Στὴν ἁγιοποίηση τῶν θυμάτων τῆς Γενοκτονίας προχωρεῖ ἡ Ἀρμενικὴ Ἐκκλησία

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης, 

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Σὲ μία πράγματι ἐντυπωσιακὴ κίνηση ποὺ ἔχει ἀπὸ τώρα θορυβήσει τὴν Τουρκία, θὰ προσχωρήσει ἡ ἀρμενικὴ ἐκκλησία σύμφωνα καὶ μὲ δημοσιεύματα τοῦ τουρκικοῦ τύπου. Συγκεκριμένα θὰ προχωρήσει στὴν ἁγιοποίηση τῶν 1.500.000 θυμάτων τῆς μεγάλης ἀρμενικῆς γενοκτονίας στὴν ἑκατοστὴ ἐπέτειο ἀπὸ τὰ φρικτὰ ἐκεῖνα γεγονότα τῶν ἀρχῶν τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα στὴν Μικρὰ Ἀσία.

Ὅπως ἀναφέρουν οἱ δημοσιογραφικὲς πληροφορίες μὲ πηγὴ τὸ ASAM, δηλαδὴ τὸ «Κέντρο Στρατηγικῶν Ἐρευνῶν Εὐρασίας» τῆς Τουρκίας, αὐτὲς τὶς μέρες συνεκλήθη στὴν πρωτεύουσα τῆς Ἀρμενίας μεγάλη σύνοδος τῆς ἱεραρχίας τῆς ἀρμενικῆς ἐκκλησίας. Τὸ πολὺ ἐντυπωσιακὸ εἶναι ὅτι σὲ αὐτὴ τὴν σύνοδο συμμετεῖχαν γιὰ πρώτη φορὰ ἐδῶ καὶ 400 χρόνια, συγκεκριμένα ἀπὸ τὸ 1651, οἱ Ἀρμένιοι ἐπίσκοποι ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο γεγονὸς ποὺ θεωρήθηκε σταθμὸς γιὰ τὴν ἀρμενικὴ ἐκκλησία. Ὅπως ἔγινε γνωστό, στὴν σύνοδο αὐτὴ πῆραν μέρος ὁ ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Ἐτσμιατζίν, (ποὺ θεωρεῖται σὰν ἡ πιὸ ἱερὴ πόλη γιὰ τοὺς Ἀρμένιους), τῆς Ἀρμενίας, ὁ ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Λιβάνου, ὅπου ἐπίσης ὑπάρχει μεγάλη ἀρμενικὴ κοινότητα, καθὼς καὶ ἐπίσκοποι ἀπὸ τὶς...

Ἡνωμένες Πολιτεῖες, Ἱεροσόλυμα, νότιο Ἀμερική, Γαλλία καὶ ὅπου ἀλλοῦ ὑπάρχουν ἀρμενικὲς κοινότητες. Στὴν σύνοδο αὐτὴ ἀποφασίστηκε νὰ ἀνακηρυχτοῦν ἅγιοι ὅλα τὰ θύματα τῆς φρικτῆς ἀρμενικῆς γενοκτονίας ποὺ διαπράχτηκε ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς καὶ στὴν συνέχεια ἀπὸ τοὺς κεμαλικοὺς Τούρκους στὴν Μικρὰ Ἀσία, γιὰ τὴν ἑκατοστὴ ἐπέτειο τῆς  γενοκτονίας ποὺ θὰ εἶναι σὲ δύο χρόνια, δηλαδὴ τὸ 1915.

Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ ὅπως ἦταν ἑπόμενο, θορύβησε τὴν Τουρκία καὶ ὅπως ἀνέφερε κὰ ὁ πρόεδρος τοῦ ASAM, Omer Ozkaya, εἶναι πολὺ ἐντυπωσιακὸ ὅτι γιὰ πρώτη φορὰ ἐδῶ καὶ 400 χρόνια συγκεντρώθηκαν ὅλοι οἱ ἐπίσκοποί τῆς ἀρμενικῆς ἐκκλησίας μὲ κύριο σκοπὸ τὴν μεγαλύτερη προβολὴ τοῦ ζητήματος τῆς «δῆθεν», (γιὰ τοὺς Τούρκους ), γενοκτονίας καὶ τὴν ἀνύψωσή της σὲ πνευματικὸ ἐπίπεδο προχωρώντας στὴν ἁγιοποίηση τῶν θυμάτων της. Παράλληλα ἐπισήμανε ὅτι οἱ Ἀρμένιοι μὲ τὴν κίνησή τους αὐτὴ δίνουν μία ἄλλη ξεχωριστὴ θρησκευτικὴ διάσταση στὴν διαμάχη ποὺ γίνεται ἐδῶ καὶ χρόνια μεταξὺ κυρίως τῆς ἀρμενικῆς διασπορᾶς καὶ τὴν Τουρκία, γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς ἀρμενικῆς γενοκτονίας. Μάλιστα γιὰ νὰ δοθεῖ μεγαλύτερη ἔμφαση στὴν ἀπόφαση αὐτή, γιὰ πρώτη φορὰ ἐδῶ καὶ αἰῶνες στὸ θρησκευτικὸ κέντρο τῆς Ἀρμενίας, τὸ Ἐτσιμιατζίν, ποὺ εἶναι ἕνα μεγάλο θρησκευτικὸ σύμβολο γιὰ τοὺς Ἀρμένιους, συνεκλήθη μία  παναραμενικὴ θρησκευτικὴ σύνοδος. Ὅπως εἶναι γνωστὸ ἡ τουρκικὴ ἄποψη ποὺ ὑποστηρίζει καὶ τὸ ASAM, ἰσχυρίζεται ὅτι τὰ γεγονότα ποὺ ἔλαβαν χώρα τὰ ἔτη, 1913, 1914, 1915 στὴν Μικρὰ Ἀσία, χρήζουν μεγαλύτερης ἱστορικῆς ἔρευνας μὲ κύριο σκοπὸ νὰ ἀποδειχτεῖ ὅτι οἱ ἀρμενικὲς θεωρίες περὶ γενοκτονίας ἱστορικὰ δὲν στέκουν. Παράλληλα ἀπὸ τουρκικῆς πλευρᾶς κατακρίνεται ἔντονα ἡ κίνηση αὐτὴ τῆς ἀρμενικῆς ἐκκλησίας ποὺ δίνει ἄλλο ἕνα μεγάλο συμβολικὸ ὅπλο κατὰ τῆς Τουρκία μὲ τὴν ἁγιοποίηση τῶν θυμάτων τῆς γενοκτονίας, τὴν ὁποία ἡ Τουρκία ἐπίσημα ἀμφισβητεῖ μὲ ἔντονο τρόπο.

Ἐμεῖς, ἐκεῖνο ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ σχολιάσουμε εἶναι ὅτι οἱ Ἀρμένιοι θρησκευτικοὶ ἡγέτες, ἱστάμενοι πραγματικὰ στὸ ὕψος τῆς ἀποστολῆς τους, προχώρησαν σὲ αὐτὴ τὴν ἱστορικὴ κίνηση προσφέροντας στὴν ἀρμενικὴ πλευρὰ ἄλλο ἕνα ἰσχυρὸ «ὅπλο» στὴν ἱστορικὴ διαμάχη τῶν Ἀρμενίων μὲ τὴν Τουρκία γιὰ τὴν ἱστορικὴ δικαίωση τῆς γενοκτονίας τους. Πραγματικὰ θὰ ἦταν πολὺ χρήσιμο νὰ παραδειγματίσει ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτὸ καὶ ἡ δική μας θρησκευτικὴ ἡγεσία γιὰ τὶς ἑκατοντάδες χιλιάδες τῶν θυμάτων τῆς γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων χριστιανῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ποὺ μαζὶ μὲ τοὺς Ἀρμένιους καὶ τοὺς Ἀσσύριους, πλήρωσαν βαρὺ φόρο αἵματος στὶς ὀθωμανικὲς καὶ τουρκικὲς θηριωδίες στὶς ἀρχὲς τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα.