Ἐκτενὲς νορβηγικὸ ρεπορτὰζ γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος

«Τὸ Ἅγιον Ὅρος εἶναι τὸ πνευματικὸ κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ μοναστικὴ πολιτεία καὶ χερσόνησος τῆς Μακεδονίας εἶναι ἕνας βαθύτατα πνευματικὸς τόπος, πλήρης σημείων καὶ θαυμαστῶν γεγονότων», ἀναφέρει ἡ ἐφημερίδα «Dagen»

Μὲ τίτλο: «Θαύματα στὸ τελευταῖο προπύργιο τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας», ἡ καθημερινὴ ἐφημερίδα «Dagen» τῆς Νορβηγίας, δημοσιεύει πολυσέλιδο ἀφιέρωμα – ὕμνο στὴ μοναστικὴ πολιτεία τοῦ Ἁγίου Ὅρους. «Ἀπαράλλακτο γιὰ περισσότερα ἀπὸ 1.000 χρόνια. Συχνὰ ἀπροσπέλαστο στὸ γενικὸ κοινό. Τὸ Ἅγιον Ὅρος εἶναι τὸ πνευματικὸ κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ μοναστικὴ πολιτεία καὶ χερσόνησος τῆς Μακεδονίας εἶναι ἕνας βαθύτατα πνευματικὸς τόπος, πλήρης σημείων καὶ θαυμαστῶν γεγονότων», ἀναφέρει στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ ἀφιερώματος ὁ ἀρχισυντάκτης τῆς ἐφημερίδας Bjorn Olav Hammerstad, ἐπισημαίνοντας μὲ νόημα:

«Δὲν ἐπιχειροῦμε μὲ αὐτὸ τὸ ἀφιέρωμα νὰ τεκμηριώσουμε θαύματα. Διηγούμαστε ἁπλῶς, λίγες ἀπὸ....

τὶς συγκλονιστικὲς ἱστορίες ποὺ συνδέονται μὲ τὸν βίο τῆς πνευματικῆς αὐτῆς χερσονήσου».

Ἡ ἐφημερίδα Dagen κυκλοφορεῖ ἀπὸ τὸ 1919 στὸ Μπέργκεν καὶ εἶναι καθημερινή, ἐνῶ ἔχει καὶ διαδικτυακὴ ἔκδοση. Ὁ διευθυντὴς ἔκδοσης, Vebjorn Selbekk, εἶναι ἕνας ἀφοσιωμένος ὑπέρμαχος τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου καὶ εὐρέως ἀναγνωρισμένος δημόσιος συζητητὴς στὴν Νορβηγία. 

Τὸν περασμένο Μάιο ὁ δημοσιογράφος τῆς ἐφημερίδας Oystein Lid, ὁ ὁποῖος εἶναι Ὀρθόδοξος, ἐπισκέφτηκε τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ κατέγραψε τὶς ἐντυπώσεις του, ἀπὸ τὶς Μονὲς ποὺ ἐπισκέφτηκε, ὅπου συνάντησε καὶ ἕναν συμπατριώτη του μοναχὸ ὀνόματι Πρόδρομο.

«Σήμερα ἡ «Αὐτόνομη Μοναστικὴ Πολιτεία τοῦ Ἁγίου Ὅρους» εἶναι ἡ μόνη πολιτεία ὅπου το λάβαρο τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας –ὁ χαρακτηριστικὸς δικέφαλος ἀετὸς- μπορεῖ ἀκόμη νὰ ἰδωθεῖ νὰ κυματίζει στὸν ἄνεμο, στὰ ἄκρα τῆς ἐπίσημης σημαίας» σημειώνει μεταξὺ ἄλλων στὸ κείμενό του, ὁ Νορβηγὸς δημοσιογράφος.

Σήμερα οἱ Ὀρθόδοξοι στὴν Νορβηγία, ἀγγίζουν τοὺς 18.000 καὶ σὲ αὐτοὺς περιλαμβάνονται ντόπιοι, Ρῶσοι, Σέρβοι κ.α. ἀλλὰ καὶ Ἕλληνες ποὺ ζοῦν καὶ ἐργάζονται μόνιμα στὴ χώρα. Τὸ ὀρθόδοξο ἑλληνικὸ ποίμνιο ὑπάγεται στὴν μητρόπολη Σουηδίας καὶ Σκανδιναβίας ποὺ ἑδρεύει στὴν Στοκχόλμη ἐνῶ ἡ Νορβηγικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὑπάγεται στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινούπολης, μέσω τῆς Ἐξαρχίας στὸ Παρίσι.

Ὁλόκληρό το ἀφιέρωμα τῆς ἐφημερίδας «Dagen» γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος, ἔχει ὡς ἑξῆς (εὐχαριστοῦμε τοὺς Oystein Lid καὶ τὸν Παναγιώτη Παῦλο γιὰ τὴν μετάφραση): 

Τὸ Θαυμαστὸ Τελευταῖο Προπύργιο τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας

Στὰ τέλη Μαΐου χορηγήθηκε σὲ 10 Νορβηγοὺς ἀκρόαση στὸ Ἅγιον Ὅρος, τὸ τελευταῖο ἀπομεινάρι τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Οἱ μοναχοὶ ποὺ διαβιοῦν ἐδῶ διηγοῦνται θαυμαστὰ κι ἐξαίσια γεγονότα ὡς ἀναπόσπαστο κομμάτι τῆς καθημερινῆς ζωῆς.

Τὸ Ἅγιον Ὅρος ἔχει ἀποκληθεῖ ὡς αὐτὸς ὁ τόπος στὸν πλανήτη γῆ, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐλάχιστα ἀλλάξει στὸ διάβα τῶν αἰώνων. Οἱ Ὀρθόδοξοι μοναχοὶ ποὺ διαμένουν ἐδῶ ζοῦν ὅπως ἀκριβῶς καὶ κατὰ τοὺς μεσαιωνικοὺς χρόνους, μὲ προσευχὴ καὶ ἐργασία.Ἔρχονται γιὰ νὰ ἀφιερώσουν τὴν ζωὴ τοὺς ἐξ ὁλοκλήρου στὸν Θεὸ καὶ τὸ τελευταῖο ποὺ ἐπιθυμοῦν εἶναι ἡ δύσβατη αὐτὴ χερσόνησος νὰ μετατραπεῖ σὲ τουριστικὴ ἀτραξιόν. Ὡστόσο, ἡ μοναστικὴ πολιτεία τῆς βόρειας Ἑλλάδας ἀσκεῖ ἀξιοσημείωτη ἕλξη σὲ ἀνθρώπους ἄπ? ὅλο τὸν κόσμο.

Ὅταν, τὸ 2009, τὸ διάσημο τηλεοπτικὸ μαγκαζίνο «60 minutes» τοῦ CBS αἰτήθηκε ἄδεια προκειμένου νὰ ἔρθει καὶ νὰ ἑτοιμάσει ἕνα θέμα στὸ Ἅγιον Ὅρος, ἡ ἀπάντηση ἦταν κατηγορηματικὰ ἀρνητική. Χρειάστηκαν δύο χρόνια διαπραγματεύσεων προτοῦ τελικὰ ἕνα ἀπὸ τὰ Μοναστήρια δώσει θετικὴ ἀπόκριση. Δὲν ἦταν λοιπὸν χωρὶς φόβο καὶ ρίγος ἡ στιγμὴ ποὺ ὁ ρεπόρτερ τῆς «Dagen» πάτησε τὸ πόδι του στὴ Δάφνη, κι ἐν συνεχεία στὶς Καρυές, τὸ διοικητικὸ κέντρο τοῦ Ἄθωνα, προτοῦ κατευθύνει τὰ βήματά του πρὸς τὸ ἀρχαῖο μοναστήρι τῶν Ἰβήρων.

