Ἦταν καὶ οἱ τρεῖς ἀδέλφια ἀπὸ τὴν Περσία (ὁ πατέρας τους ἦταν πυρολάτρης, ἐνῷ ἡ μητέρα τους χριστιανὴ καὶ τοὺς μετέδωσε τὴ χριστιανικὴ ἀγωγή, ἐνῷ τὴ χριστιανικὴμόρφωση κάποιος εὐλαβὴς ἱερέας ὀνόματι Εὔνικος), καὶ εἶχαν ἔλθει στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ κάποια ἀποστολή. Κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἐκεῖ παραμονῆς τους, συνέβη νὰ δοῦν στὴ Χαλκηδόνα τὸν αὐτοκράτορα Ἰουλιανό, ποὺ θυσίαζε στὰ εἴδωλα ἐν μέσῳ πομπῆς. Τὸ θέαμα αὐτὸ τοὺς λύπησε πολὺ καὶ ἐξέφρασαν τὴν δυσαρέσκειά τους γιὰ τὸ κράτος, ποὺ ὁ ἡγέτης του γινόταν ἔνοχος τέτοιας ἀσέβειας. Κάποιοι καταδότες ὅμως, ποὺ τοὺς ἄκουσαν, τοὺς κατάγγειλαν στὸν Ἰουλιανό. Αὐτὸς διέταξε ἀμέσως οἱ
τρεῖς Πέρσες να....
ἀρνηθοῦν τὸ Χριστό. Ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ μὲ τὴν σειρὰ τοὺς ἀποκρίθηκαν, ὅτι τοὺς ἑαυτούς τους πρὸ πολλοῦ εἶχαν ἀρνηθεῖ, καὶ γιὰ τὸν Ἰησοῦ στὸν ὁποῖο εἶχαν παραδομένη τὴν ψυχή τους, ἦταν ἕτοιμοι νὰ χύσουν γι᾿ Αὐτὸν τὸ αἷμα τους. Τότε ἄρχισε ὁ βασανισμός τους. Διαπέρασαν τοὺς ἀστραγάλους τους μὲ μυτερὸ ἀντικείμενο, καὶ ἔκαψαν τὶς μασχάλες τους μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Κατόπιν τοὺς ἀποκεφάλισαν. Ἀλλ᾿ ἡ θεία δίκη δὲν ἄργησε νὰ ἔλθει. Ὅταν μετὰ ἀπὸ λίγο ὁ Ἰουλιανὸς ἐξεστράτευσε κατὰ τῶν Περσῶν, σὲ κάποια μάχη, πληρώνοντας γιὰ τὶς ἁμαρτίες του, ἔπεσε νεκρὸς στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας του.
Με τέτοια ονόματα, τα οποία αντικατέστησαν τα ελληνικά, δεν είναι απορίας άξιο που χάσαμε την ταυτότητά μας. "Υπάρχουν παράπλευρα", θα πει κάποιος. Όχι ακριβώς. "Ου δύναταί τις δυσι κυρίοις δουλεύειν", για να χρησιμοποιήσω ρήση του Χριστού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνεις λάθος ανώνυμε ελληνολάτρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλήμονας