Τώρα κι ἂν εἶναι χειμωνιὰ θὰ ρθεῖ τὸ καλοκαίρι, τὴ Λευτεριὰ νὰ φέρει σὲ πόλεις καὶ χωριὰ!

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

«Θὰ πάρω μία ἀνηφοριὰ

θὰ πάρω μονοπάτια

νὰ βρῶ τὰ σκαλοπάτια

πού πᾶν στὴ Λευτεριὰ.

Θ' ἀφήσω ἀδέλφια συγγενεῖς

τὴ μάνα τὸν πατέρα

μεσ' τὰ λαγκάδια πέρα

καὶ στὶς βουνοπλαγιὲς...

Ψάχνοντας γιὰ τὴ Λευτεριὰ

θὰ 'χω παρέα μόνη 

κατάλευκο τὸ χιόνι

βουνὰ καὶ ρεματιὲς.

Τώρα κι ἂν εἶναι χειμωνιὰ

θὰ ρθεῖ τὸ καλοκαίρι 

τὴ Λευτεριὰ νὰ φέρει 

σὲ πόλεις καὶ χωριὰ.

Θὰ πάρω μίαν ἀνηφοριὰ

θὰ πάρω μονοπάτια

νὰ βρῶ τὰ σκαλοπάτια

πού πᾶν στὴ Λευτεριὰ.

Τὰ σκαλοπάτια θ' ἀνεβῶ

θὰ μπῶ σ' ἕνα παλάτι

τὸ ξέρω θὰ ν' ἀπάτη 

δὲν θὰ ν' ἀληθινὸ.

Μὲς τὸ παλάτι θὰ γυρνῶ

ὥσπου νὰ βρῶ τὸ θρόνο

Βασίλισσα μία μόνο 

νὰ κάθεται σ' αὐτὸν.

Κόρη πανώρια θὰ τῆς πῶ,

ἄνοιξε τὰ φτερά σου

καὶ πάρε μὲ κοντά σου

μονάχα αὐτὸ ζητῶ»

«Γεια σας παλιοὶ συμμαθηταί,

Τὰ τελευταία λόγια τὰ γράφω σήμερα γιὰ σᾶς. Κι ὅποιος θελήσει γιὰ νὰ βρεῖ ἕνα χαμένο ἀδελφό, ἕναν παλιό του φίλο, ἂς πάρει μίαν ἀνηφοριά, ἂς πάρει μονοπάτια, νὰ βρεῖ τὰ σκαλοπάτια ποὺ πᾶν στὴ Λευτεριά. Μὲ τὴν Ἐλευθερία μαζί, μπορεῖ νὰ βρεῖ καὶ μένα. Ἂν ζῶ, θὰ μὲ βρεῖ ἐκεῖ».

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