀπὸ τὸ ἴδιο ἅγιο ποτήριο; Δὲν τοῦ κλείνεις τὸ δρόμο γιὰ τὴν πνευματική του προκοπή; Κι ἂν ἐσὺ λὲς πὼς δὲν ἔχεις πρόβλημα, δὲν σκέφτεσαι τὸν ἐν Χριστῷ ἀδελφό σου καὶ πηγαίνεις καὶ στέκεσαι μπροστά του ἀκόμη καὶ τὴν ὥρα τῆς θείας λειτουργίας, φορώντας τὰ ἀρώματά σου καὶ τὰ προκλητικὰ ἐνδύματά σου; Δὲν τὰ σκέφτεσαι αὐτά; Δὲν ξέρεις τί λέει τὸ Εὐαγγέλιο: «ὃς δ  ἂν σκανδαλίση ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῶ ἴνα κρεμασθῆ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῆ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης. Ουαί τῷ κόσμω ἀπὸ τῶν σκανδάλων• ἀνάγκη γὰρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα• πλὴν οὐαὶ τῶν ἀνθρώπω ἐκείνω δὶ  οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται». (Μάτθ. 18,6-7). Μετάφραση: «Ὅποιος ὅμως σκανδαλίσει καὶ παρασύρει στὴν ἁμαρτία ἕνα ἀπὸ τοὺς μικροὺς καὶ ἁπλοϊκοὺς αὐτούς, ποὺ πιστεύουν σὲ μένα, εἶναι προτιμότερο γι' αὐτὸν νὰ κρεμαστεῖ στὸν τράχηλό του μυλόπετρα ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ γυρίζει ὁ ὄνος (τὸ γαΐδουρι) στὸν μύλο, καὶ νὰ καταποντιστεῖ στὴν ἀνοικτὴ θάλασσα. Ἀλίμονο στὸν κόσμο ἀπὸ τὰ σκάνδαλα• διότι ἐξαιτίας τῆς διαφθορᾶς τῶν ἀνθρώπων, κατ' ἀνάγκη θὰ ἔλθουν σκάνδαλα καὶ πειρασμοί. Ἀλίμονο ὅμως στὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἔρχεται τὸ σκάνδαλο».
Ὁ καθένας ἀπὸ τὴ θέση του ὀφείλουμε νὰ τὰ λάβουμε ὑπόψη αὐτὰ καὶ νὰ προσπαθήσουμε μὲ φιλότιμο νὰ τὰ βάλουμε στὴ ζωή μας, γιὰ νὰ ἔχουμε προκοπὴ καὶ ἐμεῖς ἀλλὰ καὶ ὅσοι στὸ διάβα τῆς ζωῆς μας θὰ βρεθοῦν κοντά μας.
Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 19-6-2019

6 σχόλια:

  1. ΠΟΛΥ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.
    ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΝΤΟΣ κ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
    ΠΡΟ ΗΜΕΡΩΝ ΣΕ ΠΑΝΥΓΗΡΗ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΕΓΙΝΑ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΑΝ.
    ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΣΤΟΛΗ ΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΣΤΑΣΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΘΕΣΗ ΕΝΩ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΛΗΤΟΣ ΕΙΧΕ ΚΕΝΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ.ΑΤΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ κ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΟΠΟΥ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΘΥΜΙΖΕ.
    ΦΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΟΠΩΣ ΚΟΠΕΛΙΕΣ...ΚΟΡΙΤΤΣΑΚΙ ΜΟΥ...ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΜΑΛΛΙΑ...ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΜΠΛΌΥΖΑΚΙ....ΦΡΑΣΕΙΣ ΞΕΝΕΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΑΞΗ κ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
    ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΕΖΗΣΑ...
    ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΙΣ Θ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΑΝΤΙΔΩΡΟ κ ΜΕΤΑ ΕΚΕΙΝΕΣ.
    ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΟΙΑΝΟΙΑ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΟΥΝ ΙΕΡΕΑ ΤΟΤΕ ΟΠΩΣ ΤΩΡΑ ΜΕ ΑΝΕΣΗ κ ΦΥΣΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ.
    ΟΙ ΠΑΛΑΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΙΣ ΜΕ ΣΥΣΤΟΛΗ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΝΑ ΑΚΟΥΝΕ.
    ΚΑΠΟΤΕ ΘΥΜΑΜΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΡΩΤΗΣΕ ΕΝΑΝ ΙΕΡΕΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΕΜΕΝΑ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ ΔΙΑΦΩΝΗΣΑ.Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΞΑΛΗ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΟΤΙ κ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΙΕΡΕΑ...
    ΒΕΒΑΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ ΦΕΡΟΥΝ κ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ...
    - Ο ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΣ -

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σεβαστέ δάσκαλε κύριε Ηλιάδη
    Σε τέτοιες δύσκολες εποχές κάποιοι επιτέλους πρέπει να κάνουν την υπέρβαση!
    Δηλαδή να σταματήσουν να σκανδαλιζονται, με την βοήθεια του Θεού, να εργαστούν για την ανατροπή της κατάστασης προσευχόμενοι με πολλή αγάπη και πόνο και μιλώντας στους ανθρώπους, όπου ειναι δυνατον, κατηγορώντας εσωτερικά όμως μόνον τον εαυτό του ο καθένας!
    (Ξανά)Διαβάστε παρακαλώ από το κατά Ματθαίον το κεφάλαιο 18 (ιδιαιτέρα στίχο 9) και από το κατά Μάρκον κεφάλαιο 9 (ιδιαίτερα στίχοι 43-50), καταλήγει "έχετε εν εαυτοις άλας και ειρηνευετε εν αλληλοις" και ο νοων νοείτω.
    Ο άγιος γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής αναφέρει ξεκάθαρα "ξύλο στους σαρκικούς λογισμούς"! (επιστολή Κ).

    Έτσι πολιτεύονται οι Άγιοι! Και ναι επιτέλους αυτός είναι ο σκοπός να γίνουμε ευνούχοι και άγιοι για τον Χριστό αντί να κλαψουριζουμε άνανδρα για τους υφιστάμενους και πραγματικά ισχυρούς πειρασμούς που μας περιβάλλουν!
    Όσοι πιστοί και ευσεβείς ας φροντίσουν να γίνουν το αλάτι της κοινωνίας, που είναι σε προχωρημένη σήψη, με τους ανωτέρω αναφερόμενους τρόπους και όχι δείχνοντας με το δάχτυλο γυναίκες (αλλά και άνδρες στους οποίους δυστυχώς μεροληπτικά δεν γίνεται καμία αναφορά! στο άρθρο) οι οποίοι, αμφότεροι, ιδιαιτέρως τώρα το καλοκαίρι φοράνε ομολογουμένως ότι πιο ανάρμοστο υπάρχει.
    Με πολλή εκτίμηση,
    Δ. Μήνογλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ κ. Μήνογλου, είμαι κι εγώ δάσκαλος και θα ήθελα να γράψω δυο λόγια περί του θέματος, με αφορμή το σχόλιό σου. Μπαίνω απευθείας στο θέμα. Εμάς τους δασκάλους το διακόνημά μας είναι να διδάσκουμε. Και πώς θα διδάσκουμε στα παιδιά μας; Αν εφαρμόσουμε τον τρόπο που επικαλείσαι, τότε θα πρέπει να μπαίνουμε μέσα στην τάξη να λέμε δυο λόγια στα παιδιά και να τα προτρέψουμε την υπόλοιπη ώρα να κάνουμε προσευχή!!! Και λοιπόν, είναι εφικτό αυτό και λογικό; Εμείς έχουμε το χρέος να επισημαίνουμε, στο κατά δύναμη, τα της αληθείας, τις διδασκαλίες των Αγίων, την σοφία του Ευαγγελίου, πάλι με τη μελέτη των συγγραμμάτων των αγίων και κατά την φώτιση και την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Έχουμε χρέος να υποδεικνύουμε στα παιδιά τα επικίνδυνα κατατόπια της ζωής, τους κινδύνους που παραφυλάνε για να τα παρασύρουν μακριά από το Θεό. Ποιο είναι λοιπόν το λάθος, αφού όντως έτσι έχουν τα πράγματα; Δεν θα μιλήσω, δεν θα ενημερώσω; Αυτό θα είναι η καταδίκη μου. Βεβαίως θα τα μιλήσω και για την προσευχή και την βασική αναγκαιότητά της στο θέμα της σωτηρίας! Αλλά θα κλείσω το στόμα μου, θα σιωπήσω, ακόμη και για τις αιρετίζουσες οιστρηλασίες των οικουμενιστών; Φυσικά όχι. Και εν τέλει, "άνανδρα κλαψουρίσματα" είναι μάλλον αυτή αύτη η σιωπή η πανταχόθεν "βοώσα" εν πλήρει δειλία! Συγχώρησον, διότι το σχόλιό μου δεν έχει σκοπό να προσβάλει, αλλά χρησιμοποίησε ως εφαλτήριο το δικό σου σχόλιο για περαιτέρω προβληματισμό! Είμαστε δάσκαλοι και ταγμένοι, είτε το θέλουμε είτε όχι να μιλάμε και να διδάσκουμε την αλήθεια και διότι αυτή είναι η "μοίρα" μας και διότι ..."μείζον κρίμα ληψόμεθα"!