Τὸ δάσος στὶς δύο πλευρὲς τοῦ μονοπατιοῦ μοιάζει μὲ ζούγκλα. Ἄγρια ἐδώδιμα μπιζέλια, ἄνηθος καὶ ρίγανη ἀναπτύσσονται σὲ διάφορα σημεῖα. Ἔξαφνα, διαπιστώνουμε τὴν θαυμάσια εὐωδία θυμιάματος – μυρωδιὰ εὔκολα ἀναγνωρίσιμη ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Θεία Λειτουργία.

Ὡστόσο, εἴμαστε ἐδῶ, στὴν μέση τοῦ δάσους, καὶ κανεὶς δὲν αἰωρεῖ τὸ θυμιατό...

- Μικρὰ σημεῖα καὶ θαυμάσια σὰν αὐτὸ συμβαίνουν διαρκῶς ἐδῶ στὸν Ἄθωνα, λέει ὁ Παναγιώτης Παῦλος, ἐρευνητὴς τῆς Φιλοσοφίας στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Ὄσλο καί, ἐπὶ τοῦ παρόντος, ὁ ὁδηγὸς μας ἐδῶ. Δὲν εἴμαστε μακριὰ ἀπὸ τὸ κελὶ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου (1924-1994), ὁ ὁποῖος θεωρεῖται ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον διακεκριμένους πνευματικὰ ἄνδρες τῆς μοναστικῆς χερσονήσου. Ἐνόσω ζοῦσε χιλιάδες ἄνθρωποι ἔρχονταν νὰ τὸν ἐπισκεφθοῦν, διαβαίνοντας αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ μονοπάτι. Θεραπεύονταν ἀπ’ ὅλα τα εἴδη ἀσθενειῶν, ἀπαλλάσσονταν ἀπὸ δαιμονικὲς δυνάμεις καὶ λάμβαναν πνευματικὴ καθοδήγηση. Λέγεται ὅτι καὶ ἡ παρουσία του μόνον μποροῦσε νὰ μεταβάλλει τὶς καρδιὲς τῶν προσκυνητῶν, οἱ ὁποῖοι προσέρχονταν νὰ τὸν συναντήσουν, καὶ νὰ τοὺς ἑλκύει πρὸς τὸν Χριστό.

Ὁ Παναγιώτης ἦταν καὶ ὁ ἴδιος ἕνας ἀπὸ τοὺς πάμπολλους ἀνθρώπους ποὺ ἦρθαν νὰ ἐπισκεφθοῦν τὸ κελὶ τοῦ Ἁγίου στὸ δάσος, καὶ εἶναι φίλος του μοναχοῦ ποὺ σήμερα ζεῖ ἐδῶ – του πατρὸς Ἀρσενίου.

- Χριστὸς Ἀνέστη! ἀναφωνεῖ ὁ Παναγιώτης καὶ σύντομα ἕνας ἄνδρας μὲ μακριὰ γενιάδα ἐμφανίζεται στὴν πόρτα τῆς εἰσόδου. Ὁ π. Ἀρσένιος χαιρετᾶ ἔνθερμα τὸν παλαιὸ φίλο του καὶ τοὺς Νορβηγοὺς μὲ εὐγένεια, προτοῦ τοὺς διηγηθεῖ λίγες ἀπὸ τὶς πολυάριθμα γεγονότα θαυμαστῶν σημείων τὰ ὁποῖα ἔχουν συμβεῖ ἀκριβῶς ἐδῶ, στὸ κελλί του. Ἕνα φαινόμενο τὸ ὁποῖο ὁ πατὴρ Ἀρσένιος μᾶς ἀναφέρει, εἶναι ἡ ἱκανότητα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου νὰ γνωρίζει τί ἐπρόκειτο οἱ ἐπισκέπτες νὰ τὸν ρωτήσουν, προτοῦ οἱ ἴδιοι ἀνοίξουν τὰ στόματά τους.

- Κάποτε, ἦρθε στὸ Ἅγιον Ὅρος ἕνας δικηγόρος. Δὲν πίστευε τὶς ἱστορίες γιὰ τὸν γέροντα Παΐσιο καὶ ἀποφάσισε νὰ τὸν θέσει σὲ δοκιμασία.Σχεδίασε νὰ τοῦ συστηθεῖ ὡς γιατρός, ἀντὶ γιὰ δικηγόρος. Ὅταν ἔφθασε, λοιπόν, στὴν εἴσοδο ἔτυχε νὰ περιμένει ἤδη μιὰ ὁμάδα 50 ἀνθρώπων ποὺ εἶχαν ὅλοι ἔρθει γιὰ νὰ δοῦν τὸν Ἅγιο. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἄνοιξε τὴν πόρτα, κοίταξε τὸν δικηγόρο κατάματα καὶ τοῦ εἶπε: ‘Νὰ φύγεις, καὶ νὰ πάρεις καὶ τὰ ψέμματά σου μαζί σου στὴν αἴθουσα τοῦ δικαστηρίου’. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ποτὲ δὲν ἀμφέβαλε ξανά, λέει ὁ πατὴρ Ἀρσένιος.

Ἡ μορφὴ τῆς Χριστιανοσύνης ποὺ διατηρεῖται στὸν Ἄθωνα ἔχει μᾶλλον μοναδικὴ ἱστορία. Ὕστερα ἀπὸ τὴν πτώση τῆς πρωτεύουσας τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας στὸν κατοχικὸ Μουσουλμανικὸ στρατὸ τὸ 1453, τὸ Ὅρος Ἄθως κατέστη τὸ τελευταῖο ἀπομένον προπύργιο τοῦ Imperium Romanum. Ἤδη, κατὰ τὸ ἔτος 972 εἶχε ἑδραιωθεῖ μιὰ αὐτοδιοίκητη μοναστικὴ πολιτεία ἐντός της αὐτοκρατορίας ἀπὸ τὸν Αὐτοκράτορα Ἰωάννη Τσιμισκὴ τὸν 1ο. Σήμερα, ἡ «Αὐτόνομη Μοναστικὴ Πολιτεία τοῦ Ἁγίου Ὅρους» εἶναι ἡ μόνη πολιτεία ὅπου το λάβαρο τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας –ὁ χαρακτηριστικὸς δικέφαλος ἀετὸς- μπορεῖ ἀκόμη νὰ ἰδωθεῖ νὰ κυματίζει στὸν ἄνεμο, στὰ ἄκρα τῆς ἐπίσημης σημαίας.

Σήμερα τὸ Ὅρος Ἄθως θεωρεῖται ὡς τὸ πνευματικὸ κέντρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Στὰ 20 λειτουργικῶς ἐνεργὰ μοναστήρια του διαμένουν κάπου 2.000 μοναχοί, ἔχοντας ἀφιερώσει τὶς ζωές τους στὴν προσευχὴ ὑπὲρ ὅλου τοῦ κόσμου.

– Ὁ λόγος ποὺ βρίσκουν οἱ μοναχοὶ πίσω ἀπὸ τὴν μοναστικὴ κλήση τοὺς εἶναι τὰ λόγια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸ Εὐαγγέλιο (Κατὰ Ματθαῖον, 19). Ἀφοροῦν ἕνα βίο μοναχικὸ χάριν τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, καὶ προσκαλοῦν τὸν ἄνθρωπο νὰ πωλήσει τὰ ὑπάρχοντά του, νὰ δωρήσει στοὺς πτωχοὺς καὶ νὰ ἀκολουθήσει τὸν Χριστό, λέει ὁ πατὴρ Γιοχάννες, ὁ ἱερέας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου, στὸ Ὄσλο τῆς Νορβηγίας, καὶ πνευματικὸς ὁδηγὸς τῶν μελῶν τῆς ὁμάδας.

Κατὰ τὴν παραμονή μας στὸ Ἅγιον Ὅρος, διαμένουμε εἴτε σὲ τρίκλινα, εἴτε σὲ τετράκλινα, ἢ καὶ ὀκτάκλινα δωμάτια σὲ διαφορετικὰ μοναστήρια, καὶ συμμετέχουμε στὴν καθημερινὴ ζωὴ τῶν μοναχῶν. Οἱ ἀκολουθίες στὴν Ἐκκλησία ἀρχίζουν συχνὰ στὶς 3 τὸ πρωί, καὶ παρέχονται μόνον δύο γεύματα ἡμερησίως. Εἶναι ὅλα νηστήσιμα καὶ διαρκοῦν τὸ πολὺ πολὺ 10 λεπτά.

Οἱ προσκυνητὲς ἔχουν περισσότερο χρόνο γιὰ συζήτηση καὶ ἀλληλογνωριμία. Ὅλοι τους ἔχουν Λουθηρανικὸ ὑπόβαθρο. Δύο ἀπὸ αὐτούς, ὁ Lars Karlsoen καὶ ὁ Bjorn Skauen, ἔχουν ὑπάρξει ἀκόμη καὶ ἱερεῖς στὴν Κρατικὴ Λουθηρανικὴ Ἐκκλησία τῆς Νορβηγίας. Ἀρκετοὶ ἀπ’ αὐτοὺς ἀναζήτησαν καταφυγὴ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπ’ αὐτὸ ποὺ θεωροῦν ὡς αἵρεση, μοντερνισμὸ καὶ παγκόσμια ἐπιρροὴ ἐντός του Προτεσταντισμοῦ.

- Συνειδητοποίησα καὶ βίωσα ὅτι ἡ Νορβηγικὴ κρατικὴ Ἐκκλησία δὲν εἶχε πλέον χῶρο γιὰ μένα. Ὅταν εἶμαι ἐδῶ στὸν Ἄθωνα καὶ βλέπω τὸν πνευματικὸ πλοῦτο τῆς Ὀρθόδοξης παράδοσης δὲν μπορῶ νὰ σκεφθῶ πως ὁ Μαρτίνος Λούθηρος ἔκανε ἕνα τέτοιο μεγάλο σφάλμα, νὰ ἀποδιώξει τὸν μοναχισμό. Τὰ μοναστήρια εἶναι ἐγγύηση τοῦ ὀρθοῦ δόγματος, καὶ οἱ μοναχοὶ εἶναι ὑποδείγματα γιὰ τοὺς λαϊκούς, στὸ θέμα τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ὑπακοῆς, λέει ὁ Karlsoen.

– Τὴν πρώτη φορὰ ποὺ ἐπισκέφθηκα μιὰ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖτο σὲ μιὰ γλώσσα ποὺ δὲν καταλάβαινα. Ἀκόμη κι ἔτσι, τὴν αἰσθάνθηκα καὶ τὰ δάκρυα ἄρχισαν νὰ κυλοῦν, ἀναφέρει ὁ Thorleif Gronnestad.Μετεστράφη στὴν Ὀρθοδοξία πρὶν περισσότερα ἀπὸ 10 χρόνια, καὶ σήμερα διακονεῖ στὸ ἱερό, στὴν ἐκκλησία τῆς γενέτειράς του, στὸ Sandnes, κοντὰ στὸ Stavanger.

Παρόλα αὐτά, δὲν ἐξωραΐζουν τὴν κατάσταση στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Σὲ κάποια μέρη ἡ ὀργάνωση εἶναι ὑποτυπώδης, ἀλλοῦ ὑπάρχουν ζητήματα ἐθνικισμοῦ. Ἕνας ἀπὸ τοὺς προσκυνητές, ὁ Dag Markeng, διατυπώνει ἕνα ἐντυπωσιακὸ σχόλιο. 

–Οταν ἔγινα Ὀρθόδοξος, τὸ 1983, ὁ ἀνάδοχός μου μοῦ εἶπε κάτι τὸ ὁποῖο ἔχω διαπιστώσει ὅτι εἶναι ἀληθές. Δὲν θὰ εἶναι εὔκολο νὰ εἶσαι Ὀρθόδοξος – ἀλλὰ θὰ ἔχει ἀξία.

Ἕνα ἀπὸ τὰ πλουσιότερα καὶ πλέον ὄμορφα μοναστήρια, ἀπ’ ὅσα ἐπισκεφθήκαμε, λέγεται Βατοπέδι καὶ πρωτοθεμελιώθηκε τὸν 5ο αἰώνα μ.Χ. Χρυσὰ νομίσματα, ἐπιχρυσωμένα δισκοπότηρα καὶ θεαματικὴ ἐκκλησιαστικὴ τέχνη βρίσκονται παντοῦ ἐδῶ. Ἀλλὰ τὸ μοναστήρι αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ σπίτι ἑνὸς μεγάλου θησαυροῦ ποὺ δὲν εἶναι καμωμένος ἀπὸ χρυσό, ἀλλὰ ἀπὸ τρίχες καμήλας –διατηρημένος ἀπὸ τοὺς πρώτους χρόνους τῆς Χριστιανοσύνης. 

–Αυτή εἶναι ἡ Ζώνη τῆς Παναγίας, λέει ὁ μοναχὸς Εὐστάθιος. Σύμφωνα μὲ γραπτὲς μαρτυρίες καὶ πηγές, ἡ Ζώνη διαφυλάχθηκε στὰ Ἱεροσόλυμα μέχρι τὸ 400 μ.Χ.Ἀφοῦ ὑπῆρξε γιὰ ὁρισμένα χρόνια στὴν Κωνσταντινούπολη, δωρήθηκε στὸ μοναστήρι τοῦ Βατοπεδίου.

- Ἡ Ζώνη αὐτὴ δὲν ἐνήργησε θαύματα μόνον σὲ μιὰ ὁρισμένη ἱστορικὴ στιγμή, ἀλλὰ ἐνεργεῖ μέχρι ἀκριβῶς καὶ σήμερα. Κάθε δύο ἑβδομάδες περίπου, λαμβάνουμε μηνύματα ἀπ’ ὅλο τὸν κόσμο, ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν θεραπευθεῖ ἢ βοηθηθεῖ ἀφότου κατέφυγαν στὴν Ἁγία Ζώνη, διηγεῖται ὁ πατὴρ Εὐστάθιος.

Ὁ Ὀρθόδοξος ἰσχυρίζεται ὅτι, κατὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Θεὸς ἐνήργησε θαύματα ἀκόμη καὶ διαμέσου τῶν ἐνδυμάτων τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου (Πράξεις τῶν Ἀποστόλων 19: 12), τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ διαμέσου τῆς Ζώνης τῆς Θεοτόκου.Ὁ πατὴρ Εὐστάθιος παραπέμπει σὲ μιὰ σειρὰ ἀπὸ περίεργες ἱστορίες ποὺ σχετίζονται μὲ τὴν Ζώνη.Εἰδικά, ἔχουν βοηθηθεῖ ἄτεκνα ζευγάρια, ἐνῶ πολλὲς διαφορετικὲς παθήσεις ἔχουν ἐπίσης ἐξαλειφθεῖ.

–Ένας Ὀγκολόγος ἦλθε ἀπὸ τὴν Ἐλβετία γιὰ νὰ μᾶς δεῖ καὶ τοῦ δώσαμε λίγα μπουκαλάκια μὲ ἔλαιον. Ὁ ἴδιος δὲν πίστευε τὶς ἱστορίες ἀλλὰ ἤθελε νὰ βεβαιωθεῖ πειραματικά,καθὼς εἶχε ἀκούσει γιὰ τὰ γεγονότα αὐτά. Ἔδωσε ἀπὸ τὸ λάδι αὐτό σε ὅλους τους ἀσθενεῖς του, οἱ ὁποῖοι βρίσκονταν σὲ τελικὸ στάδιο τῆς νόσου.Ὁρισμένοι δὲν ἐπιβίωσαν, ἀλλὰ δύο ἀπὸ αὐτοὺς ἰάθηκαν πλήρως. Ἐπέστρεψε πίσω στὸ μοναστήρι καὶ μᾶς ἀνέφερε τὰ σχετικά. Δὲν γνωρίζουμε γιὰ ποιὸ λόγο κάποιοι θεραπεύονται καὶ κάποιοι ὄχι, ἀλλὰ χρησιμοποιοῦμε τὸ ἔλαιο μὲ πίστη, καὶ βλέπουμε τί ὁ Θεὸς θέλει νὰ πράξει, λέει ὁ πατὴρ Εὐστάθιος.

Καθένας ἀπὸ τοὺς Νορβηγοὺς προσκυνητὲς ἔλαβε ἀπὸ ἕνα μπουκαλάκι μὲ ἔλαιο, καὶ ὁ πατὴρ Γιοχάννες πῆρε κάμποσα –γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὴν Νορβηγία.

Πρὸς τὸ τέλος τῆς παραμονῆς στὸ Ἅγιον Ὅρος, οἱ Νορβηγοὶ ἄκουσαν μιὰ φήμη γιὰ ἕναν Σκανδιναβὸ μοναχὸ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ μοναστήρια τὰ ὁποῖα ἐπισκεπτόμασταν – τὴν Μονὴ Καρακάλλου. Ἔχοντας συναντηθεῖ ἀποκλειστικὰ μὲ Ἕλληνες μοναχοὺς στὸν Ἄθωνα, προξενεῖ ἐντύπωση ἡ συνάντηση μὲ ἕναν μοναχὸ μὲ λαμπερὰ γαλανὰ μάτια καὶ μακριὰ κόκκινη γενιάδα. Ὁ πατὴρ Πρόδρομος εἶναι ἀπὸ τὴν Φινλανδία καὶ ὁμιλεῖ κάποια Σουηδικά. Καθὼς φαίνεται στὴν συνέχεια, ἔχει καὶ ὁ ἴδιος Λουθηρανικὸ ὑπόβαθρο.

–Πῶς ἔγινες Ὀρθόδοξος, πάτερ;

–Κάποτε εἰσῆλθα σὲ μιὰ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ συγκλονίστηκα τόσο ἀπὸ τὴν Λειτουργία ποὺ δάκρυα ἄρχισαν νὰ κυλοῦν. Ἀμέσως συνειδητοποίησα ὅτι ἀνήκω ἐδῶ, λέει ὁ μοναχός, ἀντηχώντας τὴν ἐμπειρία ποὺ πολλοὶ Νορβηγοὶ ποὺ ἔχουν μεταστραφεῖ στὴν Ὀρθοδοξία φέρουν ἐντός τους. Σύντομα, ἔπειτα ἀπὸ τὴν μεταστροφή του στὴν Ὀρθοδοξία πρὶν ἀπὸ 20 χρόνια, ὁ πατὴρ Πρόδρομος ταξίδεψε στὸ Ἅγιον Ὅρος. Τώρα εἶναι ὁ ὑπεύθυνός του Ἀρχονταρικίου στὸ μοναστήρι, κι ἔπρεπε γι’ αὐτὸ νὰ μάθει νὰ μιλᾶ πολλὲς γλῶσσες.

- Πῶς εἶναι ἡ ζωὴ ἐδῶ στὸ μοναστήρι;

- Εἶναι πολὺ καλά. Καθὼς ἡ Μονὴ Καρακάλλου δὲν εἶναι τόσο μεγάλη ὅσο ἄλλες (εἶναι ἡ ὑπ’ ἀριθμὸν 11 στὴν ἐσωτερικὴ ἱεραρχία, ἀνάμεσα στὶς 20 μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους), δὲν εἴμαστε ἐδῶ τόσο ἀπασχολημένοι ὅσο εἶναι σὲ ἄλλες. Ἑπομένως, διαθέτω ἱκανὸ χρόνο ὥστε νὰ ἑστιάζω στὴν προσευχή, λέει ὁ πατὴρ Πρόδρομος, καὶ μᾶς ὑπενθυμίζει αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ ἔχει σημασία στὴν ζωή.

protothema