14 Απρ 2015

Ἡ Παναγία θέλει νὰ ψέλνουμε τὸν Ἐθνικὸ ὕμνο

Τοῦ Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα
Φῶτο Ἐφέστιας Εἰκόνος τῆς Ι. Μ . ΑΓ. ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ καὶ ΕΙΡΗΝΗΣ  Γρίβας
¨Τήν πρόσεξα καλὰ στὸ πρόσωπο καὶ κατάλαβα ὅτι ἦταν ἡ Παναγία. Σκέφτηκα ἀμέσως  νὰ τὴν ρωτήσω γιὰ τὴν Εἰκόνα της. Δὲν πρόλαβα νὰ ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ ἀποκρίνεται ἀπὸ μόνη της¨.
¨- Ὅσο γιὰ τὴν Εἰκόνα μου ποὺ ζητᾶτε, εἶναι μέσα στὸ Ἱερό. Στὸ Ἱερὸ ἦταν καὶ ἡ ἄλλη Εἰκόνα μου ποὺ εἶχαν φέρει οἱ καλόγηροι, ὅταν ἦλθαν στὴ Λέσβο ἀπὸ τὴν Θράκη καὶ τὴν εἶχαν κρυμμένη στὸν κόρφο τους γιὰ νὰ τὴν φυλάξουν. Πότε ὁ ἕνας τὴν ἔκρυβε καὶ πότε ὁ ἄλλος. Ὅταν τὴν βρεῖτε, στὴν κρύπτη ποὺ βρίσκεται τώρα καὶ εἶναι καλῶς τακτοποιημένη καὶ φυλαγμένη, θέλω νὰ ψάλετε τὸν ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ. Ἐδῶ  πάνω στὶς Καρυὲς μαρτύρησαν γιὰ τὴν Πίστη στὸν ΧΡΙΣΤΟ καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα¨  σέλ.387
Πηγὴ ¨Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ  ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ Α΄ ΤΟΜΟΣ ἔκδοση 2013 Μητροπολίτου Γουμενίσσης  Δημητρίου
Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐδῶ καὶ πολὺ καιρὸ ¨τὰ ἔχει βάλλει¨ μὲ τὸ ψευτορωμαίικο μέσω τῶν Ρωμιῶν Ἁγίων.
Ἀψευδὴς μάρτυρας τὸ καινοφανὲς καὶ Ἀναστάσιμο Συναξάρι τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καὶ Εἰρήνης στὸν ἁγιοποτισμένο λόφο τῶν Καρυῶν στὴν Θερμή τς...
νήσου Λέσβου ποὺ διαλαλεῖ τὸ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ σὲ ὅλα τὰ πλάτη καὶ τὰ μήκη τῆς Ρωμαίικης καρδιᾶς ὅπου γῆς.
Ὁ Συστρατιώτης καὶ ὁ Πρωτοκορυφαῖος σὲ αὐτὴν τὴν διαχρονικὴ πάλη  γιὰ τὴν Πνευματικὴ Λευτεριὰ τῆς Πατρίδας μας ὁ ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ βροντοφωνάζει…
Τὸ Ἔθνος στὸν Οὐρανὸ Ἠγέρθη καὶ ἐδῶ κάτω Ἐξανέστη.
Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ ¨δὲν πρόκειται νὰ κάνει ἐκπτώσεις ¨στὸ ψευτορωμαίικο καὶ τοὺς τοκογλύφους του, τὴν ὁρισμένη ἀπὸ τὸν ΚΥΡΙΟ ὥρα θὰ τοὺς ἀνοίξει τὴν πόρτα, θὰ τοὺς  πετάξει ἔξω ἀπὸ τὰ ¨χωρικὰ ὕδατα τῆς Ρωμιοσύνης¨… καλώντας μας μὲ τὸ ¨ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.. τὸ Ἔθνος στὸν Οὐρανὸ Ἠγέρθη (δηλ. οἱ προσευχὲς τῶν προγόνων μας)  καὶ ἐδῶ κάτω Ἐξανέστη (δηλ. ἀγανάκτησε σφόδρα )…¨.
Ἡ πόρτα ἐξόδου στὶς στιγμὲς ποὺ βιώνουμε εἶναι ἤδη ἀνοικτή… ¨τὴν κλωτσιὰ¨  ἀναμένουμε ἀπὸ τὴν τρέχουσα ἐπικαιρότητα.
Ὅμως ὁ  Ἅγιος Ραφαὴλ ¨δὲν παίζει καὶ κλωτσάει δυνατά¨…
Μνήμη δικαίου μετ΄ ἐγκωμίων… στὸν πρῶτο Ὁσιομάρτυρα τῆς Ρωμιοσύνης καὶ ἀπλανῆ ὁδηγὸ τῆς Ἀνάστασης τοῦ Ἔθνους μας.
Τῆς Ἰθάκης τὸν Γόνον καὶ τῆς Λέσβου τὸ καύχημα…
Τὸ καλύτερο δῶρο τοῦ Οὐρανοῦ στὶς μέρες μας εἶναι τὸ συναξάρι αὐτοῦ τοῦ ΑΓΙΟΥ ποὺ ἔγινε τὸ πιὸ σπουδαῖο κομμάτι τῆς καρδιᾶς πολλῶν συνανθρώπων μας ποὺ δέχθηκαν τὴν εὐεργετικὴ παρουσία ΤΟΥ στὶς πονεμένες ζωές τους.
Στὸ Παγκόσμιο στερέωμα πολλοὶ τὸν γνωρίζουν καὶ περισσότεροι τὸν τιμοῦν μὲ ὕμνους καὶ ὠδὲς πνευματικὲς καὶ αὐτὸ τὸ ὀφείλουμε ΘΕΙΑ-ΝΕΥΣΗ στοὺς ταπεινοὺς ἐκείνους κατοίκους τῆς ΘΕΡΜΗΣ ποὺ (εὐαγγελίσθηκαν) αὐτὸ τὸ πρότυπο συναξάρι τῆς Ἅγιας Βιωτῆς του ποὺ δόθηκε δωρεὰ στὴν χειμαζόμενη ἀνθρωπότητα τοῦ αἰώνα μας.
Γνωστὴ ἡ ἱστορία αὐτοῦ του Ἁγίου, ξακουστὰ τὰ θαύματά του καὶ Ἀληθινὴ ἡ Ἀγάπη του γιὰ τὸ σημερινὸ κατασκανδαλισμένο πλάσμα τοῦ ΘΕΟΥ.
Αὐτὸς ὁ Ἅγιος ἔζησε μέσα στὶς τελευταῖες ἀναλαμπὲς τῆς Παλαιολόγειας ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ καὶ φυσικὰ μέσα στὴν ὀδύνη τῶν χρόνων τῆς Ἅλωσης, πίνοντας τὸ πικρὸ ποτήρι ὅλων τῶν γεγονότων ποὺ σημάδεψαν τὴν περίοδο ἐκείνη. Εὐγενὴς ἐξ ΙΘΆΚΗΣ τὴ καταγωγή, σπουδαστὴς τῆς Ἰατρικῆς ἐπιστήμης καὶ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὴν Ρωμαίικη πατρίδα τοῦ ἐπιστρατεύθηκε καὶ ρίχθηκε στὰ πεδία τῶν μαχῶν γιὰ νὰ προασπίσει τὰ τελευταία ἐναπομείναντα ἐλεύθερα κομμάτια τῆς φιλτάτης πατρίδας ἀπὸ τὴν μανία τῶν Ἀγαρηνῶν Τούρκων. Ὅμως τελικὰ τὸν (κατάπιε) ἡ Φιλανθρωπία τοῦ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ γιατί τὸν ἤθελε ὁλότελα δικό της, γιατί τὸν ἤθελε ΑΓΙΟ, τὸν ἤθελε ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑ, τὸν ἤθελε γιὰ νὰ σηματοδοτήσει τὴν δικιά μας ἐποχή.
Κοιτάξτε τὴν εὐεργεσία τοῦ Οὐρανοῦ στὶς ἡμέρες μας!!! ποὺ μᾶς χαρίζει τὴν γνήσια παρουσία ἑνὸς Ρωμιοῦ Ὁσιομάρτυρα ποὺ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς συνδετικοὺς κρίκους τῆς Ἱστορίας τοῦ Ὀρθόδοξου Γένους γιὰ νὰ ἑνώσει τὰ σπασμένα κομμάτια τῆς Ρωμαίικης ἱστορικῆς συνέχειας καὶ παράδοσης μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης.
Ὅταν προσκυνήσει κάποιος πάνω σὲ αὐτὸ τὸ πνευματικὸ δῶρο ποὺ λέγεται ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ τρέμει καὶ ἀνατριχιάζει ἀπὸ τὸ συναίσθημα τῆς ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ποὺ τὴν δίνει ἁπλόχερα παρόλο τὴν δική μας ἀναξιότητα. Ἕνας ἄνθρωπος τέτοιος ὅπως ὁ ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ ποὺ ἔζησε μέσα στὰ νάματα τῆς Ρωμιοσύνης στὸ ἱστορικὸ-πνευματικὸ περιβάλλον τοῦ σύγχρονού του Ἰωσὴφ Βρυέννιου καὶ τοῦ Γεωργίου Σχολάριου, ποὺ ἀντιμετώπισε σθεναρὰ τὶς δολοπλοκίες τῶν δυτικῶν καὶ τῶν φίλων τους ἑνωτικῶν (τῶν τότε οἰκουμενιστῶν ἐκείνης τῆς ἐποχῆς) καὶ μάλιστα ὅταν σὰν προσοντοῦχος κληρικὸς τοῦ Πατριαρχείου βρέθηκε ἀκόμα καὶ στὸ Παρίσι καὶ τὸ Μορλαὶ τῆς Γαλλίας γιὰ νὰ κάμψει τὸν αἱρετίζοντα φανατισμό τους ὥστε νὰ προσέλθουν πρὸς βοήθεια τῆς παραπαίουσας Αὐτοκρατορίας τὴν ὕστατη στιγμή. Ἕνας τέτοιος Θεοφόρος ἄνθρωπος ποὺ διέδραμε Ἱεραποστολικὰ καὶ μὲ αὐταπάρνηση τῆς ζωῆς τοῦ τὴν Μακεδονικὴ ἐνδοχώρα καὶ τὴν Θράκη ποὺ εἶχαν γευθεῖ ἤδη πιὸ πρὶν ἀπὸ τὴν Πόλη τὴν δαιμονιώδη μανία τῶν Τουρκομάνων, Γαζήδων, Ἀγαρηνῶν γιὰ νὰ συνδράμει καὶ νὰ ἐπουλώσει πνευματικὰ τὶς πρωτοεμφανισμένες πληγὲς τοῦ ἐξισλαμισμοῦ καὶ τοῦ γενιτσαρισμοῦ. Ἕνας τέτοιος πραγματικὰ Ἄνθρωπος τῆς πονεμένης Ρωμιοσύνης ποὺ ἔζησε τὴν προσφυγιὰ ἐκείνων τῶν ρημαγμένων χρόνων, καὶ δὲν κατέφυγε στὴν ἐφησυχάζουσα ἀσφάλεια τῆς Δύσης, ὅπως προτίμησαν νὰ κάνουν ἄλλοι ἐκκλησιαστικοί της ἐποχῆς ἐκείνης , ἀλλὰ ἐπέλεξε νὰ σταθεῖ ἀκλόνητος παρηγορητὴς δίπλα στὸν κατατρεγμένο Ρωμαίικο λαὸ
Σὰν πρόσφυγας καὶ αὐτὸς μετὰ τὴν ἅλωση τῆς ΠΟΛΗΣ βρέθηκε μέσω τῆς θαλάσσης ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς σημερινῆς Ἀλεξανδρούπολης στὸ Ἁγιοτόκο νησὶ τῆς Λέσβου καὶ στὸ λιμανάκι τῆς Θερμῆς καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὸν λόφο τῶν Καρυῶν γιὰ νὰ ἐγκαταβιώσει στὸ ἤδη ἀναστηλωμένο ἐκεῖ Σταυροπηγιακὸ Μοναστήρι τοῦ Γενεθλίου της Θεοτόκου γιὰ νὰ συνεχίσει νὰ δίνει πάλι τὴν Ὀρθόδοξη Μαρτυρία τοῦ ἐν μέσω τῆς Γενουάτικης κατοχῆς τοῦ νησιοῦ, μέχρι τῆς τελικῆς ἅλωσης τοῦ ὑπὸ τῶν Τούρκων τὸ 1462.
