Τό 1999 ρεπορτὰζ τῆς ἐφημερίδας «Ἐπενδυτής» προβλέπει πώς «ἡ ὑγεία τοῦ Χριστοδούλου μπορεῖ νὰ ἐπιβαρυνθεῖ...». Ὁ συντάκτης τοῦ ρεπορτὰζ συνεργάζεται σήμερα σὲ διεύθυνση τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς...

Ἐκκλησία: Δελφινολογίας τὸ ἀνάγνωσμα

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ἡ ἀρχιεπισκοπικὴ δελφινολογία φούντωσε στὸν Τύπο τὸν τελευταῖο καιρό. Εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ τίθεται μὲ τόση ἔνταση τὸ θέμα τῆς διαδοχῆς τοῦ κ. Ἱερωνύμου. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔχει ἐνοχληθεῖ ἰδιαίτερα ἀπὸ Μητροπολίτες, ποὺ φέρονται ὡς «δελφίνοι» καί  πού ἀντέδρασαν ἔντονα στὴ συμφωνία του μὲ τὸν Ἀλ. Τσίπρα. Μετὰ τὴ συνάντησή του μὲ τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, στὶς 23 Νοεμβρίου 2018, διατύπωσε αἰχμὲς σὲ βάρος τους, λέγοντας: «Ἀποκλείετε ἐσεῖς ὅτι ὑπάρχουν ἐπιδιώξεις, ἢ ἄλλες σκέψεις;» Βεβαίως τὸ ρητορικὸ καὶ δηκτικὸ ἐρώτημά του εἶναι πλήρως ἀποδυναμωμένο ἀπὸ τὴν ὁμόφωνη ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς δικῆς του ψήφου,  κατὰ τῆς συμφωνίας του μὲ τὸν Ἀλ. Τσίπρα.

Ἀναμφίβολα εἶναι ἐνοχλητικὸ καὶ καθόλου χριστιανικὸ καὶ ἀνθρώπινο νὰ μαθαίνει ὁ...
Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ κάποιας ἡλικίας Μητροπολίτες ὅτι στὴν πλάτη τους κληρικοὶ κινοῦνται, συζητοῦν καὶ περιμένουν τὸ πότε θὰ ἀποθάνουν γιὰ νὰ κληρονομήσουν τὸν θρόνο τους. Ὅμως καὶ ὁ σημερινὸς Ἀρχιεπίσκοπος ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς «δελφίνους» ἐπὶ τῶν Ἀρχιεπισκόπων Σεραφεὶμ καὶ Χριστοδούλου καὶ μάλιστα πολὺ πρὶν ἀσθενήσουν...

Στὴν ἐφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», στὶς 18 Μαΐου 1993, πέντε δηλαδὴ χρόνια πρὸ τοῦ θανάτου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφεὶμ γράφεται πὼς στὸ «δελφινάριο κολυμπᾶνε οἱ μητροπολίτες Θηβῶν Ἱερώνυμος, Δημητριάδος Χριστόδουλος, Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος καὶ Νέας Σμύρνης Ἀγαθάγγελος...».

Ἐπὶ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου καὶ ἐνάμισι  χρόνο μετὰ τὴν ἐκλογή του ἡ ἐφημερίδα «Ἐπενδυτής», στὶς 27-28 Νοεμβρίου 1999 (σελ. 24), ἔχει ὁλοσέλιδο θέμα μὲ τίτλο «Οἱ ἐπίδοξοι διάδοχοι τοῦ Χριστοδούλου». Ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος τότε ἑξήντα ἐτῶν, ὄχι ὀγδόντα. Τό «ρεπορτὰζ» προβλέπει  πώς «ἡ ὑγεία του μπορεῖ νὰ ἐπιβαρυνθεῖ, ἐφόσον συνεχίσει νὰ κινεῖται μὲ τοὺς ἴδιους ἐξαντλητικοὺς ρυθμούς». Ὁ συντάκτης τοῦ «ρεπορτὰζ» συνεργάζεται σήμερα σὲ διεύθυνση τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς. Καὶ δὲν ἦταν τὸ μόνο «ρεπορτάζ»... 

Ἡ δράση τῶν «δελφίνων» καὶ ἡ διαδοχολογία  συνεχιζονται λοιπὸν καὶ ἐπὶ τοῦ σημερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Εἶναι ἡ πρώτη φορά, μετὰ ἀπὸ δέκα χρόνια, ποὺ τὰ ΜΜΕ δίνουν τόσο μεγάλη ἔκταση στὸ θέμα. Τὸ ἐκκλησιαστικὸ ρεπορτὰζ ξύπνησε ἀπὸ τὴν διάρκειας δέκα ἐτῶν  χειμέρια νάρκη του. Οἱ παλαιοὶ ἐκκλησιαστικοὶ συντάκτες, ποὺ ἐτεροαπασχολοῦνταν, γίνονται πάλι χρήσιμοι...

Οἱ λεγόμενοι «δελφίνοι» εἶναι γνωστοὶ στοὺς παροικοῦντας στὴν Ἱερουσαλήμ. Εἶναι τόσο μικρὴ ἡ συγκεκριμένη κοινότητα τῶν Ἱεραρχῶν, ποὺ ὅλα γίνονται ἀντιληπτά. Στὸ ἐκκοσμικευμένο πλαίσιο ποὺ ἡ Ἐκκλησία πορεύεται, ὅσοι ἔχουν τὴ φιλοδοξία νὰ ψηφιστοῦν Ἀρχιεπίσκοποι κάνουν αἰσθητὴ τὴν παρουσία τους μὲ διάφορους τρόπους. Ἡ ἕως τώρα δράση τους εἶναι σὲ ἐπίπεδο ἄρθρων, συνεντεύξεων, ὁμιλιῶν στὴν Ἱεραρχία, καὶ κοινωνικῶν ἐπισκέψεων σὲ Μητροπολίτες, μὲ διάφορες αἰτίες. Ὅμως ἡ μεγάλη εὐκαιρία τους δόθηκε μὲ τὸ λάθος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου νὰ συμφωνήσει μὲ τὸν Πρωθυπουργὸ σὲ θέματα ποὺ πλήττουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.

Μὲ τὴν συμφωνία Τσίπρα – Ἱερωνύμου δόθηκε ἡ οὐσιαστικὴ ἐκκίνηση τοῦ ἀγώνα δρόμου, ποὺ ἔχει ἔπαθλο τὸν ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο. Μερικοὶ ὑποψήφιοι ἀναπτύσσουν ἤδη μεγάλη ταχύτητα καὶ δείχνουν βιασύνη νὰ προηγηθοῦν στὴν κούρσα. Κάνουν λάθος. Ὁ ἀγώνας δὲν εἶναι ταχύτητος, ἀλλὰ μαραθώνιος. Σὲ αὐτὸν ἡ ἀντοχὴ μετράει, ἡ ταχύτητα χρειάζεται λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ τέρμα.

Ὅσοι περιορίζονται στὶς δημόσιες σχέσεις ἐπίσης κάνουν λάθος. Τὸ κριτήριο τῶν Μητροπολιτῶν ποὺ θὰ ψηφίσουν δὲν θὰ εἶναι πόσα χιλιόμετρα διήνυσε ὁ κάθε ὑποψήφιος, ἢ πόσα μέσα μεταφορᾶς χρησιμοποίησε. Τὸ κριτήριο τῆς ἐκλογῆς τοῦ ἑπόμενου Ἀρχιεπισκόπου θὰ πρέπει νὰ εἶναι ποιός  θά ἔχει κύρος, γνώση, ἐντιμότητα, γενναιότητα καὶ ἱκανότητα νὰ ἀντέξει στὸν κλύδωνα καὶ νὰ ἀντιμετωπίσει τὶς προκλήσεις τῆς ἐποχῆς καὶ τὶς ἐπιθέσεις κατὰ τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Ὑποσχέσεις οἱ ἄλλοι Μητροπολίτες, ὅτι θὰ τοὺς ψηφίσουν γιὰ Ἀρχιεπισκόπους, δίδουν στοὺς «δελφίνους», ἀλλὰ οἱ σωφρονέστεροι ἀπὸ αὐτοὺς γνωρίζουν ὅτι δὲν ἔχουν βάση. Ἡ πικρὴ ἐμπειρία τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου στὴν πρὸ δεκαετίας ἀρχιεπισκοπικὴ ἐκλογὴ ἀποτελεῖ ἁπτὴ ἀπόδειξη τῆς ἀξίας τῶν ὑποσχέσεων τῶν Μητροπολιτῶν.

Γιὰ τὴν προσεχῆ ἀρχιεπισκοπικὴ ἐκλογὴ εἶναι πάντως λυπηρὸ ὅτι ἡ Ἱεραρχία δὲν ἔχει πολλὲς γενικοῦ κύρους καὶ καθολικῆς ἀναγνώρισης προσωπικότητες. Εἶναι λυπηρὸ γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὅτι ὁρισμένοι Ἱεράρχες μὲ πολλὰ τυπικὰ προσόντα ἔχουν ἀπογοητεύσει στὰ ποιμαντικὰ καὶ ἐκκλησιαστικά τους καθήκοντα. Ἡ ἔλλειψη σημαντικῶν προσωπικοτήτων στὴν Ἐκκλησία ὀφείλεται στὸ ὅτι οἱ ἐκλόγιμοι γιὰ Μητροπολίτες κληρικοὶ δὲν εἶναι ἀρκούντως ὑψηλοῦ ἐπιπέδου καὶ ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἐκλέγονται οἱ καλύτεροι. Τὰ παραδείγματα πολλά. Ἡ εὐθύνη γιὰ τὸ ἐπίπεδο τῶν Μητροπολιτῶν βαρύνει τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὰ ἄλλα μέλη τῆς Ἱεραρχίας, ποὺ τοὺς ψηφίζουν.

Ἡ πρόσφατη ὁμόφωνη ἀντίθεση τῆς Ἱεραρχίας στὴ συμφωνία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μὲ τὸν πρωθυπουργὸ Ἀλ. Τσίπρα εἶναι μία ἀχτίδα ἐλπίδας. Ἡ δοκιμασία μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει τοὺς Ἱεράρχες σὲ μίαν ἐκκλησιαστικὴ ὑπέρβαση. Ὅμως ἡ ἐπιδειχθεῖσα ἀποφασιστικότητά τους θὰ δοκιμασθεῖ πραγματικὰ σὲ μίαν ἁπτὴ ἐνέργεια σὲ βάρος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὴν κυβέρνηση ἢ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο.

Τὸ συμπέρασμα εἶναι ὅτι παρὰ τὸ ὅτι δημοσιογραφικὰ ὑπάρχει δίψα γιὰ ἱστορίες μὲ ἀρχιεπισκοπικοὺς «δελφίνους», ἀκόμη εἶναι πολὺ νωρὶς γιὰ τὸν ὀνοματικὸ προσδιορισμό τους. Πέραν τῶν προβαλλομένων σήμερα θὰ ὑπάρξουν καὶ ἄλλοι, ποὺ οἱ ἐξελίξεις θὰ τοὺς ἀναδείξουν. Ὁ ἀρχιεπισκοπικὸς θρόνος ἔχει γόητρο καὶ κύρος, ἀλλὰ ἔχει καὶ πολλὲς σκοτοῦρες. Ὅσο οἱ δοκιμασίες θὰ αὐξάνονται τόσο καὶ τὰ κριτήρια γιὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἐλπίζεται ὅτι θὰ γίνονται αὐστηρότερα. Βεβαίως τὸ γεγονὸς παραμένει ὅτι ἡ δελφινολογία ἐπὶ τοῦ παρόντος εἶναι κενὴ περιεχομένου.

θρησκευτικὰ