      Διαγραφή
  3. ΑΡΧ.ΑΘΗΝΩΝ...''ΤΕΛΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ κ ΠΑΤΡΙΔΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ''
    ΓΚΕΙ ΠΑΡΤΥ ΣΕ ΑΘΗΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ.
    ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ.
    ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ κ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΙΣΛΑΜ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ κ ΧΑΜΠΑΡΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΟΥΜΕ...
    Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΥΣΑ.
    ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΩΝ κ ΑΠΟ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΚΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΥΑΝΥΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ.
    ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ.ΑΣ ΑΝΑΨΟΥΜΕ κ ΤΑ ΚΑΝΤΗΛΙΑ κ ΑΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΗΣΥΧΩΣ.
    ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΛΗΔΕΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΟ ''ΘΕΑΡΕΣΤΟ''ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ.
    ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΕΚΤΟΣ ΜΑΝΤΡΙΟΥ ΝΑ ΣΠΑΡΑΖΩΝΤΑΙ.
    ΜΑΛΛΟΝ ΛΙΓΑ κ ΧΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εντελώς λάθος είναι το σχόλιο του Δ. Μήνογλου. Εντελώς λάθος σε όλα.
    Δεν μπορείς να υποχρεώσεις τον άλλον να γίνει άγιο με μιάς, σε μια στιγμή. Αυτά δεν γίνονται σε μια στιγμή, θέλουν πολύ χρόνο-χρόνια ολόκληρα και πάλι δεν τα κατορθώνουν πολλοί αλλά λίγοι, ελάχιστοι.
    Η κοινωνία όμως ΟΦΕΙΛΕΙ να είναι ευπρεπισμένη ώστε να ζούν μέσα όλοι, και αγωνιζόμενοι και άνθρωποι που βρίσκονται σε κάθαρση και αδύναμοι ευλαβείς. Γι΄ αυτό και υπάρχει και πολύ σωστά ο νόμος περι προσβολής της δημοσίας αιδούς. Μόνο που το κακό είναι ότι αυτό τηρείται μόνο για πολύ ακραίες, ακραίες των ακραίων περιπτώσεις, ολικής προσβολής της δημοσίας αιδούς. Όμως η προσβολή της δημόσιας αιδούς δεν γίνεται μόνο με το ολόγυμνο αλλά και με το ημίγυμνο και εξώφθαλμα προκλητικό.

    Ο σεβαστός δάσκαλος κ. Ηλιάδης πολύ σωστά θέτει το όλο θέμα στη σωστή του βάση και μιλάει ευαγγελικά. Η κοινωνία ΟΦΕΙΛΕΙ να σέβεται τον κάθε ένα, δεν είναι για αγίους που έχουν φθάσει σε μέτρα απάθειας υψηλά (αφήνω ότι και οι ίδιοι άγιοι αηδιάζουν και ενοχλούνται να ζουν ανάμεσα σε ξετσίπωτους και σε αισχρότητες. Οι άγιοι θέλουν το σεμνό, εκεί ευχαριστούνται και αναπαύονται).

    Όσο για το ποιό φύλο σε πολύ μεγάλο ποσοστό ντύνεται πολύ περισσότερο προκλητικά και ανάρμοστα αυτό φαίνεται και στους Ναούς και στους δρόμους και παντού. Και είναι γνωστό στον γυμνισμό ποιό φύλο κλίνει πολύ περισσότερο!

    Ελληνορωμηός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ἐνα απλό ερώτημα:Σε ένα γάμο, σε μια επίσημη δεξίωση προσπαθούμε όλοι να είμαστε καθώς αρμόζει ενδεδυμένοι,καθαροί κι αξιοπρεπείς, αν και στους γάμους υπάρχει γύμνια και κυρίως τα νυφικά, που οφείλει κάποιος αρμόδιος να το σταματήση αυτό το κακό. Γιατί όμως στην εκκλησία τις Κυριακές ή και γιορτές πηγαίνουν πολλοί όπως όπως , ακόμη με τις παντόφλες και τα σορτσάκια κι ολόγυμνοι σαν να πηγαίνουν στη θάλασσα. Για να μην αναφέρω τα κολάν και τα παντελόνια που παραέγινε το κακό. Κι ωρισμένοι δεν σταματούν να ομιλούν. Κι αυτό δείχνει έλλειψη παιδείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.