Ὅπως εἶναι γνωστὸ αὐτὲς τὶς ἡμέρες μέ τήν εἴσοδό μας στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, σὲ ὁλόκληρη σχεδὸν τὴν πατρίδα μας, ὀργανώνονται καρναβαλικὲς-νεοειδωλολατρικὲς ἐκδηλώσεις. Σίγουρα ἡ νεοειδωλολατρεία εἶναι στενὰ συνυφασμένη μὲ τὰ καρναβάλια, διότι οἱ ἀποκριάτικες ἐκδηλώσεις δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἐπιβίωση παγανιστικῶν τελετῶν καὶ ἐθίμων μὲ τὴν μάσκα τῆς παράδοσης. Πολλὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις (π.χ. στὴν Κοζάνη) εἶναι ἐμποτισμένες μὲ παγανιστικὰ ἔθιμα ποὺ προβάλουν τὴν ἀνηθικότητα (γονιμότητα κατὰ τοὺς παγανιστές), τὴν αἰσχρότητα (τραγούδια μὲ αἰσχρὰ ὑπονοούμενα), τὴν θηλυπρέπεια (ἄνδρες οἱ ὁποῖοι ντύνονται γυναῖκες, π.χ. ἔθιμο νύφης).
Δυστυχῶς ὅμως, παρατηροῦνται κι ἄλλου εἴδους καρναβαλικὲς ἐκδηλώσεις ἐπηρεασμένες αὐτὴ τὴ φορὰ ἀπὸ τὴν Ἑσπερία καὶ τὸ παγανιστικό halloween, ὅπως τὸ μεγάλο καρναβάλι τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν. Μὲ τὴν φενάκη βέβαια τοῦ φραγκικοῦ-εὐρωπαϊκοῦ τρόπου διασκεδάσεως, ἐπέρχονται πολλὰ δεινά. Οἱ συμμετέχοντες εἶναι χιλιάδες ἀπὸ κάθε ἡλικία καὶ ἰδιαιτέρως τὴν νεανική, οἱ ὁποῖοι συρρέουν κάθε χρόνο στὸ καρναβάλι τῆς Πάτρας. Μετὰ τὴν καρναβαλικὴ παρέλαση ὅπου ἐξευτελίζονται θεσμοὶ ἀλλὰ καὶ ἡ ἴδια ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος, ἀκολουθοῦν party ὅπου «κώμοις καὶ μέθαις, κοῖτας καὶ ἀσελγείαις». Τὸ πλέον λυπηρὸ γεγονὸς εἶναι....
οἱ χιλιάδες ἐκτρώσεις ποὺ παρατηροῦνται μετὰ τὸ πέρας τοῦ καρναβαλιοῦ, παίρνοντας τὴ μορφὴ μίας νέας γενοκτονίας γιὰ τὴν πατρίδα μας.
Πολλοὶ προφασίζονται ὅτι μέσα ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις προβάλλεται ἡ παράδοση τοῦ τόπου, ὁ κόσμος διασκεδάζει, φεύγει ἀπὸ τὰ προβλήματα καὶ τὰ παιδιὰ ψυχαγωγοῦνται. Ἂν παρατηρήσουμε ὅμως τὴν ρωμαίικη παράδοσή μας ἡ ὁποία εἶναι καὶ ἡ αὐθεντική, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν δῆθεν παράδοση ποὺ ὑποστηρίζουν οἱ νεοειδωλολάτρες καὶ παγανιστὲς μὲ τὴν ἀναβίωση τῶν ἀρχαιοελληνικῶν αὐτῶν ἐθίμων, θὰ διαπιστώσουμε τὴν ἀλήθεια. Ἡ Ἑλληνορθόδοξη παράδοση (ἀρχαία Ἑλλάδα - Ρωμανία) μαρτυρεῖ ὅτι οἱ μέρες τοῦ Τριωδίου ποὺ διανύουμε εἶναι περίοδος ἡσυχίας, περισσυλογῆς, μετανοίας, ἐγκλεισμοῦ καὶ ὄχι ξέφρενης καὶ ἁμαρτωλῆς ἐξωστρέφειας.
Ἂς θυμηθοῦμε τοὺς προγόνους μας καὶ ἰδιαιτέρως τοὺς πρόσφυγες ἀπὸ τὴν ἁγιοτόκο Καππαδοκία ποὺ μέχρι σήμερα προσφέρει τὰ ἄνθη της, ὅπως ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης• θὰ θυμηθοῦμε τότε τὰ ἀλάδοτα καὶ τριήμερα ποὺ ἔκαναν ἀπὸ τὸν μικρότερο ὡς τὸν μεγαλύτερο.
Ἡ Ρωμαίικη παράδοσή μας δὲν ἀπορρίπτει τὴν ψυχαγωγία ἀλλὰ τὴν ἐπιζητεῖ μέσα ἀπὸ τὴν ἐπιστροφὴ στὶς ρίζες μας καὶ τὸν πολιτισμό μας, ὅπως τὰ παραδοσιακὰ πανηγύρια στὶς μνῆμες τῶν ἁγίων, τὸ πασχαλινὸ γλέντι κ.ἂ. πού σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς δαιμονολατρικὲς διασκεδάσεις τῶν καρναβαλιῶν, ψυχαγωγεῖ ἀληθινὰ τὸν ἄνθρωπο φέρνοντάς τον σὲ κοινωνία μὲ τοὺς ὑπολοίπους ἀδελφούς του καὶ ὄχι ἐξευτελίζοντάς τον.
Ἂν θέλουμε νὰ λεγόμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἂς φερθοῦμε ὅπως διδάσκουν οἱ Ἕλληνες Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας κι ἂς ἀπέχουμε ἀπὸ αὐτὰ τὰ εἰδωλολατρικὰ μιάσματα.
Ῥωμαίικο Ὁδοιπορικό
Ειλικρινά δεν μπόρεσα ποτέ στην ζωή μου να καταλάβω τι στην ευχή βρίσκουν και "χαίρονται" οι μετέχοντες σε αυτά τα γελοία καρναβάλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ένα και μοναδικό καρναβάλι που παρακολούθησα ως θεατής στην Πάτρα ήταν το 1993, ως πρωτοετής φοιτητής στην πόλη αυτή.
Πραγματικά αισθάνθηκα τόσο πολύ την κενότητα και την ανοησία του όλου πράγματος, ώστε δεν ξαναπάτησα το πόδι μου σε αυτή την γελοιότητα.
Εκείνη την εποχή δεν ήμουν συνειδητοποιημένος Ελληνορθόδοξος....παρόλα αυτά όμως ένιωθα ότι "κάτι" δεν πήγαινε καλά στην ατμόσφαιρα του καρναβαλιού.
Είχα αρχίσει από τότε να βλέπω και να συνειδητοποιώ την παρακμή και την κατάπτωση της Πατρίδας μας σε όλους τους τομείς και πραγματικά απορούσα για το πώς είναι δυνατόν οι συμπατριώτες μου να ξεφαντώνουν ανέμελοι ενώ η Πατρίδα τους χανόταν.
Τα χρόνια πέρασαν, η παρακμή και η κατάπτωση της Πατρίδας συνεχίστηκαν, αλλά οι νεοέλληνες...σταθεροί στο ξεφάντωμα και στην γελοιότητα !!
Αυτή η ψεύτικη εικόνα δήθεν χαράς και δήθεν ανεμελιάς που προβάλλεται στα καρναβάλια την στιγμή που το Γένος και η Πατρίδα χάνονται, πραγματικά μου προκαλεί αηδία.
Όσο για την γνωστή ανοησία - που προβάλλουν ως δικαιολογία - ότι δήθεν "ξεχνάμε για λίγο τα προβλήματα", να τους θυμίσουμε ότι Δόξα τω Θεώ στην Παράδοσή μας έχουμε πλείστες Εθνικοθρησκευτικές Εορτές και πανηγύρεις...ειλικρινά δεν χρειαζόμαστε τα καρναβάλια τους για να "ξεχάσουμε" !!
Αυτή την απορία είχα και εγώ, πώς αυτοί οι άνθρωποι που συμμετέχουν στίς καρναβαλικές εκδηλώσεις χαίρονται και διασκεδάζουν με αυτά τα πράγματα! Τελικά την απάντηση την βρήκα έστω καί καθυστερημένα. Όσο ο άνθρωπος ήταν στόν παράδεισο η ψυχή του ήταν γεμάτη Θεό, με την πτώση η ψυχή έμεινε γυμνή από τη χάρη του Θεού! έμεινε κενή! Ε, αυτό το κενό προσπαθεί από τότε να γεμίσει ο άνθρωπος.Αλλά αυτό το κενό γεμίζει μόνο με το Θεό, με τίποτα άλλο.
Διαγραφή