Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος διώχνει τὰ τσακάλια

Γράφει ὁ π.Διονύσιος Ταμπάκης, 

ἐφημέριος Ι.Ναοῦ Παναγίας Ναυπλίου

Ἐχθὲς τὸ ἀπόγευμα ἦρθε νὰ προσκυνήσει στὸν Ι.Ναό μας ὁ κ.Παναγιώτης Κλημεντίδης – Παιδοδοντίατρος, καταγώμενος (1961 γενν.) ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ πατέρα του, ἀπὸ τὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας. Μὲ συγκίνηση μᾶς ἀποκάλυψε τὸ ταξίδι ποὺ ἔκανε κατὰ τὴν δεκαετία τοῦ 80 στὰ Φάρασα γιὰ νὰ προσκυνήσει τὰ χώματα ὅπου πατοῦσε ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος. Ἐκεῖ μάλιστα συνάντησε καὶ τὸν γιό του τότε χότζα ὅπου εἶχε προλάβει τὸν Ἅγιο Ἀρσένιο, ρωτώντας χαρακτηριστικὰ μὲ τὴν Φαρασιώτικη γλώσσα: 

-Ποιόν μοῦ λές; Αὐτὸν τὸν Ψηλὸν γαλανομάτην Τρανὸν Παππά;

Ἀφοῦ μὲ πολὺ κόπο κατάφερε νά φτάσει στὴν Καισάρεια, βρῆκε ἐκεῖ καὶ κανόνισε μὲ ἕναν Τοῦρκο γιὰ νὰ τὸν ὁδηγήσει μὲ τὸ αὐτοκίνητό του στὰ Φάρασα. Ἀφοῦ τὸν προπλήρωσε ξεκίνησαν γιὰ ἕνα δύσκολο δρομολόγιο μέσα σὲ παλιοὺς λακουβιασμένους χωματόδρομους ὅπου καὶ ἔφτασαν πολὺ πιὸ ἔξω ἀπὸ τὰ Φάρασα. Κατόπιν συνέχισαν μὲ τὰ πόδια, μέσα στὴν ἐρημιὰ καὶ μετὰ ἀπὸ πολὺ ἱδρώτα ἔφθασαν στὸν τόπο ὅπου ἔζησε καὶ θαυματουργοῦσε ὁ Ὅσιος Ἀρσένιός μας.

Ἐπισκέφθηκε πρῶτα τὴν Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Βαραχησίου καὶ Ἰωνά. Εἶχε μετατραπεῖ σὲ Τζαμί, ἐνῶ τὸ Ἱερὸ ὅπου ἱερουργοῦσε ὁ Ἅγιος μαζὶ μὲ τὶς Ἀγγελικὲς Δυνάμεις, τὸ εἶχαν μετατρέψει οἱ ἀναίσθητοι Τοῦρκοι σὲ ἀποχωρητήριο. Ἀπὸ ἐκεῖ κατάφερε νὰ πάρει λίγο ἀπὸ τὸν λιβανισμένο σοφὰ τῆς προθέσεως.

Κατόπιν ἐπισκέφθηκε τὸ μισοκατεδαφισμένο σπίτι τοῦ Ὁσίου. Θέλησε νὰ τοποθετήσει τὴν Ἁγιογραφία - Εἰκόνα του μέσα στὸ ἐναπομεῖναν τζάκι ἀλλὰ δὲν τὸν ἀφήνανε οἱ Τοῦρκοι καὶ ἔτσι ἔσκαψε μέσα στὴν...

γῆ ὅπου κατάχωσε τὴν Εἰκόνα τοῦ Ὁσίου. Παράλληλα πῆρε ἕνα καρφὶ ἀπὸ ἕναν ἠμικαταρευμένο τοῖχο, λίγο ξύλο ἀπὸ τὸ δάπεδο καὶ χῶμα. Ἤθελε νὰ πάρει καὶ ἕνα μαρμάρινο νιπτηράκι ὅπου ἐνίβετο ὁ Ἅγιος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ λίγο φοβήθηκε νὰ τὸ κάνει μήπως καὶ τὸν συλλάβουν οἱ ζαπτιέδες-χωροφύλακοι γιὰ ἀρχαιοκαπηλία.

Τὰ ἔθεσε ὅλα μαζὶ σὲ μία ἁπλὴ νάϊλον σακούλα τοῦ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ καὶ ἀφοῦ εἶχε γύρει γιὰ τὰ καλὰ ὁ ἥλιος, φύγανε μαζὶ μὲ τὸν ὁδηγὸ γιὰ τὴν ἐπιστροφή τους.

