Θαύματα τῆς Ὁσίας Ματρώνας τῆς ἀομμάτου († 2 Μαΐου) σὲ Ἕλληνες

Ἦταν Κυριακὴ πρωί. Καθόμουν πολὺ στενοχωρημένη στὴ βεράντα τοῦ σπιτιοῦ μου καὶ ἔκανα προσευχὴ στὴν Ἁγία Ματρώνα τὴ Ρωσίδα τὴν ἀόμματο, τὴν ὁποία πρὶν ἀπὸ μερικὲς ἑβδομάδες εἶχα ἐπισκεφθεῖ στὸ Ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸν Περισσό, ὅπου φυλάσσεται ἱερὸ λείψανό της καὶ ἡ θαυματουργὸς εἰκόνα της. Εἶχα ἀκούσει ἀρκετὰ θαύματα ποὺ πραγματοποιεῖ ἡ Ὁσία καὶ μὲ κατάνυξη ἀλλὰ καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια ζητοῦσα νὰ δώσει ὑγεία καὶ στὸ πρόβλημα τῆς κόρης μου τῆς Ἀγγελικῆς, ποὺ ὑπέφερε ἀπὸ στραβισμὸ τοῦ δεξιοῦ της ὀφθαλμοῦ καὶ προσπαθούσαμε μὲ κάθε τρόπο νὰ ἀποφύγει τὸ παιδὶ τὴν ἐπέμβαση. Εἶχα πάρει λαδάκι ἀπὸ τὴν κανδήλα τῆς Ἁγίας καὶ ἄλειψα τὸ ματάκι της ἀλλὰ καὶ νυχθημερὸν προσευχόμουν μὲ δάκρυα στὰ μάτια γιὰ τὴ θεραπεία της. Ἡ Ὁσία ποὺ ἀγαπᾶ πολὺ τὸν πονεμένο ἄνθρωπο καὶ εἰδικὰ τὰ νέα παιδιά, δὲν ἄργησε καὶ χάρισε στὸ παιδί μου τὴ θεραπεία του καὶ δὲν χρειάστηκαν ἰατρικὲς ἐπεμβάσεις. Εὐχαριστῶ τὴν Ἁγία γιὰ τὸ μεγάλο θαῦμα της. Νὰ εἶναι εὐλογημένο τὸ ἅγιό της ὄνομα στοὺς αἰῶνες.

Μὲ πίστη Μαρία Ἀποστολοπούλου

 Εἶμαι ἕνας ἁμαρτωλὸς ποὺ ἀξιώθηκα νὰ δῶ τὸ μεγάλο θαῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἁγίας Ματρώνας τῆς Ρωσίδας. Ἤξερα ὅτι κάθε Δευτέρα ἀπόγευμα στὸ Ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸν Περισσὸ γίνεται ἡ Παράκληση τῆς Ὁσίας καὶ ἦρθα καὶ ἐγὼ νὰ παρακαλέσω γιὰ...

ἕνα μεγάλο πρόβλημά μου.

Πρὶν καιρὸ εἶχα ἕνα ἀτύχημα. Τίποτε δὲν μποροῦσε νὰ βελτιώσει τὴν κατάστασή μου.

Οἱ ἀφόρητοι πόνοι ἀφενὸς καὶ ἡ ἄσχημη ψυχολογική μου κατάσταση ἀφετέρου, μοῦ ἔκαναν μαρτυρικὴ τὴ ζωή. Καὶ ὅμως ὁ Θεὸς ὁ ὁποῖος θεραπεύει πάσαν νόσον καὶ πάσαν ἀσθένειαν τῶν ἀνθρώπων, διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὁσίας Ματρώνας, χάρισε τὴν βραδιὰ ἐκείνη καὶ σὲ μένα τὸ θαῦμα. Δὲν εἶχε τελειώσει ἡ Παράκληση καὶ αἰσθάνθηκα τὸ βάρος τοῦ πόνου καὶ τὴν κακὴ ψυχολογική μου κατάσταση νὰ χάνονται καὶ νὰ αἰσθάνομαι σὰν πρῶτα ποὺ ἤμουν υγιης.

