18 Νοε 2016

Ποιὸς θυμᾶται τοὺς Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου;



Ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, οὐσιαστικὰ αἰῶνες σὲ πολλὲς περιοχὲς στὸν Εὐρωπαϊκὸ χῶρο, τὰ προβλήματα τῶν μειονοτήτων, εἶναι ἀναμφισβήτητα ὑπαρκτὰ καὶ ἔντονα.  Στὴ χρονικὴ φάση ποὺ διανύουμε, παρατηρεῖται μία συνεχῶς αὐξανόμενη ἔνταση στὸν τομέα τῶν διεκδικήσεων τῶν αὐτονόητων δικαιωμάτων . Οἱ πολιτικές, κοινωνικὲς καὶ οἰκονομικὲς ἐξελίξεις, στὴν περιοχὴ τῆς Κεντρικῆς καὶ Ἀνατολικῆς Εὐρώπης, καθὼς καὶ στὸ χῶρο τῆς Χερσονήσου τοῦ Αἵμου, ἔφεραν (ξανὰ) στὸ προσκήνιο ἕνα πρόβλημα, τὸ ὁποῖο στὴν πραγματικότητα δὲν εἶχε ποτὲ διευθετηθεῖ καὶ ἐπιλυθεῖ: τὸ ζήτημα τῆς προστασίας τῆς ταυτότητας, ἀλλὰ καὶ τῆς ἴδιας τς ὕπαρξης τῶν μειονοτικῶν πληθυσμῶν. Ἐξάλλου, στὸν Εὐρωπαϊκὸ χῶρο, καὶ ἰδιαίτερα στὴ Βαλκανικὴ χερσόνησο, ὅπου οἱ ἐδαφικὲς καὶ πληθυσμιακὲς ἀνακατατάξεις ἀποτελοῦν πολιτικὴ καὶ πρακτικὴ αἰώνων, εἶναι ἀναμενόμενο τὸ φαινόμενο αὐτὸ νὰ....

παρουσιάζεται πολὺ πιὸ ἔντονο καὶ διαρκές. 

Στὶς περισσότερες χῶρες, ἰδιαίτερά τα τελευταῖα χρόνια, ὅπου ἀναπτύσσεται μιὰ ἔντονη δραστηριότητα γιὰ τὰ μειονοτικὰ ζητήματα ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ κεντρικὰ σημεῖα ἀναφορᾶς τῆς κοινωνικῆς, πολιτικῆς καὶ πολιτισμικῆς ἱστορίας τοῦ τόπου, ἂν καὶ δείχνουν θεωρητικὰ θέληση καὶ πρόθεση γιὰ τὴν ἀντιμετώπισή τους, δὲν προχωροῦν σὲ οὐσιαστικὴ ἐπίλυση τῶν προβλημάτων τους. 
Ἡ χαρακτηριστικότερη περίπτωση στὴν περιοχὴ μας εἶναι τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ τῆς Ἀλβανίας.  To ζήτημα τῆς Ἑλληνικῆς μειονότητας στὴν Ἀλβανία, τῆς ἐπίλυσης τῶν προβλημάτων τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ, θὰ πρέπει λαμβάνει ὑπ’ ὄψην τὰ δικαιώματά του ὅπως διαμορφώνονται τόσο ἀπὸ τὴν ἐφαρμογὴ διεθνῶν συνθηκῶν καὶ τὶς τοπικὲς νομικὲς καὶ ἄλλες ρυθμίσεις, ὅσο καὶ ἀπὸ τὶς κοινωνικὲς καὶ τὶς πολιτικὲς συνθῆκες. Ἰδιαίτερα ὅμως θὰ πρέπει νὰ γίνει σεβαστὴ ἡ παρουσία τῶν Ἑλλήνων ὡς αὐτοχθονης ἐθνικῆς ὁμάδας μὲ τὰ ἀντίστοιχα δικαιώματα, τὰ ὁποῖα παραβιάζονται συνεχῶς ἀπὸ τὸ ἀλβανικὸ κράτος (ἰδιοκτησίες, γλώσσα, ἐκπαίδευση, θρησκεία, συμμετοχὴ στὸν πολιτικὸ βίο, κλπ), κράτος τὸ ὁποῖο εἰσάγει στὶς ἑλληνοαλβανικὲς σχέσεις τὸ ζήτημα τῶν Τσάμηδων, τῶν συνεργατῶν τῶν Ναζί, ἀπαιτώντας ἀπίστευτα καὶ ἀνύπαρκτα δικαιώματα! 

1 σχόλιο:

  1. Απευθύνομαι τόσο προς το γράψαντα, κ. Μαλκίδη, όσο και όσους διαβάζουν.

    Η νεογενιτσαρική προσέγγιση της Αλβανικής εθνικιστικής προπαγάνδας, βάλλει κατά των Αρβανιτών που κατοικούν στην Ελλάδα και των "Βορειοηπειρωτών", που αποτελούν Αρβανίτες που δεν έχουν ακόμα εκδιωχθεί από τα πατρογονικά τους εδάφη.

    Είναι εντυπωσιακό ότι δεν έχει προσεγγιστεί αυτό το ζήτημα έτσι. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι όπως Πόντιοι που έχουν απομείνει στον Πόντο με τους παλινοστούντες Πόντιους έχουν κοινή ρίζα. Αντίστοιχα, οι Αρβανίτες, τόσο όσοι προήλθαν από το "ρεύμα Λιόση" το μεσαίωνα, όσο και όσοι προήλθαν από την καταστροφή της Σουλιωτικής Συμπολιτείας από τα τζιχαντιστικά στρατεύματα στις αρχές του 19ου αιώνα, όπως και όσοι 'Αρναβούτηδες' ήρθαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών από τη Μικρασία έχουν κοινή ρίζα.

    Η αλβανική εθνικιστική προπαγάνδα "προσεταιρίζεται" τη σουλιώτικη και αρβανιτικη ιστορία (!), τους αρβανίτικης καταγωγής Έλληνες, διώκωντας ταυτόχρονα (όπως κατέστρεψε το Σούλι) τους τελευταίους εναπομείναντες Αρβανίτες από τη βόρειο Ήπειρο. Πρόκειται περί οξύμωρου που πρέπει να τονιστεί, αφού οι εθνικιστές νεογενίτσαροι των Τιράνων αυτοαναιρούνται!

    ΣΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.