Τέσσερις ὧρες προχωροῦσαν μέσα στὸ σκοτεινὸ πλέον χωμάτινο ἐρημόδρομο ὅπου ξαφνικά τούς κυκλώσανε μὲ ἄγρια γαυγίσματα πολλὰ λευκὰ τσακάλια ἕτοιμα νὰ τοὺς κατασπαράξουν.

Τότε, σὰν παρήγορη ἀχτίδα νοιώθει ὁ κ. Παναγιώτης τὴν σακούλα ποὺ εἶχε φυλαγμένη στὸν κόρφο του νὰ θερμαίνεται καὶ νὰ τοῦ ζεσταίνει μὲ σιγουράδα καὶ ἠρεμία τὴν καρδιά του. Ἀμέσως τὰ τσακάλια ἐμπρὸς στὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου λάκησαν καὶ ἔφυγαν τρομαγμένα μακριά, δίχως καμία ἐμφανῆ αἰτία.

Περασμένα μεσάνυχτα πλέον ‘φτάσαν σὲ κάποιο σπίτι γιὰ νὰ κοιμηθοῦν, ἀφοῦ τὰ παπούτσια τοῦ κ. Παναγιώτη εἶχαν καταστραφεῖ ἀπὸ τὴν σκληρὴ ὁδοιπορία. Καὶ ἐνῶ λαγοκοιμόταν ἀντικρίζει τὸν Τοῦρκο ὁδηγὸ νὰ σηκώνεται μουλωχτὰ καὶ νὰ ψάχνει τὰ πράγματά του.

-Τί ψάχνεις; τοῦ ἔκανε μὲ νόημα.

Καὶ αὐτὸς μὲ ἀπειλητικὸ τρόπο καὶ μὲ τὸν σουγιὰ στὸ χέρι του λέει «παρά».

-«Παρὰ Καισάρεια», τοῦ ἁπαντά, δηλαδὴ τὸν εἶχε πληρώσει ἤδη ἀπὸ τὴν Καισάρεια.

Θὰ μποροῦσε μὲ τὸ δίχως ἄλλο νὰ τὸν εἶχε δολοφονήσει ὁ Τοῦρκος ἐκείνη τὴν στιγμή, τρόμος τὸν καταπλάκωσε, ὅπου καὶ τότε αἰσθάνεται πάλι τὴν σακουλίτσα μὲ τὸ χῶμα τοῦ Ἁγίου νὰ θερμαίνεται καὶ ἀνέλπιστα ὁ Τοῦρκος ὁδηγὸς νὰ πέφτει καὶ νὰ κοιμᾶται ἄπραχτος σὰν ἀρνὶ .

Σὲ λίγο ἀφοῦ βεβαιώθηκε ὅτι εἶχε συρθεῖ σὲ ὕπνο ὁ Τοῦρκος, πῆρε ἀθόρυβα τὰ πράγματά του καὶ ἔφυγε μόνος του μέσα στὴν σκοτεινιὰ γιὰ τὴν Καισάρεια.

Μόλις ἔφτασε στὴν Ἑλλάδα κατευθύνθηκε ἀμέσως γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος, στὸν Γέροντα Παΐσιο, ὅπου πρὶν προλάβει καν νὰ τὸν χαιρετίσει τὸν ἀφόπλισε ὁ π. Παΐσιος μὲ λόγους εὐλογίας καὶ χαρᾶς λέγοντάς του παράλληλα:

-Βρὲ παλαβέ. Τί πῆγες νὰ κάνεις ἐκεῖ; (ἐννοοῦσε τὸ νιπτήρα) Θὰ σὲ πιάνανε γιὰ ἀρχαιοκαπηλία!

Ἐπίσης, ὅπως μᾶς ἀνέφερε ὁ κ. Π. Κλημεντίδης, νέος κάποτε, εἶχε πάθει δερματικὸ ἐξάνθημα καὶ ταλαιπωρήθηκε τρία χρόνια ντρεπόμενος νὰ πάει σὲ γιατρὸ γιὰ νὰ ἀποθεραπευθεῖ. Ὅταν ἐπισκέφθηκε τὸν Γέροντα Παΐσιο τοῦ τὸ ἀνέφερε καὶ τότε πῆρε ἕνα κλαδάκι ἀπὸ μία βάγια, ἐκεῖ δίπλα, τὸν χτύπησε ἐλαφρὰ τρεῖς φορὲς στὸ κεφάλι του καὶ ἀμέσως ἐξαφανίσθηκε τὸ νόσημα καὶ ἡ ταλαιπωρία.

Ἡ γλυκιά μας Παναγία Μητέρα μας μὲ τὶς εὐχὲς τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου καὶ τοῦ Γέροντος Παϊσίου νὰ γλυκαίνει τὴν ζωή μας καὶ νὰ τὴν ὁδηγεῖ στὴν Χαρὰ Τοῦ Υἱοῦ της .