Μεγάλη ἡ χαρά μου ἀλλὰ καὶ ἡ εὐχαριστία μου πρὸς τὴν Ὅσια, γιατί ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἔπαψα νὰ ὑποφέρω καὶ σὰν κλωστὴ κόπηκαν οἱ πόνοι καὶ ἡ ἄσχημη ψυχολογία μου.

Κωνσταντῖνος Κωστόπουλος

Σεβαστέ μου Γέροντα Ἀθηναγόρα, εὐλογεῖτε.

Πρὸ πολλοῦ ἔπρεπε ἴσως νὰ σᾶς πληροφορήσω περὶ τῆς εὐεργεσίας καὶ θεραπείας τὴν ὁποία ἔλαβα ἀπὸ τὴν Ἁγία Ματρώνα τὴ Ρωσίδα, προστάτιδα τῶν χριστιανῶν καὶ καταφύγιο τῶν πονεμένων καὶ ἀσθενούντων. Φορτωμένος μὲ κακοήθη ὄγκο καὶ φρικτοὺς πόνους στὴν κοιλιακὴ χώρα βάδιζα τὸ δρόμο μου σκεπτόμενος ὅτι τὸ τέλος πλησιάζει. Μέσα μου ὅμως κάτι μου ἔλεγε ὅτι τίποτα δὲν ἔχει τελειώσει. Μὲ τὴ σκέψη αὐτὴ ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν πίστη ποὺ μὲ διακρίνει ἀπὸ παιδὶ (δῶρο τῆς μητέρας μου) ἄρχισα νὰ ζητῶ τὴ βοήθεια ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ τὴν πρεσβεία τῆς θαυματουργοῦ Ἁγίας Ματρώνας. Πολλὲς φορὲς προχώρησα ὡς τὸ ἐπιβλητικὸ προσκυνητάρι τῆς Ἁγίας, ἔκλαψα, παρακάλεσα, πῆρα λαδάκι ἀπὸ τὴν κανδήλα της καὶ καθημερινῶς σταύρωνα καὶ ἄλειφα τὸ σημεῖο τοῦ σώματος ποὺ βρισκόταν ὁ ὄγκος. Μετὰ ἀπὸ καιρὸ καὶ μὲ τὴν ὑπόδειξη τοῦ ἰατροῦ ἔκανα ἀξονικὴ καί, ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὁ ὄγκος εἶχε ὑποχωρήσει. Οἱ πόνοι μὲ εἶχαν ἐγκαταλείψει καὶ ἐγὼ χαρούμενος καὶ ὑγιὴς πλέον ἐπέστρεφα στὸ σπίτι μου. Δέκα μῆνες ἔχουν περάσει ἀπὸ τότε καὶ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν πρεσβεία τῆς Ἁγίας Ματρώνας, χαίρω ἄκρας ὑγείας! Σ’ εὐχαριστῶ, Ἁγία μου, γιὰ τὴν ἁπλόχερη εὐλογία σου σὲ μένα τὸν ἁμαρτωλὸ ποὺ πιστεύω ὅτι ἀναξίως τὴν ἐδέχθηκα.

Ὁ ἱκέτης σου Σπύρος Τάνταρος

Ἐπισκεφθήκαμε τὸν ἱερὸ ναὸ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, προσκεκλημένοι, ὁ ἄνδρας μου καὶ ἐγώ, σὲ γάμο φιλικοῦ μας προσώπου. Ἕως ὅτου ἀρχίσει τὸ μυστήριο τοῦ γάμου, περιεργαζόμουν τὸν πανέμορφο αὐτὸ ναὸ τῆς Παναγίας μας καὶ σὲ κάποιο σημεῖο διέκρινα ἕνα τεράστιο προσκυνητάρι μὲ μία ἐπιβλητικὴ εἰκόνα σὲ χρυσὸ φόντο καὶ προχώρησα νὰ προσκυνήσω. Μετὰ ἀπὸ λίγο καὶ ἐνῶ προσευχόμουν, μὲ πλησίασε ἕνας μακρυγένης ἱερεὺς πνευματικὸς καὶ μὲ περισσὴ ταπείνωση, ἂν τὸ διέκρινα σωστά, μὲ ρώτησε: «Γνωρίζετε ποιὰ εἶναι ἡ Ὁσία αὐτή;». Τοῦ ἀπάντησα πὼς δὲν τὴν γνωρίζω. Ἐκεῖνος μὲ πολλὴ καλοσύνη μὲ ἐνημέρωσε ἐκτενῶς γιὰ τὴ βιογραφία τῆς Ὁσίας Ματρώνας. Μοῦ μίλησε γιὰ τὰ θαύματά της καὶ ἐγὼ ἔχοντας μέσα μου μεγάλο πόνο, γιατί δὲν εἶχα ἀποκτήσει ἔπειτα ἀπὸ ἀρκετὸ χρονικὸ διάστημα γάμου ἕνα παιδί, ἔκλαψα καὶ τοῦ εἶπα νὰ παρακαλέσει γιὰ μένα καὶ τὸν ἄνδρα μου νὰ μεσολαβήσει ἡ Ἁγία στὸν Κύριο νὰ μᾶς δώσει ἕνα παιδί. Εὐγενὴς ὁ εὐλογημένος παππούλης μου εἶπε: «Κᾶνε προσευχὴ καὶ σὺ καὶ ὁ ἄνδρας σου κι ἐγὼ καθημερινῶς θὰ ἀνάβω ἕνα κερὶ στὴν Ὁσία καὶ θὰ τὴν παρακαλῶ γιὰ σένα». Μετὰ ἀπὸ τρεῖς μῆνες, ἔπειτα ἀπὸ πολλὴ προσευχή, ἔμεινα ἔγκυος καὶ γέννησα ἕνα ἀγοράκι τὸ ὁποῖο βαπτίσαμε σ’ αὐτὸν τὸ ναό, δοξάζοντας τὸ Θεὸ καὶ τὴν Ἁγία Ματρώνα γιὰ τὸ μεγάλο δῶρο τους στὴν ἀναξιότητά μας. Ὅπως ἐπίσης καὶ τὸ σεβαστὸ Γέροντα Ἀθηναγόρα γιὰ τὶς προσευχὲς καὶ τὴν ἀγάπη του.

Μαργαρίτα – Ἀλέξανδρος

Ὁ Ἱερεὺς τοῦ Ναοῦ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸν Περισσὸ εἶχε ἕνα πρόβλημα ἐξωτερικὰ στὸ αὐτί του· συγκεκριμένα μία ὀξύτατη φλεγμονὴ ἡ ὁποία τοῦ δημιουργοῦσε πολὺ πόνο καὶ ἄλλα σοβαρὰ προβλήματα. Πολλὲς φορὲς παρακαλοῦσε τὸν Κύριο καὶ τὴν Θεοτόκον τὴν ὁποία πολλὰ χρόνια ὑπηρετεῖ, νὰ τοῦ θεραπεύσουν τὸ πρόβλημα. Μία ἡμέρα εὐρισκόμενος σὲ ἀπελπιστικὴ κατάσταση, ἔρχεται στὸ προσκυνητάρι τῆς Ὁσίας Ματρώνας ὅπου ἐκτός της θαυματουργοῦ εἰκόνας της ὑπάρχει καὶ ἱερό της λείψανο καὶ ἄρχισε μετὰ δακρύων νὰ προσεύχεται καὶ νὰ τὴν ἐπικαλεῖται νὰ τὸν θεραπεύσει λέγοντάς της: «Ἁγία μου, ὁ πατὴρ Ἀθηναγόρας ὁμιλεῖ στὸν κόσμο καὶ σὲ μένα πολλὲς φορὲς γιὰ τὰ ἀναρίθμητα θαύματά σου· κᾶνε καὶ σὲ μένα τὸ θαῦμα σου». Κλαίγοντας καὶ βάζοντας λαδάκι ἀπὸ τὴν κανδήλα τῆς Ἁγίας μπῆκε στὸ γραφεῖο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ προβληματισμένος. Μετὰ ἀπὸ λίγο καὶ ἐνῶ σταύρωνε τὸ σημεῖο τῆς φλεγμονῆς αὐτῆς ἄνοιξε καὶ ἄρχισε νὰ ἀποβάλλει πύον, θεραπεύοντας ἔτσι τὸ μεγάλο πρόβλημα τῆς ὑγείας ποὺ ἀντιμετώπιζε ὁ συγκεκριμένος ἱερεύς. Θέλω ἐπίσης νὰ ἀναφέρω γιὰ τὴν ἱστορία ὅτι πρὸ ἑνὸς ἔτους ὁ ἴδιος ἀντιμετώπιζε τὸ ἴδιο πρόβλημα στὸ ἀριστερὸ αὐτί, ἀλλὰ δυστυχῶς ἔκανε ἐπέμβαση γιὰ τὴν ἴασή του.

Εὐγνώμων

Δημήτριος Ντούνης, Ἱερεὺς

Ἁγία μου Ματρώνα, σ’ εὐχαριστῶ γιὰ τὴ βοήθειά σου καὶ τὴ θεραπεία ποὺ πρόσφερες στὸ παιδί μου τὸ Νικόλα, ὁ ὁποῖος εἶχε μεγάλο πρόβλημα δυσλεξίας. Εἰδικοὶ ἐπιστήμονες μὲ εἶχαν ἐνημερώσει ὅτι τὰ πράγματα ἦταν δύσκολα. Θὰ προσπαθοῦσαν φυσικὰ γιὰ τὸ καλύτερο, χωρὶς νὰ μᾶς βεβαιώνουν ὅτι θὰ εἴχαμε ἐπιτυχία. Καὶ ὅμως ἐγώ, γνωρίζοντας τὰ θαύματά σου, πῆρα τὸ παιδί μου καὶ κρατώντας ἄνθη στὰ χέρια μας ποὺ τόσο ἀγαπᾶς ἦρθα στὸ Ναὸ ποὺ φιλοξενεῖ ἱερό σου λείψανο καὶ τὴν εἰκόνα σου καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια σὲ παρακάλεσα γι’ αὐτὸ τὸ παιδί. Πίστεψα ὅτι μὲ ἄκουσες, ὅτι δέχθηκες τὴν κραυγὴ μίας πονεμένης μάνας. Πῆρα λαδάκι ἀπὸ τὴν κανδήλα σου καὶ κάθε ἡμέρα, ἐπὶ σαράντα ἡμέρες, ἔσταζα στὸ στόμα τοῦ παιδιοῦ μου λάδι εὐλογημένο καὶ τὸ θαῦμα δὲν ἄργησε. Τὸ παιδί μου μετὰ ἀπὸ καιρὸ καὶ μὲ τὴ βοήθεια τῶν εἰδικῶν εἶχε γίνει καλά. Δέξου καὶ πάλι τὶς εὐχαριστίες καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη μας.

Μὲ ὅλη μας τὴ πίστη

Μαῦρα καὶ Νικόλας Σιδέρης

Ὁσία μου Ματρωνούλα, σὲ εὐχαριστῶ γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ γιὰ ὅλα ὅσα ἔχεις μέχρι τώρα ἐπιτελέσει σὲ μένα τὴν ἀνάξια. Σὲ παρακαλῶ, βοήθησε μὲ στὰ πρακτικὰ ζητήματα ποὺ ἐκκρεμοῦν στὴ ζωή μου, γιὰ νὰ μπορέσω νὰ ἀφιερωθῶ ἀπρόσκοπτα στὴν ὑπηρεσία τοῦ θελήματος τοῦ Κυρίου, ἐπιδεικνύοντας τὴν ὑπακοὴ καὶ τὴ φιλοπονία μου πρὸς δόξαν Του καὶ πρὸς χάριν τῆς ἀγάπης Του. Σὲ παρακαλῶ, προστάτευε τοὺς ἀδελφούς μου ἐν Χριστῷ σὲ κάθε τους βῆμα καὶ μὴν ἐπιτρέψεις νὰ κινδυνεύσουν ποτὲ ἀπὸ κακὸ ἐκεῖνοι καὶ τὰ ἀγαπητά τους οἰκεία πρόσωπα. Βοήθησέ μας, ὥστε πάντοτε νὰ συνεργαζόμαστε μὲ ἀμείωτη ἑνότητα γιὰ τὸ καλὸ τῶν ἀδελφῶν. Δίνε μας ὑγεία πνευματικὴ καὶ σωματικὴ καὶ αὐτάρκεια ὑλικὴ γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε στὸν ἱερὸ σκοπό μας. Σ’ εὐχαριστῶ πολύ, ὁσία Ματρωνούλα, ποὺ εἶσαι φίλη μου καὶ μὴν ξεχάσεις ποτὲ σὲ παρακαλῶ πόσο ἐπιθυμῶ νὰ μιμηθῶ τὸν καλὸν ἀγώνα σου.

Ἡ ἀνάξια δούλη Κυρίου Αἰκατερίνη

 Θαυμαστή βοήθεια χρειάσθηκα καὶ εἶχα τὴ βοήθεια τῆς τρεῖς φορές:

Μία φορὰ σὲ σοβαρὸ πρόβλημα ὑγείας τοῦ υἱοῦ μου Γρηγορίου, ὁ ὁποῖος ξαφνικὰ ἀντιμετώπισε πρόβλημα μὲ τὴν καρδιά του. Ὕστερα ἀπὸ θερμὴ καὶ εἰλικρινῆ παράκληση, ἡ ὁσία Ματρώνα ἔκανε τὸ θαῦμα της καὶ τὸ πρόβλημα ἀντιμετωπίσθηκε μὲ τὸν καλύτερο καὶ ἀσφαλέστερο τρόπο καὶ εἶχε αἴσια ἔκβαση καὶ ἀποτελεσματικὴ θεραπεία.

Μία δεύτερη φορὰ σὲ σοβαρὸ πρόβλημα ὑγείας τῆς συζύγου μου Ἰωάννας, τὸ ὁποῖο πρόβλημα ἐπίσης ἀντιμετωπίσθηκε μὲ μεγάλη ἐπιτυχία, πάντοτε φυσικὰ μὲ τὴ βοήθεια τῆς ὁσίας Ματρώνας, στὴν ὁποία καὶ πάλι εἶχα προσφύγει, μὲ πίστη καὶ εἰλικρινὰ παράκληση γιὰ βοήθεια.

Μία τρίτη φορὰ σὲ πάρα πολὺ σοβαρὸ πρόβλημα τοῦ ἐξ ἀγχιστείας πατέρα μου Χρήστου, ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ ὁποίου, μὲ τὴ συμπαράσταση τῆς ὁσίας μας Ματρώνας, ἔχει τὴν καλύτερη ἔκβαση, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει, ἀπὸ κάθε ἄποψη, μὲ ἀνέλπιστα καὶ ἐξαιρετικὰ μέχρι στιγμῆς, ἀποτελέσματα.

Δὲν εἶχαν ποτέ, φυσικά, τὴν παραμικρὴ ἀμφιβολία, γιὰ τὴν ἄμεση βοήθεια τῆς ὁσίας μας, ὅπου καὶ ὅταν θὰ τὴ ζητοῦσα, ὡστόσο εἶμαι πλέον πεπεισμένος ὅτι ὅταν μὲ πίστη ζητᾶ κάποιος τὴ βοήθεια ἑνὸς ἁγίου γιὰ μεσιτεία πρὸς τὸν Κύριο, τότε εἶναι σίγουρο ὅτι θὰ τὴν ἔχει.

Τὸ ἔχει πεῖ ἄλλωστε καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ὑμῶν Ἰησοῦς Χριστός: «αἰτεῖτε καὶ δοθείσετε ὑμίν».

Παῦλος Γρ. Βενιέρης

Βατοπαίδι