Ὅμως ὁ ΑΓΙΟΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ τὸν προόριζε γιὰ τὰ οὐράνια σκηνώματα καὶ τὸν ἔλαβε ἐκ γὴς πρὸς Οὐρανὸν ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΗΜΕΡΑ. Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ ὁ Ἡγούμενος καὶ οἱ σὺν αὐτῶ Ἅγιος Νικόλαος ὁ διάκονος, ἡ Ἁγία Παιδομάρτυς Εἰρήνη καὶ οἱ ὑπόλοιποι μάρτυρες καὶ συνασκητὲς Ἱερομόναχοι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Γενέθλιού της ΘΕΟΤΟΚΟΥ στὸν Ἔνηπτο λόφο τῶν Καρυῶν τῆς Θερμῆς της Λέσβου δοκίμασαν τὴν βαρβαρότητα τοῦ γένους τῶν Τούρκων μακελάρηδων Ἀγαρηνῶν, ἀμέσως μετὰ τὴν ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Παρασκευῆς τοῦ ἔτους 1463 μὲ ἀπερίγραπτα βασανιστήρια ποὺ τερματίσθηκαν μὲ τὴν ἀποκοπὴ τῆς ΑΓΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ τοῦ Ὁσιομάρτυρα ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ λίγα λεπτὰ πρὶν εἰσέλθει ἡ Λαμπροτρίτη ,ἐνῶ δύο εἰκοσιτετράωρα πρὶν δὴλ τὸ Μεγάλο Σάββατο ἐκείνης τῆς χρονιᾶς οἱ μακελλάρηδες διὰ πριονισμοὺ ἀπέσπασαν τὴν Κάτω Σιαγώνα του.
/
Ἐπειδὴ ὅταν τοῦ πριόνιζαν τὴν κάτω γνάθο τὸν εἶχαν κρεμασμένο ἀνάποδα δὲν τρώθηκαν οἱ καρωτίδες τοῦ ΑΓΙΟΥ ὥστε νὰ ἀποφευχθεῖ προσωρινὰ ἡ θανάτωσή του. Τότε σκέφτηκαν κάτι πιὸ ἀποτρόπαιο, τὸν ἄφησαν νὰ περιφέρεται αἱμόφυρτος καὶ μὲ φρικτοὺς πόνους ἀνάμεσα στοὺς ὑπόλοιπους μάρτυρες γιὰ νὰ τὸν βλέπουν καὶ νὰ ἐκφοβίζονται ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος νὰ συμπάσχει μὲ τὰ μαρτυρικὰ πάθη τους.
Καὶ μόνο αὐτὴν τὴν περιγραφὴ δὲν μπορεῖ νὰ τὴν ἀντέξει ἀνθρώπινος νοῦς..!!!
Τελικὰ ὁ Ἡγούμενος τοῦ λόφου τῶν Καρυῶν ἦταν αὐτὸς ποὺ ἔκλεισε τὸ ἀνήκουστο  μαρτυρικὸ δράμα ποὺ ἐκτυλίχθηκε στὸ πυρπολημένο Μοναστήρι τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ἕνα τέταρτό της ὥρας πρὶν μπεῖ ἡ Ἀναστάσιμη Λαμπροτρίτη ἐκείνης τῆς χρονιᾶς μὲ τὴν στιγμὴ τῆς τελευτῆς τοῦ διὰ  ἀποκεφαλισμοῦ .
Ἦταν ἐκείνη ἡ στιγμὴ ποὺ γιόμισε ὁ Οὐρανὸς μὲ Φῶς γιατί εἰσῆλθαν μέσα στὸ ΦΩΣ οἱ πρῶτοι Νεομάρτυρες μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Βασιλεύουσας, ἀνοίγοντας τὸν ἐπουράνιο χορὸ τῶν ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ τοῦ Γένους μας μέχρι καὶ τὴν στιγμὴ τῆς Παλιγγενεσίας τοῦ 1821.
Ἔτσι ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ ἔγινε ὁ μπροστάρης καὶ ὁ πρωτοχορευτὴς σὲ χορὸ πρωτόγνωρο καὶ Ἅγιο ἀνάμεσα σὲ ὁσιομάρτυρες καὶ μάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς τῆς ἁγιοπνευματικῆς σοδειᾶς τῶν δίσεκτων χρόνων τῆς Βάρβαρης Τουρκοκρατίας ποὺ πρέσβευαν ἱκετευτικὰ ἐνώπιόν του Θρόνου τοῦ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ γιὰ τὴν λευτεριὰ τοῦ Γένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων Χριστιανῶν.
Καὶ πράγματι ὁ ΘΕΟΣ τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τῶν κατατρεγμένων Ρωμιῶν ἔβαλε τὴν ὑπογραφή του γιὰ ξεκινήσει ἡ πολυπόθητη ΛΕΥΤΕΡΙΑ ἀνήμερα τοῦ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Μητρὸς ΤΟΥ μὲ σκοπὸ νὰ τὴν ὁλοκληρώσει παράλληλα μὲ τὰ μεγάλα γεγονότα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς μας ποὺ σηματοδότησαν πολλὲς φορὲς τὴν Σταύρωση τοῦ Ἔθνους ποὺ προσμένει μὲ λαχτάρα τὴν ΑΝΑΣΤΑΣΗ του.
Δηλαδὴ ἡ ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΕΞΟΔΟΣ τοῦ Ἁγίου Ραφαὴλ σηματοδοτεῖ καὶ τὴν ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΕΙΣΟΔΟ τοῦ Ἔθνους μας στὴν νεώτερη ἱστορία του μὲ τὴν Ἀναστάσιμη προσδοκία τοῦ Ποθούμενου.
/
Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ ξεκίνησε τὸν ἐπίγειο  Γολγοθά του ἀπὸ τὸ Ποθούμενο ( τὴν Βασιλεύουσα- Κωνσταντινούπολη ὅπου βρέθηκε σὰν προσοντοῦχος κληρικὸς λίγο πρὶν τὴν ἅλωση) , ἔφτασε στὸ μαρτύριό του στὸν Λόφο τῶν Καρυῶν καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν γιὰ νὰ μεσιτεύει μὲ τὴν ἰσχυρὴ παρρησία του στὸν θρόνο τοῦ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ γιὰ τὰ βάσανα τοῦ ἴδιου Λαοῦ ποὺ καὶ σήμερα ὑποφέρει τὰ  πάνδεινα ἀπὸ τοὺς ἴδιους μάλιστα ἐχθροὺς  ὅπως καὶ τότε σὲ Ἀνατολὴ καὶ Δύση. 
Ἡ Παρρησία τοῦ ΑΓΙΟΥ ὑπὲρ τοῦ Ἔθνους τῶν ΡΩΜΙΩΝ  δὲν περιορίζει τὴν θαυματουργὸ παρουσία του στὶς τέσσερες γωνιὲς τοῦ πλανήτη πρὸς κάθε κατατρεγμένο καὶ καλοπροαίρετο συνάνθρωπό μας.
Ὁ τόπος τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου Ραφαὴλ καὶ τῶν σὺν αὐτῶ Ἁγίων Μαρτύρων βρίσκεται στὸν Ἁγιασμένο λόφο τῶν Καρυῶν τῆς Θερμῆς.
 Τὸ δὲ γεγονὸς ὅτι τὰ Μαρτύρια τοὺς ἐν Χριστῷ συνέπεσαν μὲ τὰ ΣΕΠΤΑ ΠΑΘΗ τοῦ ΚΥΡΙΟΥ μᾶς καὶ τὴν Λαμπροφόρο ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, μᾶς ὑπομιμνήσκουν τὴν ΣΤΑΥΡΟΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ πορεία τοῦ ΡΩΜΑΙΙΚΟΥ γένους, τίποτε περισσότερο καὶ τίποτε λιγότερο ἀπὸ αὐτό.
Οἱ Νεοφανεῖς Ἅγιοί της Λέσβου καὶ τὸ πρωτότυπο ΣΥΝΑΞΑΡΙ περὶ αὐτῶν, ἀκριβῶς αὐτὴ τὴν πορεία προσδιορίζει.
Ἄλλωστε τὰ Χαριτόβρυτα Ἱερὰ Λείψανα τῶν ΑΓΙΩΝ εὐλογοῦσαν τὸ χῶμα τῆς Λέσβου ἐδῶ καὶ πεντακόσια ὁλάκερα χρόνια, ἄγνωστα τότε στοὺς ἀνθρώπους, γνωστὰ ὅμως στὴν ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ποὺ προνόησε μέσω τῆς ἀνεύρεσης ΑΥΤΩΝ νὰ νοηματοδοτήσει πνευματικά τους ἔσχατους χρόνους τὴν ἀνθρωπότητα μὲ τὸ ἐλπιδοφόρο μήνυμα τῆς ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ.
Καὶ αὐτὸ τὸ μήνυμα κρύβει ἀκόμα δύο στοιχεῖα τὴν ΑΝΑΣΤΑΣΗ καὶ τὴν ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ.
Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ καθημερινότητα τοῦ Ρωμιοῦ- Ὀρθόδοξου- Ἕλληνα.

Ἡ παρουσία τῶν ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΑΓΙΩΝ ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 60 καὶ μετὰ μὲ τὴν ἀνεύρεση τῶν χαριτόβρυτων λειψάνων τοὺς γίνεται ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ ποὺ ξεκινάει ὁ λυσσαλέος καὶ μὲ ἀγριότητα πόλεμος κατὰ τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καὶ τοῦ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ποὺ ἀποκορυφώνεται στὶς μέρες μας.
Νὰ λοιπὸν σημεῖο ὅτι ἡ Ρωμιοσύνη ἔχει σήμερα  ¨  νοητὴ ἀντιπυραυλικὴ –ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ  ἀσπίδα¨ ἀπὸ ἁγίους- πνευματικοὺς ¨δορυφόρους¨.
Ἐνῶ οἱ ὀχθροὶ τῆς Ρωμιοσύνης ἔχουν βγάλει ὅλα τὰ στρατηγικὰ πυραυλικά τους ὄπλα γιὰ νὰ τὴν ἐκφοβίσουν. Καὶ στὸ τέλος καταλήγουν νὰ κόβουν κεφάλια ποὺ φοροῦν Σταυροὺς ( βλ. Συρία, Ἰρὰκ κὰ)
Ὅμως οἱ ἀντίχριστοι δὲν κοινωνοῦν τοῦ θαύματος τῆς ἐν ΧΡΙΣΤΩ αἰωνιότητας .
Ἀποροῦσε ἔκθαμβος ὁ κὺρ Φώτης ὁ Κόντογλου, ὁ γνήσιος ἐκφραστὴς τῆς κὰθ ἠμᾶς Ἀνατολῆς καὶ ὁ πρωτομάστορας Ἁγιογράφος τῆς πρώτης εἰκόνας τῶν ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΑΓΙΩΝ τῆς Λέσβου, πὼς ἦταν δυνατὸν ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 60 καὶ ὄχι μόνο νὰ ἐμφανίζονται κὰθ ὕπαρ (ὁλοζώντανα) οἱ Νεοφανεῖς  ΑΓΙΟΙ τοῦ λόφου τῶν Καρυῶν, νὰ ἀποκαλύπτουν τὸ συναξάρι τους καὶ σὲ λίγο ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπάνη μὲ τὴν ἱστορικὴ ἔρευνα νὰ ἐπιβεβαιώνουν τὰ λεγόμενά τους;
Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ Συναξάρι ὅπως καταγράφηκε στὴν πρώτη κιόλας ἔκδοσή του ἀπὸ τὸν Φώτη Κόντογλου, μνημειώδης καὶ εὔγλωττη εἶναι ἡ φράση τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ¨ Ἐδῶ πάνω στὶς Καρυὲς μαρτύρησαν γιὰ τὴν πίστη στὸν Χριστὸ καὶ γιὰ τὴν πατρίδα¨ ὅπως ἤδη ἀναφέρθηκε καὶ ἀνωτέρω.
Αὐτὸ τὸ αἱματοβαμμένο συναξάρι ποὺ περιγράφεται μὲ δύο κορυφαῖες φράσεις σὰν ¨ΣΗΜΕΙΟΝ ΜΕΓΑ¨ καὶ σὰν ¨Η ΖΩΗ ΕΚ ΤΑΦΩΝ¨ εἶναι καὶ τὸ συναξάρι τοῦ Γένους τῶν ΡΩΜΙΩΝ ποὺ πορεύεται ἐδῶ καὶ αἰῶνες καὶ μέχρι τὶς μέρες μας ἀνάμεσα σὲ νοητὲς συμπληγάδες.
 ¨Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΑΓΙΩΝ ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ ¨ συνιστᾶ τὸ ἀπρόσμενο δῶρο- συναξάρι τῆς ἄφατης ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ τοῦ ΘΕΟΥ ποὺ φρόντισε καὶ μᾶς τὸ χάρισε στοὺς ἔσχατους αὐτοὺς καιροὺς γιὰ νὰ περιβλέπουμε τὸ μέσα καὶ τὸ ἔξω μας, ὥστε νὰ θέτουμε πνευματικὰ σημεῖα ἀναφορᾶς στὴν προσωπικὴ διαδρομή μας ὡς ὑποστάσεις βαπτισμένες καὶ μυρωμένες μὲ τὴν ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ, ἀλλὰ καὶ νὰ τροχοδρομοῦμε τὴν Ἐθνικὴ πορεία τοῦ Γένους μας στὸν ἀσφαλῆ διάδρομό του Ἑλληνοχριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ καὶ τῆς ΡΩΜIOΣΥΝΗΣ, ποὺ δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ χαθοῦν ἔστω κι ἂν χαθεῖ τὸ πολιτισμικὸ κακέκτυπο αὐτοῦ του κόσμου ποὺ σίγουρα ἐκ τῶν πραγμάτων, ὅπως παρατηροῦμε στὶς μέρες μᾶς ἑτοιμάζεται νὰ ¨νὰ φύγει πίσω¨ σύμφωνα καὶ μὲ τὴν προφητικὴ ρήση τοῦ ΠΑΤΡΟ- ΚΟΣΜΑ ¨θὰ ἔρθει ἕνα ψευτορωμαίικο μὴν τὸ πιστέψετε θὰ φύγει πίσω¨.

Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ πολέμησε στρατιωτικὰ καὶ πνευματικὰ γιὰ τὸ ΡΩΜΑΙΙΚΟ καὶ ὄχι γιὰ τὸ ψευτορωμαίικο.
Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ ¨δὲν πρόκειται  νὰ κάνει ἐκπτώσεις ¨ στὸ ψευτορωμαίικο καὶ τοὺς τοκογλύφους τοῦ , τὴν ὁρισμένη ἀπὸ τὸν ΚΥΡΙΟ ὥρα θὰ τοὺς ἀνοίξει τὴν πόρτα , θὰ τοὺς πετάξει ἔξω… καλώντας μας μὲ τὸ ¨ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ..τὸ Ἔθνος στὸν Οὐρανὸ Ἠγέρθη καὶ ἐδῶ κάτω Ἑξανέστη¨.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ
ΥΓ. Βλέποντας τὰ φρικτὰ μαρτύρια ποὺ ὑφίστανται οἱ Ὀρθόδοξοι στὴν Συρία στὶς ἡμέρες μας καὶ στὸ σχετικὸ φωτογραφικὸ ὑλικὸ φαίνονται ἀποκεφαλισμένα κορμιὰ μὲ τὸ κεφάλι τῶν θυμάτων νὰ βρίσκεται ἀνάμεσα στὰ πόδια τοὺς ,πράξη ποὺ οὐσιαστικὰ δηλώνει τὴν ἀτίμωση τοῦ νεκροῦ.
Αὐτὴ καὶ μόνο ἡ ἀποτρόπαια εἰκόνα μᾶς φέρνει στὴν χρονιὰ τοῦ 1961 σύμφωνα τὸ συναξάρι τῆς ἀποκάλυψης καὶ τῆς ἐμφάνισης τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων .
Στὸ μαρτυρικὸ λόφο τῶν Καρυῶν ἐκείνη τὴν χρονιὰ καὶ μετὰ τὴν καινοφανῆ  ἀνεύρεση τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ τὸ ἔτος 1959( 23 Ἰουνίου) ἀνάμεσα στὰ ὑπόλοιπα εὐρήματα ξεχώρισε ὁ τάφος ἑνὸς ἄγνωστου μάρτυρα λαϊκοῦ ποὺ δοκιμάσθηκε φρικτὰ μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ραφαὴλ καὶ τοὺς ὑπόλοιπους.
Ὁ τάφος περιεῖχε ἕνα σκελετὸ ποὺ εἶχε ἀποκεφαλισθεῖ καὶ τὸ κεφάλι τοῦ βρισκόταν ἀνάμεσα στὰ πόδια του. Ὁ σκελετὸς ἀνῆκε στὸ Δάσκαλο τοῦ χωριοῦ τῆς Θερμῆς της ἐποχῆς ἐκείνης ποὺ λεγόταν Θεόδωρος καὶ ἦταν φίλος της μονῆς καὶ εἶχε πνευματικὸ καθοδηγητὴ τὸν Ἡγούμενο τῆς Ἅγιο Ραφαὴλ .
Τί βλέπουμε χριστιανοί;
1463 ΛΟΦΟΣ ΤΩΝ ΚΑΡΥΩΝ 2012-2015  ΣΥΡΙΑ ἀκριβῶς τὶς ἴδιες εἰκόνες ἐδῶ καὶ 550 χρόνια
Τὸ φανατικὸ Ἰσλὰμ δὲν ἄλλαξε σὲ τίποτα, ἀκολουθεῖ τὴν ἴδια δαιμονικὴ ἱεροτελεστία γιὰ νὰ ἀτιμάζει τὰ σώματα τῶν Χριστιανῶν γιατί ποτὲ τοῦ δὲν μπόρεσε νὰ ¨χωνέψει¨ ὅτι Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

Σχετικὰ μὲ τὶς διαφημίσεις

1 σχόλιο:

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.