Ὅταν ξεκινᾶς (τὴν ζωή σου), εἶσαι
σὰν τὸ λιβανάκι στὸ κουτί, τὸ ὁποῖο ἔχει μέσα του ὅλη τὴν εὐωδία. Ἔχει μέσα του ὅλους τούς χυμοὺς συμπυκνωμένους κι ὅλα τὰ ἀρώματα κι ὅλη τὴν ὀμορφιὰ ποὺ θὰ εὐωδιάσει
τὴν πλάση.
Ἀλλὰ αὐτὸ τὸ λιβανάκι ἀπὸ μόνο του δὲ θὰ εὐωδιάσει ποτέ. Πρέπει νὰ μπεῖ πάνω σ'ἕνα κάρβουνο. Καὶ μάλιστα κάρβουνο ἀναμμένο.
Καὶ μάλιστα πολὺ ἀναμμένο γιὰ νὰ κρατήσει καὶ πιὸ πολὺ ἡ εὐωδία.
ἀπόσπασμα ἀπ'τὸ βιβλίο τοῦ π. Ἀνδρέα Κονάνου "Ἀγάπη γιὰ πάντα", ἐδκόσεις Σωματεῖο Παναγία Γάλαξα ἡ
Θαλασσοκρατοῦσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου