«Ἐνέργειες μὲ σύνεση καὶ ἀγάπη»
«Ἐργασία στὸν ἑαυτὸ µἂς»
Ἐὰν θέλης νὰ βοηθήσης τὴν Ἐκκλησία, εἶναι καλύτερα νὰ κοιτάξης νὰ διόρθωσης τὸν ἑαυτό σου, παρὰ νὰ κοιτᾶς νὰ διόρθωσης τοὺς ἄλλους.
Ἂν διόρθωσης τὸν ἑαυτό σου, ἀµέσως διορθώνεται ἕνα
κοµµατάκι τῆς Ἐκκλησίας. Ἐὰν φυσικὰ αὐτὸ τὸ ἔκαναν ὅλοι, ἡ Ἐκκλησία θὰ ἦταν διορθωµένη. Ἄλλα σήµερα οἱ ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται µἐ ὅλα τὰ ἄλλα θέµατα ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους. Γιατί τὸ νὰ ἀσχολῆσαι µἐ τὸν ἑαυτό σου ἔχει κόπο, ἐνῶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι µἐ τοὺς ἄλλους εἶναι εὔκολο.
Ἐὰν ἀσχοληθούµε µἒ τὴν διόρθωση τοῦ ἑαυτοῦ µἂς καὶ στραφούµε πιὸ πολὺ στὴν «ἐσωτερικὴ» δράση παρὰ στὴν ἐξωτερική, δίνοντας τὰ πρωτεῖα στὴν θεία βοήθεια, θὰ βοηθήσουµε τοὺς ἄλλους περισσότερο καὶ θετικώτερα. Ἐπιπλέον θὰ ἔχουµε καὶ τὴν ἐσωτερικὴ µἂς γαλήνη, ἡ ὁποία θὰ βοηθάη ἀθόρυβα τὶς ψυχὲς ποὺ θὰ συναντάµε, γιατί ἡ ἐσωτερικὴ πνευµατικὴ κατάσταση προδίδει...
τὴν ἀρετὴ τῆς ψυχῆς καὶ ἀλλοιώνει ψυχές. ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΧΑΙΝΤΟΥΤΗΣ 8 ΑΥΓ 2012
Η πρώτη και κύρια εντολή, το σπουδαιότερο καθήκον μας, είναι η απόλυτη αγάπη προς το Θεό. Πολλοί όμως « οι πολεμούντες ημάς από ύψους» με τα εξωτερικά πράγματα και υλικά στοιχεία, αλλά και με τα εσωτερικά, τα πάθη και τις σκέψεις. Να, λοιπόν, και η ώρα της δικής μας ομολογίας. Οφείλουμε να αποδείξουμε, ότι και με τα νοήματα, και με τα λόγια και τις πράξεις, αρνούμαστε «το πονηρόν κολλώμενοι (μόνον) τω αγαθώ» (Ρωμ. ιβ, 9) και αποτασσόμαστε κάθε τι που δεν περιέχεται στις θείες εντολές. Η πρακτική αυτή εργασία σ όλη της την έκταση είναι η δική μας διακονία και ομολογία. Το ίδιο έκαναν και οι πρόγονοί μας με διαφορετικούς τρόπους. Ο ομολογητής του δόγματος δεν είναι ανώτερος από το μάρτυρα του ήθους, εφόσον είμαστε «ναοί του Θεού του ζώντος» και «ενοικεί και εμπεριπατεί εν ημίν ο Θεός» (πρβλ. Β Κορ. στ, 16).
ΑπάντησηΔιαγραφή