Οἱ «εὐτυχισμένοι» Ἕλληνες

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

«Θὰ ἔρθη ὁ καιρὸς ποὺ θὰ διευθύνουν τὸν κόσμο τὰ ἄλαλα καὶ τὰ μπάλαλα» (ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ)

Ἡ «εὐτυχία» περισσεύει σὲ αὐτὴ τὴν χώρα εἰδικὰ μετὰ τὶς τελευταῖες ἐκλογὲς ὅπου ὅλος ὁ κόσμος «ἀνακουφίστηκε» γιατί δὲν ἄλλαξε τίποτα καὶ γιατί οἱ μεγάλοι «ἐθνοσωτῆρες» του θὰ ἐξακολουθήσουν ἀνενόχλητοί το «σωτήριο» ἔργο τους νὰ σώσουν αὐτὸν τὸν λαὸ πού… πέφτει στὸν γκρεμὸ γιὰ χάρη τους. Τέτοιοι «σωτῆρες» ἀξίζουν τὰ πάντα καὶ αὐτὴ ἡ χώρα-πειραματόζωο, θὰ προσφέρει στὸν κόσμο τὸ παγκόσμιο παράδειγμα τῆς σωτηρίας διὰ τῆς… αὐτοκτονίας!

Εἶναι τόσο ὡραία ὅλα σὲ αὐτὴ τὴν χώρα, ὁ ἥλιος λάμπει λαμπρός, τὰ «σαΐνια» τῶν κεντρικῶν δελτίων εἰδήσεων ἁλωνίζουν εὐτυχισμένα γιατί παραμένουν ἀκλόνητοι νὰ συνεχίσουν τὸ θεάρεστο ἔργο τους στοὺς ἔκθαμβους θεατές τους, οἱ πολιτικοὶ σωτῆρες χαμογελοῦν μὲ ἀνακούφιση καθὼς γιὰ μιὰ στιγμὴ φοβήθηκαν ὅτι θὰ ταρακουνηθοῦν ἀπὸ τὶς καρέκλες τους ἀλλὰ τελικὰ δὲν ἔγινε τίποτα, οἱ ρασοφόροι ὑποκριτὲς  πρωτοστατοῦν στὸ νὰ κρατήσουν τὸ ποίμνιο «ἐν ὕπνω» καὶ νὰ μὴν ἀντιδρᾶ γιατί αὐτὸ ἀντίκειται, ὅπως κηρύττουν ἀπὸ τὸν ἄμβωνα, στὸν «καλὸ χριστιανὸ» ποὺ δὲν πρέπει νὰ μιλᾶ ὅταν βλέπει νὰ τοῦ παίρνουν τὸ σπίτι καὶ νὰ....

καῖνε τὴν πατρίδα του.

Ἀλήθεια τί εὐτυχία ξεχειλίζει σὲ αὐτὴ τὴν χώρα! «Ἀλήθεια πατέρα γιατί χαμογελᾶ καὶ χαίρεται ὅλος ὁ κόσμος;». Οἱ φυλακὲς γεμίζουν ἀπὸ ἀνέργους φοροφυγάδες γιατί δὲν ἔχουν πιὰ ἄλλα λεφτὰ νὰ πληρώσουν στὴν ἐφορία, οἱ «πολιτικοὶ σωτῆρες» μὲ τὶς παχιὲς τσέπες καὶ τὶς «χοντρὲς κοιλιὲς» καμαρώνουν γιατί κατάφεραν νὰ ὁδηγήσουν τὸν ἑλληνισμὸ στὸν καινούργιο αἰώνα μέσα ἀπὸ τὰ σίδερα τῆς «σωτήριας» φυλακῆς του. Ἀλήθεια τί εὐτυχία κατακλύζει αὐτὴ τὴν χώρα ὅπου οἱ διανοούμενοι ἀσχολοῦνται μὲ τὸ ποιὰ εἶναι ἡ πιὸ ὄμορφη εὐρωβουλευτίνα, μὲ τὸ πόσο ἕνα ἐθνικὸς ποδοσφαιριστὴς-ἥρωας θὰ ἐκπροσωπήσει τὴν χώρα μας στὸ εὐρωκοινοβούλιο κάνοντας… ἀπίθανες  ντρίπλες, μὲ τοὺς δικαστές μας νὰ εὐλογοῦν καὶ νὰ λιβανίζουν ὅλη αὐτὴ τὴν «εὐτυχία», τὶς πονηρὲς παραγραφὲς ὅλων των πολίτικων ἐγκλημάτων καὶ ἔχουν τόσο μεγάλη χαρὰ  ποὺ οἱ νόμοι γίνονται… κολ...αρτα  καὶ ἔτσι ἀπαλλάσσονται ἀπό το…κοπιαστικὸ  ἔργο τους! 

Μεθαύριο οἱ τουρκικὲς φρεγάτες, ποὺ συνηθίζουν πλέον νὰ κάνουν κρουαζιέρες ἔξω ἀπὸ τὸ Σούνιο πρὸς δόξα τοῦ ἀνερχόμενου ἑλληνικοῦ τουρισμοῦ, θὰ ἀποβιβάσουν τοὺς Τούρκους κομάντος-τουρίστες στὴν Ἀττικὴ καὶ οἱ εὐτυχισμένοι Νεοέλληνες θὰ τρίβουν τὰ χέρια του γιατί θὰ ὑπολογίζουν ὅτι ἔτσι θὰ αὐξηθοῦν τα… τουριστικὰ ἔσοδα καὶ ἡ οἰκονομία θὰ ἀναπτυχτεῖ ἀκόμα πιὸ πολύ. Μεθαύριο οἱ ἀριστεροὶ καὶ οἱ δεξιοί της δυτικῆς Θράκης θὰ ἐπιβάλουν, χάριν τῆς «προόδου», σὲ ὅλο τὸν  κόσμο τῆς περιοχῆς νὰ μαθαίνει ὑποχρεωτικὰ τουρκικὰ γιατί ἡ γλωσσομάθεια εἶναι μεγάλο προσὸν καὶ στοὺς σημερινοὺς καιροὺς  ἐπιβάλλεται νὰ μάθουν μιὰ γλώσσα ποὺ σημειωτέον τὴν μιλοῦν πάνω ἀπὸ ἑκατὸ ἑκατομμύρια. Μεθαυρίο θὰ διδάσκουν ὑποχρεωτικὰ στὰ σχολεῖα αὐτῆς τῆς εὐτυχισμένης χώρας πὼς πρέπει νὰ προσκυνᾶμε τὸν Ἀλλάχ, γιατί δὲν θὰ πρέπει νὰ προσβάλουμε τὰ ἑκατομμύρια μουσουλμάνων ποὺ μᾶς ἔκαναν τὴν «χάρη» νὰ ἔρθουν στὴν χώρα μας καὶ νὰ μᾶς διδάξουν τὸν πολιτισμό τους. Μεθαύριο θὰ ἐπιβληθεῖ  στὰ μικρὰ ἑλληνόπουλα ὑποχρεωτικά το μάθημα γιὰ τὴν ὁμοφοβία, νὰ μαθαίνουν ὑποχρεωτικά το πὼς συμπεριφέρονται οἱ λέσβιες καὶ τὸ πὼς μποροῦμε νὰ ἀλλάξουμε φύλο γιατί ὁ «πολιτισμὸς» προχωρεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ μένουμε πίσω σε ὅλες αὐτὲς τὶς σημαντικὲς ἀλλαγές.  Μεθαύριο οἱ ρασοφόροι ὑποκριτὲς θὰ ντυθοῦν μὲ τὰ παρδαλὰ ἄμφια τῆς παπικῆς αἵρεσης καὶ θὰ χαμογελοῦν σὰν παρδαλὰ κοκόρια εὐτυχισμένοι γιατί ὁ μεγάλος ἀρχιερέας τους, σὰν λύκος μὲ ἔνδυμα προβάτου, εὐτυχισμένος θὰ ἔχει ἐπιτύχει αὐτὸ ποὺ δὲν «κατάφεραν» ἐπὶ τόσους αἰῶνες οἱ προκάτοχοί του, νὰ ἑνώσει τὴν «ἰδιοκτήτη ἐκκλησία» του μὲ τοὺς σταυροφόρους ποὺ κατέστρεψαν καὶ λεηλάτησαν τὴν ἴδια τὴν Κωνσταντινούπολη.

Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ εὐτυχία αὐτῆς τῆς χώρας ποὺ ἔτυχε νὰ λέγετε Ἑλλάδα, (οἱ συνωνυμίες μὲ ἄλλες περιπτώσεις κάποιας χώρας μὲ τόσο μεγάλη ἱστορία εἶναι ἁπλῶς τυχαῖες), ποὺ πραγματικά μας… πνίγει. Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ εὐτυχία αὐτῆς τῆς χώρας, ποὺ οἱ κάτοικοι τῆς ἀποφάσισαν νὰ ξεχάσουν τὴν γλώσσα, τὴν θρησκεία, ἀκόμα καὶ τὴν ταυτότητά τους, πρὸς χάριν τῆς «προόδου» καὶ τῆς «σωτηρίας» τους. Εἶναι ἡ εὐτυχία μιᾶς χώρας ὅπου ἡ προδοσία εἶναι ἐθνικὸ προτέρημα καὶ ἀμείβεται πλουσιοπάροχα, ὅπου οἱ κάτοικοι της εἶναι ὑπερήφανοι ποὺ κατάργησαν τὴν ἱστορία τους ποὺ παραδωσαν τὴν ἐθνική τους κυριαρχία στοὺς ξένους σύγχρονους  σταυροφόρους, ποὺ δόξασαν τὸν «ἔξω ἀπὸ ἐδῶ» στὴν θέση τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀναχρονιστικοῦ παρελθόντος τους. Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ εὐτυχία τῶν κατοίκων αὐτῆς τῆς χώρας, πού... δὲν χώρεσε νὰ τὴν ἀναγράψουν μὲ χρυσὰ γράμματα  πάνω ἀπὸ τὸ μνημεῖο,  δηλαδὴ πάνω ἀπό το… μνῆμα τῆς εὐτυχίας τοὺς! Εἴμαστε ἄραγε τόσο εὐτυχισμένοι;

ΥΓ. Ὅταν κάποτε διαβαινες τὴν νύχτα  τὰ σύνορα στὸν Ἔβρο ἔχοντας πίσω σου τοὺς τζανταρμάδες καὶ πατοῦσες ξανὰ τὸ πόδι σου στὰ εὐλογημένα χώματα τῆς πατρίδας σου, ἔσκυψες ταπεινὰ καὶ τὰ ἀσπάστηκες. Σήμερα ἀναρωτιέσαι, γιὰ ποιὸν ἔτρεχες τότε;