21 Φεβ 2014

Οἱ Μ.Κ.Ο. καὶ στὰ σχολικὰ βιβλία

Γράφει ὁ Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος
Κάθε τόσο ραγίζει κι ἕνας ὀχετὸς καὶ εἰσπνέουμε τὶς ἀναθυμιάσεις, πιάνουμε τὶς μύτες μας. Τώρα ἔχουμε τὶς Μ.Κ.Ο., τὸ νεοταξικὸ αὐτὸ πονήρευμα διαρπαγῆς χρήματος. Τὸ καρύκευμα; ἀγαθοεργίες, φιλανθρωπίες, οἰκτιρμοὶ καὶ εὐσπλαχνίες-«τὸ ἔξωθέν του ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος»- καὶ κάτω ἀπὸ τὸ κέλυφος, καθάρματα καὶ φιλάργυροι ἀπατεῶνες. «Ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀδικίας». (Ματθ. Κγ’ 25). Ἔκλεβαν, μὲ τὶς εὐλογίες τῆς καταδιαφθαρμένης ἐξουσίας, καὶ παρουσιάζονταν καὶ ὡς εὐεργέτες. Νὰ τοὺς δώσουν καὶ ἐπαίνους νὰ τοὺς στήσουν καὶ ἀνδριάντες...
(Στοὺς «Βίους Παραλλήλους» τοῦ Πλουτάρχου, ὅπου σκιαγραφεῖται ἕνας Ἕλληνας καὶ ἕνας Ρωμαῖος, στὸ «Ἀριστείδης καὶ Κάτων» ἀναφέρεται κάτι «νόστιμο». Ρώτησαν τὸν Κάτωνα τὸν Πρεσβύτερο, γιατί δὲν τὸν τίμησε ἡ πολιτεία μὲ ἀνδριάντες, ὅπως τόσους καὶ τόσους ἄλλους Ρωμαίους καὶ ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Προτιμῶ νὰ ρωτοῦν οἱ ἄνθρωποι γιατί δὲν μοῦ ἔστησαν ἀνδριάντα, παρὰ γιατί μου ἔστησαν». «Μᾶλλον γὰρ βούλομαι ζητεῖσθαι διὰ τί μου ἀνδριὰς οὐ κεῖται ἢ διὰ τί κεῖται». Σήμερα «εὐεργετοῦν» πολλοὶ γιὰ ἰδιοτελεῖς σκοποὺς-φοροαπαλλαγές, ρουσφέτια, ἐπωνυματοφορία-καὶ καλοῦν καὶ τὰ κανάλια νὰ καλύψουν καὶ νὰ προβάλλουν τὴν «φιλάνθρωπη» ψυχή τους. Ἐκτὸς θέματος, παρενθετικά, νὰ ἀναφέρω ὅτι ὁ Πλούταρχος στοὺς «Παράλληλους Βίους», Ἑλλήνων καὶ Ρωμαίων, συμπεριέλαβε καὶ ἕναν μὲ τίτλο «Ἀλέξανδρος καὶ Καίσαρ». Τὸν Ἀλέξανδρο, τὸν Μέγα, τὸν θεωρεῖ Ἕλληνα).
Καὶ βέβαια, γιὰ νὰ ἐπανέλθω στὸ θέμα, κατὰ τὸ κρανιοκενὲς σύνθημα τοῦ Νέου Σχολείου, «Σχολεῖο ἀνοικτὸ στὴ ζωὴ» -ποιὰ «ζωὴ» ἄραγε; Τί νὰ δοῦν τὰ παιδιὰ καὶ τί «νὰ θαυμάσουν» ἀπ’ αὐτὴν τὴν ζωή; τὴν διαφθορὰ καὶ....
τὸν ἐκφυλισμό;- δὲν μποροῦσε νὰ μείνει πίσω ἡ Ἐκπαίδευση ἀπὸ τὸ περιρρέον κλίμα. Στὰ νέα βιβλία «Γλώσσας» φιλοξενεῖται κείμενο στὸ ὁποῖο ἐκθειάζονται οἱ Μὴ Κυβερνητικές...Συμμωρίες. (Μὲ ὠμέγα, ἐκ τοῦ συν+μωρία. Εἰπώθηκε ὅτι ὑπάρχουν καὶ λαμπρὲς ἐξαιρέσεις. Δὲν ἀμφιβάλλω. Νὰ δημοσιευτοῦν τὰ ὀνόματα αὐτῶν, γιὰ νὰ μὴν καίγονται μαζὶ μὲ τὰ ξερὰ καὶ τὰ χλωρά). Στὸ βιβλίο «Νεοελληνικὴ Γλώσσα» τῆς Γ’ Γυμνασίου, σελίδα 116 «κεῖται»... κείμενο μὲ τίτλο «Μὴ Κυβερνητικὲς Ὀργανώσεις». Τὸ παραθέτω ὁλόκληρο:
«Κείμενο 8 [Μὴ Κυβερνητικὲς Ὀργανώσεις]
Κατηγοροῦμε συχνὰ τὴν ἀνθρωπότητα πώς, ἐνῶ τὸν τελευταῖο αἰώνα ἔχει ἐπιτελέσει τεράστια ἐπιστημονικὴ καὶ τεχνολογικὴ πρόοδο, στὸν τομέα τῆς ἠθικῆς ἔχει μείνει πίσω. Ὑπάρχει κάτι ποὺ ἀντικρούει αὐτὴ τὴν ἄποψη: ἡ δημιουργία καὶ παρουσία, στὸ δεύτερό του αἰώνα μας, τῶν Μὴ Κυβερνητικῶν Ὀργανώσεων (NGOs-Non Government Organizations). Πίσω ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀρχικὰ κρύβονται πασίγνωστες κινήσεις ὅπως ἡ Γκρὴν Πίς, ἡ Διεθνὴς Ἀμνηστία, οἱ Γιατροὶ χωρὶς Σύνορα καὶ οἱ Γιατροὶ τοῦ Κόσμου, τὸ Παρατηρητήριο τῶν Συμφωνιῶν τῆς Ἐλσίνκι, ἡ Ὁμάδα γιὰ τὴν Προστασία τῶν Μειονοτήτων κ.α. [...]
Οἱ ὀργανώσεις αὐτὲς λέγονται μὴ κυβερνητικές, γιατί δὲν ἐξαρτῶνται ἀπὸ κυβερνήσεις (εὐτυχῶς-ἡ ἀνεξαρτησία εἶναι προϋπόθεση γιὰ τὴ σωστὴ λειτουργία τους). Οἱ πόροι εἶναι ἀπὸ εἰσφορὲς μελῶν, δωρεές, ἱδρύματα καὶ διεθνεῖς ὀργανώσεις. Ἡ συνολικὴ προσφορὰ τοὺς εἶναι ἐντυπωσιακή: ἔχουν σώσει ἑκατομμύρια ζωές, ἔχουν προστατέψει πολλὲς χιλιάδες ἀνθρώπων ἀπὸ βασανιστήρια καὶ καταπίεση, ἔχουν βελτιώσει σημαντικὰ τὴν ποιότητα ζωῆς.
Ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα τὶς ἀντιμετωπίζουμε περίεργα: Ὅταν ἡ Διεθνὴς Ἀμνηστία καὶ τὸ Παρατηρητήριο τοῦ Ἐλσίνκι καταγγέλουν παραβιάσεις τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων στὴν Τουρκία, γράφουμε τὴν εἴδηση στὴν πρώτη σελίδα. Ὅταν οἱ ἴδιες ὀργανώσεις διαμαρτύρονται γιὰ καταπίεση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά, τῶν Σλαβόφωνων ἢ τῶν Μουσουλμάνων στὴν Ἑλλάδα, εἶναι ἀνθελληνικὲς καὶ πληρωμένες ἀπὸ ξένα κέντρα. Οὐσιαστικά μας ἐνοχλεῖ ἡ ἀνεξαρτησία τους: θὰ τὶς θέλαμε μὲ τὸ μέρος μᾶς (ὅπως καὶ ὅλες τὶς ἄλλες ἐξουσίες) καὶ ξεχνᾶμε ὅτι αὐτὸ θὰ καταργοῦσε αὐτόματά το διεθνές τους κύρος.
Εἶμαι ὑπερήφανος ποὺ ἀνήκω στὶς περισσότερες ἀπὸ αὐτὲς τὶς ὀργανώσεις. Πιστεύω πὼς ὁ σεβασμὸς στὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἑνιαῖα καὶ ἀδιαπραγμάτευτα, εἶναι ἡ μόνη ἰδεολογία ποὺ μᾶς ἀπέμεινε-ἀλλὰ καὶ ἡ μόνη ποὺ μᾶς χρειάζεται».
Ποιὸς τὸ ὑπογράφει αὐτὸ τὸ «παιδαγωγικὸ» καὶ λίαν ἐπωφελὲς γιὰ τοὺς ἀνώριμους ἀκόμη Ἑλληνόπαιδες κουρελούργημα; Ὁ Νίκος Δήμου, ὁ ἄνθρωπος πού, κατὰ τὸν τίτλο ἑνὸς βιβλίου του, αἰσθάνεται δυστυχὴς ποὺ εἶναι Ἕλληνας. (Ὁ τίτλος εἶναι «Ἡ δυστυχία του νὰ εἶσαι Ἕλληνας»). Ἐπειδὴ κάθε κείμενο, τὸ ὁποῖο περιέχεται ἰδίως στὰ βιβλία «Γλώσσας» ὑπηρετεῖ ἀμιγῶς καὶ μόνον διδακτικοὺς στόχους, σὲ ποιὸν στόχο… στοχεύει τὸ προαναφερθὲν ἀπόσπασμα; (Τὰ ἀποσπάσματα ἐνίοτε εἶναι καὶ …ἐκτελεστικά).
Παρένθεση καὶ πάλι, συναφὴς μὲ τὸ θέμα. Σύλλογος, ἐξαίρετος καὶ δραστήριος, μὲ ἕδρα τὴν Καβάλα, ἀπέστειλε στὸ ὑπουργεῖο Παιδείας ἐπιστολὴ «ἐξώδικη δήλωση-διαμαρτυρία», γιὰ τὸ περιεχόμενο τῶν βιβλίων «Γλώσσας». Ἔλαβε ἀπάντηση ἀπὸ τὸ ὑπουργεῖο. (Ποῦ τὰ βρίσκει ὅλα καλά). Μοῦ τὴν κοινοποίησαν. Στὸν ἐπίλογο τοῦ ἀπαντητικοῦ ἐγγράφου σημειώνεται:
«Τὰ βιβλία ποὺ μὲ τόση αὐστηρότητα κρίνετε στὴν ἐπιστολὴ σᾶς ἔχουν γραφεῖ καὶ ἀξιολογηθεῖ ἀπὸ εἰδικοὺς ἐπιστήμονες καὶ παιδαγωγοὺς μὲ αὐξημένα προσόντα, πανεπιστημιακοὺς δασκάλους, σχολικοὺς συμβούλους, ἐκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας καὶ δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης καὶ συμβούλους τοῦ πρώην Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου, πράγμα τὸ ὁποῖο ἐγγυᾶται τὴν ἐπιστημονικὴ ἐγκυρότητά τους ἀλλὰ καὶ τὴν παιδαγωγικὴ καὶ διδακτικὴ καταλληλότητά τους. Θὰ πρέπει νὰ ἀναφερθεῖ ὅτι στὸ ΥΠΑΙΘ φτάνουν συχνὰ ἐπιστολὲς ἀπὸ πολλοὺς ἰδιῶτες καὶ φορεῖς, ὅπου διατυπώνονται κριτικές, συχνὰ αὐστηρές, ἀνάλογα μὲ τὴν ἰδεολογία τοῦ καθενός, ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενο τῶν σχολικῶν βιβλίων. Ὅπως εἶναι φυσικό, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἱκανοποιηθοῦν μέσω τῶν σχολικῶν βιβλίων ὅλες οἱ ἐπιθυμίες καὶ ἰδεολογικὲς προτιμήσεις καὶ ἀπαιτήσεις τοῦ κάθε πολίτη. Οἱ ἀπόψεις ὅλων εἶναι σεβαστές, ὡστόσο τὰ σχολικὰ βιβλία ὑπηρετοῦν ἀμιγῶς ἐκπαιδευτικὲς ἀνάγκες, καὶ δὲν πρέπει νὰ ἐξυπηρετοῦν στόχους ποὺ ἀπηχοῦν ἀπόψεις προερχόμενες ἀπὸ διαφόρους ἰδεολογικοὺς χώρους».
Λαμπρά! Τὸ ἐρώτημα παραμένει: Ποιὲς ἀμιγῶς ἐκπαιδευτικὲς ἀνάγκες ὑπηρετεῖ τὸ κείμενο τοῦ κ. Νίκου Δήμου;
Ἕνας μαθητὴς Γ’ Γυμνασίου διαβάζει στὸ βιβλίο του ὅτι «οἱ πόροι τῶν ΜΚΟ εἶναι ἀπὸ εἰσφορὲς μελῶν, δωρεές, ἱδρύματα καὶ διεθνεῖς ὀργανώσεις». Τώρα μαθαίνει ὅτι «οἱ πόροι» εἶναι ἀπὸ τὸν ἱδρώτα καὶ τὰ χαράτσια τῆς οἰκογενείας του καὶ τοῦ κοροϊδοπιασμένου λαοῦ μας. Τί θὰ σκεφτεῖ; Ὅτι τὸ ὑπουργεῖο τοῦ λέει ψέματα, καλύπτει καὶ ἐξωραΐζει βρωμοδουλειὲς καὶ ἐγκλήματα.
Δεύτερον. Ὅταν οἱ αὐξημένων προσόντων, εἰδικοὶ ἐπιστήμονες, παιδαγωγοί, πανεπιστημιακοί, σύμβουλοι καὶ παρασύμβουλοι, «ἀξιολογώντας» τὸ κείμενο, διάβασαν (ἂν τὸ διάβασαν!) τὴν φράση «ὅταν οἱ ἴδιες ὀργανώσεις διαμαρτύρονται γιὰ καταπίεση τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά, τῶν Σλαβόφωνων ἢ τῶν Μουσουλμάνων στὴν Ἑλλάδα», τί ἄξιο λόγου καὶ χρήσιμο ἐντόπισαν στὴν φράση, ὥστε νὰ τὸ περάσουν στὰ βιβλία; Συμφωνοῦν μὲ τὴν διαπίστωση τοῦ δυστυχισμένου... Γραικύλου; Καταπιέζονται οἱ «Γιαχωβάδες» στὴν πατρίδα μας; Ὅταν ἐπιτρέπουν τὴν παρείσφρηση τῆς λέξης «Σλαβόφωνοι», ποιοὺς ἐννοοῦν;
Συμφωνοῦν τὰ αὐξημένα προσόντα καί... ὄντα μὲ τὴν «ἐπιστημονικῆς ἐγκυρότητας καὶ διδακτικῆς καταλληλότητας» γνώμη τοῦ συγγραφέα περὶ καταπίεσης τῶν Μουσουλμάνων στὴν πατρίδα μας;
Ἐφ’ ὅσον ἀξιολογήθηκε τὸ κείμενο ἀπὸ ἔγκυρες ἐπιστημονικὲς ἐπιτροπὲς καὶ περιελήφθη στὸ σχολικὸ βιβλίο, συνεπάγεται ὅτι συμφωνοῦν καὶ ἐπιβραβεύουν τὸν συντάκτη του καί, ἐν ὀλίγοις, παιδαγωγεῖ ὀρθά τους μαθητές.
Ὁπότε, ἀπευθυνόμενος στοὺς γονεῖς, τί διδάσκονται τὰ παιδιά σας; Τί φαρμάκια καταπίνουν; Ὅτι ζοῦν σὲ μία χώρα-τέρας, στὴν ὁποία, μιὰ ἀντιχριστῆ καὶ ἀνθελληνικὴ αἵρεση, καταπιέζεται. Ὅτι ἔχουμε Σλαβόφωνους, δηλαδὴ σκοπιανοὺς γενίτσαρους, ποὺ καὶ αὐτοὶ ὑποφέρουν, ὅπως καὶ οἱ Μουσουλμάνοι. Ἔξοχοι διδακτικοὶ στόχοι!! Δηλητήρια, ἀφιλοπατρία καὶ ἐκκλησιομαχία, ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων! Ἀναπαυθεῖτε στοὺς καναπέδες σας!
Ἡ Ἱεραρχία, τὸ ἐπίσημο ὄργανό της, συμφωνεῖ μὲ τὰ περὶ καταπίεσης τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά; Αὐτὸς ὁ σκυβαλοειδὴς ὑπαινιγμὸς ποιὸν θίγει; Εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ αἱρετικοὶ καὶ προβατόσχημοι λύκοι Ἰεχωβάδες, τὰ τσιράκια τῆς Μασονίας, προσηλυτίζουν καὶ αἰχμαλωτίζουν στὶς νοσηρὲς δοξασίες τους, δεκάδες Ἕλληνες λόγω οἰκονομικῆς κρίσης. Πῶς ἐπιτρέπει ἡ Ἐκκλησία, νὰ διδάσκονται τὰ παιδιά της, τὸ πιὸ εὐάλωτο τμῆμα τοῦ λαοῦ μας, τέτοιες παραλυσίες καὶ παλιανθρωπιές; Ὁ κ. πρωθυπουργός, ποῦ πρόσφατα σταυροκοπιόταν στὸ Ἅγιον Ὅρος, συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν ὑπουργὸ Παιδείας, τί γνώμη ἔχει γι’ αὐτά; Πῶς θὰ μείνουν οἱ νέοι στὴν Ἑλλάδα, τὴν πατρίδα τους, καὶ θὰ ἐργαστοῦν σ’ αὐτὴν καὶ γι’ αὐτήν, ὅταν διδάσκονται καὶ ἀνδρώνονται μὲ τὸ μίσος γιὰ τὴν γενέτειρά τους;
Καί, τέλος, ὁ κ. Νίκος Δήμου, ἐπαίρεται καὶ καυχᾶται γιὰ τὴν συμμετοχή του σὲ πολλές, «στὶς περισσότερες», ΜΚΟ. Σὲ ποιὲς ἀνῆκε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.