Ἡ «Παναγία Καταφυγιώτισσα» εἶναι ἀπὸ τὰ ὡραιότερα βυζαντινὰ μνημεῖα τῆς χώρας μας. Χρονολογεῖται τὸ 1772 στὸ μεγάλο κατατρεγμὸ τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Λόγω τῆς καταστροφῆς ποὺ εἶχαν ὑποστεῖ οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς τῆς Ζάχολης Κορινθίας ἀπὸ τοὺς Τούρκους ἀναγκάστηκαν να φύγουν ἀπὸ τὰ σπίτια τους καὶ νὰ κρυφτοῦν σὲ κρησφύγετα ποὺ ὑπῆρχαν ἀπέναντι ἀπὸ τὸ χωριὸ τοὺς δηλαδὴ στὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ βουνοῦ. Ἐκεῖ ζώντας γιὰ ἀρκετὰ χρόνια ἔκτισαν καὶ τὴν ἐκκλησία τῆς ὁποίας ἔδωσαν τὴν ἐπωνυμία “Παναγία ἡ Καταφυγιώτισσα”. Πρὶν ἀπὸ 130 χρόνια περίπου στὴν ἐκκλησία ζοῦσε μία μοναχὴ ἡ ὁποία εἶχε φτιάξει ἕνα κελὶ γιὰ νὰ μείνει καὶ νὰ μπορεῖ νὰ τὴν συντηρεῖ.
ΔΕΙΤΕ...
Μετὰ ἀπὸ τὸ 1940 περίπου ἔφυγε ἡ μοναχὴ καὶ ἀνέλαβε τὴ συντήρηση τὸ Ἐκκλησιαστικὸ συμβούλιο τοῦ Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Ζάχολης.
Ἡ ἐπικοινωνία ποὺ εἶχε ὁ κόσμος ἐκεῖνα τὰ χρόνια μὲ τὴν ἐκκλησία ἦταν ἀπὸ τὸ ποτάμι γιατί δὲν ὑπῆρχε δρόμος. Αὐτὸ γινόταν μέχρι τὸ 1965 ποὺ φτιάχτηκε ἡ σκάλα ποὺ συνέδεε τὴν ἐκκλησία μὲ τὸ δημόσιο δρόμο. Τὸ 1983 ἐγκαταστάθηκε καὶ παροχὴ νεροῦ, ἐνῶ τὸ 2002 δόθηκε καὶ ἡ ἄδεια γιὰ ἠλεκτροδότηση. Ἡ ἀξιοποίηση αὐτοῦ του Βυζαντινοῦ μνημείου ὅπως τὸ καμαρώνουμε σήμερα ὀφείλεται στὸν κ. Γεώργιο Ροῦσο κάτοικο Εὐρωστίνης. Ὑπολογίζεται ὅτι καθημερινὰ τὴ θερινὴ σεζὸν ἐπισκέπτονται τὴν Παναγία περίπου 50 μὲ 60 . ἄτομα, ἐνῶ στὴν πανήγυρη ὁ ἀριθμὸς ἴσως νὰ ξεπερνᾶ τὰ 1000 ἄτομα, καὶ ἑορτάζει στὶς 23 Αὐγούστου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου