Ἕνα φτωχὸ κράτος μπορεῖ νὰ ὀρθοποδήσει. Ἕνα ταπεινωμένο ἔθνος ποτέ!

Γράφει ὁ Παναγιώτης Καρδαμίτσης

Εἶναι πιὰ πασιφανὲς ὅτι ἡ χώρα μας μετὰ ἀπὸ ἕνα μεγάλο χρονικὸ τριῶν περίπου ἐτῶν μιᾶς πρωτοφανοῦς οἰκονομικῆς καὶ πολιτικῆς κρίσης εἰσῆλθε στὴν τελικὴ φάση τῆς καταστροφῆς. Μιᾶς καταστροφῆς τῆς ὁποίας τὰ χαρακτηριστικὰ δὲν διαφέρουν σὲ τίποτα μὲ τὰ ἀνάλογά της Ἀργεντινῆς του 2000 καὶ μάλιστα θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε σὲ ὀξύτερη μορφή. Ὅλοι οἱ δεῖκτες τῆς οἰκονομίας ὄχι μόνον ἔχουν ἐπιβαρυνθεῖ ἀλλὰ κατέρρευσαν. Τὸ πρωτογενὲς πλεόνασμα ἀμετάβλητα ἀκολουθεῖ μία ἀρνητικὴ δίνη ἀπὸ τὴν ὁποία εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐξέλθει (οἱ κυβερνῶντες ψεύδονται μὲ πλασματικοὺς ὑπολογισμούς) , ἐνῶ ἡ ψαλίδα μεταξὺ δημοσίων ἐξόδων καὶ ἐσόδων αὐξάνει ἀκατάπαυστα, γεγονός της μὴ ἔστω καὶ ὁριακῆς μείωσης τῶν δημοσίων δαπανῶν καὶ τῆς δραματικῆς μείωσης τῶν δημοσίων ἐσόδων ἀπὸ τὴν ἔμμεση καὶ ἄμεση φορολογία, ἀποτέλεσμα τῆς δραματικῆς μείωσης τῆς ἀγοραστικῆς δύναμης τῶν πολιτῶν.  Ἡ ἀνάπτυξη εὑρίσκεται στὸ -7%....!

Τὸ ἐξωτερικὸ χρέος  ( 360-500 δὶς οὐδεὶς γνωρίζει) στὴν καλύτερη τῶν περιπτώσεων χρειάζεται 40 χρόνια γιὰ νὰ ἀποπληρωθεῖ! Πόροι καὶ χρόνος γιὰ ἀνάπτυξη δὲν ὑπάρχουν. Ἡ ἀνάπτυξη χρειάζεται ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες καὶ ἐντός της Ε.Ε. τουλάχιστον 3-5 χρόνια. Τὰ 3.000.000 νεόπτωχων Ἑλλήνων εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντέξουν;

Τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα μὲ....

 τὸ κούρεμα τῶν ὁμολόγων εἶναι ἄδεια. Η E.E. καὶ τὸ ΔΝΤ μᾶς ἐπέβαλαν  τὸ μνημόνιο 3  μέσω τοῦ ὁποίου θὰ ἀναγκασθεῖ ἡ Ἑλλάδα στὴν τελικὴ τελική μας παράδοση εὐρὼ μὲ ὀλέθρια ἀποτελέσματα.

Τὸ τραπεζικὸ σύστημα ἔχει ἤδη καταρρεύσει καὶ εἶναι ζήτημα ἡμερῶν νὰ χρεοκοπήσει συγκεκριμένη τράπεζα, γεγονὸς τὸ ὁποῖο θὰ ἀποτελέσει καὶ τὴν ἀπαρχὴ καταστάσεων τὶς ὁποῖες δὲν μποροῦν νὰ φανταστοῦν καὶ οἱ πλέον εὐφάνταστοι σεναριογράφοι.

2.000.000 ἄνεργοι  στὰ ὅρια τῆς ἀπόγνωσης, 400.000 ἄεργοι μικροεπιχειρηματίες, 500.000 λαθρομετανάστες (στὸ λεκανοπέδιο τῆς Ἀττικῆς) ἀποτελοῦν τὴν βραδυφλεγῆ βόμβα ἡ ὁποία εἶναι ἕτοιμη νὰ πυροδοτηθεῖ καὶ βιαιότητες, καὶ ἀκυβερνησία θὰ συνοδέψουν τὸ ἐφιαλτικὸ σκηνικό της ἐπανάστασης τῶν πληβείων. Ἡ νηνεμία πρὶν τὴν καταιγίδα, αὐτὴ ἡ βουβαμάρα τῶν μαζῶν σήμερα, ἀποτελοῦν τὰ συμπτώματα τῶν νομοτελειακὰ ἐπερχομένων ἐφιαλτικῶν ἐξελίξεων.

Οἱ πολιτικοί μας ταγοὶ τὸ γνωρίζουν καὶ προσπαθοῦν μὲ σπασμωδικὲς κινήσεις νὰ τὸ ἀποτρέψουν, ἀπομονωμένοι ὅμως ἀπὸ τὸν λαὸ δὲν ἔχουν συνειδητοποιήσει τὸ μέγεθος τῆς ὀργῆς  καὶ τοῦ μίσους ὅλων τῶν κοινωνικῶν τάξεων τῆς πατρίδας μας, Λειτουργοῦν στὰ πλαίσια μιᾶς εἰκονικῆς πραγματικότητας, ἀπαγγέλλοντας ποιήματα!!!

Ἐπιτέλους ἂς μιλήσουμε ξεκάθαρα πρὸς τὸν λαὸ ὁ ὁποῖος ὄχι μόνον ὑποφέρει οἰκονομικὰ καὶ μάλιστα σὲ ἐπίπεδο ἐξαθλίωσης, ἀλλὰ καὶ παρατεταμένης ἀνασφάλειας καὶ φόβου γιὰ τὸ αὔριο καὶ ὁ ὁποῖος σὲ μεγάλο βαθμὸ ἔχει ὁδηγηθεῖ στὴν μανιοκατάθλιψη, γιὰ αὐτὸ τὸν λόγο αὐξάνονται καθημερινὰ καὶ οἱ αὐτοκτονίες (δολοφονίες). Ἀλήθεια τί τραγικότητα ἀναδύθηκε ἀπὸ τὴν αὐτοκτονία τοῦ 70χρονου στὸ Γαλάτσι ὅταν ὁ δικαστικὸς ἐπιμελητὴς πῆγε νὰ τὸν ἐξώσει γιὰ ὀφειλόμενα ἐνοίκια…!

Τὸ τέλος τῆς  38χρονης μεταπολιτευτικῆς κοινοβουλευτικῆς δημοκρατίας (τυραννίας) ἔφθασε μὲ τὴν ἀπόλυτη εὐθύνη τῶν παλαιοκομματικῶν σχηματισμῶν, καὶ τῆς ἀριστερᾶς συμπεριλαμβανομένης, τὴν ἀνικανότητα καὶ τὴν ὑποτέλεια τῶν πολιτικῶν μᾶς ἀνδρεικέλων καὶ τῆς ὑποδούλωσης ἀπὸ τὰ ξένα χρηματοπιστωτικὰ ἱδρύματα καὶ τὴν Ε.Ε. Ἡ ὑποτέλεια τῶν κομματικῶν πρακτόρων δὲν ἀνακήρυξε οὔτε καν τὴν ΑΟΖ  ξεπουλώντας τὸν ἐθνικό μας πλοῦτο καὶ τὸ χειρότερο διακυβεύοντας τὴν ἐθνική μας ἀκεραιότητα, καὶ μάλιστα σὲ μία περίοδο ἔντονων γεωπολιτικῶν ἀνακατατάξεων στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Μεσογείου.

Ἡ πατρίδα μας, ὁ λαὸς μᾶς εὑρίσκεται σὲ ἄμεσο κίνδυνο καὶ ἦρθε ἡ ὥρα τῆς μεγάλης ἀνατροπῆς ἡ ὁποία δὲν πρέπει νὰ εἶναι ἁπλὰ πολιτικὴ ἀλλὰ πρωτίστως συνταγματικὰ θεσμικὴ μὲ πρώτιστο στόχο τὴν δημιουργία Ἐθνοσυνέλευσης στὰ πλαίσια τῶν δημοκρατικῶν κανόνων.

Ἡ μόνη λύση εἶναι ἡ ὑπερήφανη ἐθελούσια ἔξοδός μας ἀπὸ τὸ εὐρὼ (τὴν μεγάλη παγίδα) καὶ ἡ μονομερὴς καταγγελία τοῦ ἐξωτερικοῦ χρέους τῆς χώρας! Ἡ ἀποδέσμευσή μας ἀπὸ τὸν ἀσφυκτικὸ ἐπιθανάτιο ρόγχο εἶναι ἐπιβεβλημένη. Τὸ ἀμυντικὸ καὶ ἐξωτερικό μας δόγμα πρέπει νὰ ἀποσυνδεθεῖ. Δὲν ἀνήκουμε οὔτε στὴν δύση οὔτε στὴν ἀνατολή. Ἀνήκουμε ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκεται τὸ συμφέρον τῆς πατρίδος.

Μὴν  παραπλανόσασθε ἀπὸ τὴν προσπάθεια παραπληροφόρησης καὶ ἐφησυχασμοῦ τὴν ὁποία ἐντέχνως καλλιεργεῖ τὸ πολιτικὸ κατεστημένο μέσω τῶν ΜΜΕ. Ὅλοι ἀντιλαμβανόμαστε τὴν πραγματικὴ κατάσταση, τὴν ζοῦμε καθημερινά, ὅλοι κατανοοῦμε ὅτι ἡ κατάσταση εἶναι μὴ ἀναστρέψιμη.

Ἐργάτη, ἐπιχειρηματία, ἄνεργε, συνταξιοῦχε, φοιτητή, στρατιωτικέ, νεολαία τῶν 400 εὐρώ.

ΑΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΑΣ ΠΕΡΙΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΜΑΣ.

ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΑΣ  ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΦΡΑ ΤΗΣ.

Τί περιμένουμε; Τί Ἕλληνες εἴμαστε;

Ἐκεῖ μέσα ἑκατοικοῦσες

Πικραμένη, ἐντροπαλή,

Κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,

Ἔλα πάλι, νὰ σοὺ πῆ.

Ἀργειε νάλθη ἐκείνη ἡ μέρα,

Καὶ ἦταν ὅλα σιωπηλά,

Γιατί τάσκιαζε ἡ φοβέρα

Καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία

Μόνη σου ἔμενε νὰ λὲς

Περασμένα μεγαλεῖα

Καὶ διηγώντας τὰ νὰ κλαῖς.

Καὶ ἀκαρτέρει, καὶ ἀκαρτέρει

Φιλελεύθερη λαλιά,

Ἕνα ἐκτύπαε τ’ ἄλλο χέρι

Ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά.

Κι’ ἔλεες: πότε, ἅ! πότε βγάνω

Τὸ κεφάλι ἀπὸ τς ἐρμιές;

Κι ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω

Κλάψες, ἅλυσες, φωνές.

Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα

Μὲς στὰ κλάιματα θολό,

Καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἒσταζ’ αἷμα,

Πλῆθος αἷμα Ἑλληνικό.

Μὲ τὰ ροῦχα αἱματωμένα

Ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ

Νὰ γυρεύης εἰς τὰ ξένα

Ἀλλὰ χέρια δυνατά.

Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,

Ἑξανάλθες μοναχὴ

Δὲν εἲν’ εὔκολες οἱ θύρες,

Ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλή.

Ἄλλος σου ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,

Ἀλλ’ ἀνασασιν καμιὰ

Ἄλλος σου ἔταξε βοήθεια

Καὶ σὲ γέλασε φρικτά.

Ἄλλοι, ὀϊμέ! στὴ συμφορά σου

Ὁπού ἐχαίροντο πολύ,

Σύρε νάβρης τὰ παιδιά σου,

Σύρε ἐλέγαν οἱ σκληροί.

Φεύγει ὀπίσω τὸ ποδάρι

Καὶ ὁλοκλήγορο πατεῖ

Ἢ τὴν πέτρα  ἢ τὸ χορτάρι

Ποῦ τὴ δόξα σου ἐνθυμεῖ.

Ταπεινότατή σου γέρνει

Ἡ τρισάθλια κεφαλή,

Σὰν πτωχοῦ ποὺ θυροδέρνει

Κι’ εἶναι βάρος του ἡ ζωή.

Ναὶ ἀλλὰ τώρα ἀντιπαλεύει

Κάθε τέκνο σου μὲ ὁρμή,

Ποῦ ἀκατάπαυστα γυρεύει

Ἡ τὴ νίκη ἢ τὴ θανή.

Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη

Τῶν Ἑλλήνων τὰ  ἱερά,

Καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,

Χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!   

koykfamily