Δὲς τό, δὲς τὸ κάπως ἀλλιῶς. Ὅλα
σὲ καλὸ θὰ βγοῦν... Καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι μία ψευδαίσθηση. Θὰ τὸ δεῖς. Ἡ ζωή σοὺ 'χει ἀποδείξει -μὲς στὰ πράγματα σοὺ 'χει δείξει ὁ Θεὸς- ὅτι πολλὰ ποὺ τὰ
φοβόσουν, ποὺ 'χες τρομάξει, ποὺ 'χες ἀπελπιστεῖ, στὸ τέλος ἀντιμετωπίστηκαν.
Καὶ βρῆκες μέσα σου δυνάμεις....
Ἐδῶ, μοῦ τὸ λένε παιδάκια στὸ
σχολεῖο, κοριτσάκια καὶ ἀγοράκια Α' Λυκείου, καὶ μοῦ λένε ὅτι "νόμιζα στὴν ζωή μου ὅτι αὐτὸ δὲν θὰ τὸ ἄντεχα ποτὲ καὶ ὅταν ἦρθε τὸ περιστατικὸ στὴν ζωή
μου, τὸ ἄντεξα μία χαρά. Καὶ γῶ δὲν πίστευα αὐτὸ ὅτι θὰ τὸ καταφέρω".
Ἔχεις μέσα σου δυνατότητες,
χαρίσματα, ψυχικὰ ἀποθέματα, ἐνεργητικότητα... Σὲ κατάσταση ποὺ περιμένει. Ποὺ κοιμᾶται. Ποὺ περιμένει τὸ θαῦμα...
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμιλία τοῦ π.Ἀνδρέα
Κονάνου atheataperasmata.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου